and only 6 weeks (F2) also produced

and only 6 weeks (F2) also produced 24% and 18% greater
number of pods and 11% and 7% higher pod yield/plant over
the control respectively. Boron is an essential micronutrient
and contributed in cell wall formation and strengthening fast
growing tissues, but its demand peaks during the reproductive
growth stage. Boron deficiency during flowering prevents pollen
tube growth and leads to pollen sterility, flower abortion
and poor pod setting (Tariq and Mott, 2007). Boron is relatively
immobile and cannot be easily transported to reproductive
organs but continuous supply of boron is must during
flowering stage. Adequate boron is also required to ensure
effective nodulation and nitrogen fixation in legumes (Noor
and Hossain, 2007). Supplementation of boron at 4 weeks of
planting coincides with the onset of the reproductive phase
that might have influenced the flowering and pod setting and
ultimately increases the number of pods and total pod yield
per plant. Boron is trace element and there is a narrow gap
between deficiency and toxicity in soil–plant system; hence,
one spray at the initiation of reproductive phase is sufficient
for optimum flowering and pod yield. Subasinghe et al.
(2003) observed positive result on nodulation and dry matter
content of cowpea up to 4 ppm boron concentration but was
found negative with further increase in boron concentration.
Workers such as Schon and Blevins (1990), Bolanos et al.
(1996) and Nahardani et al. (2013) also highlighted beneficial
effect of boron in legume crops.
3.3. Interaction effect of seed treatment with molybdenum and
biofertilizers and foliar application of boron
The result indicated a significant interaction between seed treatment
of molybdenum and biofertilizers along with foliar application
of boron. Combined use of seed treatment with
molybdenum and biofertilizers along with foliar spray of boron
at 4 weeks of planting (S3F1) showed significant effect and
emerged as superior combination for the growth and yield attributes
of cowpea (Table 2) and recorded the maximum vine
length (87.56 cm), highest leaf chlorophyll content (34.29 SPAD
value), nodule number (27.83) and dry weight (199.34 mg) as
well as root dry weight (1.52 g). The same combination (S3F1)
had distinctly improved the yield attributes and recorded maximum
number of pods (31.43), longest pod length (24.39 cm),
highest pod weight (18.29 g) and subsequently greatest total
pod yield (449.13 g/plant and 16.89 ton/ha). The result revealed
that the treatment S3F1 produced 42% higher number of pods
and 54% greater pod yield/plant over the control. The treatment
combination S3F3 and S3F2 registered 41% and 36% higher
number of pods and 51% and 45% greater pod yield/plant over
the control respectively. Combined seed treatment with molybdenum
and biofertilizers along with foliar spray of boron at
