1. IntroductionBlooms of harmful al

1. Introduction
Blooms of harmful algae, including blooms of potentially toxic species of the order Prymnesiales (Haptophyta), have been found to affect the grazing activity, growth, condition, survival or reproductive performance of other algae, zooplankton, fish and benthic invertebrates (John et al., 2002, Nielsen et al., 1990, Schmidt and Hansen, 2001 and Underdahl et al., 1989). In May 1988, a very intense toxic bloom of Prymnesium polylepis (Manton & Parke) Edvardsen, Eikrem & Probert (Prymnesiales, Haptophyta) (previously named Chrysochromula polylepis Manton & Parke) was observed along the coasts of Denmark, Sweden and Norway ( Dahl et al., 1989, Lindahl and Dahl, 1990 and Underdahl et al., 1989). The bloom reached cell concentrations of up to 70 × 106 cells l− 1 and killed benthic and pelagic species of many phyla as well as several hundred tons of fish in more than 120 fish farms in the Kattegatt and Skagerrak regions ( Underdahl et al., 1989). Blooms of P. polylepis and other Prymnesiales are not always toxic as toxin production is influenced by environmental conditions, cell type and the physiological state of the cells ( Edvardsen and Paasche, 1998 and Johansson and Granéli, 1999). Several apparently non-toxic blooms of P. polylepis and other species of Prymnesiales have occurred in the Kattegatt, Skagerrak and the Baltic Sea since 1988 ( Dahl et al., 2005, Lekve et al., 2006 and Majaneva et al., 2012). When blooms are not directly lethal, Prymnesiales cells may cause temporary negative effects on grazing zooplankton and filtering benthic fauna. For example, the P. polylepis bloom in 1988 was not reported to be lethal for adult blue mussels (Mytilus edulis) but the bloom was found to reduce the filtration rate, delay the timing of spawning and to negatively affect fertilization success and early development of the mussels ( Granmo et al., 1988 and Loo, 1989; Loo, pers. comm.). Furthermore, in laboratory experiments high concentrations of P. polylepis have been found to negatively affect shell growth of blue mussels ( Nielsen and Strømgren, 1991). Filtering adult blue mussels may also accumulate toxins from harmful algae such as P. polylepis ( Stabell et al., 1993 and Underdahl et al., 1989) and thereby become less profitable or harmful for those organisms which feed on blue mussels.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. แนะนำ
บลูมส์ของสาหร่ายที่เป็นอันตราย บลูมส์พันธุ์พิษอาจสั่ง Prymnesiales (Haptophyta), รวมทั้งพบการต่อ grazing กิจกรรม เติบโต เงื่อนไข อยู่รอด หรือเจริญพันธุ์ประสิทธิภาพของสาหร่าย zooplankton ปลา และอื่น ๆ invertebrates ธรรมชาติ (จอห์นเอ็ด al., 2002 นีลและ al., 1990, Schmidt และ แฮนเซ่น 2001 และ Underdahl et al., 1989) พฤษภาคม 1988 บลูมพิษรุนแรงมากของ Prymnesium polylepis (Manton & Parke) Edvardsen, Eikrem & Probert (Prymnesiales, Haptophyta) (ก่อนหน้านี้ ชื่อ Chrysochromula polylepis Manton & Parke) ถูกตรวจสอบตามชายเดนมาร์ก สวีเดน และนอร์เวย์ (เล็นดาห์ล et al., 1989, Lindahl และเล็น ดาห์ล 1990 และ Underdahl et al., 1989) บลูมถึงเซลล์ความเข้มข้นของถึง 70 × 106 เซลล์ l− 1 และฆ่าธรรมชาติ และเกี่ยวกับสปีชีส์ของ phyla จำนวนมากหลายร้อยตันปลาในฟาร์มปลามากกว่า 120 ในภูมิภาค Kattegatt และ Skagerrak (Underdahl et al., 1989) บลูมส์ P. polylepis และ Prymnesiales อื่น ๆ มักไม่เป็นพิษเป็นสารพิษผลิตได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อม ชนิดของเซลล์และสภาวะสรีรวิทยาของเซลล์ (Edvardsen และ Paasche, 1998 และ Johansson และ Granéli, 1999) ต่าง ๆ เห็นได้ชัดว่าพิษบลูมส์ P. polylepis และ Prymnesiales พันธุ์อื่น ๆ เกิดขึ้นในการ Kattegatt, Skagerrak และทะเลบอลติกตั้งแต่ 1988 (al. et เล็นดาห์ล 2005, Lekve และ al., 2006 และ Majaneva et al., 2012) เมื่อบลูมส์ไม่ตรง ยุทธภัณฑ์ Prymnesiales เซลล์อาจทำให้เกิดผลกระทบเชิงลบชั่วคราว grazing zooplankton และกรองธรรมชาติสัตว์ ไม่ถูกรายงานบลูม P. polylepis ในปี 1988 เป็นยุทธภัณฑ์สำหรับผู้ใหญ่สีฟ้าภู่ (Mytilus edulis) แต่ดอกพบลดอัตราการกรอง เช่น เลื่อนเวลาวางไข่ และผลสำเร็จในปัจจุบันและเจริญของภู่ (Granmo et al., 1988 และ Loo, 1989 Loo อาทิสื่อ) นอกจากนี้ ในห้องปฏิบัติการทดลอง ความเข้มข้นสูงของ P. polylepis พบให้ผลเจริญเติบโตของเชลล์ของภู่บลู (นีลและ Strømgren, 1991) กรองภู่ผู้ใหญ่สีฟ้าอาจยัง สะสมสารพิษจากสาหร่ายที่เป็นอันตรายเช่น P. polylepis (Stabell et al., 1993 และ Underdahl et al., 1989) และเป็นกำไร หรืออันตรายต่อสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นซึ่งฟีมบลูภู่น้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1 บทนำ
บุปผาของสาหร่ายที่เป็นอันตรายรวมทั้งบุปผาสายพันธุ์ที่เป็นพิษที่อาจเกิดขึ้นของคำสั่ง Prymnesiales (Haptophyta) ได้พบว่าส่งผลกระทบต่อกิจกรรมการเลี้ยงเจริญเติบโตสภาพการอยู่รอดหรือการสืบพันธุ์ของสาหร่ายอื่น ๆ แพลงก์ตอนสัตว์ปลาและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังหน้าดิน ( จอห์น et al., 2002 นีลเซ่น et al., 1990 Schmidt และแฮนเซนปี 2001 และ Underdahl et al., 1989) ในเดือนพฤษภาคมปี 1988 บลูมเป็นพิษที่รุนแรงมากของ polylepis Prymnesium (Manton และปาร์ก) Edvardsen, Eikrem & Probert (Prymnesiales, Haptophyta) (เดิมชื่อ Chrysochromula polylepis Manton และปาร์ก) พบตามชายฝั่งของเดนมาร์ก, สวีเดนและนอร์เวย์ (ดาห์ลและ al., 1989 Lindahl และดาห์ล 1990 และ Underdahl et al., 1989) บานถึงความเข้มข้นของเซลล์ได้ถึง 70 × 106 เซลล์ l- 1 และฆ่าสัตว์หน้าดินและทะเลสปีชีส์ของหลาย phyla เช่นเดียวกับหลายร้อยตันของปลาในกว่า 120 ฟาร์มเลี้ยงปลาในภูมิภาค Kattegatt และ Skagerrak (Underdahl et al., 1989) บุปผาของ polylepis P. Prymnesiales และอื่น ๆ ที่ไม่เคยเป็นพิษการผลิตสารพิษได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมเซลล์ชนิดและรัฐทางสรีรวิทยาของเซลล์ (Edvardsen และ Paasche 1998 และ Johansson และGranéli, 1999) บุปผาเห็นได้ชัดว่าไม่เป็นพิษหลาย polylepis พีและชนิดอื่น ๆ ของ Prymnesiales เกิดขึ้นใน Kattegatt, Skagerrak และทะเลบอลติกตั้งแต่ปี 1988 (ดาห์ล et al., 2005 Lekve et al., ปี 2006 และ Majaneva et al., 