Sydney. I had been waiting my whole

Sydney. I had been waiting my whole life to get to Sydney. I got to the airport, to the hotel, checked in, and, sitting there in the lobby, was a brochure for the Sydney Festival. I thumbed through it, and I came across a show called "Minto: Live." The description read: "The suburban streets of Minto become the stage for performances created by international artists in collaboration with the people of Minto."
0:38
What was this place called Minto? Sydney, as I would learn, is a city of suburbs, and Minto lies southwest, about an hour away. I have to say, it wasn't exactly what I had in mind for my first day down under. I mean, I'd thought about the Harbour Bridge or Bondi Beach, but Minto? But still, I'm a producer, and the lure of a site-specific theater project was more than I could resist. (Laughter)
1:03
So, off I went into Friday afternoon traffic, and I'll never forget what I saw when I got there. For the performance, the audience walked around the neighborhood from house to house, and the residents, who were the performers, they came out of their houses, and they performed these autobiographical dances on their lawns, on their driveways. (Laughter) The show is a collaboration with a U.K.-based performance company called Lone Twin. Lone Twin had come to Minto and worked with the residents, and they had created these dances.
1:35
This Australian-Indian girl, she came out and started to dance on her front lawn, and her father peered out the window to see what all the noise and commotion was about, and he soon joined her. And he was followed by her little sister. And soon they were all dancing this joyous, exuberant dance right there on their lawn. (Laughter)
1:59
And as I walked through the neighborhood, I was amazed and I was moved by the incredible sense of ownership this community clearly felt about this event. "Minto: Live" brought Sydneysiders into dialogue with international artists, and really celebrated the diversity of Sydney on its own terms.
2:20
The Sydney Festival which produced "Minto: Live" I think represents a new kind of 21st-century arts festival. These festivals are radically open. They can transform cities and communities.
2:35
To understand this, I think it kind of makes sense to look where we've come from. Modern arts festivals were born in the rubble of World War II. Civic leaders created these annual events to celebrate culture as the highest expression of the human spirit. In 1947, the Edinburgh Festival was born and Avignon was born and hundreds of others would follow in their wake. The work they did was very, very high art, and stars came along like Laurie Anderson and Merce Cunningham and Robert Lepage who made work for this circuit, and you had these seminal shows like "The Mahabharata" and the monumental "Einstein on the Beach."
3:14
But as the decades passed, these festivals, they really became the establishment, and as the culture and capital accelerated, the Internet brought us all together, high and low kind of disappeared, a new kind of festival emerged.
3:30
The old festivals, they continued to thrive, but from Brighton to Rio to Perth, something new was emerging, and these festivals were really different. They're open, these festivals, because, like in Minto, they understand that the dialogue between the local and the global is essential. They're open because they ask the audience to be a player, a protagonist, a partner, rather than a passive spectator, and they're open because they know that imagination cannot be contained in buildings, and so much of the work they do is site-specific or outdoor work.
4:09
So, the new festival, it asks the audience to play an essential role in shaping the performance. Companies like De La Guarda, which I produce, and Punchdrunk create these completely immersive experiences that put the audience at the center of the action, but the German performance company Rimini Protokoll takes this all to a whole new level. In a series of shows that includes "100 Percent Vancouver," "100 Percent Berlin," Rimini Protokoll makes shows that actually reflect society. Rimini Protokoll chooses 100 people that represent that city at that moment in terms of race and gender and class, through a careful process that begins three months before, and then those 100 people share stories about themselves and their lives, and the whole thing becomes a snapshot of that city at that moment. LIFT has always been a pioneer in the use of venues. They understand that theater and performance can happen anywhere. You can do a show in a schoolroom, in an airport, — (Laughter) — in a department store window.
5:21
Artists are explorers. Who better to show us the city anew? Artists can take us to a far-flung part of the city that we haven't explored, or they can take us into that building that we pass every day but we never went into.
5:35
An artist, I think, can really show us people that we might overlook in our lives. Back to Back is an Australian company of people with intellectual disabilities. I saw their amazing show in New York at the Staten Island Ferry Terminal at rush hour. We, the audience, were given headsets and seated on one side of the terminal. The actors were right there in front of us, right there among the commuters, and we could hear them, but we might not have otherwise seen them. So Back to Back takes site-specific theater and uses it to gently remind us about who and what we choose to edit out of our daily lives.
6:20
So, the dialogue with the local and the global, the audience as participant and player and protagonist, the innovative use of site, all of these things come to play in the amazing work of the fantastic French company Royal de Luxe. Royal de Luxe's giant puppets come into a city and they live there for a few days.
6:44
For "The Sultan's Elephant," Royal de Luxe came to central London and brought it to a standstill with their story of a giant little girl and her friend, a time-traveling elephant. For a few days, they transformed a massive city into a community where endless possibility reigned. The Guardian wrote, "If art is about transformation, then there can be no more transformative experience. What 'The Sultan's Elephant' represents is no less than an artistic occupation of the city and a reclamation of the streets for the people."
7:26
We can talk about the economic impacts of these festivals on their cities, but I'm much [more] interested in many more things, like how a festival helps a city to express itself, how it lets it come into its own. Festivals promote diversity, they bring neighbors into dialogue, they increase creativity, they offer opportunities for civic pride, they improve our general psychological well-being. In short, they make cities better places to live.
7:58
Case in point: When "The Sultan's Elephant" came to London just nine months after 7/7, a Londoner wrote, "For the first time since the London bombings, my daughter called up with that sparkle back in her voice. She had gathered with others to watch 'The Sultan's Elephant,' and, you know, it just made all the difference." Lyn Gardner in The Guardian has written that a great festival can show us a map of the world, a map of the city and a map of ourselves, but there is no one fixed festival model. I think what's so brilliant about