To evaluate which of these views do

To evaluate which of these views dominates, we employ a large sample of 151,855 firm-year observations representing 17,452
unique firms from 48 countries over the 1991–2010 period. In regressions that control for a large set of country- and firm-specific
determinants as well as industry and year effects, we find that creditor rights have a significantly negative effect on the use of
long-term debt in our sample: on average, a one-unit increase in the creditor rights index of Djankov et al. (2007) is associated
with a decrease in the long-term debt ratio of approximately two percentage points, depending on the model specification. This
pattern persists when we examine the four components of the creditor rights index, when we employ alternative samples,
estimation methods, and proxies for leverage, and when we control for additional country-level factors. These findings support
the demand-side view on the relation between creditor rights and the use of debt.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประเมินซึ่งมุมมองเหล่านี้กุมอำนาจ เราใช้ตัวอย่างขนาดใหญ่ของ 151,855 บริษัทปีสังเกตแทน 17,452บริษัทเอกลักษณ์จาก 48 ประเทศในช่วงปี 1991-2010 ในแสดงที่ควบคุมสำหรับชุดใหญ่ของประเทศบริษัทเฉพาะ และดีเทอร์มิแนนต์เป็นลักษณะอุตสาหกรรมและปี เราพบว่า สิทธิเจ้าหนี้ที่มีผลกระทบอย่างมากต่อการใช้หนี้ระยะยาวของเราตัวอย่าง: เฉลี่ย การเพิ่มขึ้นหนึ่งหน่วยในดัชนีสิทธิเจ้าหนี้ของ Djankov et al. (2007) เกี่ยวข้องมีการลดลงของอัตราส่วนหนี้สินระยะยาวประมาณสองจุดเปอร์เซ็นต์ ขึ้นอยู่กับสเปกของรุ่น นี้รูปแบบยังคงมีอยู่เมื่อเราตรวจสอบคอมโพเนนต์ที่สี่ของดัชนีสิทธิเจ้าหนี้ เมื่อเราจ้างอย่างอื่นวิธีการประเมิน และพร็อกซี สำหรับเลเวอเรจ และ เมื่อเราถึงปัจจัยเพิ่มเติมในระดับประเทศ สนับสนุนการค้นพบเหล่านี้มุมมองด้านความต้องการในความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิของเจ้าหนี้และการใช้หนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการประเมินซึ่งมุมมองเหล่านี้ dominates เราจ้างกลุ่มตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่ของ บริษัท 151,855 สังเกตปีคิดเป็น 17,452
บริษัท ที่ไม่ซ้ำกันจาก 48 ประเทศในช่วง 1991-2010 ในการถดถอยที่มีการควบคุมสำหรับชุดใหญ่ของประเทศและ บริษัท เฉพาะ
ปัจจัยเช่นเดียวกับผลกระทบอุตสาหกรรมและในปีเราจะพบว่าสิทธิของเจ้าหนี้มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการใช้
หนี้ระยะยาวในกลุ่มตัวอย่างของเรา: โดยเฉลี่ย เพิ่มขึ้นหนึ่งหน่วยในดัชนีสิทธิของเจ้าหนี้ของ Djankov et al, (2007) มีความเกี่ยวข้อง
กับการลดลงในอัตราส่วนหนี้สินระยะยาวประมาณร้อยละสองจุดขึ้นอยู่กับสเปครุ่น นี้
รูปแบบยังคงอยู่เมื่อเราตรวจสอบสี่องค์ประกอบของดัชนีสิทธิของเจ้าหนี้เมื่อเราจ้างตัวอย่างทางเลือก
วิธีการประเมินและผู้รับมอบฉันทะสำหรับการใช้ประโยชน์และเมื่อเราควบคุมปัจจัยระดับประเทศเพิ่มเติม การค้นพบนี้สนับสนุน
มุมมองความต้องการด้านความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิของเจ้าหนี้และการใช้หนี้