No, it’s not… I…” Yun Xiao waved hi

No, it’s not… I…” Yun Xiao waved his hand, and his eyes became misty for a short while. At this moment he suddenly realized why Yun Che wanted to become sworn brothers with him… Because his parents were actually Yun Che’s parents… This was a vow which they could not go back on, and the reason why Yun Che had waited two months before he had identified himself was because of him… Solely because of him…

A warm current which carried far too many emotions flooded over his entire body. Yun Xiao raised his head, his face revealing a dazzling smile, “Sorry, Father, Mother, Big Brother, I was just thinking too much. The parents who love me the most has found their other son. My most respected big brother has found his real parents. So the happiest person in the room should actually be me! Father, Mother, Big Brother… Congratulations on our family reunion!”

Yun Qinghong and Mu Yurou looked at each other and laughed. Yun Che let out a huge laugh himself. After the tears and the sadness had gone away, all that was left on their faces were warm smiles which emanated from within.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ มันไม่ได้... ฉันนี้... " เสี่ยวหยุนโบกมือของเขา และตาของเขากลายเป็นหมอกครู่ ขณะนี้ เขาก็ตระหนักว่าทำไม Che ยุนอยากจะเป็น ฉบับพี่น้องกับเขา... เพราะพ่อแม่ ผู้ปกครองหยุ Che จริง... นี้เป็นญาณซึ่งพวกเขาไม่สามารถไปกลับ และเป็นเหตุผลที่ทำไมยุนเชอรอสองเดือนก่อนที่เขาได้พบตัวเอง เพราะเขา ... เนื่องจากเขาแต่เพียงผู้เดียว...ปัจจุบันอบอุ่นซึ่งดำเนินอารมณ์มากเกินไปน้ำท่วมผ่านร่างกายของเขาทั้งหมด เสี่ยวหยุนยกศีรษะ ใบหน้าของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มพราว, "ขออภัย พ่อ แม่ พี่ใหญ่ ฉันแค่คิดมากเกินไป พ่อแม่ที่รักฉันมากที่สุดได้พบลูกชายของเขา พ่อมากที่สุดได้พบพ่อแม่ที่แท้จริงของเขา ดังนั้น บุคคลที่มีความสุขในห้องจริงควรฉัน พ่อ แม่ พี่ใหญ่... แสดงความยินดีกับครอบครัวของเรา"Qinghong ยุนและหมู่ Yurou แต่ละอื่น ๆ และหัวเราะ Che ยุให้ออกหัวเราะใหญ่ตัวเอง หลังจากน้ำตาและความเศร้า หายไปไหนออกไป ทั้งหมดที่ ซ้ายบนใบหน้ามีรอยยิ้มอันอบอุ่นที่เล็ดลอดออกมาจากภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีก็ไม่ได้ ... ฉัน ... "ยุนเสี่ยวโบกมือและตาของเขากลายเป็นหมอกขณะที่ระยะสั้น ตอนนี้เขาก็รู้ว่าทำไมยุนเจ๊อยากจะเป็นพี่น้องสาบานกับเขา ... เพราะพ่อแม่ของเขาเป็นจริงพ่อแม่ของยุนเจ๊ ... นี่คือคำปฏิญาณที่พวกเขาไม่สามารถกลับไปบนและเหตุผลว่าทำไมยุนเจ๊ต้องรอสองเดือนก่อนที่เขาจะ ได้ระบุว่าตัวเองเป็นเพราะเขา ... เพียงเพราะของเขา ...

อบอุ่นปัจจุบันซึ่งดำเนินอารมณ์มากเกินไปน้ำท่วมทั่วร่างกายทั้งหมดของเขา หยุนเสี่ยวยกศีรษะของเขาใบหน้าของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มพราว "ขอโทษพ่อแม่พี่ใหญ่ผมคิดว่ามากเกินไป พ่อแม่ที่รักผมมากที่สุดได้พบลูกชายอีกคนของพวกเขา การยอมรับมากที่สุดพี่ใหญ่ของฉันได้พบพ่อแม่ที่แท้จริงของเขา ดังนั้นคนที่มีความสุขที่สุดในห้องพักจริงควรจะเป็นฉัน! พ่อแม่พี่ใหญ่ ... ขอแสดงความยินดีในครอบครัวของเรา! "

ยุน Qinghong และจวน Yurou มองหน้ากันและหัวเราะ Yun Che ให้ออกหัวเราะตัวเองอย่างมาก หลังจากที่น้ำตาและความโศกเศร้าได้หายไปทั้งหมดที่ถูกทิ้งไว้บนใบหน้าของพวกเขาถูกรอยยิ้มอบอุ่นที่เล็ดลอดออกมาจากภายใน