This hypothesis leads to empirical

This hypothesis leads to empirical predictions that accounting conservatism, as measured by more timely recognition
of bad news than good news (Basu, 1997), is positively associated with measures for the bargaining power of suppliers and
customers. In this paper, we use two firm-level measures and one industry-level measure of supplier or customer
bargaining power. First, consistent with recent work (e.g., Schumacher, 1991; Snyder, 1996; Inderst and Wey, 2007), we
expect the size of suppliers and customers to be positively associated with their bargaining power. Therefore, we construct
measures of the average market value of a firm’s suppliers or customers relative to the market value of the firm. Second,
we follow Porter (1980) and assume that a particular customer has bargaining power if it accounts for a large fraction of a
firm’s sales, while a particular supplier has bargaining power if it provides a firm with a significant fraction of its input
goods. Our industry-level measure of suppliers’ and customers’ bargaining power is average industry concentration in the
industries of a firm’s suppliers or customers. Prior work predicts and finds that when a firm’s suppliers or customers
operate in more concentrated industries, the firm’s more limited choices with respect to its trading partners provides its
suppliers or customers with bargaining power relative to the firm (e.g., Galbraith, 1952; Lustgarten, 1975; Porter, 1980;
Schumacher, 1991; Fee and Thomas, 2004).10 Using our three measures of the bargaining power of suppliers and
customers, the main empirical prediction that we test in the paper is:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมมติฐานนี้นำไปสู่การคาดคะเนเชิงประจักษ์อนุรักษนิยมที่บัญชี โดยการรู้เวลาที่เพิ่มเติมเป็นข่าวร้ายมากกว่าข่าวดี (Basu, 1997), สัมพันธ์เชิงบวกกับมาตรการอำนาจต่อรองของซัพพลายเออร์ และลูกค้า ในกระดาษนี้ เราใช้มาตรการ firm ระดับสองและวัดระดับอุตสาหกรรมหนึ่งของซัพพลายเออร์หรือลูกค้าอำนาจการต่อรอง แรก สอดคล้องกับงานล่าสุด (เช่น Schumacher, 1991 Snyder, 1996 Inderst และ Wey, 2007), เราคาดว่าขนาดของซัพพลายเออร์และลูกค้าสัมพันธ์เชิงบวกกับอำนาจการต่อรอง ดังนั้น เราสร้างวัดมูลค่าตลาดเฉลี่ย firm เป็นซัพพลายเออร์หรือลูกค้าเทียบกับมูลค่าตลาดของ firm วินาทีเราปฏิบัติพนักงานยกกระเป๋า (1980) และสมมติว่า ลูกค้าที่มีต่อราคาพลังงานถ้าจะบัญชีสำหรับส่วนใหญ่ของการขายของ firm ผู้จัดจำหน่ายเฉพาะที่มีต่อราคาพลังงานถ้าจะให้เป็น firm กับส่วนงมากของการป้อนข้อมูลสินค้า เราวัดระดับอุตสาหกรรมของอำนาจต่อรองของซัพพลายเออร์และลูกค้ามีความเข้มข้นของอุตสาหกรรมโดยเฉลี่ยในการอุตสาหกรรม firm เป็นซัพพลายเออร์หรือลูกค้า ทำงานล่วงหน้าทำนาย และ finds firm เป็นซัพพลายเออร์หรือลูกค้าทำงานในอุตสาหกรรมเข้มข้นมากขึ้น มีตัวเลือกที่จำกัดของ firm เกี่ยวกับคู่ค้าของซัพพลายเออร์หรือลูกค้าที่ มีต่อรองอำนาจสัมพันธ์กับ firm (เช่น Galbraith, 1952 Lustgarten, 1975 พนักงานยกกระเป๋า 1980Schumacher, 1991 ค่าธรรมเนียมและ Thomas, 2004) .10 ใช้มาตรการของเราสามของอำนาจต่อรองของซัพพลายเออร์ และลูกค้า การคาดเดาเชิงประจักษ์หลักที่เราทดสอบในกระดาษจะ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมมติฐานนี้นำไปสู่การคาดการณ์เชิงประจักษ์ที่บัญชีอนุรักษ์เป็นวัดโดยได้รับการยอมรับมากขึ้นในเวลาที่เหมาะสม
ของข่าวร้ายมากกว่าข่าวดี (ซึ 1997) มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับมาตรการเพื่ออำนาจต่อรองของซัพพลายเออร์และ
ลูกค้า ในบทความนี้เราจะใช้สอง Fi มาตรการ RM-ระดับและเป็นหนึ่งในตัวชี้วัดระดับอุตสาหกรรมของผู้จัดจำหน่ายหรือลูกค้า
อำนาจต่อรอง ขั้นแรกให้สอดคล้องกับการทำงานที่ผ่านมา (เช่นชูมัคเกอร์ 1991; ไนเดอร์ 1996; Inderst และเวย์, 2007) เรา
คาดว่าขนาดของซัพพลายเออร์และลูกค้าที่จะเชื่อมโยงในเชิงบวกกับอำนาจต่อรองของพวกเขา ดังนั้นเราจึงสร้าง
มาตรการของมูลค่าตลาดเฉลี่ยของซัพพลายเออร์ RM Fi หรือลูกค้าเทียบกับมูลค่าตลาดของ RM Fi จะ ประการที่สอง
เราทำตามพอร์เตอร์ (1980) และคิดว่าเป็นลูกค้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีอำนาจในการเจรจาต่อรองถ้ามันบัญชีสำหรับส่วนใหญ่ของ
ยอดขาย RM Fi ในขณะที่ผู้จัดจำหน่ายโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีอำนาจในการเจรจาต่อรองถ้ามันมี RM Fi ที่มีส่วน Fi ลาดเทนัยสำคัญของปัจจัยการผลิต
สินค้า วัดระดับอุตสาหกรรมของเราอำนาจการต่อรองของซัพพลายเออร์และลูกค้าเป็นความเข้มข้นของอุตสาหกรรมเฉลี่ยใน
อุตสาหกรรมของซัพพลายเออร์ RM Fi หรือลูกค้า การทำงานก่อนที่คาดการณ์และ NDS Fi ว่าเมื่อซัพพลายเออร์ RM Fi หรือลูกค้าที่
ทำงานในอุตสาหกรรมที่มีความเข้มข้นมากขึ้น RM Fi ของตัวเลือกที่ จำกัด มากขึ้นด้วยความเคารพต่อคู่ค้าให้ของ
ซัพพลายเออร์หรือลูกค้าที่มีอำนาจต่อรองเมื่อเทียบกับ RM Fi (เช่น Galbraith 1952; Lustgarten, 1975; Porter 1980;
ชูมัคเกอร์ 1991 ค่าบริการและโทมัส, 2004) .10 ใช้สามมาตรการของอำนาจการต่อรองของซัพพลายเออร์ของเราและ
ลูกค้าการทำนายเชิงประจักษ์หลักที่เราทดสอบในกระดาษคือ: