When I was 7 I wanted to be 8. When

When I was 7 I wanted to be 8. When I was 8 I wanted to be 12. When I turned 12 I just wanted to be 18. Then after that I stopped wanting to be older. Now I’m ticking 16-24 boxes just to see if I can blag it! I feel like I’ve spent my whole life so far wishing it away. Always wishing I was older, wishing I was somewhere else, wishing I could remember and wishing I could forget too. Wishing I hadn’t ruined so many good things because I was scared or bored. Wishing I wasn’t so matter of fact all the time. Wishing I’d gotten to know my great grandmother more, and wishing I didn’t know myself so well, because it means I always know what’s going to happen in the end. Wishing I hadn’t cut my hair off, wishing I was 5’7”. Wishing I’d waited and wishing I’d hurried up as well.

My last record was a break up record and if I had to label this one I would call it a make-up record. I’m making up with myself. Making up for lost time. Making up for everything I ever did and never did. But I haven’t got time to hold on to the crumbs of my past like I used to. What’s done is done. Turning 25 was a turning point for me, slap bang in the middle of my 20s. Teetering on the edge of being an old adolescent and a fully fledged adult, I made the decision to go into becoming who I’m going to be forever without a removal van full of my old junk. I miss everything about my past, the good and the bad, but only because it won’t come back. When I was in it I wanted out! So typical. I’m on about being a teenager, sitting around and chatting shit, not caring about the future because it didn’t matter then like it does now. The ability to be flippant about everything and there be no consequences. Even following and breaking rules ... is better than making the rules. 25 is about getting to know who I’ve become without realising. And I’m sorry it took so long, but you know, life happened.

Love Adele

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมเป็น 7 ฉันอยากจะเป็น 8. เมื่อฉันเป็น 8 ฉันอยากจะเป็น 12. เมื่อผมหัน 12 ฉันแค่อยากจะเป็น 18 แล้วหลังจากที่ฉันหยุดต้องการที่จะเป็นรุ่นเก่า ตอนนี้ฉันฟ้อง 16-24 กล่องเพียงเพื่อดูว่าฉันสามารถขโมยมัน! ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้ใช้เวลาทั้งชีวิตของฉันเพื่อให้ห่างไกลที่ต้องการมันออกไป ที่ต้องการเสมอผมเป็นรุ่นเก่าที่ต้องการผมอยู่ที่อื่นที่ต้องการฉันจะจำไว้และหวังว่าฉันจะลืมเกินไป ขออวยพรให้ผมไม่ได้ทำลายสิ่งที่ดีมากเช่นนี้เพราะผมกลัวหรือเบื่อ ขออวยพรให้ฉันไม่ได้ดังนั้นเรื่องของความเป็นจริงตลอดเวลา ฉันขออวยพรให้อากาศที่จะรู้คุณยายของฉันดีมากขึ้นและต้องการผมไม่ทราบว่าตัวเองเป็นอย่างดีเพราะมันหมายถึงฉันมักจะรู้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นในท้ายที่สุด ขออวยพรให้ผมไม่ได้ตัดออกผมอยากผมก็ 5'7 " ขออวยพรให้ฉันต้องการรอและหวังฉันรีบขึ้นเช่นกัน. ระเบียนสุดท้ายของฉันคือการเลิกบันทึกและถ้าผมมีป้ายนี้ผมจะเรียกมันว่าบันทึกการแต่งหน้า ฉันทำขึ้นกับตัวเอง ทำขึ้นสำหรับเวลาที่สูญเสีย ทำขึ้นสำหรับทุกอย่างที่ฉันเคยทำและไม่เคยทำ แต่ผมไม่ได้มีเวลาที่จะยึดมั่นในเศษที่ผ่านมาของฉันเหมือนฉันใช้ในการ สิ่งที่ทำคือทำ เปิด 25 จุดเปลี่ยนสำหรับฉันปังตบในช่วงกลางของยุค 20 ของฉัน โอนเอนอยู่บนขอบของการเป็นวัยรุ่นและผู้ใหญ่ที่เต็มเปี่ยมเก่าที่ฉันได้ตัดสินใจที่จะไปกลายเป็นคนที่ฉันจะเป็นตลอดไปโดยไม่ต้องกำจัดรถตู้ที่เต็มไปด้วยขยะเก่าของฉัน ฉันคิดถึงทุกอย่างที่เกี่ยวกับอดีตของฉันดีและไม่ดี แต่เพียงเพราะมันจะไม่กลับมา เมื่อตอนที่ผมอยู่ในนั้นผมอยากออก! ดังนั้นโดยทั่วไป ฉันเกี่ยวกับการเป็นวัยรุ่นนั่งรอบและอึพูดคุยไม่ดูแลเกี่ยวกับอนาคตเพราะมันไม่ได้เรื่องแล้วมันไม่เหมือนตอนนี้ ความสามารถในการเป็นทะลึ่งเกี่ยวกับทุกอย่างและจะมีผลกระทบไม่ แม้กฎต่อไปนี้และทำลาย ... จะดีกว่าการทำกฎ 25 เป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำความรู้จักกับคนที่ผมได้กลายเป็นโดยไม่ทราบว่า และฉันขอโทษมันใช้เวลานานมาก แต่คุณรู้ว่าชีวิตที่เกิดขึ้น. รัก Adele

