Hyperthermia’s history starts from the ancient times when it was described as a cancer treatment in the ancient Indian epic, the Ramayana. Hyperthermia has been mentioned by the great Greek physician, Hippocrates (400 B.C.), Cornelius Celsus Aulus, Roman encyclopedic doctor (25 BC - 50 AD) and by Gallen (200 A.D.), Roman physician and philosopher (1). The description by Hippocrates that “if a tumor cannot be cut, it should burned. If it cannot be burned, then it is incurable” actually holds relevant to many types of cancers even today (1).
In the middle ages, instruments were designed and shaped for application of heat to kill tumours or cauterize bleeding. Hyperthermia in the middle ages have been described by Leonidas - Nicolaus Leonicenus (1428- 1524), a professor of medicine in Padua (2). After the Renaissance period, there were reports that patients with smallpox, influenza, tuberculosis and malaria experienced spontaneous tumor regression. However in 1537, Ambroise Paré, military surgeon described the adverse consequences of medical treatment by cauterization which led to declining interest in Hyperthermia. In 1779, the effect of malaria on malignant tumours was described by Dr Kizowitz (2).
In modern times, the German physician Busch’s observation in 1887 that erysipelas resulted in disappearance of sarcoma on the face in a patient rekindled the interest in Hyperthermia. An American doctor W.B. Colley used bacterial toxin as to artificially create fever thereby producing heat to treat tumours. Westermark in 1898 used circulating high temperature water for the treatment of an inoperable cancer of uterine cervix with good results. After the advent of electricity, electric current started to be used for delivering heat to the diseased tissues and it was termed galvanocautery. John Byrne (1825 – 1902) invented a special liquid storage battery to supply electric current to cauterize pathological changes of the uterus and the results of his twenty year study on the effects of treatment of the uterus and cervix tumors in 367 patients were complied in a text in 1889. Enrico Bottini in 1874 invented a device for firing prostate cancer cauterization named as "cauterio termogalvanico" (2). Then high frequency currents using electromagnetism were employed to induce heat. Despite sporadic reports of hyperthermia being used for cancer treatment was doing rounds for several ages, the lack of advanced methods to apply heat and measure temperature accurately were not available leading to the mixed results in early clinical applications of hyperthermia for cancer treatment (2).
After the World War II, as radiotherapy gained attention for treatment of tumours, interest in hyperthermia began to decline further but there were still research going on hyperthermia. The growing consensus in the 1970s that heat increases radiation damage to cells in vitro led to the First International Symposium on heat and radiation to treat cancer in Washington in 1975 but the symposium had only 70 attendees. However the 5th symposium held in Japan in 1988 had more than 800 participants.
A hyperthermia group was formed in the US in 1981 and an Institute was established in Europe in 1983. In Japan, hyperthermia research started in 1978 with the establishment of the Japanese Society of Hyperthermia Oncology in 1984. The research in identification of the most appropriate heating devices for hyperthermia first saw the advent of the microwave heating techniques and ultrasound techniques for hyperthermia. Early microwave devices had limitations like under heating problems and the longer wavelength at the frequencies at which these devices operate made it difficult to focus on tumours (3). The disadvantages with the use of ultrasound are bone heating, large reflection in bone-tissue interfaces, high impedance mismatch between air and soft tissues, unsuitability for lung and abdominal cancers and requirement of coupling (4).
It was then that intensive research was undertaken to design a device with ability to heat both superficial and deep tissue and the result of these intensive researches was the development of Thermotron- RF8 capacitive heating device which uses radiofrequency waves for inducing hyperthermia. Seven Clinical trials were undertaken to arrive at continuous improvements in the Thermotron RF 8. Thermotron RF 8 was approved by the Ministry of Health, Labour and Welfare of Japan as a cancer treatment apparatus in 1984. A seven institution trial in 1990 on the Thermotron RF 8 hyperthermia treatment given to 177 patients with deep-seated tumors in combination with radiation therapy alone (96 patients) or with radiochemotherapy (81 patients) indicated that hyperthermia was one of the most effective treatment techniques for advanced or inoperable cases and that response rates and symptomatic improvement were perceived to be higher than expected for historical controls treated with radiation therapy or chemotherapy alone (5, 6). The Thermotron RF 8 is now being used worldwide as a clinical hyperthermia system.