the festivals, the new festivals, is that they are really fully capturing the complexity and the excitement of the way we all live today. Thank you very much. (Applause)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซิดนีย์ ฉันรอชีวิตของฉันทั้งหมดไปสู่ซิดนีย์คิงส์ฟอร์ดสมิท ผมไปสนามบิน โรงแรม ตรวจสอบ และ ห้องมีล็อบบี้ มีแผ่นพับสำหรับเทศกาลซิดนีย์ ฉัน thumbed ผ่านได้ และฉันมาในรายการที่เรียกว่า "วเดนท์: อยู่" คำอ่าน: "วเดนท์ถนนชานเมืองเป็น เวทีสำหรับการแสดงที่สร้างขึ้น โดยศิลปินนานาชาติร่วมกับคนของวเดนท์"
0:38
สิ่งที่เป็นสถานที่แห่งนี้เรียกว่าวเดนท์ ซิดนีย์ ฉันจะเรียนรู้ เป็นเมืองของชานเมือง และวเดนท์อยู่ตะวันตกเฉียงใต้ เกี่ยวกับห่าง ฉันต้องพูด มันไม่ได้ว่าอะไรผมจำวันแรกของฉันลงต่ำกว่า ฉันหมายความว่า ฉันมีความคิดเกี่ยวกับ สะพานฮาร์เบอร์ หรือ หาดบอนได แต่วเดนท์ แต่ยังคง ผมเป็นโปรดิวเซอร์ และโอ๊คส์เลอร์ของโครงการเฉพาะโรงละครมีมากกว่าฉันไม่สามารถต้านทาน (เสียงหัวเราะ)
1:03
ดัง ปิดฉันไปเป็นจราจรเย็นวันศุกร์ และฉันจะไม่ลืมสิ่งที่ผมเห็นเมื่อได้มีการ สำหรับประสิทธิภาพการทำงาน ผู้ชมเดินรอบพื้นที่ใกล้เคียงจากบ้านบ้าน และผู้อยู่อาศัย ที่ถูกคือ พวกเขามาจากบ้านของพวกเขา และพวกเขาดำเนินการเต้นเหล่านี้อัตชีวประวัติในสนามหญ้าของพวกเขา ในการ driveways (หัวเราะ) แสดงเป็นความร่วมมือกับบริษัทสหราชอาณาจักรใช้ประสิทธิภาพที่เรียกว่าคู่เกาะโหลน คู่โลนมาวเดนท์ และทำงานร่วมกับผู้คน และพวกเขาได้สร้างเหล่านี้เต้น
1:35
นี้ออสเตรเลียอินเดียผู้หญิง เธอออกมา และเริ่มเต้นรำบนสนามหญ้าของเธอด้านหน้า พ่อของเธอ peered หน้าต่างเพื่อดูว่าทุกเสียง และหลีกหนีความวุ่นวายที่เกี่ยวกับ และเร็ว ๆ นี้ร่วมงานกับเธอ และเขาถูกตาม ด้วยน้องสาวน้อย ๆ ของเธอ และเร็ว ๆ นี้ พวกเขาทั้งหมดเต้นนี้บัด แห่งความสนุกสนานรื่นเริงเต้นทางบนสนามหญ้าของพวกเขา (เสียงหัวเราะ)
1:59
และ ขณะที่ฉันเดินผ่านย่าน ผมประหลาดใจ และฉันถูกย้าย โดยความเป็นเจ้าของชุมชนนี้อย่างชัดเจนรู้สึกเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้มาก "วเดนท์: Live " นำ Sydneysiders เข้าพูดคุยกับศิลปินนานาชาติ และเฉลิมฉลองความหลากหลายของซิดนีย์ในเงื่อนไขของตัวเองจริง ๆ
2:20
เทศกาลซิดนีย์ซึ่งผลิต "วเดนท์: Live " คิดถึงเทศกาลศิลปะศตวรรษที่ 21 รูปแบบใหม่ เทศกาลเหล่านี้ก็เปิดได้ พวกเขาสามารถเปลี่ยนเมืองและชุมชน
2:35
เข้าใจนี้ ผมคิดว่า มันทำให้รู้สึกถึงสิ่งที่เราได้มาจากชนิดของการ เทศกาลศิลปะสมัยใหม่เกิดในอิฐของสงครามโลกครั้งที่สอง ผู้นำซีวิคสร้างเหตุการณ์เหล่านี้ประจำปีเพื่อเฉลิมฉลองวัฒนธรรมเป็นค่าสูงสุดของจิตวิญญาณของมนุษย์ ใน เกิดเทศกาลเอดินเบอระ และเกิดอาวิญง และของผู้อื่นจะทำตามในปลุกของพวกเขา งานที่พวกเขาไม่ได้ถูกมาก มากสูงศิลปะ ดาวมาตลอดเช่น Laurie แอนเดอร์สัน และ Merce คันนิงแฮม และโรเบิร์ต Lepage ที่ทำวงจรนี้ทำงาน และคุณมีการแสดงเหล่านี้บรรลุถึงอนุสาวรีย์ "ไอน์สบนชายหาด" และ "มหาภารตะ"
3:14
แต่ เป็นทศวรรษที่ผ่านมาผ่านไป เทศกาลเหล่านี้ พวกเขาจริง ๆ กลายเป็น ก่อตั้ง และวัฒนธรรมและทุน เร่ง อินเทอร์เน็ตที่นำเราทั้งหมดเข้าด้วยกัน สูงและต่ำของหาย ชนิดใหม่ของเทศกาลชุมนุม
3:30
เทศกาลเก่า พวกเขายังคงเจริญเติบโต แต่จากตันริโอสู่เพิร์ท สิ่งใหม่เกิดขึ้น และเทศกาลเหล่านี้ก็แตกต่างกันจริง ๆ พวกเขากำลังเปิด เทศกาลเหล่านี้ เนื่องจาก เหมือนในวเดนท์ พวกเขาเข้าใจว่า บทสนทนาระหว่างท้องถิ่นและโลกเป็นสิ่งจำเป็น พวกเขากำลังเปิดเนื่องจากพวกเขาขอให้ผู้ชมสามารถเล่น เป็นเอก พันธมิตร มากกว่ายังแฝง และพวกเขากำลังเปิด เพราะพวกเขารู้ว่า จินตนาการที่ไม่อยู่ในอาคาร และมากของพวกเขาทำงานอยู่กลางแจ้ง หรือเฉพาะงาน
4:09
นั้น งานใหม่ มันถามให้ผู้ชมมีบทบาทสำคัญในการกำหนดทิศประสิทธิภาพ บริษัทเช่นเดอลาการ์ดา ที่ผมผลิต และ Punchdrunk สร้างประสบการณ์เสมือนจริงทั้งหมดเหล่านี้ที่ทำให้ผู้ชมที่ศูนย์กลางของการดำเนินการ แต่บริษัทเยอรมันประสิทธิภาพ Protokoll ริมินีใช้เวลานี้ทั้งหมดไปยังระดับใหม่ทั้งหมด ในชุดการแสดงที่มี "100 เปอร์เซ็นต์แวนคูเวอร์"" 100 เปอร์เซ็นต์เบอร์ลิน ริมินี Protokoll ช่วยแสดงให้เห็นว่าสะท้อนสังคมจริง ริมินี Protokoll เลือก 100 คนที่แทนที่ในขณะที่การแข่งขัน และเพศ และชั้น เรียน ขั้นตอนการระมัดระวังที่เริ่มต้นสามเดือนก่อน แล้ว คน 100 แบ่งปันเรื่องราวเกี่ยวกับตัวเองและชีวิตของพวกเขา และสิ่งทั้งหมดกลายเป็น ของที่ในขณะนั้น ยกเสมอแล้วผู้บุกเบิกในการใช้สถานที่ พวกเขาเข้าใจว่า โรงละครและประสิทธิภาพสามารถเกิดขึ้นที่ใดก็ได้ คุณสามารถทำการแสดงใน schoolroom เป็น ในสนามบิน, — (หัวเราะ) — ในห้างสรรพสินค้าหน้าต่าง
5:21
เอ็กซ์พลอเรอร์เป็นศิลปินได้ ที่ดีกว่าที่จะแสดงให้เราเห็นเมืองนั้นใหม่หรือไม่ ศิลปินสามารถนำเราไปเป็นส่วนหนึ่ง far-flung ที่เรายังไม่ได้สำรวจ หรือพวกเขาสามารถนำเราไปที่ตึกที่เราผ่านทุกวัน แต่เราไม่เคยเดินเข้าไปใน.
5:35
ศิลปิน คิด สามารถจริง ๆ แสดงให้เราเห็นคนที่เราอาจมองข้ามในชีวิตของเราได้ กลับไปกลับมาเป็นบริษัทออสเตรเลียของคนพิการทางปัญญา ผมเห็นการแสดงตื่นตาตื่นใจในนิวยอร์กที่ท่าเรือสเตเท่นไอแลนด์ในชั่วโมงเร่งด่วน เรา ผู้ชม ได้รับหูและนั่งบนด้านหนึ่งของเทอร์มินัล ผู้แสดงก็มีสิทธิ์เกตุ ขวามีผู้สำรวจ และเราสามารถได้ยินพวกเขา แต่เราอาจไม่ได้หรือเห็นได้ เพื่อไว้ใช้เฉพาะโรงละคร และใช้ในการค่อย ๆ เตือนเราเกี่ยวกับคนและสิ่งที่เราเลือกเมื่อต้องการแก้ไขจากเราทุกชีวิต
6:20
นั้น พูดคุยกับท้องถิ่นและโลก ผู้ชมเป็นผู้เข้าร่วม และเล่น และเอก เว็บไซต์การใช้นวัตกรรม สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดมาเล่นในงานตื่นตาตื่นใจของบริษัทฝรั่งเศสยอดเยี่ยมรอยัล de Luxe รอยัลเดอลุกซ์ของหุ่นกระบอกยักษ์มาเมือง และพวกเขาอาศัยในกี่วัน.
