Continuous announcements resonated

Continuous announcements resonated in the courtyard while successfully bringing the conversation in the room to a halt.

Amid the excitement, Nurse Ping hurried outside, bowed to the visitors and respectfully answered, “Thank you for holding my lady in high esteem and coming yourselves to visit her, but it just so happens that she came down with a cold last night. She cannot leave bed to welcome you, regrettably.”

Following a momentary pause, a gracious voice replied, “Since Ah Rong isn’t well she should take her time to rest. Please let her know, nurse, that I will come back to pay her a visit another day.”

Forthwith, wheels started rolling to the successive departure of the young ladies.

The courtyard soon returned to its quiet state.

Chen Qian, Chen Qi and the rest of the girls together looked back at Chen Rong who sat behind the screen.

A brief contemplation was followed by Chen Qian’s jealous voice: “Ah Rong, your reputation sure is great.”

“I am ashamed,” Chen Rong wearily replied.

Chen Qi stood up. She had a delicate beauty that comprised a fair skintone and a pair of lucent eyes. Hers was the kind of looks the nobles loved.

She watched Chen Rong on the other side of the screen and used a rare gentleness that she typically only used with men to say: “You had the bravado to seek death in Mo’yang. Regardless of reason, Ah Rong, your fearless reputation has reverberated in Nan’yang. All men of wisdom and courage will appreciate your strength of character.”

Strength of character.

Behind the screen, Chen Rong’s hands twisted into a knot. A smile appeared on her beautiful face, although one couldn’t be sure whether it was joy or irony.

After her second chance at life, she had always wanted to win for herself a praise of character, but no matter what she did, because of her background, because of her looks, everybody turned a blind eye to her merits.

This was, of course, to be expected. Just like Ran Min, no matter how many Jin lives he saved, no matter how many storms he weathered for the residents of Nan’yang, people would always look down on his surname behind his back.

She at last received the evaluation she wanted, even if it came from an unknown young lady like Chen Qi. Alas, such evaluation did not come without a dilemma.

The girls chatted for an hour and then began to take their leave.

Listening to their distancing footsteps, Chen Rong lay back down and sprawled motionlessly for a long while before suddenly yelling out: “Nurse Ping!”

The nurse hastily ran in while repeatedly asking, “Miss, what’s the matter?”

Answering her was Chen Rong’s suddenly feeble voice: “Nothing, nothing. You may go.”

Subsequently, Chen Rong’s courtyard became completely swamped with even more girls who came to visit.

After consistently pleading illness to turn her guests away, Chen Rong suddenly found in the late afternoon that her courtyard had fallen to a strange silence.

Though it was usually quiet, the servants’ whispers and distant sound of laughter were always heard. At present, however, all voices had vanished from the world.

Chen Rong paid the silence little attention at first. Slowly, when she felt something was amiss, she sat up in bed to call for Nurse Ping.

She had scarcely sat up when she heard Nurse Ping’s voice trembling with joy: “H-have you personally come to visit my young lady? Please, come in, come in.”

Chen Rong quickly closed her mouth and stifled her voice.

At this time, a familiar voice rang soft and pleasant like springwater. “All, please rise.”

Just three words. Three single words.

And yet the dead silent yard erupted into cheers and chatter.

Amid the excitement, leisure footsteps steadily fell on the ground.

Listening to the footfall that was advancing toward her bedchamber, Chen Rong jumped down from bed and reached for the whip on the wall.

She had only touched the handle by the time a low laughter sounded at the door.

His laughter was gentle and soft, and had a teasing note that stiffened Chen Rong‘s movement.

Chen Rong only paused for a second before she removed the whip, narrowed her eyes, and then turned around to look at the man.

Leaning against the door frame and faintly smiling at her in his snow white attire, while illuminating the entire room with his beauty, was that not Wang Hong?

Chen Rong glanced behind him and quietly barked, “Close the door!”

It was an order.

Wang Hong couldn’t help upturning the corner of his mouth when he heard her. He waved his wide sleeves and closed the door as told.

As soon as the door was closed, Chen Rong dashed in front of him.

She outstretched her hand and held the whip against his throat.

“Who told you to come

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประกาศต่อเนื่องสะท้อนก้องในลานในขณะที่นำการสนทนาในห้องเรียบร้อยแล้วต้องชะงักท่ามกลางความตื่นเต้น Ping พยาบาลรีบนอก โค้งคำนับเพื่อเยี่ยมชม และกราบ ตอบ, "ขอบคุณถือผู้หญิงต้นทุนสูง และมาเองไปเธอ แต่มันก็เกิดขึ้นว่า เธอลงมากับหวัดคืนสุดท้าย เธอไม่สามารถออกจากเตียงเพื่อต้อนรับคุณ ล้วน"ต่อไปนี้การหยุดชั่วขณะ เสียงเมตตาตอบ "ตั้งแต่ร่อง Ah ไม่ดีเธอควรใช้เวลาที่เหลือของเธอ กรุณาแจ้งให้เธอรู้ พยาบาล ว่า ฉันจะกลับมาเยี่ยมเธออีกวันนั้น "ทันที ล้อเริ่มกลิ้งออกเดินทางต่อเนื่องของหญิงสาวโรงแรมคอร์ทยาร์ดเร็ว ๆ กลับไปเป็นสถานะที่เงียบสงบเฉินเชี่ยน เฉินฉี และส่วนเหลือของผู้หญิงโดดมองร่องเฉินกลับที่นั่งอยู่หลังจอการทำสมาธิโดยย่อตามมา ด้วยเสียงอิจฉาเฉินเชี่ยน: "ร่อง Ah ชื่อเสียงของคุณแน่ใจว่าเป็นดี""ฉันละอายใจ เฉินโรงงานตอบChen Qi ที่ลุกขึ้นยืน เธอมีความสวยงามละเอียดอ่อนที่ประกอบด้วย skintone ยุติธรรมและคู่ของตาลูเซนท์ ชนิดของลักษณะที่ขุนนางรักเธอมากเธอดูร่องเฉินในด้านอื่น ๆ ของหน้าจอ และใช้อ่อนโยนหายากที่เธอจะใช้เฉพาะกับผู้ชายพูด: "คุณมี bravado จะขอตายใน Mo'yang โดยไม่คำนึงถึงเหตุผล อา รอง ชื่อเสียงของคุณกล้าหาญมี reverberated ใน Nan'yang ทุกคนของภูมิปัญญาและความกล้าหาญที่จะขอบคุณคุณแข็ง"ความแข็งแรงของตัวละครหลังจอ เฉินร่องมือบิดเป็นปม รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอสวยงาม แม้ว่าหนึ่งไม่แน่ใจว่ามันเป็นความสุขหรือประชดหลังจากเธอโอกาสสองชีวิต เธอก็อยากจะชนะตัวเองสรรเสริญ ของอักขระ แต่ไม่ ว่าอะไรเธอ ได้ เนื่องจากพื้นหลังของเธอ เพราะลักษณะของเธอ คนเปิดตาตาบอดเพื่อบุญของเธอนี่คือ แน่นอน ที่คาดหวัง เพียงเช่น Ran นาที ไม่ว่าจะกี่ชีวิตจินที่เขาบันทึก ไม่ว่ากี่พายุเขาตากแดดตากฝนเพื่อผู้อยู่อาศัย Nan'yang จะเสมอมานามสกุลของเขาหลังของเขาเธอในที่สุดได้รับการประเมินที่เธอต้องการ แม้ว่ามันมาจากหญิงสาวไม่รู้จักเช่นเฉินฉี อนิจจา การประเมินผลดังกล่าวไม่ได้มาโดยไม่ได้คายไม่ออกสาว ๆ คุยชั่วโมง และจากนั้น เริ่มที่จะปล่อยให้พวกเขาฟังของพวกเขาก้าว distancing ร่องเฉินกลับลง และนอนเหยียดยาว motionlessly เป็นเวลานานในขณะก่อนก็ตะโกนออกมา: "พยาบาล Ping "พยาบาลรีบวิ่งในขณะสอบถามซ้ำ ๆ พลาด คืออะไรเรื่อง"ตอบเธอถูกเฉินร่องเสียงก็เบา: "อะไร อะไร คุณไป"ต่อมา เฉินร่องลานกลายเป็น swamped อย่างสมบูรณ์กับสาวยิ่งที่มาเยี่ยมหลังจากร้องเจ็บป่วยเพื่อเปิดบริการไปอย่างต่อเนื่อง ร่องเฉินก็พบว่าในช่วงบ่ายที่ลานของเธอได้ลดลงไปเงียบผิดปกติมักจะเงียบมาก