1) Nucleobases quench the UV quanta

1) Nucleobases quench the UV quanta by converting the energy into heat.
The heating, however, is not harmless. Using the approach of Dancshazy
and co-workers [210], it is possible to surmise that a single UV quantum
should locally heat a 100-unit RNA-like polymer by tens of degrees
Celsius. Even if the absorbed energy can be promptly transmitted to a
template, local heating of the template can eventually cause ablation of the
molecule [211]. In the UV-irradiated environment, both outcomes could
lead to polymer deterioration. Overheating, however, can be avoided by
channelling part of the energy into work. For example, those zymes that
could serve as antennas and use the UV energy, e.g., for connecting nucleotides
together (as hypothesized by Skulachev [111]) had better survival
chances. This selective advantage of “working” polymers over the “idle”
ones is general in nature: it is applicable not only to the first ribozymes,
but also to the first proteins, as discussed in the next section.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1) nucleobases ควอนตั้มดับยูวีโดยการแปลงพลังงานเป็นความร้อน.
ร้อน แต่ไม่เป็นอันตราย การใช้วิธีการของ Dancshazy
และเพื่อนร่วมงาน [210]
มันเป็นไปได้ที่จะคาดการณ์ว่าควอนตัมยูวีเดียวในประเทศควรให้ความร้อนพอลิเมอRNA เหมือน 100
หน่วยโดยนับองศาเซลเซียส แม้ว่าพลังงานดูดซึมสามารถส่งทันทีไปยังแม่แบบให้ความร้อนในท้องถิ่นของแม่ในที่สุดก็สามารถทำให้เกิดการระเหยของโมเลกุล[211] ในสภาพแวดล้อมการฉายรังสี UV-ผลทั้งสามารถนำไปสู่การเสื่อมสภาพลิเมอร์ ร้อน แต่สามารถหลีกเลี่ยงได้โดยเป็นส่วนหนึ่งเจ้าอารมณ์ของพลังงานในการทำงาน ยกตัวอย่างเช่น zymes ผู้ที่จะทำหน้าที่เป็นเสาอากาศและการใช้พลังงานยูวีเช่นสำหรับการเชื่อมต่อนิวคลีโอด้วยกัน (ตามที่ตั้งสมมติฐานโดย Skulachev [111]) ได้ดีกว่าการอยู่รอดโอกาส ซึ่งประโยชน์ของการเลือก "การทำงาน" โพลีเมอกว่า "ไม่ได้ใช้งาน" คนทั่วไปในธรรมชาติ: มันเป็นบังคับไม่เพียง แต่จะ ribozymes แรกแต่ยังให้โปรตีนแรกตามที่กล่าวไว้ในหัวข้อถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 ) นิวคลีโอเบสดับ UV Quanta โดยการแปลงพลังงานในความร้อน .
ความร้อน แต่ไม่มีอันตราย โดยใช้วิธีการของ dancshazy
และเพื่อนร่วมงาน [ 210 ] มันเป็นไปได้ที่จะคาดการณ์ว่า เดียว UV ควอนตัม
ควรในความร้อน 100 หน่วย RNA เช่นพอลิเมอร์โดยนับองศา
c ถ้าพลังงานที่ดูดซับได้ทันทีถูกส่งไปยัง
แม่แบบความร้อนภายในของแม่แบบที่สามารถทำให้เกิดการโมเลกุลของ
[ 211 ] ในสภาพแวดล้อมที่ผ่านการฉายรังสี UV ทั้งผลจะนำไปสู่ความเสื่อม
พอลิเมอร์ ร้อน แต่สามารถหลีกเลี่ยงได้โดย
พยายามติดต่อกับส่วนหนึ่งของพลังงานในการทำงาน ตัวอย่าง ที่ ไซเมสที่
สามารถใช้เป็นเสาอากาศและใช้ UV พลังงาน เช่น การเชื่อมต่อ
นิวคลีโอไทด์ด้วยกัน ( เป็นสมมุติฐาน โดย skulachev [ 111 ] ) น่าจะรอด
โอกาส นี้ใช้ประโยชน์จาก " ทำงาน " มากกว่า " ว่าง "
( คนที่เป็นทั่วไปในธรรมชาติ : มันสามารถใช้ได้ไม่เพียง แต่จะ ribozymes แรก
แต่ยังให้โปรตีนก่อน ตามที่กล่าวไว้ในส่วนถัดไป