Hyperthermia’s history starts from the ancient times when it was described as a cancer treatment in the ancient Indian epic, the Ramayana. Hyperthermia has been mentioned by the great Greek physician, Hippocrates (400 B.C.), Cornelius Celsus Aulus, Roman encyclopedic doctor (25 BC - 50 AD) and by Gallen (200 A.D.), Roman physician and philosopher (1). The description by Hippocrates that “if a tumor cannot be cut, it should burned. If it cannot be burned, then it is incurable” actually holds relevant to many types of cancers even today (1).
In the middle ages, instruments were designed and shaped for application of heat to kill tumours or cauterize bleeding. Hyperthermia in the middle ages have been described by Leonidas - Nicolaus Leonicenus (1428- 1524), a professor of medicine in Padua (2). After the Renaissance period, there were reports that patients with smallpox, influenza, tuberculosis and malaria experienced spontaneous tumor regression. However in 1537, Ambroise Paré, military surgeon described the adverse consequences of medical treatment by cauterization which led to declining interest in Hyperthermia. In 1779, the effect of malaria on malignant tumours was described by Dr Kizowitz (2).
In modern times, the German physician Busch’s observation in 1887 that erysipelas resulted in disappearance of sarcoma on the face in a patient rekindled the interest in Hyperthermia. An American doctor W.B. Colley used bacterial toxin as to artificially create fever thereby producing heat to treat tumours. Westermark in 1898 used circulating high temperature water for the treatment of an inoperable cancer of uterine cervix with good results. After the advent of electricity, electric current started to be used for delivering heat to the diseased tissues and it was termed galvanocautery. John Byrne (1825 – 1902) invented a special liquid storage battery to supply electric current to cauterize pathological changes of the uterus and the results of his twenty year study on the effects of treatment of the uterus and cervix tumors in 367 patients were complied in a text in 1889. Enrico Bottini in 1874 invented a device for firing prostate cancer cauterization named as "cauterio termogalvanico" (2). Then high frequency currents using electromagnetism were employed to induce heat. Despite sporadic reports of hyperthermia being used for cancer treatment was doing rounds for several ages, the lack of advanced methods to apply heat and measure temperature accurately were not available leading to the mixed results in early clinical applications of hyperthermia for cancer treatment (2).
After the World War II, as radiotherapy gained attention for treatment of tumours, interest in hyperthermia began to decline further but there were still research going on hyperthermia. The growing consensus in the 1970s that heat increases radiation damage to cells in vitro led to the First International Symposium on heat and radiation to treat cancer in Washington in 1975 but the symposium had only 70 attendees. However the 5th symposium held in Japan in 1988 had more than 800 participants.
A hyperthermia group was formed in the US in 1981 and an Institute was established in Europe in 1983. In Japan, hyperthermia research started in 1978 with the establishment of the Japanese Society of Hyperthermia Oncology in 1984. The research in identification of the most appropriate heating devices for hyperthermia first saw the advent of the microwave heating techniques and ultrasound techniques for hyperthermia. Early microwave devices had limitations like under heating problems and the longer wavelength at the frequencies at which these devices operate made it difficult to focus on tumours (3). The disadvantages with the use of ultrasound are bone heating, large reflection in bone-tissue interfaces, high impedance mismatch between air and soft tissues, unsuitability for lung and abdominal cancers and requirement of coupling (4).
It was then that intensive research was undertaken to design a device with ability to heat both superficial and deep tissue and the result of these intensive researches was the development of Thermotron- RF8 capacitive heating device which uses radiofrequency waves for inducing hyperthermia. Seven Clinical trials were undertaken to arrive at continuous improvements in the Thermotron RF 8. Thermotron RF 8 was approved by the Ministry of Health, Labour and Welfare of Japan as a cancer treatment apparatus in 1984. A seven institution trial in 1990 on the Thermotron RF 8 hyperthermia treatment given to 177 patients with deep-seated tumors in combination with radiation therapy alone (96 patients) or with radiochemotherapy (81 patients) indicated that hyperthermia was one of the most effective treatment techniques for advanced or inoperable cases and that response rates and symptomatic improvement were perceived to be higher than expected for historical controls treated with radiation therapy or chemotherapy alone (5, 6). The Thermotron RF 8 is now being used worldwide as a clinical hyperthermia system.