6:44
สำหรับ "ช้างของสุลต่าน"เดอลุกซ์รอยัลลอนดอนมา แล้วนำไปติดกับของพวกเขาเรื่องราวของสาวน้อยยักษ์และเพื่อนของเธอ ช้างที่เวลาเดินทาง กี่วัน พวกเขาเปลี่ยนเป็นเมืองขนาดใหญ่เป็นชุมชนที่สามารถสิ้นสุด reigned ผู้ปกครองเขียน "ถ้าศิลปะเกี่ยวกับการแปลง สามารถ เป็นประสบการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไม่ 'เดอะสุลต่านช้าง' แทนได้ไม่น้อยกว่าอาชีพศิลปะของเมืองและถมเป็นถนนสำหรับคน"
7:26
เราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับผลกระทบทางเศรษฐกิจของเทศกาลเหล่านี้ในเมืองของพวกเขา แต่ฉันมาก [เพิ่มเติม] สนใจในสิ่งอื่น ๆ เช่นว่างานช่วยจะแสดงตัวเอง วิธีจะช่วยให้มันมาเป็นของตนเอง เทศกาลส่งเสริมความหลากหลายทางชีวภาพ พวกเขานำบ้านเข้าเจรจา พวกเขาเพิ่มความคิดสร้างสรรค์ มีโอกาสภาคภูมิใจพลเมือง พวกเขาปรับปรุงของเราจิตใจความเป็นอยู่ ในระยะสั้น พวกเขาทำให้เมืองสถานดีอยู่
7:58
กรณีในจุด: เมื่อ "ของสุลต่านช้าง" มาลอนดอนเพียง 9 เดือนหลังจาก 7/7 ชาวกรุงลอนดอนที่เขียน "สำหรับครั้งแรกตั้งแต่ทิ้งระเบิดลอนดอน ลูกสาวของฉันเรียกค่า ด้วยประกายนั้นในเสียงของเธอ เธอรวบรวมกับดู 'เดอะสุลต่านช้าง' และ คุณรู้ ว่า มันเพียงทำต่าง" การ์ดเนอร์ Lyn ในผู้ปกครองที่มีเขียนว่า เทศกาลที่ดีสามารถแสดงให้เราเห็นแผนที่โลก แผนที่เมือง และแผนที่ของตนเอง แต่มีการจำลองเทศกาลคงไม่มีใคร ผมคิดว่า คืออะไรดังนั้นยอดเยี่ยมเกี่ยวกับเทศกาล เทศกาลใหม่ คือ ว่า พวกเขาจะเต็มจริง ๆ จับความซับซ้อนและความตื่นเต้นของทางเราทั้งหมดอาศัยอยู่ปัจจุบัน ขอบคุณมาก (ปรบมือ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซิดนีย์ ฉันรอคอยมาทั้งชีวิตเพื่อไปซิดนีย์ ฉันต้องไปสนามบิน ไปโรงแรม เช็คอิน และนั่งอยู่ในล็อบบี้เป็นโบรชัวร์สำหรับเทศกาลซิดนีย์ ผม thumbed มันและฉันมาข้ามการแสดงที่เรียกว่า " มินโตะ : สด รายละเอียด อ่าน :" ถนนชานเมืองของมินโตะเป็นเวทีสำหรับการแสดงที่สร้างขึ้นโดยศิลปินนานาชาติ ร่วมกับ คน ของมินโตะ "

แล้ว 0:38 สถานที่นี้ เรียกว่า มินโตะ ? ซิดนีย์ ที่ผมจะได้เรียนรู้ คือ เมือง ชานเมือง และมินโตะอยู่ตะวันตกเฉียงใต้ ห่างไปประมาณ 1 ชั่วโมง ฉันต้องบอกว่ามันไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้ สำหรับวันแรกลงใต้ ฉันหมายถึงฉันคิดว่าเกี่ยวกับสะพาน Harbour Bridge หรือ Bondi Beach แต่มินโตะ ? แต่ผมเป็นโปรดิวเซอร์และล่อของโครงการโรงละครเฉพาะมากกว่าที่ฉันสามารถต้านทานได้ ( หัวเราะ )