2012) . เมื่อบุปผาไม่ได้ตายโดยตรงเซลล์ Prymnesiales อาจก่อให้เกิดผลกระทบเชิงลบชั่วคราวบนทุ่งเลี้ยงสัตว์แพลงก์ตอนสัตว์และสัตว์หน้าดินกรอง ตัวอย่างเช่น P. polylepis บานในปี 1988 ยังไม่ได้รับรายงานว่าตายหอยผู้ใหญ่สีฟ้า (Mytilus edulis) แต่บลูมที่พบในการลดอัตราการกรองล่าช้าระยะเวลาของการวิ่งพล่านและมีผลเสียต่อความสำเร็จในการปฏิสนธิและพัฒนาต้นของ หอยแมลงภู่ (Granmo et al, 1988 และลู 1989. ลูข่าวสารการสื่อสาร.). นอกจากนี้ในการทดลองในห้องปฏิบัติการเข้มข้นสูงของพี polylepis ได้พบว่ามีผลเสียต่อการเจริญเติบโตของเปลือกหอยสีฟ้า (นีลเซ่นและ Stromgren, 1991) ผู้ใหญ่กรองหอยสีฟ้านอกจากนี้ยังอาจมีการสะสมสารพิษจากสาหร่ายที่เป็นอันตรายเช่น P. polylepis (Stabell et al., ปี 1993 และ Underdahl et al., 1989) และกลายเป็นผลกำไรน้อยหรือเป็นอันตรายต่อชีวิตผู้ที่กินหอยแมลงภู่สีน้ำเงินจึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
บุปผาสาหร่ายที่เป็นอันตราย รวมถึงบานของที่เป็นพิษที่อาจเกิดขึ้นชนิดของคำสั่ง prymnesiales ( haptophyta ) ได้รับพบว่ามีผลต่อกิจกรรมการแทะเล็ม , การเจริญเติบโต , ภาวะการอยู่รอดหรือการสืบพันธุ์ของสัตว์ อื่น ๆ , สาหร่าย , ปลา และสัตว์ที่ไม่มีกระดูกสันหลัง ( จอห์น et al . , 2002 , Nielsen et al . , 1990 , ชมิดท์ และ แฮนเซ่น , 2001 และ underdahl et al . , 1989 ) พฤษภาคม 1988ดอกไม้มีพิษรุนแรงมากของ prymnesium polylepis ( ที่ตั้ง&พาร์ค ) edvardsen eikrem ( prymnesiales , ก๊าซ , & haptophyta ) ( ชื่อเดิม chrysochromula polylepis ที่ตั้ง&พาร์ค ) พบตามชายฝั่งของเดนมาร์ก สวีเดน และนอร์เวย์ ( ดาห์ล et al . , 1989 , 1990 และ underdahl ลินดัล และ ดาห์ล , et al . , 1989 ) .บานถึงเซลล์ความเข้มข้นถึง 70 × 106 เซลล์ L − 1 และฆ่าสัตว์ทะเลชนิดและหลายประเภทเช่นเดียวกับหลายร้อยตันของปลาในกว่า 120 ฟาร์มเลี้ยงปลาใน Rotterdam Skagerrak และภูมิภาค ( underdahl et al . , 1989 ) บานของหน้า polylepis prymnesiales อื่น ๆและจะไม่เสมอที่เป็นพิษ เช่น การผลิตสารพิษที่เป็นผลกระทบจากสภาวะแวดล้อมชนิดของเซลล์และสภาพทางสรีรวิทยาของเซลล์ ( edvardsen และ paasche , 1998 และ Johansson และแกรนé li , 1999 ) บุปผา ปลอดสารพิษ เห็นได้ชัดว่าหลายหน้า polylepis และชนิดอื่น ๆของ prymnesiales เกิดขึ้นใน Rotterdam Skagerrak และทะเลบอลติก , ตั้งแต่ปี 1988 ( ดาห์ล et al . , 2005 lekve et al . , 2006 และ majaneva et al . , 2012 ) เมื่อบานจะไม่ร้ายแรงโดยตรงprymnesiales เซลล์อาจก่อให้เกิดผลกระทบเชิงลบชั่วคราวบนหญ้าและการกรองแพลงก์ตอนสัตว์หน้าดิน . ตัวอย่างเช่น , หน้า polylepis บลูมในปี 1988 ได้รายงานที่จะตายสำหรับผู้ใหญ่หอยสีฟ้า ( mytilus ชินี ) แต่บานที่พบเพื่อลดอัตราการกรองเลื่อนระยะเวลาของการวางไข่ และส่งผลกระทบต่อความสำเร็จและการพัฒนาของหอย ( granmo et al . , 1988 และลู , 1989 ; ลู ข่าวสาร การสื่อสาร ) นอกจากนี้ ในการทดลองในห้องปฏิบัติการความเข้มข้นสูงของหน้า polylepis ได้รับพบว่ามีผลเสียต่อการเจริญเติบโตของหอยเชลล์สีฟ้า ( Nielsen STR และขึ้น mgren , 1991 )กรองผู้ใหญ่สีฟ้าหอยยังอาจสะสมสารพิษจากสาหร่ายที่เป็นอันตราย เช่น หน้า polylepis ( stabell et al . , 1993 และ underdahl et al . , 1989 ) และจึงกลายเป็นน้อยกว่าผลกำไรหรือเป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นซึ่งกินหอยแมลงภู่สีน้ำเงิน