4 weeks of planting showed synergistic effect and resulted in
improvement of morphological traits of cowpea in the form of
longer vine length, more number of nodules/plant, nodule dry
weight and root dry weight that triggered more flowering, better
pod setting and higher pod yield.
3.4. Effect of micronutrients and biofertilizers on postharvest soil
pH and status of major nutrients in soil
The result (Table 3) revealed that the micronutrient and biofertilizers
treatments had significant effects on availability of
major soil nutrients after harvest of cowpea plants; however,
the changes in soil pH showed non-significant effect. Among
the molybdenum and biofertilizers seed treated plots the maximum
residual nitrogen (191.21 kg/ha), phosphorus (25.21 kg/
ha) and potassium (123.61 kg/ha) were recorded by the plot
where combined seed treatment with molybdenum and biofertilizers
(S3) was practiced. Again among the plots where boron
was sprayed, the maximum residual nitrogen (181.24 kg/ha),
phosphorus (24.12 kg/ha) and potassium (127.15 kg/ha) were
recorded by the plot received boron spray at 4 weeks of planting
(F1). Among the interaction plots, after harvest of cowpea
the maximum residual nitrogen (183.19 kg/ha), phosphorus
(17.44 kg/ha) and potassium (122.94 kg/ha) were obtained
from the plots where seed treatment with molybdenum and
biofertilizers along with foliar spray of boron at 4 weeks of
planting (S3F3) was adopted. The results showed that management
of micronutrients and biofertilizers in the form of seed
treatment with molybdenum and biofertilizers, and foliar
spray of boron at flower intuition both had prominent effect
on availability of major nutrients in the soil. Presence of favorable
soil environment and essential macro and micronutrients
might have promoted the nodule bacteria for nitrogen fixation
as well as enhanced the availability of nitrogen, phosphorous
and potassium in the soil. Srivastava and Varma (1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และเพียง 6 สัปดาห์ (F2) ผลิต 24% และ 18% มากกว่าจำนวนฝัก และ 11% และ 7% สูงฝักผลผลิต/โรงงานมากกว่าการควบคุมตามลำดับ โบรอนเป็น micronutrient เป็นสำคัญและในผนังเซลล์กำเนิดและรวดเร็วเข้มแข็งหรอกเติบโตเนื้อเยื่อ แต่ยอดของความต้องการในการสืบพันธุ์ระยะเจริญเติบโต ขาดโบรอนระหว่างดอกป้องกันละอองเกสรยางเจริญเติบโตและนำไปสู่ละอองเกสร sterility ดอกไม้ทำแท้งและตั้งค่าดีฝัก (Tariq และอาร์มอตต์ 2007) โบรอนเป็นค่อนข้างimmobile และไม่ได้ส่งไปสืบพันธุ์อวัยวะแต่อุปทานอย่างต่อเนื่องของโบรอนถูกต้องระหว่างดอกไม้เวที นอกจากนี้ยังต้องการโบรอนเพียงพอเพื่อให้แน่ใจมีประสิทธิภาพ nodulation และปฏิกิริยาการตรึงไนโตรเจนในกิน (นูร์ก Hossain, 2007) แห้งเสริมของโบรอนที่ 4 สัปดาห์ของปลูกกรุณาของระยะเจริญพันธุ์ที่อาจมีผลดอกและฝักที่ตั้ง และเพิ่มจำนวนฝักและฝักรวมผลตอบแทนในที่สุดต่อพืช โบรอนเป็นจุลธาตุ และยังมีช่องว่างแคบระหว่างการขาดและความเป็นพิษในระบบดินพืช ดังนั้นสเปรย์หนึ่งที่เริ่มต้นของระยะเจริญพันธุ์เพียงพอสำหรับดอกไม้ที่เหมาะสมและผลผลิตฝัก