Socialist and MarxistSocialist femi

Socialist and Marxist

Socialist feminism connects the oppression of women to Marxist ideas about exploitation, oppression and labor. Socialist feminists think unequal standing in both the workplace and the domestic sphere holds women down.[59] Socialist feminists see prostitution, domestic work, childcare and marriage as ways in which women are exploited by a patriarchal system that devalues women and the substantial work they do. Socialist feminists focus their energies on broad change that affects society as a whole, rather than on an individual basis. They see the need to work alongside not just men, but all other groups, as they see the oppression of women as a part of a larger pattern that affects everyone involved in the capitalist system.

Marx felt when class oppression was overcome, gender oppression would vanish as well. According to some socialist feminists, this view of gender oppression as a sub-class of class oppression is naive and much of the work of socialist feminists has gone towards separating gender phenomena from class phenomena. Some contributors to socialist feminism have criticized these traditional Marxist ideas for being largely silent on gender oppression except to subsume it underneath broader class oppression. Other socialist feminists, many of whom belong to Radical Women and the Freedom Socialist Party, two long-lived American organizations, point to the classic Marxist writings of Frederick Engels and August Bebel as a powerful explanation of the link between gender oppression and class exploitation.

In the late nineteenth century and early twentieth century both Clara Zetkin and Eleanor Marx were against the demonization of men and supported a proletarian revolution that would overcome as many male-female inequalities as possible. As their movement already had the most radical demands of women's equality, most Marxist leaders, including Clara Zetkin and Alexandra Kollontai, counterposed Marxism against feminism, rather than trying to combine them.

Radical

Radical feminism considers the male controlled capitalist hierarchy, which it describes as sexist, as the defining feature of women’s oppression. Radical feminists believe that women can free themselves only when they have done away with what they consider an inherently oppressive and dominating patriarchal system. Radical feminists feel that there is a male-based authority and power structure and that it is responsible for oppression and inequality, and that as long as the system and its values are in place, society will not be able to be reformed in any significant way. Some radical feminists see no alternatives other than the total uprooting and reconstruction of society in order to achieve their goals.

Over time a number of sub-types of Radical feminism have emerged, such as Cultural feminism, Separatist feminism and Anti-pornography feminism. Cultural feminism is the ideology of a "female nature" or "female essence" that attempts to revalidate what they consider undervalued female attributes. It emphasizes the difference between women and men but considers that difference to be psychological, and to be culturally constructed rather than biologically innate. Its critics assert that because it is based on an essentialist view of the differences between women and men and advocates independence and institution building, it has led feminists to retreat from politics to “life-style” Once such critic, Alice Echols (a feminist historian and cultural theorist), credits Redstockings member Brooke Williams with introducing the term cultural feminism in 1975 to describe the depoliticisation of radical feminism.

Separatist feminism is a form of radical feminism that does not support heterosexual relationships. Its proponents argue that the sexual disparities between men and women are unresolvable. Separatist feminists generally do not feel that men can make positive contributions to the feminist movement and that even well-intentioned men replicate patriarchal dynamics. Author Marilyn Frye describes separatist feminism as "separation of various sorts or modes from men and from institutions, relationships, roles and activities that are male-defined, male-dominated, and operating for the benefit of males and the maintenance of male privilege – this separation being initiated or maintained, at will, by women".

