Brown rice, which is hulled directl

Brown rice, which is hulled directly from rough rice, consists
of bran layers (6–7%), an embryo (2–3%), and an endosperm
(about 90%) (Chen et al., 1998).
Germination has been identified as an inexpensive and effective
technology for improving cereal quality. It has been
used for centuries to soften the kernel structure, to increase
the amount of nutrient compounds, and to decrease the antinutritional
compounds of cereal seeds. In germinated grains,
hydrolytic enzymes are activated to hydrolyze the starches,
nonstarch polysaccharides, and proteins, leading to increases
in the number of oligosaccharides and amino acids in barley
(Rimsten et al., 2003), wheat (Yang et al., 2001), oat (Mikola
et al., 2001), finger millet (Nirmala et al., 2000), lentil (Frias
et al., 1997; Kuo et al., 2004), soybean (Paucar-Menacho et al.,
2010), and chickpea (Khattak et al., 2007). The decomposition of the high-molecular-weight polymers during germination
leads to the generation of biofunctional substances and the improvement
of organoleptic qualities due to softening of texture
and an increase in the amount of flavor chemicals in barley
(Beal and Mottram, 1993), finger millet (Subba Rao and
Muralikrishna, 2002), oats (Heinio et al., 2001; Kaukovirta-
Norja et al., 2004), and rye (Karppinen et al., 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประกอบด้วยข้าว ซึ่งเป็น hulled ตรงจากข้าวหยาบชั้นรำ (6-7%), ตัวอ่อน (2-3%), และมีเอนโดสเปิร์ม(ประมาณ 90%) (Chen et al. 1998)การงอกได้รับการระบุ เป็นที่ราคาไม่แพง และมีประสิทธิภาพเทคโนโลยีสำหรับการปรับปรุงคุณภาพธัญพืช จะได้รับใช้มานานหลายศตวรรษให้นุ่มโครงสร้างเคอร์เนล เพิ่มปริมาณ ของสารอาหาร และ เพื่อลดการ antinutritionalสารประกอบของเมล็ดธัญพืช ในธัญพืชเปลือกงอกไฮโดรไลติกเอนไซม์จะเปิดใช้งานการ hydrolyze งอกnonstarch ไรด์ และโปรตีน นำไปสู่การเพิ่มขึ้นในจำนวนของ oligosaccharides และกรดอะมิโนในข้าวบาร์เลย์(Rimsten et al. 2003), ข้าวสาลี (Yang et al. 2001), ข้าวโอ๊ต (Mikolaet al. 2001), ข้าวฟ่างนิ้ว (เนอมาลา et al. 2000), เลนทิล (Friaset al. 1997 Kuo et al. 2004), ถั่วเหลือง (Paucar Menacho et al.,2010 และแกง (Khattak et al. 2007) การสลายตัวของโพลิเมอร์มีน้ำหนักโมเลกุลระหว่างการงอกนำไปสู่การสร้างสาร biofunctional และการปรับปรุงคุณภาพทางประสาทสัมผัสเนื่องจากการอ่อนตัวของเนื้อและการเพิ่มจำนวนสารเคมีรสในข้าวบาร์เลย์(Beal และ Mottram, 1993), ข้าวฟ่างนิ้ว (Subba Rao และMuralikrishna, 2002) ข้าวโอ๊ต (Heinio et al. 2001 Kaukovirta-Norja et al. 2004), และข้าวไรย์ (Karppinen et al. 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้าวกล้องซึ่งเป็นปลาโดยตรงจากข้าวหยาบประกอบด้วย
ชั้นรำ (6-7%) ตัวอ่อน (2-3%) และ endosperm
(ประมาณ 90%) (Chen et al., 1998).
การงอกมี ถูกระบุว่าเป็นราคาไม่แพงและมีประสิทธิภาพ
เทคโนโลยีสำหรับการปรับปรุงคุณภาพธัญพืช มันได้รับการ
ใช้มานานหลายศตวรรษให้นุ่มโครงสร้างเคอร์เนลเพื่อเพิ่ม
ปริมาณของสารสารอาหารและเพื่อลด antinutritional
สารประกอบของเมล็ดธัญพืช ในเมล็ดงอก
เอนไซม์ย่อยสลายจะเปิดใช้งานในการย่อยสลายแป้ง,
polysaccharides nonstarch และโปรตีนที่นำไปสู่การเพิ่มขึ้น
ในจำนวนของ oligosaccharides และกรดอะมิโนในข้าวบาร์เลย์
(Rimsten et al., 2003), ข้าวสาลี (Yang et al., 2001) ข้าวโอ๊ต (Mikola
., et al, 2001), ข้าวฟ่างนิ้ว (. Nirmala, et al, 2000), ถั่ว (Frias
, et al, 1997;.. Kuo, et al, 2004), ถั่วเหลือง (. Paucar-Menacho, et al,
2010) และถั่วเขียว (Khattak et al., 2007) การสลายตัวของโพลิเมอร์ที่สูงน้ำหนักโมเลกุลระหว่างการงอก
นำไปสู่การสร้างสาร biofunctional และการปรับปรุงที่
มีคุณภาพทางประสาทสัมผัสเนื่องจากการชะลอตัวของพื้นผิว
และการเพิ่มขึ้นของปริมาณของสารเคมีรสชาติข้าวบาร์เลย์
(Beal และ Mottram, 1993) นิ้ว ข้าวฟ่าง (Subba ราวและ
Muralikrishna, 2002), ข้าวโอ๊ต (Heinio et al, 2001;. Kaukovirta-
. Norja, et al, 2004) และข้าวไรย์ (. Karppinen, et al, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้าวกล้อง ซึ่งเป็นข้าวปลาโดยตรง จากหยาบ ๆ ประกอบด้วยรำข้าวชั้น ( 6 - 7 % ) ตัวอ่อน ( 2 - 3 % ) และการประเมินผล( ประมาณ 90% ) ( Chen et al . , 1998 )การได้รับการระบุว่าเป็น ราคาไม่แพง และมีประสิทธิภาพเทคโนโลยีการปรับปรุงคุณภาพธัญพืช มันได้รับใช้มานานหลายศตวรรษเพื่อดูโครงสร้างของเมล็ดเพิ่มขึ้นปริมาณของสารประกอบธาตุอาหาร และลดมะกิ้งสารประกอบของเมล็ดธัญพืช ในการเพาะเมล็ด ธัญพืชเอนไซม์ย่อยสลายได้ถูกกระตุ้นให้ย่อยสลายแป้ง ,nonstarch polysaccharides และนำไปสู่การเพิ่มโปรตีนในส่วนของเทคโนโลยี และกรดอะมิโนในข้าวบาร์เลย์( rimsten et al . , 2003 ) ข้าวสาลี ( หยาง et al . , 2001 ) , ( mikola โอ๊ตet al . , 2001 ) , ข้าวฟ่างนิ้ว ( Nirmala et al . , 2000 ) , ถั่ว ( friaset al . , 1997 ; Kuo et al . , 2004 ) ถั่วเหลือง ( paucar menacho et al . ,2010 ) , และถั่วเขียว ( Khattak et al . , 2007 ) การสลายตัวของโมเลกุลพอลิเมอร์ในระหว่างการงอกสูงนำไปสู่การสร้าง biofunctional สารและปรับปรุงคุณภาพทางประสาทสัมผัสเนื่องจากการชะลอตัวของพื้นผิวและมีการเพิ่มปริมาณของสารเคมีรสข้าวบาร์เลย์( บีล และมอททรามส์ , 1993 ) , ข้าวฟ่างนิ้ว ( ราว Subba และmuralikrishna , 2002 ) , ข้าวโอ๊ต ( heinio et al . , 2001 ; kaukovirta -norja et al . , 2004 ) , ยา ( karppinen et al . , 2000 )