Subasinghe et al(2003) พบผลบวกบน nodulation และเรื่องแห้งเนื้อหาของ cowpea ถึง 4 ppm โบรอนสมาธิแต่ถูกพบเป็นลบเพิ่มเติมในความเข้มข้นของโบรอนผู้ปฏิบัติงานเช่น Schon และ Blevins (1990), Bolanos et al(1996) และ Nahardani et al. (2013) ยังเน้นประโยชน์ผลของโบรอนในพืช legume3.3 การผลโต้ตอบของการรักษาเมล็ดมีโมลิบดีนัม และbiofertilizers และแอพลิเคชัน foliar ของโบรอนผลลัพธ์แสดงการโต้ตอบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างรักษาเมล็ดโมลิบดีนัมและ biofertilizers พร้อมกับประยุกต์ foliarของโบรอน รวมใช้รักษาเมล็ดด้วยbiofertilizers พร้อมกับสเปรย์ foliar ของโบรอนและโมลิบดีนัมที่ 4 สัปดาห์ของการปลูก (S3F1) แสดงให้เห็นลักษณะสำคัญ และเกิดเป็นห้องชุดสำหรับแอททริบิวต์ที่เจริญเติบโตและผลผลิตของ cowpea (ตาราง 2) บันทึกไวน์สูงสุดความยาว (87.56 ซม.), สูงสุดใบไม้คลอโรฟิลล์เนื้อหา (34.29 ค่าค่า), อิทธิพลหมายเลข (27.83) และแห้งน้ำหนัก (199.34 มิลลิกรัม) เป็นรวมทั้งรากแห้งน้ำหนัก (1.52 กรัม) ชุดเดียวกัน (S3F1)คุณลักษณะผลตอบแทนที่ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และบันทึกได้สูงสุดจำนวนฝัก (31.43), สูงปอดยาว (24.39 ซม.),น้ำหนักฝักสูงสุด (18.29 กรัม) และผลรวมมากที่สุดในเวลาต่อมาผลผลิตฝัก (g 449.13 พืชและ 16.89 ตัน / ฮา) เปิดเผยผลว่า การรักษา S3F1 ผลิตจำนวนสูง 42% ของฝักและ 54% มากกว่าฝักผลผลิต/โรงงานมากกว่าการควบคุม การบำบัดรักษาชุด S3F3 และ S3F2 ลงทะเบียน 41% และ 36% สูงจำนวนฝัก และ 51% และ 45% มากกว่าฝักผลผลิต/โรงงานมากกว่าการควบคุมตามลำดับ รักษาเมล็ดรวมกับโมลิบดีนัมและ biofertilizers พร้อมกับสเปรย์ foliar ของโบรอนที่สัปดาห์ที่ 4 ของการเพาะปลูกพบว่าผลพลัง และส่งผลให้ปรับปรุงลักษณะสัณฐานของ cowpea ในรูปแบบของยาวเถาวัลย์ยาว เพิ่มเติมจำนวน nodules โรงงาน nodule ที่แห้งน้ำหนักและน้ำหนักแห้งรากที่เพิ่มเติมเวอร์ริ่ง ดีตั้งค่าฝักและผลผลิตสูงฝัก3.4. ผลขององค์ประกอบตามโรคและ biofertilizers ดินหลังการเก็บเกี่ยวpH และสถานะของสารอาหารหลักในดินผล (ตาราง 3) การเปิดเผยที่ micronutrient และ biofertilizersรักษาได้ผลอย่างมีนัยสำคัญของสารอาหารหลักดินหลังการเก็บเกี่ยวของพืช cowpea อย่างไรก็ตามเปลี่ยนแปลงค่า pH ของดินพบว่าผลไม่สำคัญ ระหว่างเมล็ดโมลิบดีนัมและ biofertilizers ที่ถือว่าลงจุดสูงสุดเหลือไนโตรเจน (191.21 กิโลกรัม/ฮา) ฟอสฟอรัส (25.21 กิโลกรัม /ฮา) และโพแทสเซียม (123.61 กิโลกรัม/ฮา) บันทึก โดยพล็อตที่รวมการรักษาเมล็ดโมลิบดีนัมและ biofertilizersมีฝึกฝน (S3) อีกครั้งระหว่างผืนที่โบรอนถูกพ่น สูงสุดเหลือไนโตรเจน (181.24 kg/ฮา),ฟอสฟอรัส (24.12 กิโลกรัม/ฮา) และโพแทสเซียม (127.15 กิโลกรัม/ฮา)บันทึก โดยพ่นโบรอนพล็อตที่ได้รับในสัปดาห์ที่ 4 ของการเพาะปลูก(F1) ระหว่างผืนโต้ หลังการเก็บเกี่ยวของ cowpeaสูงสุดเหลือไนโตรเจน (183.19 kg/ฮา), ฟอสฟอรัส(17.44 กิโลกรัม/ฮา) และได้รับโพแทสเซียม (122.94 กิโลกรัม/ฮา)จากโครงการที่เมล็ดรักษา ด้วยโมลิบดีนัม และbiofertilizers พร้อมกับสเปรย์ foliar ของโบรอนที่ 4 สัปดาห์ของเพาะปลูก (S3F3) ถูกนำมาใช้ ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่าการจัดการองค์ประกอบตามโรคและ biofertilizers ในรูปแบบของเมล็ดรักษา ด้วยโมลิบดีนัมและ biofertilizers และ foliarสเปรย์ของโบรอนที่ทั้งสัญชาตญาณดอกไม้มีลักษณะพิเศษโดดเด่นค่ะสารอาหารหลักในดิน ของดีสภาพแวดล้อมดิน และแมโครที่สำคัญ และองค์ประกอบตามโรคอาจมีการส่งเสริมแบคทีเรีย nodule สำหรับปฏิกิริยาการตรึงไนโตรเจนเป็นการปรับปรุงความพร้อมของไนโตรเจน phosphorousและโพแทสเซียมในดิน Srivastava และ Varma ที่ (1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และมีเพียง 6 สัปดาห์ (F2) การผลิต 24% และ 18%