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันเป็นฉันต้องการ 8 เมื่อฉันอายุ 8 ขวบ ผมต้องการ 12 เมื่อผมหันไปผมก็อยากเป็น 18 หลังจากนั้นผมก็อยากจะเป็นรุ่นเก่า ตอนนี้ฉันเดิน 16-24 กล่องเพื่อดูว่าฉันสามารถบล็อก ! ฉันรู้สึกว่าฉันใช้เวลาทั้งชีวิต เพื่อให้ห่างไกลที่ประสงค์ไป ก็อยากโต อยากอยู่ที่อื่น ขอให้ฉันสามารถจำและปรารถนาจะลืมเหมือนกันขอให้ผมไม่พังดี ๆเพราะกลัว หรือเบื่อ ขอให้ผมไม่ใช่แท้อยู่ตลอดเวลา ขอให้ฉันได้รู้จักคุณยายที่ดีมากขึ้น และขอให้ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเก่ง เพราะมันหมายความว่า ฉันมักจะรู้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นในท้ายที่สุด ขอให้ผมไม่ตัดผมออก , ให้ฉัน 5 ' 7 "ขอให้ฉันรอและหวังว่าคงจะรีบเช่นกัน

บันทึกสุดท้ายของฉันคือการแบ่งระเบียน และถ้าผมมีป้ายนี้ผมจะเรียกมันว่าบันทึกการแต่งหน้า ผมทำไว้กับตัวเอง ชดเชยเวลาที่เสียไป ทำทุกสิ่งที่ผมเคยทำและไม่เคยทำ แต่ผมไม่ได้มีเวลาที่จะจับ crumbs ในอดีตเหมือนที่เคย ที่แล้วก็แล้วไปเปิด 25 เป็นจุดเปลี่ยนสำหรับฉันตบปังในช่วงกลางของยุค 20 ของฉัน teetering ในขอบของการเป็นวัยรุ่นและผู้ใหญ่เต็มเปี่ยม ผมก็ตัดสินใจที่จะไปเป็นใครผมจะเป็นตลอดไป โดยไม่มีการกำจัดรถตู้เต็มไปด้วยขยะเก่าของฉัน ฉันคิดถึงเรื่องที่ผ่านมา ทั้งเรื่องดีและไม่ดี แต่เพียงเพราะมันไม่ยอมกลับมา เมื่อผมอยู่ในนั้นฉันต้องการออกไป โดยทั่วไปแล้วผมกำลังเป็นวัยรุ่น นั่งๆคุยกัน ไม่สนใจเรื่องอนาคต เพราะมันไม่สำคัญแล้วเหมือนมันไม่ตอนนี้ ความสามารถในการต่อเรื่องทุกอย่าง และจะไม่มีผล แม้ต่อไปนี้และแหกกฎ . . . . . . . ดีกว่าทำกฎ 25 เกี่ยวกับการรับรู้ที่ฉันกลายเป็นโดยไม่ realising ขอโทษที่ใช้เวลานาน แต่คุณรู้ชีวิตที่เกิดขึ้น

ชอบอเดล