he held a finger to his lips. look,

he held a finger to his lips. look, it's the prince wandering through the garden. we have to be careful that he doesn't notice us.
the prince did not look happy. he sat down beneath a tree and hung his head. he was holding a book. he opened it up but did not start reading. he leafed through the pages and sighed.
if only i could live in these stories, the prince said out loud. i am a prince and i live in a palace but it not like the fairy tales.
our palace is not as grand. i do not have as many beautiful things. i wish i looked like the heroes in these stories. i wish that was my life!
the prince closed his eyes and held the book to his chest. he sighed once more
chee-chee suddenly had an idea. he whispered

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาจัดนิ้วให้ริมฝีปากของเขา ดู มันเป็นเจ้าชายเดินผ่านสวน เราจะต้องระวังว่า เขาไม่สังเกตเราเจ้าชายไม่ได้ดูมีความสุข เขานั่งลงใต้ต้นไม้ และแขวนหัวของเขา เขาได้จับหนังสือ เขาเปิดขึ้น แต่ไม่ได้เริ่มอ่าน เขา leafed ผ่านหน้า และถอนหายใจหากเพียงฉันสามารถอาศัยอยู่ในเรื่องราวเหล่านี้ เจ้าชายกล่าวว่า ดัง ๆ ฉันเป็นเจ้าชาย และฉันอยู่ในวังแต่ไม่เหมือนในนิทานไม่เป็นแกรนด์พาเลซของเราได้ ฉันไม่มีสิ่งสวยงามมาก ต้องฉันเหมือนฮีโร่ในเรื่องราวเหล่านี้ ฉันต้องการที่มีชีวิตเจ้าชายปิดตาของเขา และจัดหนังสือให้หน้าอกของเขา เขาถอนหายใจอีกครั้งชี้ฟ้าชี้ฟ้าก็มีความคิด เขากระซิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาถือนิ้วเพื่อริมฝีปากของเขา ดูเป็นเจ้าชายเดินผ่านสวน เราจะต้องระมัดระวังว่าเขาไม่ได้แจ้งให้ทราบเรา
เจ้าชายไม่ได้ดูมีความสุข เขานั่งลงใต้ต้นไม้และแขวนหัวของเขา เขาได้รับการถือหนังสือ เขาเปิดมันขึ้นมา แต่ไม่ได้เริ่มต้นการอ่าน เขาพลิกผ่านหน้าและถอนหายใจ
ถ้าเดียวที่ฉันจะมีชีวิตอยู่ในเรื่องราวเหล่านี้เจ้าชายกล่าวออกมาดัง ๆ ฉันเจ้าชายและฉันอาศัยอยู่ในพระราชวัง แต่มันไม่ชอบนิทาน
พระราชวังของเราไม่ได้เป็นแกรนด์ ฉันไม่ได้มีสิ่งที่สวยงามมากที่สุดเท่าที่ ฉันหวังว่าฉันเหมือนฮีโร่ในเรื่องราวเหล่านี้ ผมหวังว่าเป็นชีวิตของฉัน!
เจ้าชายปิดตาของเขาและถือหนังสือไปที่หน้าอกของเขา เขาถอนหายใจอีกครั้ง
Chee-Chee ก็มีความคิด เขากระซิบ