Risks and ManagementInfertilityWome

Risks and Management
Infertility
Women with obesity, especially those with central adiposity,have difficulty getting pregnant (Lim,noakes,& norman, 2007) and have decreased success in infertility treatment (Pandey,maheshwari,& Bhattacharya,2010). There are lower pregnancy rates in women with BMI >25 as compared to BMI

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเสี่ยงและการจัดการภาวะมีบุตรยากผู้หญิงกับโรคอ้วน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเซ็นทรัล adiposity มีปัญหาในการตั้งครรภ์ (Lim, noakes และ นอร์แมน 2007) และลดความสำเร็จในการรักษาภาวะมีบุตรยาก (Pandey, maheshwari, & ตฤณา กุล 2010) มีอัตราต่ำของการตั้งครรภ์ในผู้หญิงที่มี BMI > 25 เมื่อเทียบกับ BMI < 25 (10.5% vs. 25.9%,respectively) (Lim et al. 2007), และ obesity(BMI≥35) เครื่องอยู่ ตั้งครรภ์ราคาต่ำเมื่อเทียบกับผู้ที่มี obesity(BMI=30-34.9) อ่อน (19.9% vs 28.6% ตามลำดับ) (Awartani ฮัอ อัล Hassan อัล Deery, & Coskum, 2009) สมาคมโรคอ้วนกับโรค polycystic รังไข่ (PCOS) ได้ ในส่วน acontributor ราคาภาวะมีบุตรยากในผู้หญิงที่มีโรคอ้วน (Jungheim et al. 2009) PCOS เป็นรัฐ hyperandrogenic พร้อมต้านทานอินซูลิน ซึ่งทำให้ประสบความสำเร็จตั้งครรภ์ยากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเสี่ยงและการบริหารจัดการ
ภาวะมีบุตรยาก
ของผู้หญิงกับโรคอ้วนโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีความอ้วนกลางมีความยากลำบากในการตั้งครรภ์ (Lim, Noakes และนอร์แมน, 2007) และมีการลดลงความสำเร็จในการรักษาภาวะมีบุตรยาก (Pandey, Maheshwari และ Bhattacharya 2010) มีการลดอัตราการตั้งครรภ์ในสตรีที่มี BMI> 25 เมื่อเทียบกับค่าดัชนีมวลกาย <25 (10.5% เทียบกับ 25.9% ตามลำดับ) (Lim et al., 2007) และที่ผิดปกติโรคอ้วน (BMI≥35) ที่มีอยู่มีอัตราการตั้งครรภ์ ลดลงเมื่อเทียบกับผู้ที่มีโรคอ้วนอ่อน (BMI = 30-34.9) (19.9% ​​เทียบกับ 28.6% ตามลำดับ) (Awartani, ฮัส, อัลฮัสซันอัล Deery และ Coskum 2009) สมาคมได้โดยเริ่มต้นของโรคอ้วนที่มีอาการรังไข่ polycystic (PCOS ) คือในส่วน acontributor กับอัตราการมีบุตรยากในสตรีที่มีโรคอ้วน (Jungheim et al. 2009) .PCOS เป็นรัฐ hyperandrogenic มาพร้อมกับความต้านทานต่ออินซูลินซึ่งจะทำให้การตั้งครรภ์การบรรลุยากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเสี่ยงและการจัดการผู้มีบุตรยากผู้หญิงกับโรคอ้วน โดยเฉพาะผู้ที่มี adiposity กลาง , มีปัญหาการตั้งท้อง ( ลิม โนกส์แอนด์นอร์แมน , 2007 ) และมีการลดลงในความสำเร็จของการรักษาภาวะมีบุตรยาก ( เดย์แม่มเ วรี และ bhattacharya , 2010 ) มีการลดอัตราการตั้งครรภ์ในผู้หญิงที่มีค่าดัชนีมวลกาย > 25 เมื่อเทียบกับ BMI < 25 ( 10.5 % และ 25.9 ตามลำดับ ) ( ลิม et al . , 2007 ) และที่โรคอ้วนผิดปกติ ( BMI ≥ 35 ) มีอัตราการตั้งครรภ์ลดลงเมื่อเทียบกับผู้ที่มีภาวะอ้วน ( BMI = 30-34.9 อ่อน ( 35 ) % vs 28.6 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ) ( awartani nahas , อัลฮัสซาน อัลเดียร์รี่ & coskum 2009 ) สมาคมโรคอ้วนกับ polycystic ovary syndrome ( PCOS ) คือ ในส่วน acontributor infertility ในผู้หญิงที่มีอัตราโรคอ้วน ( jungheim et al . , 2009 ) PCOS เป็น hyperandrogenic รัฐพร้อมด้วย ความต้านทานต่ออินซูลินซึ่งทำให้บรรลุการตั้งครรภ์ยากขึ้น