IBM’s relationships with suppliers

IBM’s relationships with suppliers were basically nonexclusive.
Obviously, suppliers like Intel, Microsoft and Lotus were happy to help the success of Compaq and others because it allowed them to diversify the risk of over-dependent on IBM.
For its part, IBM was flush with more demand and success than it knew what to do with.
Top managers didn’t focus on slowing the development of clone makers and nonexclusive suppliers – or keeping crucial elements of value like the microprocessor in-house.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ของ IBM กับซัพพลายเออร์โดยทั่วไปไม่เฉพาะเจาะจงได้อย่างชัดเจน ซัพพลายเออร์เช่น Intel, Microsoft และโลตัสได้ช่วยความสำเร็จของ Compaq และอื่น ๆ เนื่องจากได้รับอนุญาตให้กระจายความเสี่ยงเกินขึ้นกับ IBM สำหรับส่วนของ IBM ถูกล้างความต้องการและความสำเร็จมากกว่าที่จะรับรู้สิ่งที่ควรทำด้วยผู้จัดการด้านบนไม่เน้นชะลอการพัฒนาของเครื่องชงโคลนและซัพพลายเออร์ที่ไม่เฉพาะเจาะจง – หรือทำให้องค์ประกอบที่สำคัญของค่าเช่นไมโครโปรเซสเซอร์ภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ของไอบีเอ็มกับซัพพลายเออร์เป็นพื้นเจาะจง.
เห็นได้ชัดว่าซัพพลายเออร์เช่น Intel, Microsoft และโลตัสมีความสุขที่จะช่วยให้ความสำเร็จของ Compaq และอื่น ๆ เพราะมันอนุญาตให้พวกเขาที่จะกระจายความเสี่ยงในการขึ้นอยู่กับ IBM. ที่
สำหรับส่วนของไอบีเอ็มล้างออกด้วย ความต้องการมากขึ้นและประสบความสำเร็จเกินกว่าที่จะรู้ว่าสิ่งที่จะทำอย่างไรกับ.
ผู้จัดการด้านบนไม่ได้มุ่งเน้นไปที่การชะลอตัวการพัฒนาของผู้ผลิตและซัพพลายเออร์โคลนเจาะจง - หรือการรักษาองค์ประกอบสำคัญของค่าเช่นไมโครโปรเซสเซอร์ในบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ของ IBM กับซัพพลายเออร์ที่เป็นพื้น nonexclusive .เห็นได้ชัดว่า ซัพพลายเออร์ เช่น Intel , Microsoft และบัวมีความสุขที่จะช่วยให้ความสำเร็จของคอมแพค และคนอื่น ๆเพราะมันอนุญาตให้พวกเขาเพื่อกระจายความเสี่ยงมากกว่าขึ้นอยู่กับ IBM .สำหรับส่วนของ IBM ได้เสมอกับความต้องการมากขึ้นและความสำเร็จมากกว่าที่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับผู้จัดการด้านบนไม่ได้เน้นการชะลอการพัฒนาผู้ผลิตและซัพพลายเออร์ และ nonexclusive โคลนหรือการรักษาองค์ประกอบสำคัญของมูลค่าเช่นไมโครโปรเซสเซอร์ภายใน