whispers และไกลเสียงหัวเราะของข้าถูกเสมอได้ยิน ปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม เสียงได้หายไปจากโลกเฉินรองจ่ายความเงียบความสนใจน้อยในครั้งแรก ช้า เมื่อเธอรู้สึกว่า มีบางสิ่งบางอย่าง เธอนั่งขึ้นเตียงไปเรียกพยาบาลปิงเธอมีแทบลุกขึ้นนั่งเมื่อเธอได้ยินเสียงพยาบาล Ping ที่สั่น ด้วยความสุข: "H มีคุณเองมาเยี่ยมชมหญิงสาวของฉัน กรุณา มา เข้ามา"เฉินร่องปิดปากของเธออย่างรวดเร็ว และ stifled เสียงของเธอเสียงคุ้นเคยรังในเวลานี้ และสัมผัสนุ่มนวลเช่น springwater "ทั้งหมด กรุณาสูงขึ้น"เพียงสามคำ สามคำเดียวและยังได้ ลานตายเงียบ erupted เป็นไชโยและสาระท่ามกลางความตื่นเต้น ผ่อนก้าวเรื่อย ๆ ตกลงบนพื้นดินฟัง footfall ที่ก้าวหน้าไปสู่ห้องบรรทมของเธอ เฉินร้องกระโดดลงจากเตียง และสำหรับแส้บนผนังเธอได้เท่านั้นเลยจับในขณะที่เสียงหัวเราะต่ำไพเราะที่ประตูเสียงหัวเราะของเขาอ่อนโยน และนุ่มนวล และหมายเหตุล้อที่แข็งทื่อเคลื่อนไหวเฉินรองรองเฉินหยุดชั่วคราวเป็นครั้งที่สองก่อนเธอเอาแส้ narrowed ดวงตาของเธอ แล้ว หันมองคนเท่านั้นพิงกรอบประตู และยิ้มหวานเธอในชุดหิมะสีขาวของเขา ในขณะที่แสงทั้งห้องกับความงามของเขา นะไม่วังฮ่องกงรองเฉิน glanced หลังเขา และเงียบ ๆ เห่า "ปิดประตู"สั่งซื้อได้วังฮ่องกงไม่ช่วย upturning มุมปากของเขาเมื่อเขาได้ยินเสียงเธอ เขาโบกแขนกว้างของเขา และปิดประตูทุกทีทันทีที่ประตูถูกปิด เฉินรองประหน้าเขาเธอ outstretched มือของเธอ และถือแส้ให้กับคอของเขา"ใครบอกคุณมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประกาศอย่างต่อเนื่องสะท้อนในลานขณะที่ประสบความสำเร็จในการนำการสนทนาในห้องพักต้องหยุดชะงัก. ท่ามกลางความตื่นเต้น, พยาบาลปิงรีบออกไปข้างนอกโค้งคำนับให้กับผู้เข้าชมและตอบกราบ "ขอบคุณสำหรับการถือครองผู้หญิงของฉันในความนิยมสูงและมาด้วยตัวเองเพื่อเข้าชม เธอ แต่มันเกิดขึ้นเพียงเพื่อว่าเธอลงมาพร้อมกับคืนที่ผ่านมาเย็น เธอไม่สามารถออกจากเตียงที่จะต้อนรับคุณ, น่าเศร้า. " ต่อไปนี้การหยุดชั่วขณะเสียงน้ำใจตอบว่า" นับตั้งแต่อารงค์ไม่ได้เป็นอย่างดีเธอควรจะใช้เวลาของเธอในส่วนที่เหลือ กรุณาแจ้งให้เธอรู้, พยาบาล, ที่ฉันจะกลับมาจ่ายเงินให้เธอไปเยือนอีกวัน. " ทันที, ล้อเริ่มกลิ้งไปออกเดินทางต่อเนื่องของหญิงสาวได้. ลานเร็ว ๆ นี้กลับไปยังรัฐที่เงียบสงบ. เฉินเควนเฉินฉีและ ส่วนที่เหลือของสาว ๆ ด้วยกันมองกลับมาที่เฉินร่องซึ่งนั่งอยู่ด้านหลังหน้าจอ. ฌานสั้น ๆ ตามมาด้วยเสียงอิจฉาเฉินของเควน: ". Ah โรงชื่อเสียงของคุณแน่ใจว่าเป็นที่ดี" "ผมละอายใจ" เฉินร่องตอบเบื่อหน่ายเฉินฉีลุกขึ้นยืน