4.5. Operating and design features4

4.5. Operating and design features

4.5.1. Hydraulic loading rate

Hydraulic loading rate (HLR) is defined as the rate at which influent enters the MEEs. HLR of MEEs can be presented as:

where V (m3) is the volumetric flow of the wastewater. A (m2) is the area of profile, while t (h) is the time taken by the wastewater to flow through profile. HLR could be determined by several factors such as structure, effluent quality, bulk density, profile aeration and method of effluent application ( Siegrist et al., 2000). At a high HLR, hydraulic retention time (HRT) of the system could be reduced. Thus, the treatment efficiency would be affected (Sinha et al., 2008). The mainly reason was that wastewater required a certain contact time with the biofilm which grew and was attached on filter media to allow for the adsorption, transformation, and reduction of contaminants (Hughes et al., 2006). Fang et al. (2010) investigated the effect of HLR on pollutants removal by MEEs. The results showed that the HLR exhibited varying influences on NH3-N, TN, NO3-N and TP removal. However, COD and NO2-N exhibited no significant difference at various HLR. Kumar et al. (2014) also illustrated the effect of hydraulic loading rates on the wastewater treatment in MEEs. The wastewater was treated at four different hydraulic loading rates of 1.5, 2.0, 2.5 and 3.0 m3/m d, respectively, and the optimum results were observed in the rate of 2.5 m3/m d. At this optimum HTR, the removal efficiency of BOD5, TSS and TDS were 96%, 90% and 82%, respectively.
4.5.2. Nutrient load

The C/N ratio of influent plays an important role in wastewater decontamination (Xia et al., 2008). Microbes must change their C/N/P stoichiometry as a function of growth rate. There was a positive correlation between growth rates and N/C in many heterotrophic organisms, including bacteria (Elser et al., 2003 and Makino et al., 2003). The efficient biological wastewater treatment depended on the knowledge of the organisms involved and how they responded to different nutrient load conditions. Moreover, the low C/N ratio in the influent might result in low efficiency of nitrogen and phosphate removal (Zhao et al., 2010). Zhao et al. (2012) reported the performances of MEEs in treating synthetic domestic sewage under different C/N ratios of 3:1, 6:1 and 9:1, respectively. The MEEs achieved the highest nutrient removal efficiency when the influent C/N ratio was controlled at 6:1.

