In the Middle Ages the word is exte

In the Middle Ages the word is extended in the literature of Christianity to a kind of mystical embodiment, "applied to the Christian community in its most incorporeal aspects. But its real expansion begins in the thirteenth and early fourteenth centuries,when the Pope and the cardinals are often said to represent the persons of Christ and the Apostles. The connotation is still neither of delegation not of agency; the church leaders are seen as the embodiment and image of Christ and the Apostles, and occupy their place per successionem. At the same time, medieval jurists begin to use the term for the personification of collective life. A community,although not a human being, is to be regarded as a person (persona repraesentata, repraesenta unam personam,unium personae repraesentat vicem). The stress is on the fictive nature of the connection: not real person but a person by representation only (persona non vera sed repraesentate).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในยุคกลาง คำจะขยายในวรรณคดีของศาสนาคริสต์แบบลึกลับลื่น "ใช้กับคริสเตียนในด้านของ incorporeal มากที่สุด แต่ขยายความจริงเริ่มที่ thirteenth และช่วงศตวรรษซึ่ง เมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาและคุณสามารถลองมีมักจะกล่าวว่า เป็นตัวแทนของคนของพระเยซูและอัครสาวก ทีมที่ยังไม่ใช่ของการมอบหมายของหน่วยงาน ไม่ ผู้นำคริสตจักรเห็นลื่นและภาพของพระเยซูและอัครสาวก และครอบครองทำต่อ successionem ในเวลาเดียวกัน jurists ยุคกลางเริ่มใช้คำว่าบุคลาธิษฐานของชีวิตรวม ชุมชน แม้ว่าไม่ใช่มนุษย์ ได้ถือเป็นบุคคล (ตัว repraesentata, repraesenta unam personam, unium ผู้สนับสนุน repraesentat vicem) ความเครียดอยู่ fictive ลักษณะของการเชื่อมต่อ: คนไม่จริงแต่คน โดยนำเสนอเท่านั้น (ตัวหางไม่ถูก repraesentate)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในยุคกลางคำว่าจะขยายในวรรณกรรมของศาสนาคริสต์เป็นลึกลับรูปร่าง " ใช้กับชุมชนคริสเตียนในด้านครึมมากที่สุดของมัน แต่การขยายตัวที่แท้จริงของมันเริ่มขึ้นในช่วงต้นศตวรรษที่สิบสาม และสิบสี่ เมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาและพระคาร์ดินัลมักจะกล่าวว่าเป็นตัวแทนของคน ของพระคริสต์และอัครสาวกนัยยังไม่ไม่ของคณะผู้แทนหน่วยงาน ; ผู้นำโบสถ์จะเห็นเป็นรูปธรรม และภาพลักษณ์ของพระคริสต์และอัครสาวก และใช้สถานที่ของพวกเขาต่อ successionem . ในเวลาเดียวกัน , ลูกขุนในยุคกลางเริ่มใช้คำว่าบุคลาธิษฐานของชีวิตร่วมกัน ชุมชน , แม้ว่าจะไม่ได้เป็นมนุษย์ จะถือว่าเป็นผู้ repraesentata ( บุคคล ,