เธอมีความงามที่ละเอียดอ่อนที่ประกอบด้วย skintone ธรรมและคู่ของตา LUCENT . เธอเป็นชนิดของรูปลักษณ์ขุนนางรักเธอดูเฉินร่องในด้านอื่น ๆ ของหน้าจอและใช้ความอ่อนโยนที่หายากที่เธอมักจะใช้เฉพาะกับคนที่จะพูดว่า: "คุณมีความองอาจในการแสวงหาความตายใน Mo'yang ไม่คำนึงถึงเหตุผลอาร่องชื่อเสียงกล้าหาญของคุณได้สะท้อนใน Nan'yang มนุษย์ทุกคนของภูมิปัญญาและความกล้าหาญจะได้ชื่นชมความแข็งแรงของตัวละคร. " แข็งแรงของตัวละคร. หลังจอมือเฉินของโรงบิดเป็นปม รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าที่สวยงามของเธอถึงแม้คนหนึ่งอาจจะไม่แน่ใจว่ามันเป็นความสุขหรือประชด. หลังจากที่โอกาสครั้งที่สองของเธอที่ชีวิตของเธอได้เสมอต้องการที่จะชนะตัวเองสรรเสริญของตัวละคร แต่ไม่ว่าสิ่งที่เธอทำเพราะ ของพื้นหลังของเธอเพราะหน้าตาของเธอทุกคนเปิดตาตาบอดเพื่อประโยชน์ของเธอ. นี้เป็นของหลักสูตรที่จะคาดหวัง เช่นเดียวกับวิ่งมินไม่ว่ากี่จินอาศัยอยู่ที่เขาบันทึกไว้ไม่ว่ากี่พายุเขาตากแดดตากฝนที่อาศัยอยู่ใน Nan'yang คนมักจะมองลงมากับนามสกุลของเขาอยู่ข้างหลังเขา. เธอที่ล่าสุดที่ได้รับการประเมินผลที่เธอต้องการ แม้ว่าจะมาจากหญิงสาวที่ไม่รู้จักเหมือนเฉินฉี . อนิจจา, การประเมินผลดังกล่าวไม่ได้มาโดยไม่ต้องขึ้นเขียง. สาว ๆ ที่คุยกันเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงและจากนั้นก็เริ่มที่จะใช้การลาของพวกเขาฟังเสียงฝีเท้าปลีกตัวของพวกเขาเฉินร่องวางกลับลงและนอนเหยียดยาวแอ้งแม้งสำหรับระยะเวลานานก่อนที่จู่ ๆ ก็ตะโกนว่า "พยาบาล ! ปิง " พยาบาลรีบวิ่งเข้าไปในขณะที่ถามซ้ำ" มิสสิ่งที่เป็นเรื่อง "หรือไม่? ตอบของเธอเป็นเสียงอ่อนแอทันใดนั้นเฉินร่อง:" ไม่มีอะไรไม่มีอะไร คุณอาจจะไป. " ต่อมาคอร์ทยาร์ดเฉินร่องกลายเป็นล้นมืออย่างสมบูรณ์กับสาว ๆ มากยิ่งขึ้นที่มาเยี่ยมชม. หลังจากสม่ำเสมอขอร้องเจ็บป่วยจะเปิดแขกของเธอออกไปเฉินร่องพบทันทีในช่วงบ่ายที่คอร์ทยาร์ดเธอได้ลดลงถึงความเงียบแปลกแม้ว่ามันจะเป็นมักจะเงียบกระซิบข้าราชการและเสียงที่ห่างไกลของเสียงหัวเราะก็ได้ยินเสมอ ในปัจจุบัน แต่เสียงทั้งหมดได้หายไปจากโลก. เฉินร่องจ่ายเงียบความสนใจน้อยในตอนแรก อย่างช้า ๆ เมื่อเธอรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติจึงลุกขึ้นนั่งอยู่บนเตียงเพื่อเรียกร้องให้พยาบาลปิง. เธอแทบจะลุกขึ้นนั่งเมื่อเธอได้ยินเสียงพยาบาลปิงตัวสั่นด้วยความสุข "H-ได้คุณมาเองเพื่อเข้าชมหญิงสาวของฉันได้อย่างไร กรุณามาในมาใน. " เฉินร่องอย่างรวดเร็วปิดปากของเธอและกลั้นเสียงของเธอ. ในเวลานี้เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นนุ่มและน่ารื่นรมย์เช่นพุ "ทั้งหมดโปรดเพิ่มขึ้น." เพียงแค่สามคำ สามคำเดียว. และยังลานเงียบตายระเบิดเสียงเชียร์และเสียงพูดพล่อย. ท่ามกลางความตื่นเต้น, รอยเท้าที่เดินทางมาพักผ่อนอย่างต่อเนื่องลดลงบนพื้นดิน. ฟังการก้าวเท้าที่ก้าวหน้าไปยังห้องนอนของเธอเฉินร่องกระโดดลงจากเตียงนอนและเข้าถึงได้สำหรับแส้ บนผนัง. เธอได้สัมผัสเพียงจับตามเวลาที่เสียงหัวเราะต่ำฟังที่ประตู. เสียงหัวเราะของเขาเป็นที่อ่อนโยนและอ่อนนุ่มและมีหมายเหตุล้อเล่นที่แข็งทื่อเคลื่อนไหวเฉินร่อง. เฉินร่องเพียงหยุดชั่วคราวเป็นครั้งที่สองก่อนที่เธอจะออก แส้หรี่ตาของเธอและจากนั้นก็หันมามองชายคนนั้น. พิงกรอบประตูและแผ่วเบายิ้มของเธอในชุดสีขาวของเขาหิมะขณะที่ส่องสว่างทั้งห้องด้วยความงามของเขาคือการที่ไม่วังฮ่องกง? เฉินร่องชำเลืองมอง หลังเขาและเห่าอย่างเงียบ ๆ "ปิดประตู!" มันเป็นคำสั่ง. วังฮ่องกงไม่สามารถช่วย upturning มุมปากของเขาเมื่อเขาได้ยินเสียงของเธอ เขาโบกแขนกว้างของเขาและปิดประตูตามที่บอก. ทันทีที่ประตูถูกปิดร่องเฉินประในด้านหน้าของเขา. เธอกางมือของเธอและถือแส้กับลำคอของเขา. "ใครบอกให้คุณมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประกาศอย่างต่อเนื่อง resonated ในสนามขณะที่เรียบร้อยแล้วนำการสนทนาในห้องต้องหยุดชะงักท่ามกลางความตื่นเต้น ปิง พยาบาลรีบนอก โค้งให้ผู้เข้าชม และกราบทูลว่า " ขอบคุณสำหรับการถือท่านหญิงในคุณค่าสูงและตัวมาหาเธอ แต่มันก็บังเอิญที่เธอมาด้วยความหนาวเมื่อคืน เธอไม่สามารถออกจากเตียงเพื่อต้อนรับคุณ น่าเสียดาย "ต่อไปนี้หยุดชั่วขณะ เสียงทูลตอบว่า " ตั้งแต่อาร้องไม่ค่อยดี เธอควรเอาเวลาไปพักผ่อน โปรดให้นางรู้ พยาบาล ฉันก็จะกลับไปเยี่ยมเธออีกวัน . .ครับ ล้อเริ่มหมุน เพื่อออกเดินทางต่อเนื่องของสาวๆลานกลับมาสู่สภาพที่เงียบของเฉินเฉียน เฉิน ฉี และส่วนที่เหลือของหญิงด้วยกันมองเฉินหยงที่นั่งอยู่ข้างหลังฉากเป็นฌานโดยสังเขปตามเฉิงเฉียนอิจฉาเสียง " อาหยง ชื่อเสียงของคุณก็ยอดเยี่ยม”" ฉันอาย " เฉินหยงทุ่มเถียงตอบเฉินฉีลุกขึ้นยืน เธอมีความงามที่ละเอียดอ่อนที่ประกอบด้วย skintone ยุติธรรมและคู่ของ Lucent ตา หล่อนเป็นเหมือนขุนนางรักเธอเฝ้าดู Chen ร่องในด้านอื่น ๆของหน้าจอ และใช้ความหายากที่เธอมักจะใช้เฉพาะกับผู้ชายจะพูด : " คุณมีความองอาจ เพื่อแสวงหาความตายใน mo"yang . ไม่ว่าเหตุผลของ อาหยง ชื่อเสียงของคุณกล้าหาญมี reverberated ใน nan"yang . ผู้ชายแห่งปัญญาและความกล้าหาญจะชื่นชมความแข็งแกร่งของตัวละคร "ความแข็งแรงของตัวละครหลังจอ มือของเฉินหยงบิดเป็นปม รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอสวยงาม แม้ว่าหนึ่ง ไม่แน่ใจว่ามันคือความสุข