The narrator is omniscient, because

The narrator is omniscient, because he analyzes the characters and tells the story in a way that shows that he knows more about the characters than they know about themselves. Yet, he is also a subjective narrator, because he voices his own interpretations and opinions of things. He is clearly sympathetic to Hester and Dimmesdale.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เล่าเป็น omniscient เพราะเขาวิเคราะห์ตัว และเล่าเรื่องราวที่รู้มากขึ้นเกี่ยวกับตัวละครกว่าจะรู้ว่าตัวเองแสดง ยัง เขาเป็นโปรแกรมผู้บรรยายตามอัตวิสัย เพราะเขาเสียงเขาเองตีความและความเห็นของสิ่งนั้น เขาได้เห็นอกเห็นใจชัดเจน Hester และ Dimmesdale

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บรรยายเป็นรอบรู้เพราะเขาวิเคราะห์ตัวละครและบอกเล่าเรื่องราวในลักษณะที่แสดงให้เห็นว่าเขารู้มากขึ้นเกี่ยวกับตัวละครกว่าที่พวกเขารู้เกี่ยวกับตัวเอง แต่เขายังเป็นผู้บรรยายอัตนัยเพราะเขาเสียงการตีความของตัวเองและความคิดเห็นในสิ่งที่เขา เขาเป็นอย่างชัดเจนเห็นใจเฮสเตอร์และ Dimmesdale

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้บรรยายเป็นสัพพัญญู เพราะเขาวิเคราะห์ตัวละครและบอกเล่าเรื่องราวในลักษณะที่แสดงให้เห็นว่าเขารู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวละครมากกว่าที่พวกเขารู้เกี่ยวกับตัวเอง แต่เขายังเป็นผู้บรรยาย อัตนัย เพราะเสียงการตีความของตัวเองและความคิดเห็นของสิ่ง เขาอย่างชัดเจนสงสารเฮสเตอร์ และ dimmesdale .