Effect of photophase on feeding rhy

Effect of photophase on feeding rhythm
The optimal illumination intensity for feeding varies
with fish species. For example, Ellertsen et al.
(1981) reported that the larval Atlantic cod (Gadus
morhua L.) could ingest the nauplius of Artemia at
illumination intensity for 0.l-0.4 lx. He and Yu (1984)
revealed that the largest feeding intensity of Engraulis
enerasicholus and young Aspiusa aspiusa (Linnaeas)
occurred at 10-1 lx, when the larval would sink to the
water bottom. Under natural conditions, rhythmic
changes of feeding intensity were demonstrated in
many larval and young fish (Zhang, 1965; Li et al.,
1980; Wang, 1990). The change of feeding intensity is
related to illumination intensity, amount of dissolved
oxygen and the diurnal change of water temperature.
Among these factors, the influence of the illumination
intensity plays a major role as it directly affects the
amount of dissolved oxygen and indirectly periodic
change of water temperature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของ photophase ในจังหวะการดูดความเข้มการส่องสว่างที่ดีที่สุดสำหรับการให้อาหารที่แตกต่างกันกับสายพันธุ์ปลา ยกตัวอย่างเช่น Ellertsen et al. (1981) รายงานว่าตัวอ่อนปลาแอตแลนติก (Gadus morhua L. ) สามารถเข้าไปในร่างกายของนอเพลียสอาร์ทีเมียที่ความเข้มส่องแสงได้0.l-0.4 LX เขาและยู (1984) เปิดเผยว่าความเข้มของการให้อาหารที่ใหญ่ที่สุดของ Engraulis enerasicholus และเยาวชน Aspiusa aspiusa (Linnaeas) ที่เกิดขึ้นใน 10-1 LX เมื่อตัวอ่อนจะจมลงไปด้านล่างน้ำ ภายใต้สภาพธรรมชาติจังหวะการเปลี่ยนแปลงของความเข้มการให้อาหารที่ถูกแสดงให้เห็นในหลายตัวอ่อนและปลาหนุ่ม(Zhang, 1965. หลี่, et al, 1980; วัง 1990) การเปลี่ยนแปลงของการให้อาหารเข้มเป็นที่เกี่ยวข้องกับความเข้มของการส่องสว่างจำนวนละลายออกซิเจนและการเปลี่ยนแปลงรายวันของอุณหภูมิของน้ำ. ท่ามกลางปัจจัยเหล่านี้อิทธิพลของแสงความเข้มมีบทบาทสำคัญในขณะที่มันมีผลโดยตรงต่อปริมาณออกซิเจนที่ละลายในน้ำและเป็นระยะทางอ้อมการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิของน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของ photophase ในการให้จังหวะความเข้มส่องสว่างที่เหมาะสมสำหรับอาหาร

กับสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของปลา ตัวอย่างเช่น ellertsen et al .
( 1981 ) รายงานว่าตัวอ่อน Atlantic ซีโอดี ( gadus
morhua L . ) สามารถกินอาร์ทีเมียที่ความเข้มการส่องสว่างของนอเพลียส
0 . l-0.4 LX . เขาและยู ( 2527 ) พบว่า อาหารที่ใหญ่ที่สุด

engraulis ความเข้มของenerasicholus และหนุ่ม aspiusa aspiusa ( linnaeas )
เกิดขึ้นที่ 10-1 LX เมื่อตัวอ่อนจะจมลงสู่ก้นน้ำ
. ภายใต้เงื่อนไขของธรรมชาติ การเปลี่ยนแปลงความเข้มของการให้จังหวะ

มากมายและมีผลในตัวอ่อนปลาหนุ่ม ( Zhang , 1965 ; Li et al . ,
1980 ; วัง , 1990 ) การเปลี่ยนแปลงของอาหารเข้ม
เกี่ยวข้องกับความเข้มแสง ปริมาณน้ำ
ออกซิเจนและการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิในน้ำ
ระหว่างปัจจัยเหล่านี้ อิทธิพลของความเข้มส่องสว่าง
มีบทมันมีผลโดยตรงต่อปริมาณของออกซิเจน และทางอ้อม

) การเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิน้ำ