มากขึ้นจำนวนฝักและ11% และ 7% อัตราผลตอบแทนที่สูงขึ้นฝัก /
ต้นมากกว่าการควบคุมตามลำดับ โบรอนเป็นธาตุอาหารที่จำเป็นและมีส่วนในการก่อผนังเซลล์และเสริมสร้างความเข้มแข็งอย่างรวดเร็วเนื้อเยื่อที่เพิ่มขึ้นแต่ยอดความต้องการในช่วงสืบพันธุ์ระยะการเจริญเติบโต การขาดโบรอนช่วงออกดอกป้องกันไม่ให้ละอองเกสรเจริญของหลอดและนำไปสู่การเป็นหมันเกสรดอกไม้การทำแท้งและการตั้งค่าฝักยากจน(ทาเร็คและ Mott 2007) โบรอนค่อนข้างนิ่งและไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้อย่างง่ายดายเพื่อการสืบพันธุ์อวัยวะแต่อุปทานอย่างต่อเนื่องของโบรอนเป็นต้องในช่วงระยะออกดอก โบรอนเพียงพอจะต้องมีเพื่อให้เกิดปมที่มีประสิทธิภาพและการตรึงไนโตรเจนในพืชตระกูลถั่ว(นูร์และHossain, 2007) การเสริมโบรอนที่ 4 สัปดาห์ของการเพาะปลูกเกิดขึ้นพร้อมกับการโจมตีของขั้นตอนการสืบพันธุ์ที่อาจมีอิทธิพลต่อการตั้งค่าดอกและฝักและในที่สุดเพิ่มจำนวนของฝักและผลผลิตฝักรวมต่อต้น โบรอนเป็นธาตุและมีช่องว่างแคบ ๆระหว่างการขาดและความเป็นพิษในระบบของดินพืช จึงเป็นหนึ่งในสเปรย์ที่เริ่มต้นของขั้นตอนการสืบพันธุ์ก็เพียงพอสำหรับการออกดอกที่เหมาะสมและให้ผลผลิตฝัก Subasinghe et al. (2003) ตั้งข้อสังเกตผลในเชิงบวกต่อเกิดปมและแห้งเนื้อหาของถั่วพุ่มถึงความเข้มข้นของโบรอน4 ppm แต่ถูกพบในเชิงลบกับการเพิ่มขึ้นต่อไปในความเข้มข้นของโบรอน. แรงงานเช่น Schon และ Blevins (1990), โบลานอส et al. ( 1996) และ Nahardani et al, (2013) นอกจากนี้ยังเน้นประโยชน์ผลของโบรอนในพืชตระกูลถั่ว. 3.3 ผลของการทำงานร่วมกันรักษาเมล็ดพันธุ์ที่มีโมลิบดีนัมและbiofertilizers และการประยุกต์ใช้ทางใบของโบรอนผลการศึกษาพบปฏิสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างรักษาเมล็ดพันธุ์ของโมลิบดีนัมและbiofertilizers พร้อมกับทางใบของโบรอน ใช้รวมกันรักษาเมล็ดพันธุ์ที่มีโมลิบดีนัมและ biofertilizers พร้อมกับฉีดพ่นทางใบของโบรอนที่4 สัปดาห์ของการเพาะปลูก (S3F1) แสดงให้เห็นผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญและโผล่ออกมารวมกันที่เหนือกว่าสำหรับการเจริญเติบโตและคุณลักษณะผลผลิตของถั่วพุ่ม(ตารางที่ 2) และบันทึกเถาสูงสุดความยาว( 87.56 เซนติเมตร) เนื้อหาคลอโรฟิลใบสูงสุด (34.29 SPAD ค่า) จำนวนโหนก (27.83) และน้ำหนักแห้ง (199.34 มก.) เช่นเดียวกับรากน้ำหนักแห้ง(1.52 กรัม) การรวมกันเดียวกัน (S3F1) ได้ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดลักษณะผลผลิตและสูงสุดที่บันทึกไว้จำนวนฝัก (31.43) ความยาวฝักที่ยาวที่สุด (24.39 เซนติเมตร) น้ำหนักฝักสูงสุด (18.29 กรัม) และต่อมาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดรวมผลผลิตฝัก(449.13 กรัม / ต้นและ 16.89 ตัน / ไร่) ผลการศึกษาพบว่าการรักษา S3F1 ผลิต 42% ของจำนวนที่สูงกว่าฝักและ54% อัตราผลตอบแทนที่มากขึ้นฝัก / ต้นมากกว่าการควบคุม การรักษารวมกัน S3F3 และ S3F2 จดทะเบียน 41% และ 36% สูงกว่าจำนวนฝักและ51% และ 45% มากขึ้นผลผลิตฝัก / ต้นมากกว่าการควบคุมตามลำดับ รวมรักษาเมล็ดพันธุ์ที่มีโมลิบดีนัมและ biofertilizers พร้อมกับฉีดพ่นทางใบของโบรอนที่ 4 สัปดาห์ที่ผ่านมาของการปลูกพบว่ามีผลกระทบต่อการทำงานร่วมกันและส่งผลในการปรับปรุงลักษณะทางสัณฐานวิทยาของถั่วพุ่มในรูปแบบของความยาวเถาอีกต่อไปจำนวนมากของก้อน/ โรงงานโหนกแห้งน้ำหนักและรากน้ำหนักแห้งที่เรียกดอกมากขึ้นดีกว่าการตั้งค่าฝักและผลผลิตฝักสูง. 3.4 ผลของธาตุอาหารและ biofertilizers บนพื้นดินหลังการเก็บเกี่ยวค่าpH และสถานะของสารอาหารหลักในดินผล(ตารางที่ 3) พบว่าธาตุอาหารและ biofertilizers การรักษามีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญกับความพร้อมของสารอาหารในดินที่สำคัญหลังการเก็บเกี่ยวของพืชถั่วพุ่ม; แต่การเปลี่ยนแปลงในค่า pH ของดินพบว่ามีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญที่ไม่ ท่ามกลางโมลิบดีนัมและ biofertilizers แปลงได้รับการรักษาเมล็ดสูงสุดไนโตรเจนที่เหลือ(191.21 กก. / ไร่) ฟอสฟอรัส (25.21 กก. / เฮกเตอร์) และโพแทสเซียม (123.61 กก. / ไร่) ได้รับการบันทึกไว้โดยพล็อตที่รวมกันรักษาเมล็ดพันธุ์ที่มีโมลิบดีนัมและbiofertilizers (S3) ได้รับการฝึกฝน อีกครั้งในหมู่แปลงที่โบรอนพ่น, ไนโตรเจนตกค้างสูงสุด (181.24 กก. / ไร่) ฟอสฟอรัส (24.12 กก. / ไร่) และโพแทสเซียม (127.15 กก. / ไร่) ได้รับการบันทึกไว้โดยพล็อตที่ได้รับสเปรย์โบรอนที่4 สัปดาห์ที่ผ่านมาของการปลูก(F1 ) ท่ามกลางแปลงปฏิสัมพันธ์หลังการเก็บเกี่ยวของถั่วพุ่มไนโตรเจนตกค้างสูงสุด (183.19 กก. / ไร่) ฟอสฟอรัส (17.44 กก. / ไร่) และโพแทสเซียม (122.94 กก. / ไร่) ที่ได้รับจากแปลงที่รักษาเมล็ดพันธุ์ที่มีโมลิบดีนัมและbiofertilizers พร้อมกับใบ สเปรย์ของโบรอนที่ 4 สัปดาห์ของการเพาะปลูก(S3F3) ถูกนำมาใช้ ผลการศึกษาพบว่าการจัดการของธาตุอาหารและ biofertilizers ในรูปแบบของเมล็ดการรักษาด้วยโมลิบดีนัมและbiofertilizers และใบสเปรย์ของโบรอนที่สัญชาตญาณของดอกไม้ทั้งสองมีผลที่โดดเด่นเกี่ยวกับความพร้อมของสารอาหารที่สำคัญในดิน การปรากฏตัวของดีสภาพแวดล้อมดินและแมโครที่จำเป็นและแร่ธาตุอาหารอาจมีการส่งเสริมแบคทีเรียที่ปมในการตรึงไนโตรเจนเช่นเดียวกับการเพิ่มความพร้อมของไนโตรเจนฟอสฟอรัสและโพแทสเซียมในดิน Srivastava และวาร์มา (1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และเพียง 6 สัปดาห์ ( F2 ) ที่ 20% และ 18% มากขึ้น
จำนวนฝักและ 11% และ 7% สูงกว่าผลผลิตฝัก / ต้นมากกว่า
ควบคุมตามลำดับ โบรอนเป็นจุลธาตุที่จำเป็นในการมีส่วนร่วม
และผนังเซลล์และเสริมสร้างเนื้อเยื่อเติบโตอย่างรวดเร็ว
, แต่ความต้องการของยอดเขาในช่วงระยะการเจริญเติบโตการสืบพันธุ์
. ขาดธาตุโบรอนในช่วงดอกบานเกสร
ป้องกันหลอดการเจริญเติบโตและนำไปสู่การเป็นหมัน เกสรดอกไม้ การทำแท้งและการตั้งค่า ( Tariq
ฝักที่ยากจน และมด , 2007 ) โบรอนค่อนข้าง
ไม่ไหวติงและไม่สามารถได้อย่างง่ายดายถูกส่งไปอวัยวะสืบพันธุ์
แต่อุปทานอย่างต่อเนื่องของโบรอนเป็นต้องในช่วงระยะออกดอก
. โบรอนเพียงพอยังต้องตรวจสอบให้แน่ใจ
มีประสิทธิภาพเกิดและการตรึงไนโตรเจนในพืชตระกูลถั่ว ( นูร์
แล้ว Hossain 2007 )การเสริมโบรอนใน 4 สัปดาห์
ปลูก coincides กับการโจมตีของ
ช่วง reproductive ที่อาจมีผลต่อการออกดอกและฝัก
ในที่สุดเพิ่มจำนวนฝักทั้งหมด และผลผลิตฝัก
ต่อโรงงาน โบรอนเป็นธาตุและมีช่องว่างแคบ ๆระหว่างการขาด
และความเป็นพิษในพืชและดิน ดังนั้น
เป็นสเปรย์ที่เริ่มต้นของระยะเจริญพันธุ์ก็เพียงพอ
น้ำการออกดอกและผลผลิตฝัก subasinghe et al .