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สังคมนิยมและ Marxistสตรีสังคมนิยมกับการกดขี่ของผู้หญิงคิด Marxist เกี่ยวกับประโยชน์ กดขี่แรงงาน Feminists สังคมนิยมคิดว่า ยืนไม่เท่ากันในการทำงานและรูปทรงกลมภายในมีผู้หญิง [59] สังคมนิยม feminists เห็นค้าประเวณี งานในประเทศ บริการดูแลเด็ก และการแต่งงานเป็นวิธีที่ผู้หญิงที่มีประโยชน์ โดยระบบปิตุที่ devalues ผู้หญิงและงานสำคัญที่พวกเขาทำ สังคมนิยม feminists โฟกัสพลังงานของ การเปลี่ยนแปลงสิ่งที่มีผลต่อสังคม โดยรวม แทน แต่ละ พวกเขาเห็นการทำงานควบคู่ไปกับไม่ใช่แค่ผู้ชาย แต่กลุ่มอื่น ๆ ทั้งหมด ตามที่พวกเขาเห็นการกดขี่ของผู้หญิงเป็นส่วนหนึ่งของรูปแบบขนาดใหญ่ที่มีผลต่อคนที่เกี่ยวข้องในระบบทุนนิยมMarx รู้สึกเมื่อชั้นกดขี่ถูกเอาชนะ กดขี่เพศจะหายเช่นกัน ตามบาง feminists สังคมนิยม มุมมองของการกดขี่เพศเป็นชั้นย่อยของชั้นกดขี่เป็นหน่อมแน้ม และมากของสังคมนิยม feminists หายไปทางแยกเพศปรากฏการณ์จากปรากฏการณ์ระดับ ผู้สนับสนุนบางอย่างเพื่อสังคมนิยมสตรีได้วิพากษ์วิจารณ์ความคิด Marxist เหล่าดั้งเดิมเป็นส่วนใหญ่เงียบบนกดขี่เพศยกเว้นการ subsume ใต้อธิปไตยชั้นกว้าง อื่น ๆ สังคมนิยม feminists ของผู้หญิงรุนแรงและฝ่ายสังคมนิยมอิสระ องค์กรอเมริกันส่วนสอง ชี้ไปที่งานเขียน Marxist คลาสสิกของ Frederick Engels และสิงหาคม Bebel เป็นคำอธิบายประสิทธิภาพของการเชื่อมโยงระหว่างเพศการกดขี่และใช้ประโยชน์จากชั้นในปลายศตวรรษที่สิบเก้าและต้นศตวรรษที่ยี่สิบ Zetkin คลาราและเอเลเนอร์ Marx ได้กับ demonization คน และได้รับการสนับสนุนการปฏิวัติ proletarian ที่จะเอาชนะความไม่เท่าเทียมกันชายหญิงมากที่สุด การเคลื่อนไหวของพวกเขาแล้ว มีความต้องการรุนแรงมากที่สุดของความเสมอภาคของผู้หญิง ผู้นำส่วนใหญ่ของ Marxist, Zetkin คลาราและอเล็กซานดร้า Kollontai, counterposed ลัทธิมากซ์กับสตรี แทนที่พยายามที่จะรวมเข้าด้วยกันรุนแรงสตรีรุนแรงพิจารณาเพศชายควบคุมนายทุนลำดับชั้น ซึ่งจะอธิบายว่า การเหยียดเพศ เป็นลักษณะกำหนดกดขี่ผู้หญิง Feminists รุนแรงเชื่อว่า ผู้หญิงสามารถฟรีตัวเองเมื่อพวกเขาได้ทำไป ด้วยสิ่งที่พวกเขาพิจารณาการกดขี่เสมอและมีอำนาจเหนือระบบปิตุ Feminists รุนแรงรู้สึกว่า มีผู้ตามเพศชาย และโครงสร้างอำนาจและที่มันรับผิดชอบการกดขี่ และความไม่เท่าเทียมกัน และที่เป็นระบบและค่า สังคมจะไม่สามารถได้มาอย่างใดสำคัญ Feminists รุนแรงบางอย่างดูไม่มีทางเลือกอื่นนอกเหนือจากการรวม uprooting และฟื้นฟูของสังคมเพื่อให้บรรลุเป้าหมายเวลา จำนวนของชนิดย่อยของสตรีรุนแรงจะโผล่ออกมา เช่นวัฒนธรรมสตรี แบ่งแยกสตรี และสตรีต่อต้านสื่อลามกอนาจาร วัฒนธรรมสตรีเป็นอุดมการณ์ "หญิง" หรือ "หญิงสาระสำคัญ" ที่พยายามที่จะ revalidate สิ่งที่พวกเขาพิจารณาคุณลักษณะหญิง undervalued มันเน้นความแตกต่างระหว่างผู้ชายและผู้หญิง แต่พิจารณาความแตกต่างทางจิต และจะสร้างวัฒนธรรม มากกว่าทางชีวภาพโดยธรรมชาติ นักวิจารณ์การอ้างว่า เนื่องจากที่อยู่ตามมุมมองของความแตกต่างระหว่างหญิง และชายและผู้สนับสนุนเอกราช และอาคารสถาบัน essentialist มันได้นำ feminists การถอยจากการเมือง "ชีวิต"ในรูปแบบเมื่อนักวิจารณ์ดังกล่าว Alice Echols (สตรีนักประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม theorist), เครดิตสมาชิก Redstockings วิลเลียมส์ Brooke กับแนะนำสตรีวัฒนธรรมระยะในปี 1975 เพื่ออธิบาย depoliticisation ของสตรีรุนแรงสตรีที่แบ่งแยกเป็นแบบของสตรีรุนแรงที่ไม่สนับสนุนความสัมพันธ์รักต่างเพศ ผู้เสนอการอภิปรายว่า ความแตกต่างทางเพศระหว่างชายและหญิงจะไม่สามารถแก้ไขได้ Feminists แบ่งแยกดินแดนโดยทั่วไปไม่รู้สึกว่า ผู้ชายสามารถทำผลงานบวกกับการเคลื่อนไหวสตรี และว่า ผู้ชายแม้จะเจตนาดีซ้ำปิตุ dynamics ผู้เขียนมาริลี Frye อธิบายถึงสตรีแบ่งแยกดินแดน "การแยกประเภทหรือโหมดต่าง ๆ จากคน และจากสถาบัน ความสัมพันธ์ บทบาท และกิจกรรม ที่ กำหนดเพศชาย เป็นชาย การทำงานเพื่อประโยชน์ของตัวผู้" และการบำรุงรักษาสิทธิ์ชาย – แยกการเริ่มต้น หรือ รักษา ได้ ผู้หญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สังคมนิยมมาร์กซ์และสตรีสังคมนิยมเชื่อมต่อการกดขี่ของผู้หญิงกับความคิดเกี่ยวกับการแสวงหาผลประโยชน์มาร์กซ์, การกดขี่และแรงงาน สตรีสังคมนิยมคิดว่ายืนไม่เท่ากันทั้งในการทำงานและรูปทรงกลมในประเทศถือผู้หญิงลง. [59] สตรีสังคมนิยมเห็นโสเภณีการทำงานในประเทศการดูแลเด็กและการแต่งงานเป็นวิธีที่ผู้หญิงจะใช้ประโยชน์จากระบบปิตาธิปไตที่เสื่อมเสียผู้หญิงและการทำงานที่สำคัญพวกเขา ทำ. สตรีสังคมนิยมมุ่งเน้นพลังงานของพวกเขาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในวงกว้างที่มีผลต่อสังคมโดยรวมมากกว่าในแต่ละบุคคล พวกเขาเห็นว่าจำเป็นที่จะต้องทำงานร่วมกับไม่ได้เป็นเพียงผู้ชาย แต่กลุ่มอื่น ๆ ทั้งหมดที่พวกเขาเห็นการกดขี่ของผู้หญิงที่เป็นส่วนหนึ่งของรูปแบบขนาดใหญ่ที่ส่งผลกระทบต่อทุกคนที่เกี่ยวข้องในระบบทุนนิยม. มาร์กซ์รู้สึกว่าเมื่อเรียนการกดขี่ถูกเอาชนะการกดขี่ทางเพศจะ หายไปเช่นกัน ตามที่สตรีสังคมนิยมบางมุมมองของการกดขี่ทางเพศเป็นชั้นย่อยของการกดขี่ชั้นนี้จะไร้เดียงสาและมากของการทำงานของสตรีสังคมนิยมได้ไปต่อแยกปรากฏการณ์ทางเพศจากปรากฏการณ์ระดับ ร่วมสมทบบางอย่างเพื่อสตรีสังคมนิยมได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ความคิดเหล่านี้มาร์กซ์แบบดั้งเดิมสำหรับการเงียบส่วนใหญ่เกี่ยวกับการกดขี่ทางเพศนอกจากจะ subsume มันอยู่ภายใต้การกดขี่ระดับที่กว้างขึ้น สตรีสังคมนิยมอื่น ๆ หลายคนเป็นหัวรุนแรงผู้หญิงและเสรีภาพพรรคสังคมนิยมสององค์กรอเมริกันระยะยาวชี้ไปที่งานเขียนของมาร์กซ์คลาสสิกของเฟรเดอริเองเงิลส์และสิงหาคม Bebel เป็นคำอธิบายที่มีประสิทธิภาพของการเชื่อมโยงระหว่างการกดขี่ทางเพศและการใช้ประโยชน์ในชั้นเรียนในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้าและต้นศตวรรษที่ยี่สิบทั้ง Clara Zetkin และเอเลนอร์มาร์กซ์เห็นด้วยกับปีศาจของมนุษย์และการสนับสนุนการปฏิวัติชนชั้นกรรมาชีพที่จะเอาชนะความไม่เท่าเทียมกันชายหญิงมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ การเคลื่อนไหวของพวกเขาแล้วมีความต้องการที่รุนแรงที่สุดของความเสมอภาคของสตรีผู้นำมาร์กซ์มากที่สุดรวมทั้ง Clara Zetkin และอเล็กซาน Kollontai, counterposed มาร์กซ์กับสตรีมากกว่าการพยายามที่จะรวมพวกเขา. หัวรุนแรงสตรีหัวรุนแรงพิจารณาชายควบคุมลำดับชั้นของทุนนิยมซึ่งอธิบายว่า ผู้หญิงเป็นกำหนดคุณลักษณะของการกดขี่ของผู้หญิง สตรีหัวรุนแรงเชื่อว่าผู้หญิงสามารถปลดปล่อยตัวเองก็ต่อเมื่อพวกเขาได้กระทำไปกับสิ่งที่พวกเขาพิจารณาเนื้อแท้กดขี่และมีอำนาจเหนือระบบปิตาธิปไต สตรีหัวรุนแรงรู้สึกว่ามีโครงสร้างอำนาจและพลังชายและว่ามันเป็นความรับผิดชอบในการกดขี่และความไม่เท่าเทียมกันและว่าตราบใดที่ระบบและค่านิยมอยู่ในสถานที่สังคมจะไม่สามารถที่จะได้รับการปฏิรูปในทางที่สำคัญใด ๆ . บางสตรีหัวรุนแรงดูไม่มีทางเลือกอื่นที่ไม่ใช่ถอนทั้งหมดและการฟื้นฟูบูรณะของสังคมเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของพวกเขา. เมื่อเวลาผ่านไปจำนวนของประเภทย่อยของสตรีหัวรุนแรงได้โผล่ออกมาเช่นสตรีวัฒนธรรมสตรีแบ่งแยกดินแดนและต่อต้านสื่อลามกสตรี สตรีวัฒนธรรมเป็นอุดมการณ์ของ "หญิงธรรมชาติ" หรือ "หญิงสาระสำคัญ" ที่พยายามที่จะ revalidate สิ่งที่พวกเขาพิจารณาคุณลักษณะของเพศหญิงเท่าไหร่ โดยจะเน้นความแตกต่างระหว่างผู้หญิงและผู้ชาย แต่เห็นว่าแตกต่างที่จะเป็นทางด้านจิตใจและที่จะสร้างวัฒนธรรมมากกว่าโดยธรรมชาติทางชีวภาพ วิจารณ์ยืนยันว่าเพราะมันขึ้นอยู่กับมุมมอง essentialist ความแตกต่างระหว่างผู้หญิงและผู้ชายและสนับสนุนความเป็นอิสระและการสร้างสถาบันการศึกษาจะได้นำสตรีต้องล่าถอยออกจากการเมืองที่ "วิถีชีวิต" เมื่อนักวิจารณ์เช่นอลิซ Echols (นักประวัติศาสตร์เรียกร้องสิทธิสตรี