1:03 เพื่อปิดฉันไปในบ่ายวันศุกร์ รถติด และผมจะไม่มีวันลืมสิ่งที่ฉันได้เห็นเมื่อฉันถึงที่นั่น สำหรับการแสดง ผู้ชมเดินรอบบริเวณบ้านและผู้อยู่อาศัยผู้ที่เป็นนักแสดง เขาออกมาจากบ้านของพวกเขา และพวกเขาดำเนินการเต้นรำอัตชีวประวัติเหล่านี้บนหญ้าใน driveways ของพวกเขา ( หัวเราะ ) แสดงเป็น ร่วมกับ บริษัท ประสิทธิภาพตาม UK เรียกแฝดคนเดียว มาโลน แฝดมินโตะ และ ทำงานกับชาวบ้าน และมีการสร้างเต้นเหล่านี้ .
1 : 35
นี้สาวอินเดียออสเตรเลียเธอออกมาและเริ่มเต้นบนสนามหญ้าหน้าบ้านของเธอและพ่อของเธอมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อดูว่าเสียงดังและโกลาหลได้ และเขาก็ได้เข้าร่วมกับเธอ แล้วก็ตามด้วย น้องสาวของเธอ และเร็ว ๆนี้พวกเขาทั้งหมดเต้นนี้สนุกสนานคึก เต้นอยู่ในสนามหญ้าของพวกเขา ( หัวเราะ )

1:59 และฉันเดินผ่านแถวนี้ฉันประหลาดใจและฉันเปลี่ยนความรู้สึกที่เหลือเชื่อของความเป็นเจ้าของชุมชน รู้สึกได้อย่างชัดเจนเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ มินโตะ : " พาซิดนีย์ไซเดอร์ในการสนทนากับศิลปินนานาชาติ และเฉลิมฉลองความหลากหลายของซิดนีย์ในแง่ของตัวเอง .
2 : 20
ซิดนีย์เทศกาลที่ผลิต " มินโตะ : " ฉันคิดว่าเป็นชนิดใหม่ของเทศกาลศิลปะในศตวรรษที่ 21เทศกาลเหล่านี้มีการเปิด พวกเขาสามารถเปลี่ยนเมืองและชุมชน .

2 : 35 เพื่อเข้าใจมัน ฉันคิดว่ามันทำให้รู้สึกที่จะมองที่ที่เราจากมา เทศกาลศิลปะสมัยใหม่ เกิดในซากปรักหักพังของสงครามโลกครั้งที่สอง ผู้นำและสร้างเหตุการณ์เหล่านี้เพื่อเฉลิมฉลองวัฒนธรรมการแสดงออกสูงสุดของจิตวิญญาณมนุษย์ ในปี 1947 ,เทศกาลเอดินเบิร์กเกิดและอาวิญงเกิดและร้อยของผู้อื่นจะปฏิบัติตามในการปลุกของพวกเขา งานก็มาก ศิลปะสูงมาก และดาวเข้ามาเหมือนลอรีแอนเดอร์สันนายคันนิงแฮมและโรเบิร์ต Lepage ใครทำงานสำหรับวงจรนี้และคุณมีเหล่านี้สร้างแสดงเช่น " มหาภารตะ " อนุสาวรีย์ " ไอน์สไตน์บนชายหาด "

3 : 14 แต่เมื่อผ่านไปเทศกาลเหล่านี้ พวกเขาจะกลายเป็นก่อตั้ง และเป็นวัฒนธรรมและทุน เร่ง อินเทอร์เน็ตทำให้เราทั้งหมดด้วยกัน สูงต่ำและหายตัวไป เป็นชนิดใหม่ของเทศกาลเกิด สามโมงครึ่ง

