The snow goose got better very quic

The snow goose got better very quickly. By the middle of winter, she was able to walk about in the enclosure with the other bird. Fritha often walked to the lighthouse to see the Princess. At each visit her fear of Philip became less and less. She loved Philip’s story about this strange’ white princess. He showed her a map of Canada’ the goose’s home.
Then, one morning in June, the Princess left them.
Fritha was at the lighthouse at the time. She saw the great bird flying in wider and wider circles, up into the sky Her white shone in the spring sun.
‘Look!’ Fritha shouted to Philip. ‘Look at the Princess! Is she leaving us?’
Philip came running from his painting. The snow goose got smaller and smaller in the sky, and finally disappeared.
‘Yes the Princess is going home,’ he said quietly. ‘Listen, she saying goodbye.’
As they stood listening. The sad call of the snow goose came through the air.
Fritha did not come to the lighthouse after the snow goose left. Philip was alone again with his bird and his paintings.
That summer, from his memory, he painted a picture of a thin, untidy little girl with fair hair. The girl was carrying a big white bird.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห่านหิมะดีขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยช่วงกลางของฤดูหนาวเธอก็สามารถที่จะเดินไปถึงในสิ่งที่แนบมากับนกอื่น ๆ Fritha มักจะเดินไปที่ประภาคารที่จะเห็นเจ้าหญิง ในแต่ละเยี่ยมชมความกลัวของฟิลิปเธอกลายเป็นน้อยลงและน้อย เธอรักเรื่องราวของฟิลิปเกี่ยวกับเรื่องนี้แปลก 'เจ้าหญิงสีขาว เขาแสดงให้เห็นเธอแผนที่แคนาดาบ้านของห่าน.
จากนั้นในเช้าวันหนึ่งในเดือนมิถุนายนปริ๊นเซทิ้งไว้.
Fritha อยู่ที่ประภาคารในเวลา เธอเห็นนกบินที่ดีในวงการที่กว้างขึ้นและกว้างขึ้นสู่ท้องฟ้าส่องสีขาวของเธอในดวงอาทิตย์ฤดูใบไม้ผลิ.
'มอง' Fritha ตะโกนให้ฟิลิป 'ดูเจ้าหญิง! คือเธอออกจากเรา? '
ฟิลิปมาทำงานมาจากภาพวาดของเขา ห่านหิมะมีขนาดเล็กและขนาดเล็กในท้องฟ้าและในที่สุดก็หายไป.
'ใช่เจ้าหญิงจะกลับบ้าน "เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ 'ฟังเธอบอกลา.
ขณะที่พวกเขายืนฟัง โทรเศร้าของห่านหิมะมาผ่านอากาศ.
Fritha ไม่ได้มาเพื่อประภาคารหลังจากห่านหิมะซ้าย ฟิลิปเป็นคนเดียวอีกครั้งกับนกและภาพวาดของเขา.
ฤดูร้อนปีนั้นมาจากความทรงจำของเขาวาดภาพของบางสาวน้อยรกที่มีผมเป็นธรรม หญิงสาวที่กำลังถือนกสีขาวขนาดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หิมะห่านดีขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยกลางฤดูหนาว เธอสามารถเดินในกรงกับนกอื่น ๆ fritha มักจะเดินไปประภาคาร เห็นเจ้าหญิง ในการเยี่ยมชมแต่ละความกลัวของเธอของฟิลิป กลายเป็นน้อยลงและน้อย เธอชอบฟิลิป เรื่องราวเรื่องนี้แปลก ' สีขาวเจ้าหญิง เขาเอาแผนที่ของแคนาดา ' บ้านห่าน .
แล้ววันหนึ่งในเดือนมิถุนายนเจ้าหญิงไว้ .
fritha อยู่ที่ประภาคาร ที่เวลา เธอเห็นนกบินดีในที่กว้างขึ้นและกว้างขึ้นวงกลม ขึ้นสู่ท้องฟ้าสีขาวของเธอส่องแสงในดวงอาทิตย์ในฤดูใบไม้ผลิ .
นี่เธอ ! ' fritha ตะโกน ฟิลลิป ' มองเจ้าหญิง ! เขาจะทิ้งเรา '
ฟิลลิปวิ่งจากภาพวาดของเขา หิมะห่านมีขนาดเล็กและขนาดเล็กในท้องฟ้า และหายสาบสูญไปในที่สุด
' ใช่เจ้าหญิงกลับบ้าน " เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ ' ฟังนะ เธอกล่าวลา '
ที่ยืนฟังอยู่ โทรเศร้าของหิมะห่านมาทางอากาศ .
fritha ไม่ได้มาประภาคารหลังห่านขาวซ้าย ฟิลิป อยู่คนเดียวอีกครั้งกับนก และภาพวาดของเขา .
ที่ฤดูร้อนจากความทรงจำของเขา เขาวาดภาพของบาง รุงรัง สาวน้อยที่มีผมแฟร์หญิงสาวที่กำลังอุ้มนกตัวใหญ่สีขาว