และทฤษฎีทางวัฒนธรรม) สินเชื่อสมาชิก Redstockings บรูควิลเลียมส์แนะนำสตรีวัฒนธรรมระยะในปี 1975 เพื่ออธิบาย depoliticisation ของสตรีที่รุนแรง. สตรีแบ่งแยกดินแดนเป็นรูปแบบของสตรีที่รุนแรงที่ไม่สนับสนุนความสัมพันธ์ของเพศตรงข้าม ผู้เสนอของตนยืนยันว่าไม่เสมอภาคทางเพศระหว่างชายและหญิงจะไม่สามารถแก้ไข สตรีแบ่งแยกดินแดนโดยทั่วไปจะไม่รู้สึกว่าผู้ชายสามารถทำให้ผลงานในเชิงบวกต่อการเคลื่อนไหวเรียกร้องสิทธิสตรีและว่าแม้คนเจตนาดีทำซ้ำ Dynamics ปิตาธิปไต ผู้เขียนมาริลีนฟรายอธิบายสตรีแบ่งแยกดินแดนเป็น "การแยกประเภทต่างๆหรือโหมดจากผู้ชายและจากสถาบันความสัมพันธ์บทบาทและกิจกรรมที่เป็นเพศชายที่กำหนดไว้, ชายที่โดดเด่นและการปฏิบัติงานเพื่อประโยชน์ของเพศชายและการบำรุงรักษาสิทธิ์ชาย - นี้ แยกถูกริเริ่มหรือการบำรุงรักษาที่จะโดยผู้หญิง "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สังคมนิยมมาร์กซ์สตรีนิยมสังคมนิยมเชื่อมต่อการกดขี่ของผู้หญิงความคิดมาร์กซ์เกี่ยวกับการเอารัดเอาเปรียบ กดขี่ และใช้แรงงาน สตรีชาวสังคมนิยมคิดไม่เท่ากัน ยืนทั้งในสถานที่ทำงานและทรงกลมภายในประเทศถือผู้หญิงลง [ 59 ] สังคมนิยมอนุรักษ์เห็นโสเภณี , งานภายในประเทศ , ดูแลเด็กและการแต่งงานเป็นวิธีที่ผู้หญิงจะใช้ประโยชน์จากระบบชายเป็นใหญ่ ที่สำคัญผู้หญิงเสื่อมเสียและงานที่พวกเขาทำ สตรีชาวสังคมนิยมเน้นพลังของพวกเขาในการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลกระทบต่อสังคมในวงกว้าง โดยรวม มากกว่า ในแต่ละบุคคล พวกเขาเห็นต้องทำงานร่วมกับ ไม่ใช่แค่คน แต่กลุ่มอื่น ๆเช่นที่พวกเขาเห็นการกดขี่ของผู้หญิงเป็นส่วนหนึ่งของรูปแบบขนาดใหญ่ที่ส่งผลกระทบต่อทุกคนที่เกี่ยวข้องในระบบทุนนิยมมาร์ครู้สึกเมื่อคลาสการกดขี่คือเอาชนะ การกดขี่ทางเพศก็จะหายไปเช่นกัน ตามบางสังคมนิยมอนุรักษ์นี้ มุมมองของการกดขี่ทางเพศเป็นซับคลาสของคลาสการกดขี่เป็นคนซื่อและมากของงานอนุรักษ์สังคมนิยมได้ไปต่อแยกปรากฏการณ์ปรากฏการณ์เพศจากชั้นเรียน บางผู้ให้แนวคิดสตรีนิยมสังคมนิยมมาร์กซิสต์แบบดั้งเดิมมีการวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้ความคิดที่มาส่วนใหญ่เงียบการกดขี่เพศ นอกจากจะจัดเป็นกลุ่มมันใต้ชั้นถูกกดขี่ . สตรีชาวสังคมนิยมอื่นๆมากมาย ซึ่งเป็นผู้หญิงที่รุนแรงและอิสรภาพพรรคสังคมนิยมสององค์กรอเมริกันจีรัง ชี้ไปที่มาร์กซิสต์งานเขียนคลาสสิกของเฟรเดอริกและเองเงิลส์กั ์ เบเบลเป็นคำอธิบายที่มีประสิทธิภาพของการเชื่อมโยงระหว่างการกดขี่ทางเพศและการใช้ห้องในศตวรรษที่สิบเก้าปลายและต้นศตวรรษที่ยี่สิบทั้ง คลาร่า เซทคินและเอลานอร์ มาร์กซ์ได้ต่อต้านปีศาจของผู้ชายและสนับสนุนไพร่ปฏิวัติที่จะเอาชนะมาก ชาย หญิง เท่าเทียมกันเป็นไปได้ ขณะที่การเคลื่อนไหวของพวกเขามีความต้องการที่รุนแรงที่สุดของความเสมอภาคสตรี ผู้นำลัทธิมาร์กซ์มากที่สุด ได้แก่ คลาร่า เซทคิน และ อเล็กซานดรา kollontai counterposed , มาร์กต่อต้านสตรีนิยม แทนที่จะพยายามที่จะรวมพวกเขารากสตรีหัวรุนแรงจะพิจารณาผู้ที่ควบคุมแบบลำดับชั้น ซึ่งมันอธิบายเป็นเซ็กซี่ ตามที่กําหนดคุณลักษณะของการกดขี่ผู้หญิง อนุรักษ์หัวรุนแรงเชื่อว่าผู้หญิงสามารถฟรีตัวเองเท่านั้น เมื่อพวกเขาได้ทำออกไปกับสิ่งที่พวกเขาพิจารณาเนื้อแท้ที่กดขี่และควบคุมระบบชายเป็นใหญ่ . หัวรุนแรงอนุรักษ์รู้สึกว่ามีผู้ชายตามอำนาจหน้าที่ และโครงสร้างอำนาจและมันเป็นความรับผิดชอบของการกดขี่ และความเหลื่อมล้ำ และตราบใดที่ระบบและค่าของมันในสถานที่ สังคม จะไม่สามารถมีอำนาจในทางใดทาง บางรากอนุรักษ์ไม่เห็นทางเลือกอื่น ๆรวมกว่าต้นข้าวและการฟื้นฟูของสังคมเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของพวกเขาเวลาผ่านไปเป็นจำนวนย่อยประเภทของสตรีนิยมที่รุนแรงเกิดขึ้น เช่น สตรีวัฒนธรรมสตรีแบ่งแยกและสตรีป้องกันสื่อลามก สตรีทางวัฒนธรรมเป็นอุดมการณ์ของ " หญิงธรรมชาติ " หรือ " หญิงแก่น " ที่พยายามที่จะ revalidate สิ่งที่พวกเขาพิจารณา undervalued แอตทริบิวต์หญิง มันเน้นความแตกต่างระหว่างผู้หญิงและผู้ชาย แต่เห็นความแตกต่างที่เป็นจิต และเป็นวัฒนธรรมที่สร้างขึ้นแทนที่จะได้โดยกำเนิด ของนักวิจารณ์อ้างว่าเพราะมันขึ้นอยู่กับ essentialist มุมมองของความแตกต่างระหว่างผู้หญิงและผู้ชาย และสนับสนุนความเป็นอิสระและอาคารสถาบัน มี LED อนุรักษ์ที่จะถอยจากการเมือง " วิถีชีวิต " ถ้านักวิจารณ์ อลิซที่จะ ( นักประวัติศาสตร์สตรีนิยมและทฤษฎีทางวัฒนธรรม ) , เครดิต redstockings สมาชิกบรูค วิลเลี่ยม กับคำว่าวัฒนธรรมสตรีแนะนํา 2518 อธิบาย depoliticisation ของสตรีหัวรุนแรงแบ่งแยกแนวคิดสตรีนิยมเป็นรูปแบบของสตรีนิยมที่รุนแรงที่ไม่สนับสนุนความสัมพันธ์ปกติเฉยๆ ของผู้เสนอโต้เถียงเรื่องความไม่เสมอภาคทางเพศระหว่างชายและหญิง unresolvable . ของกลุ่มอนุรักษ์โดยทั่วไปไม่ได้รู้สึกว่า ผู้ชายสามารถทำให้ผลงานเป็นบวกกับขบวนการเรียกร้องสิทธิสตรีและแม้แต่ดีอาจมีคนเลียนแบบพลวัตโบราณ . ผู้เขียนอธิบายถึงแนวคิดสตรีนิยมเป็น " มาริลีน ฟรายแบ่งแยกแยกประเภทต่าง ๆหรือโหมดจากมนุษย์และจากสถาบัน ความสัมพันธ์ บทบาท และกิจกรรมที่เป็นผู้กำหนด ชายครอบงำ และปฏิบัติการเพื่อประโยชน์ของตัวผู้และรักษา–สิทธิประโยชน์ชายแยกนี้ถูกริเริ่ม หรือ รักษา ที่ จะ หญิง "