เทศกาลเก่า พวกเขายังคงรุ่งเรือง แต่จากไบรท์ตัน ริโอ เพิร์ธ อะไรใหม่ใหม่ และ เทศกาลเหล่านี้ แตกต่างกันจริงๆ พวกเขากำลังเปิด เทศกาลเหล่านี้ เพราะชอบมินโตะ พวกเขาเข้าใจบทสนทนาระหว่างท้องถิ่นและทั่วโลกที่สำคัญ มันเปิดเพราะพวกเขาถามผู้ชมที่จะเป็นผู้เล่น ตัวเอกของเรื่อง พันธมิตร มากกว่าชมเรื่อยๆ และพวกเขาก็กำลังจะเปิด เพราะพวกเขารู้ว่า ไม่สามารถจินตนาการอยู่ในอาคาร และมากของงานที่พวกเขาทำเฉพาะหรือกลางแจ้งงาน พันธมิตร

ดังนั้น เทศกาลใหม่มันถามผู้ชมที่จะมีบทบาทสำคัญในการสร้างประสิทธิภาพ บริษัท เดอ ลา กวาร์ดา ซึ่งเราผลิตและ punchdrunk สร้างเหล่านี้อย่างสมบูรณ์สามารถประสบการณ์ที่ทำให้ผู้ชมที่ศูนย์ของการกระทำ แต่ เยอรมัน ผลประกอบการของบริษัทจะ protokoll Rimini ทั้งหมดไปยังระดับใหม่ทั้งหมด ในชุดของการแสดงที่ประกอบด้วย " 100 เปอร์เซ็นต์ เมืองแวนคูเวอร์" " 100 เปอร์เซ็นต์ เบอร์ลิน " Rimini protokoll ทำให้เห็นว่าจริงๆแล้วสะท้อนสังคม Rimini protokoll เลือก 100 คน ที่เป็นตัวแทนของเมืองในช่วงเวลานั้น ในแง่ของการแข่งขันและเพศและระดับ ผ่านกระบวนการที่เริ่มต้นด้วยสามเดือนก่อนหน้านี้ และ 100 คน แบ่งปันเรื่องราวเกี่ยวกับตัวเองและชีวิตของพวกเขาแล้ว และทุกอย่างจะกลายเป็นภาพรวมของเมือง ที่ในขณะนั้นยกได้เสมอผู้บุกเบิกในการใช้สถานที่จัดงาน พวกเขาเข้าใจว่า การแสดงละคร และสามารถเกิดขึ้นได้ทุกที่ คุณสามารถแสดงในห้องเรียน , ในสนามบิน , - ( หัวเราะ ) - ในห้าง

5 : 21 หน้าต่าง ศิลปินที่เป็นนักสำรวจ ใครดีกว่าที่จะแสดงให้เราเห็นเมืองอีกครั้ง ? ศิลปินสามารถพาพวกเราไปกว้างไกลเป็นส่วนหนึ่งของเมืองที่เรายังไม่ได้สำรวจหรือพวกเขาสามารถพาเราเข้าไปในตึกที่เราผ่านทุกวัน แต่เราไม่เคยไป
.
5 : 35 ศิลปิน ผมว่าจริงๆสามารถแสดงให้เราเห็นผู้ที่เราอาจมองข้ามในชีวิตของเรา มาเป็น บริษัท ออสเตรเลีย ของผู้ที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา . ผมเห็นการแสดงที่น่าทึ่งของพวกเขาในนิวยอร์กที่เกาะท่าเรือข้ามฟากในชั่วโมงเร่งด่วน เรา , ผู้ชมได้รับชุดหูฟังและนั่งอยู่บนด้านหนึ่งของอาคาร นักแสดงอยู่ตรงหน้าเรา อยู่ในหมู่ผู้โดยสาร และเราได้ยินพวกเขา แต่เราอาจจะไม่ได้เป็นอย่างอื่นดู ดังนั้น หลังใช้เวลาเฉพาะ โรงภาพยนตร์ และใช้มันเบา ๆเตือนเราเกี่ยวกับใครและสิ่งที่เราเลือกที่จะแก้ไขออกของชีวิตประจำวันของเรา .