( 2003 ) พบผลบวกในการเกิดและปริมาณน้ำหนักแห้งของถั่วพุ่ม
ถึง 4 ความเข้มข้นโบรอน ppm แต่
เจอลบเพิ่มความเข้มข้นในโบรอน .
คนงาน เช่น ชัน และเบลวินส์ ( 1990 ) , bolanos et al .
( 1996 ) และ nahardani et al .( 2013 ) ยังเน้นผลของโบรอนในพืชถั่วมีประโยชน์
.
3.3 . ปฏิสัมพันธ์ของการรักษาเมล็ด โมลิบดินัม และปุ๋ยชีวภาพ และการใช้โบรอนทางใบ

ผลการศึกษาพบว่าปฏิสัมพันธ์ระหว่างเมล็ดรักษา
ของ Molybdenum และปุ๋ยชีวภาพพร้อมกับใบสมัคร
ของโบรอน ใช้รวมกันของเมล็ดกับ
โมลิบดีนัม และปุ๋ยชีวภาพ พร้อมกับพ่นโบรอน
4 สัปดาห์ของการปลูก ( s3f1 ) แสดงผลและ
กลายเป็นรวมกันที่เหนือกว่าสำหรับการเจริญเติบโตและผลผลิตของถั่วพุ่มคุณลักษณะ
( ตารางที่ 2 ) และบันทึกความยาวเถา
สูงสุด ( 87.56 ซม. ) ใบสูงสุด ปริมาณคลอโรฟิลล์ ( 34.29 สปาด
ค่า ) ปมหมายเลข ( 27.83 ) และน้ำหนัก ( 199.34 มิลลิกรัม )
ตลอดจนน้ำหนักแห้งของราก ( 1.52 กรัม )ชุดเดียวกัน ( s3f1 )
ได้ชัดปรับปรุงคุณลักษณะและบันทึกผลตอบแทนสูงสุด
( จำนวนฝักต่อปัจจัยที่เกี่ยวข้อง ) , ยาวยาว ( 24.39 ซม. ฝัก , ฝักน้ำหนักสูงสุด )
( 18.29 กรัม ) และต่อมาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดรวม
ผลผลิตฝัก ( 449.13 กรัม / ต้นและ 16.89 ตัน / เฮกตาร์ ) ผลการศึกษาพบว่า การรักษา s3f1
ผลิตเบอร์ 42 % สูงกว่าฝัก
และ 54% มากกว่าผลผลิตฝัก / ต้น เหนือการควบคุม การรักษา
การลงทะเบียนและ s3f3 s3f2 41% และจำนวน 36 % สูงกว่า
ของฝักและ 51% และ 45% สูงกว่าผลผลิตฝัก / ต้นมากกว่า
ควบคุมตามลำดับ รวมการรักษาด้วยปุ๋ยชีวภาพเมล็ดและโมลิบดีนัม
พร้อมกับพ่นทางใบของโบรอนที่
4 สัปดาห์ ปลูก พบเพิ่มผลและทำให้เกิดการพัฒนาของลักษณะทางสัณฐานวิทยาลักษณะของถั่วพุ่มในรูปแบบของเถา
ยาวความยาว