Interactions and HabitusHuman engag

Interactions and Habitus
Human engagement with the landscape is central to linking materiality (physical aspects) to
meanings (Harvey, 1990). This engagement is peculiar and unique to each place as "different
people, differently placed, engage with the world in different ways"(Bender, 2002), creating
an opened unfinished process constantly being performed (Sack, 1988). The perspective of
dynamic relationships connecting people (groups and individuals) to physical space make
places more relational and contextual (Appadurai, 1996). Adopting the concept of habitus
developed by Bourdieu (1977), Casey (2001) explains that ties of these interactions serve as a
“middle term” or “a figure of between” creating dynamic links “between nature and culture,
between place self, between lived place and geographical self” (p.686) . Habitus is an open
system of exchanges and actions representing a particular way of doing things in particular
place. It is established beyond repetition and routines, but meaningful practices (Bourdieu,
1979).


Sense of Place
The uniqueness of a place is the modus vivendi of a group of people of a certain land,
constructed out of particular interactions and mutual articulations of social experiences and
understandings, embedded with a subjective and emotional attachment (Massey, 2006,
Cresswell, 2004). The concepts of sense of place are related to affective bonds between
people and place (Agnew, 1993, Sack, 1988, Tuan, 2001), because they are part of the
symbolic and physical dimension of people's identities (Carter et al., 2007). Peoples’ life
experiences include a sense of emplacement (Feld and Basso, 1996) in a geographic space,
and the presence of the human body in a place creates meaningful exchanges (Casey, 2001).
The significance of interrelated meanings produced by interactions with place is revealed by
the sense of place, which is entirely unique for each place.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โต้ตอบและ Habitusความผูกพันมนุษย์กับภูมิทัศน์เป็น materiality (ด้านกายภาพ) เพื่อเชื่อมโยงความหมาย (ฮาร์วี่ 1990) ความผูกพันนี้จะแปลก และไม่ซ้ำแต่ละตำแหน่งเป็น"คน วางแตกต่างกัน ต่อสู้กับโลกในหลาย ๆ "(Bender, 2002) สร้างกระบวนการยังไม่เสร็จเปิดตลอดเวลาการดำเนินการ (กระสอบ 1988) มุมมองของทำให้ความสัมพันธ์แบบไดนามิกเชื่อมต่อคน (กลุ่มและบุคคล) กับพื้นที่จริงสถานเชิง และบริบทมากขึ้น (Appadurai, 1996) ใช้แนวคิดของ habitusพัฒนา โดย Bourdieu (1977), เคซี่ย์ (2001) อธิบายว่า ความสัมพันธ์ของการโต้ตอบเหล่านี้ทำหน้าที่เป็นตัว"คำกลาง" หรือ "ตัวเลขของระหว่าง" สร้างเชื่อมโยงแบบไดนามิก "ระหว่างธรรมชาติและวัฒนธรรมระหว่างทำด้วยตนเอง ระหว่างสถานที่อยู่และตัวตนทางภูมิศาสตร์" (p.686) Habitus เป็นการเปิดระบบการแลกเปลี่ยนและการกระทำที่แสดงถึงวิธีการทำสิ่งต่าง ๆ โดยเฉพาะสถานที่ ก่อตั้งขึ้นนอกเหนือจากการทำซ้ำ และตามปกติ แต่มีความหมายในทางปฏิบัติ (Bourdieu1979)ความรู้สึกของสถานที่ความที่เป็น vivendi modus กลุ่มคนที่ดินบางสร้างการโต้ตอบและ articulations ร่วมประสบการณ์ทางสังคม และเปลี่ยนความเข้าใจ การฝังตัวอยู่กับที่ตามอัตวิสัย และอารมณ์ที่แนบ (Massey, 2006Cresswell, 2004) แนวคิดของความรู้สึกที่เกี่ยวข้องกับผลผูกพันระหว่างบุคคลและสถานที่ (Agnew, 1993 กระสอบ 1988 ทวน 2001), เนื่อง จากพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของการสัญลักษณ์ และกายภาพมิติของรหัสประจำตัวประชาชน (คาร์เตอร์ et al., 2007) ชีวิตของคนประสบการณ์รวมถึงความรู้สึกของ emplacement (แย้งและ Basso, 1996) ในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์และสถานะของร่างกายมนุษย์ในการสร้างความหมายแลกเปลี่ยน (Casey, 2001)ความสำคัญของความหมายที่เกี่ยวข้องผลิต โดยโต้ตอบกับสถานที่ที่จะเปิดเผยโดยความส ซึ่งมีเอกลักษณ์เฉพาะทั้งหมดสำหรับแต่ละสถานที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปฏิสัมพันธ์และ Habitus
มีส่วนร่วมของมนุษย์กับสภาพภูมิทัศน์เป็นศูนย์กลางในการเชื่อมโยงความสำคัญ (ลักษณะทางกายภาพ) เพื่อ
ความหมาย (ฮาร์วีย์, 1990) การสู้รบนี้เป็นที่แปลกประหลาดและไม่ซ้ำกับแต่ละสถานที่เป็น "ที่แตกต่างกัน
คนที่อยู่ที่แตกต่างกันมีส่วนร่วมกับคนทั่วโลกในรูปแบบที่แตกต่างกัน "(เบนเดอร์, 2002), การสร้าง
ยังไม่เสร็จขั้นตอนการเปิดการดำเนินการอย่างต่อเนื่อง (กระสอบ, 1988) มุมมองของ
ความสัมพันธ์แบบไดนามิกที่เชื่อมต่อผู้คน (กลุ่มและบุคคล) เพื่อให้พื้นที่ทางกายภาพ
ที่สัมพันธ์มากขึ้นและบริบท (Appadurai, 1996) การนำแนวคิดของ habitus
พัฒนาโดย Bourdieu (1977), เคซี่ย์ (2001) อธิบายว่าความสัมพันธ์ของการมีปฏิสัมพันธ์เหล่านี้เป็น
"ระยะกลาง" หรือ "ร่างของระหว่าง" สร้างการเชื่อมโยงแบบไดนามิก "ระหว่างธรรมชาติและวัฒนธรรม
ระหว่างตัวเองขึ้นระหว่าง สถานที่อาศัยอยู่และตนเองทางภูมิศาสตร์ "(p.686) habitus คือเปิด
ระบบของการแลกเปลี่ยนและการกระทำที่เป็นตัวแทนของทางโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการทำสิ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
สถานที่ จะจัดตั้งขึ้นนอกเหนือจากการทำซ้ำและการปฏิบัติ แต่การปฏิบัติที่มีความหมาย (Bourdieu,
1979). ความรู้สึกที่เป็นเอกลักษณ์ของสถานที่ที่เป็นวิถีของกลุ่มของผู้คนในดินแดนบางอย่างที่สร้างขึ้นจากการมีปฏิสัมพันธ์เฉพาะและ articulations ประสบการณ์ร่วมกันของสังคม และความเข้าใจที่ฝังอยู่กับสิ่งที่แนบมาอัตนัยและอารมณ์ (Massey 2006 Cresswell, 2004) แนวความคิดความรู้สึกของสถานที่ที่เกี่ยวข้องกับพันธบัตรอารมณ์ระหว่างผู้คนและสถานที่ (Agnew 1993 กระสอบ, 1988, Tuan, 2001) เพราะพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของมิติสัญลักษณ์และทางกายภาพของตัวตนของผู้คน (คาร์เตอร์ et al., 2007) . ประชาชนชีวิต ' ประสบการณ์รวมถึงความรู้สึกของการจัดวาง (Feld และ Basso, 1996) ในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์และการปรากฏตัวของร่างกายมนุษย์ในสถานที่สร้างการแลกเปลี่ยนที่มีความหมาย (เคซี่ย์, 2001). ความหมายความสำคัญของความสัมพันธ์ที่ผลิตโดยการมีปฏิสัมพันธ์กับสถานที่ ถูกเปิดเผยโดยความรู้สึกของสถานที่ซึ่งเป็นที่ไม่ซ้ำกันทั้งหมดสำหรับแต่ละสถานที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปฏิสัมพันธ์และกำลังกาย
หมั้นกับภูมิมนุษย์เป็นศูนย์กลางการเชื่อมโยงสาระสำคัญ ( กายภาพ )

ความหมาย ( ฮาร์วีย์ , 1990 ) งานนี้แปลกและเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละสถานที่ ที่แตกต่างกัน "
คน ต่างอยู่ ต่อสู้กับโลกในวิธีที่แตกต่างกัน " ( ดัด , 2002 ) , การเปิดค้างอยู่ตลอดเวลา
กระบวนการปฏิบัติ ( กระสอบ , 1988 ) มุมมองของ
พลวัตความสัมพันธ์เชื่อมต่อผู้คน ( กลุ่มบุคคล ) พื้นที่ทางกายภาพให้
สถานที่สัมพันธ์มากขึ้นและบริบท ( appadurai , 1996 ) การใช้แนวคิดของกำลังกาย
พัฒนาโดย บูดิเยอร์ ( 1977 ) , เคซี่ย์ ( 2544 ) ได้อธิบายว่า ความสัมพันธ์ของการสื่อสารเหล่านี้เป็น
" ระยะกลาง " หรือ " รูป " ระหว่าง " การสร้างการเชื่อมโยงแบบไดนามิกระหว่างธรรมชาติและวัฒนธรรม
ระหว่างสถานที่ของตนเองระหว่างมีชีวิตสถานที่ทางภูมิศาสตร์ และตนเอง " ( p.686 ) กำลังกายเป็นระบบเปิดของการแลกเปลี่ยนและการกระทำแทน
วิธีการเฉพาะของการทำสิ่งที่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ที่นี่เลย มันขึ้นเกินและกิจวัตรซ้ำ แต่การปฏิบัติมีความหมาย ( บูร์ดิเยอ
, 1979 ) .



ความรู้สึกของสถานที่ไม่ของสถานที่ที่เป็นวิถีชีวิตของกลุ่มคนแน่นอนที่ดิน
สร้างขึ้นจากปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน และโดยเฉพาะการออกเสียงของประสบการณ์และความเข้าใจสังคม
ฝังตัวกับอัตนัยและสิ่งที่แนบทางอารมณ์ ( Massey , 2006 ,
เคร วลล์ , 2004 ) แนวคิดที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์ความรู้สึกของพันธะระหว่าง
คนและสถานที่ ( แอ็กนีว 1993 กระสอบ , 1988 , ทวน , 2001 ) , เพราะพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของ
สัญลักษณ์ทางกายภาพและมิติของอัตลักษณ์ของประชาชน ( คาร์เตอร์ et al . , 2007 ) ประสบการณ์ชีวิต
ประชาชนรวมถึงความรู้สึกของสถานที่ ( เฟลด์ และ บาสโซ , 1996 ) ในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์
และสถานะของร่างกายมนุษย์ในสถานที่สร้างการแลกเปลี่ยนความหมาย ( Casey , 2001 ) .
ความสำคัญของความหมายคาบที่ผลิตโดยการโต้ตอบกับสถานที่ถูกเปิดเผยโดย
ความรู้สึกของสถานที่ซึ่งเป็นทั้งหมดที่ไม่ซ้ำกันสำหรับแต่ละสถานที่