6 : 20
ดังนั้นบทสนทนากับท้องถิ่นและสากลผู้ชมเป็นผู้เข้าร่วมและผู้เล่นและตัวละคร การใช้นวัตกรรมของเว็บไซต์ทั้งหมดของสิ่งเหล่านี้มาเพื่อเล่นในงานที่น่าตื่นตาตื่นใจของบริษัทฝรั่งเศสยอดเยี่ยมรอยัลหรูหรา . รอยัลหรูหราหุ่นยักษ์เข้ามาในเมือง และพวกเขาอาศัยอยู่ที่นั่นสองสามวัน

" 6 : 44 ช้างของสุลต่าน" รอยัลหรูหรามาลอนดอนแล้วเอามาให้หยุดนิ่งกับเรื่องราวของสาวน้อยยักษ์และเพื่อนของเธอ เวลาในการเดินทางของช้าง ไม่กี่วัน ก็เปลี่ยนเป็นเมืองใหญ่เป็นชุมชนที่มีความเป็นไปได้เจ็ดชั่วโคตรครอบครอง ผู้ปกครองที่เขียนว่า " ถ้าเป็นศิลปะเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง แล้วจะมีประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติมสิ่งที่ ' ช้าง ' ของสุลต่านเป็นไม่น้อยกว่าอาชีพทางศิลปะของเมืองและถมถนนสำหรับประชาชน .
7 : 26
เราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับผลกระทบทางเศรษฐกิจของเทศกาลเหล่านี้ ในเมืองของพวกเขา แต่ฉันมาก [ เพิ่มเติม ] สนใจในสิ่งต่างๆ อีกมากมาย เช่นว่า งาน ช่วย เมืองให้บริการเอง แล้วมันให้มันเข้ามาในตัวของมันเอง เทศกาลส่งเสริมความหลากหลายพวกเขาพาเพื่อนบ้านในบทสนทนาที่พวกเขาเพิ่มการสร้างสรรค์ พวกเขาเสนอโอกาสสำหรับ Civic ความภาคภูมิใจที่พวกเขาพัฒนาสุขภาวะทางจิตของเราทั่วไป ในระยะสั้นที่พวกเขาให้เมืองสถานที่ที่ดีที่จะอยู่ 7:58

กรณีในจุด : เมื่อ " ช้าง " ของสุลต่านมาลอนดอนเพียงเก้าเดือนหลังจาก 7 / 7 , ลอนดอน เขียนไว้ว่า " ตั้งแต่ครั้งแรกที่ลอนดอน ระเบิดลูกสาวผมเรียกกับคืนประกายที่ในเสียงของเธอ เธอได้รวมตัวกันกับคนอื่น ๆเพื่อดู ' สุลต่านของช้าง และ คุณรู้มั้ย มันทำให้ทุกความแตกต่าง . " ลิน การ์ดเนอร์ในผู้ปกครองเค้าเขียนว่าเป็นเทศกาลที่ดีสามารถแสดงให้เราเห็นแผนที่โลก , แผนที่เมืองและแผนที่ของตนเอง แต่ไม่มีใครแก้ไข เทศกาลรุ่น ฉันคิดว่ามันยอดเยี่ยมเกี่ยวกับเทศกาลเทศกาลใหม่ คือ ว่า พวกเขาจะจริงอย่างจับภาพความซับซ้อนและความตื่นเต้นของวิธีที่เราอาศัยอยู่ในวันนี้ ขอบคุณมากครับ ( เสียงปรบมือ )