การแปล กรุณารอสักครู่..
และเริ่มประวัติศาสตร์จากสมัยโบราณเมื่อมีการอธิบายว่า การรักษาโรคมะเร็งในอินเดียสมัยโบราณมหากาพย์ รามเกียรติ์ และได้รับการกล่าวถึงโดยแพทย์ชาวกรีกที่ยิ่งใหญ่ , Hippocrates ( 400 ปีก่อนคริสตกาล ) คอร์เนเลียสเซลซัสเอาลุส หมอโรมันสารานุกรม ( 25 ก่อนคริสต์ศักราช - ค.ศ. 50 ) และ โดย กัลเลน ( 200 A.D . ) แพทย์และนักปรัชญาโรมัน ( 1 )อธิบายโดยฮิปโปกราเตส " หากเนื้องอกไม่สามารถตัดมันควรจะถูกเผา ถ้ามันไม่ได้ถูกเผา มันรักษาไม่หาย " แล้วถือที่เกี่ยวข้องกับหลายประเภทของมะเร็งแม้วันนี้ ( 1 )
ในยุคกลาง เครื่องมือถูกออกแบบและรูปร่างสำหรับการประยุกต์ใช้ความร้อนฆ่าเนื้องอก หรือจี้ที่เลือดออกhyperthermia ในยุคกลางที่ได้รับการอธิบายโดยลีโอนีดาส - นิโคลัส leonicenus ( 1428 - 1 , 524 ) , ศาสตราจารย์ด้านการแพทย์ใน Padua ( 2 ) หลังจากระยะเวลาของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา มีรายงานว่า ผู้ป่วยด้วยโรคฝีดาษ ไข้หวัดใหญ่ วัณโรค และมาลาเรีย ที่มีประสบการณ์จากการถดถอยเนื้องอก . อย่างไรก็ตาม ใน ambroise par é , ,ศัลยแพทย์ทหารอธิบายผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ของการรักษาพยาบาล โดยกัดสิ่งสกปรกซึ่งนำไปสู่ความสนใจในอุณหภูมิลดลง . ในฝ่ายผลของโรคมาลาเรียในเนื้อร้ายเนื้องอกได้อธิบายโดย ดร kizowitz ( 2 ) .
ในสมัยใหม่แพทย์เยอรมัน บุช สังเกตการณ์ใน 1887 ว่าไฟลามทุ่งมีผลในการหายตัวไปของก้อนเนื้อมะเร็งบนใบหน้าในผู้ป่วย rekindled ความสนใจในและ . การใช้แบคทีเรียสารพิษบแพทย์อเมริกัน คอลลีย์สร้างไข้เทียม เป็นงบผลิตความร้อนเพื่อรักษาเนื้องอกwestermark ใน 1898 ใช้หมุนเวียนน้ำอุณหภูมิสูงสำหรับการรักษามะเร็งปากมดลูกเนื้องอกของมดลูกกับผลลัพธ์ที่ดี หลังจากการมาถึงของกระแสไฟฟ้า กระแสไฟฟ้าเริ่มที่จะใช้สำหรับส่งความร้อนไปยังเนื้อเยื่อที่เป็นโรคและมันเป็น termed galvanocautery .จอห์นเบิร์น ( 1825 – 1902 ) คิดค้นแบตเตอรี่กระเป๋าพิเศษที่เป็นของเหลวในการจัดหากระแสไฟฟ้าให้จี้ที่ผิดปกติของมดลูกและผลของเขายี่สิบปี การศึกษาผลของการรักษาเนื้องอกในมดลูกและมดลูกให้ผู้ป่วยปฏิบัติตามในข้อความใน 1889ริโก bottini ใน 1874 ประดิษฐ์อุปกรณ์สำหรับยิงมะเร็งต่อมลูกหมากกัดสิ่งสกปรก ได้ชื่อว่าเป็น " cauterio termogalvanico " ( 2 ) แล้วกระแสแม่เหล็กไฟฟ้าความถี่สูงโดยใช้แบบสอบถามเพื่อให้เกิดความร้อน แม้จะมีรายงานเป็นระยะของและถูกใช้เพื่อรักษามะเร็งกำลังรอบหลายวัยการขาดวิธีการขั้นสูง การใช้ความร้อน และการวัดอุณหภูมิที่ถูกต้องไม่สามารถใช้ได้ที่นำไปสู่ผลลัพธ์ที่ผสมในช่วงแรกคลินิกการประยุกต์ใช้และเพื่อการรักษาโรคมะเร็ง ( 2 ) .
หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองเป็นรังสีได้รับความสนใจสำหรับการรักษาเนื้องอก , ความสนใจในอุณหภูมิเริ่มลดลง แต่ยังคงมีการวิจัยขึ้น hyperthermia .การเจริญเติบโตฉันทามติในทศวรรษที่ความร้อนที่เพิ่มขึ้นรังสีทำลายเซลล์ในหลอดทดลองที่นำไปสู่การสัมมนาวิชาการนานาชาติครั้งแรกในความร้อนและรังสีเพื่อรักษามะเร็งในวอชิงตันในปี 1975 แต่การประชุมมีผู้เข้าร่วมประชุมเพียง 70 . อย่างไรก็ตาม การประชุมที่จัดขึ้นในญี่ปุ่น 5 ในปี 1988 มีมากกว่า 800 คน
เป็น hyperthermia กรุ๊ปก่อตั้งขึ้นในสหรัฐอเมริกาในปี 1981 และเป็นสถาบันที่ก่อตั้งขึ้นในยุโรปในปี 1983 ในญี่ปุ่น และการวิจัยเริ่มต้นในปี 1978 กับสถานประกอบการของสังคมญี่ปุ่นของ Hyperthermia มะเร็งในปี 1984การวิจัยในการระบุที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเครื่องอุปกรณ์และแรกเห็นการมาถึงของคลื่นไมโครเวฟเทคนิคและเทคนิคอัลตร้าซาวด์และ . อุปกรณ์ไมโครเวฟก่อนมีข้อจำกัด เช่น ภายใต้ปัญหาความร้อนและอีกต่อไปความยาวคลื่นที่ความถี่ที่ใช้งาน ซึ่งอุปกรณ์เหล่านี้ทำให้มันยากที่จะมุ่งเน้นไปที่เนื้องอก ( 3 )ข้อเสียกับการใช้อัลตราซาวน์ร้อน กระดูกกระดูกเนื้อเยื่อสะท้อนขนาดใหญ่ในอินเตอร์เฟสไม่ตรงกัน อิมพีแดนซ์สูงระหว่างอากาศและเนื้อเยื่ออ่อน , ความไม่เหมาะสมสำหรับโรคมะเร็งปอดและช่องท้อง และความต้องการของคู่
( 4 )ตอนนั้นเองที่เข้มข้นในการวิจัย มีวัตถุประสงค์เพื่อการออกแบบอุปกรณ์ที่มีความสามารถในการความร้อนทั้งตื้นและลึกเนื้อเยื่อและผลของการวิจัยอย่างเข้มข้นและการพัฒนา thermotron - rf8 capacitive ความร้อนอุปกรณ์ที่ใช้คลื่นด้วยคลื่นวิทยุเพื่อกระตุ้นและ . เจ็ดการทดลองทางคลินิกการทางการศึกษาถึงการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องใน thermotron RF 8thermotron RF 8 ได้รับอนุมัติจากกระทรวงสุขภาพ แรงงานและสวัสดิการของญี่ปุ่นเป็นเครื่องมือรักษามะเร็งใน 19847 สถาบันทดลองในปี 1990 ใน thermotron RF 8 และการรักษาให้กับผู้ป่วยที่มีเนื้องอกที่ลึกลับ 177 ร่วมกับรังสีรักษาอย่างเดียว ( 96 ผู้ป่วย ) หรือ radiochemotherapy ( 81 ราย ) พบว่าอุณหภูมิเป็นหนึ่งในมีประสิทธิภาพมากที่สุดเทคนิคการรักษากรณีขั้นสูงหรือใช้และที่อัตราการตอบสนองและปรับปรุงอาการ คือจะสูงกว่าที่คาดไว้ สำหรับการควบคุมการรักษาด้วยรังสีหรือเคมีบำบัดทางเดียว ( 56 ) การ thermotron RF 8 ขณะนี้ถูกใช้ทั่วโลกเป็นทางคลินิกและระบบ
การแปล กรุณารอสักครู่..