หรือแดกดันหลังจากโอกาสที่สองของเธอในชีวิต เธอมีเสมอต้องการที่จะชนะตัวเองสรรเสริญของตัวละคร แต่ไม่ว่าเธอจะทำอะไร เพราะของพื้นหลังของหล่อน เพราะหล่อน ทุกคนเปิดตาตาบอดเพื่อประโยชน์ของเธอนี้คือของหลักสูตรได้ เหมือนวิ่งมิน ไม่กี่ จิน ชีวิตเขาช่วย ไม่ว่ากี่พายุเขาผุสำหรับชาว nan"yang คนมักจะดูถูกของเขา นามสกุล ด้านหลังของเขาเธอที่ล่าสุดได้รับการประเมินที่เธอต้องการ ถ้ามันออกมาจากที่ไม่รู้จักสาวน้อยชอบ Chen Qi อนิจจา การประเมินดังกล่าวไม่ได้มาโดยไม่ต้องขึ้นเขียงสาวๆ คุยกันเป็นชั่วโมงและเริ่มออกไปก่อนแล้วฟังพวกเขาตีตัวออกห่าง . Chen ร่องวางกลับลงและ sprawled แอ้งแม้งมานานก่อนก็ตะโกนว่า " ปิง พยาบาล ! "พยาบาลรีบวิ่งในขณะๆ ถามว่า " มันเกิดอะไรขึ้น "ตอบเธอ คือ เฉินหยงก็อ่อนแอเสียง : " ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร คุณอาจไปต่อมาคือเฉินรงลานก็จมน้ำอยู่ด้วยยิ่งสาวๆ ที่แวะมาเยี่ยมหลังจากอ้อนวอนเจ็บป่วยอย่างต่อเนื่องเพื่อเปิดแขกของเธอจากไป เฉินหยงก็พบว่า ในช่วงบ่าย ที่ลานของเธอได้ลดลงถึงเงียบแปลกๆถึงแม้ว่ามันมักจะเงียบ ผู้รับใช้ " เสียงกระซิบและเสียงที่ห่างไกลของเสียงหัวเราะมักจะได้ยิน ปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม เสียงทั้งหมดก็หายไปจากโลกเฉินหยงจ่ายความเงียบเล็กน้อย ความสนใจในตอนแรก อย่างช้าๆ เมื่อเธอรู้สึกว่าบางอย่างไม่ถูกต้อง เธอลุกขึ้นนั่งบนเตียงเพื่อเรียกปิง พยาบาลเธอเกือบจะลุกขึ้นนั่ง เมื่อเธอได้ยินเสียงพยาบาลปิงสั่นด้วยความชื่นบาน " น่ะท่าน มาเยี่ยมชม สาวน้อยของฉัน กรุณาเข้ามา”เฉินหยงรีบปิดปากและอดกลั้นเสียงของเธอในเวลานี้ เสียงที่คุ้นเคยดังนุ่มและรื่นรมย์เหมือน springwater . " ทุกคนลุกขึ้น "แค่สามคำ คําสามคําเดียว .แต่บ้านเงียบตายจ๊าว . . .ท่ามกลางความตื่นเต้น สันทนาการ ฝีเท้ามั่นคงล้มลงบนพื้นฟังเพลง footfall ที่ก้าวหน้าไปทางห้องนอนของเธอ เฉินหยงกระโดดลงมาจากเตียง และเอื้อมมือไปฟาดกำแพงเธอได้สัมผัสเพียงด้าม เวลาหัวเราะเสียงต่ำอยู่ที่ประตูเสียงหัวเราะของเขาอ่อนโยนและนุ่ม และมีล้อทราบว่าแข็งตึงเฉิงหรงการเคลื่อนไหวเฉินหยงเพียงหยุดสักครู่ ก่อนที่เธอจะยกแส้ คอด ตาเธอแล้วหันกลับไปมองเพื่อนพิงกรอบประตูและแผ่วเบา ยิ้มให้หล่อนในหิมะขาวเครื่องแต่งกาย ในขณะที่แสงสว่างทั้งห้องกับความงามของเขา ที่ไม่หวัง ฮองเฉินหยงมองข้างหลังเขาเงียบๆ เห่า " ปิดประตู "มันเป็นคำสั่งวังหงส์ไม่สามารถช่วย upturning มุมปากของเขาเมื่อเขาได้ยินเสียงของเธอ เขาแกว่งแขนกว้างของเขาและปิดประตู ตามที่บอกทันทีที่ประตูถูกปิด เฉินหยงฟาดลงตรงหน้าเขาเธอยื่นมือของเธอและถือแส้กับคอของเขา" ใครบอกคุณมา