Besides, the organic load is another type of nutrient load in MEEs, and should be regulated to realize satisfactory treatment performance. The optimal design of organic load plays an important role in optimizing earthworm growth and activity and improving treatment performance of MEEs. Li et al. (2014) reported that the organic load decreased with the decrease in depth, which led to the decrease in earthworm population growth and activity. The approach which made the earthworms in the under layer gain more available organic food was to input different proportions of influent into respective depths.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.5. การดำเนินงาน และการออกแบบคุณลักษณะ4.5.1 อัตราการโหลดไฮโดรลิคไฮดรอลิก (HLR) มีกำหนดอัตราเป็นอัตราที่ influent ซึ่งป้อน MEEs HLR MEEs สามารถแสดงได้เป็น:โดยที่ V (m3) คือ การไหลเชิงปริมาตรของน้ำเสีย (M2) เป็นพื้นที่ของโปรไฟล์ ในขณะที่ t (h) คือนำ โดยน้ำเสียจะไหลผ่านโพรไฟล์ HLR อาจถูกกำหนด โดยปัจจัยหลายประการเช่นโครงสร้าง คุณภาพน้ำทิ้ง ความหนาแน่น โปรไฟล์อากาศ และวิธีการประยุกต์ใช้น้ำทิ้ง (Siegrist et al. 2000) ที่ HLR สูง อาจจะลดลงจนถึงเวลาเก็บข้อมูลไฮดรอลิก (HRT) ของระบบ ดังนั้น ประสิทธิภาพในการรักษาจะได้รับผลกระทบ (Sinha et al. 2008) การเหตุผลส่วนใหญ่คือ น้ำเสียที่ต้องใช้เวลาบางอย่างติดต่อกับฟิล์มซึ่งเติบโตมา และแนบในสื่อเพื่อให้การดูดซับ การแปลง และการลดสิ่งปนเปื้อน (ฮิวจ์ส et al. 2006) ฝาง et al. (2010) ตรวจสอบผลของ HLR กำจัดสารมลพิษโดย MEEs ผลการศึกษาพบว่า ที่ HLR แสดงอิทธิพลแตกต่างกัน NH3 N, TN, NO3-N และกำจัด TP อย่างไรก็ตาม ไม่มีความแตกต่างสำคัญที่ HLR ต่าง ๆ แสดง COD และ NO2-N Kumar et al. (2014) ยังแสดงผลของราคาไฮดรอลิกในการบำบัดน้ำเสียใน MEEs การบำบัดในสี่อัตราการโหลดไฮดรอลิกต่าง ๆ 1.5, 2.0, 2.5 และ 3.0 m3/m d ตามลำดับ และผลที่เหมาะสมถูกตั้งข้อสังเกตในอัตรา 2.5 m3/m d ที่ HTR นี้สูงสุด ประสิทธิภาพกำจัด BOD5, TSS และ TDS ได้ 96%, 90% และ 82% ตามลำดับ4.5.2. โหลดสารอาหารอัตราส่วนคาร์บอนต่อไนโตรเจนของ influent มีบทบาทสำคัญในการบำบัดน้ำเสียปนเปื้อน (เซี่ย et al. 2008) จุลินทรีย์ต้องเปลี่ยน stoichiometry ส่วนคาร์บอนต่อ ไนโตรเจน/P ที่เป็นฟังก์ชันของอัตราการเติบโต มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างอัตราการเจริญเติบโตและ N/C ในสิ่ง heterotrophic มีชีวิต รวมทั้งแบคทีเรีย (Elser et al. 2003 และโคลัมเบีย et al. 2003) บำบัดน้ำเสียทางชีวภาพที่มีประสิทธิภาพขึ้นกับความรู้ของสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องและวิธีตอบสนองสภาวะโหลดต่าง ๆ สารอาหาร นอกจากนี้ อัตราส่วนคาร์บอนต่อไนโตรเจนต่ำใน influent อาจส่งผลในต่ำประสิทธิภาพการกำจัดไนโตรเจนและฟอสเฟต (Zhao et al. 2010) Zhao et al. (2012) รายงานการแสดงของ MEEs รักษาสิ่งโสโครกสังเคราะห์ภายใต้อัตราส่วนคาร์บอนต่อไนโตรเจนแตกต่างกัน 3:1, 6:1 และ 9:1 ตามลำดับ MEEs ที่ได้กำจัดสารอาหารประสิทธิภาพสูงสุดเมื่ออัตราส่วนคาร์บอนต่อไนโตรเจน influent ควบคุม 6:1ภาระสารอินทรีย์อีกชนิดของสารอาหารใน MEEs และควรได้รับการควบคุมเพื่อประสิทธิภาพการรักษาที่น่าพอใจ การออกแบบที่เหมาะสมของภาระสารอินทรีย์มีบทบาทสำคัญในไส้เดือนเจริญเติบโตและกิจกรรมการเพิ่มประสิทธิภาพ และปรับปรุงประสิทธิภาพการรักษาของ MEEs Li et al. (2014) รายงานว่า ภาระสารอินทรีย์ลดลงกับความลึก ซึ่งนำไปสู่การลดไส้เดือนเจริญเติบโตของประชากรและกิจกรรม ที่ลดลง วิธีการที่ทำให้ไส้เดือนในที่ใต้ชั้นกำไร อาหารอินทรีย์ที่มีมากขึ้นคือการ ป้อนสัดส่วนที่แตกต่างกันของ influent ลงในส่วนลึกที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.5 . การปฏิบัติงาน และคุณลักษณะของการออกแบบ4.5.1 . อัตราภาระทางชลศาสตร์อัตราภาระทางชลศาสตร์ ( HLR ) หมายถึง อัตราที่ใช้เข้าสู่มีส์ . HLR ของมีส์สามารถแสดงเป็น :ที่ 5 ( M3 ) คือการไหลเชิงปริมาตรของน้ำเสีย ( M2 ) คือ พื้นที่ของโปรไฟล์ในขณะที่ T ( H ) คือ เวลาถ่าย โดยน้ำเสียจะไหลผ่านโปรไฟล์ HLR อาจจะกำหนดโดยปัจจัยหลายประการ เช่น โครงสร้าง และคุณภาพ ความหนาแน่นอากาศรายละเอียดและวิธีการสมัครน้ำทิ้ง ( ซิกริสต์ et al . , 2000 ) ที่ HLR สูง ระยะเวลาเก็บกัก ( HRT ) ของระบบก็จะลดลง ดังนั้น ประสิทธิภาพการรักษาจะได้รับผลกระทบ ( sinha et al . , 2008 ) ส่วนใหญ่เหตุผลที่น้ำเสียที่ต้องการเวลาติดต่อกับฟิล์มบางซึ่งเติบโตขึ้นและแนบในสื่อตัวกรองที่จะอนุญาตให้สำหรับการดูดซับการเปลี่ยนแปลงและการปนเปื้อน ( ฮิวจ์ et al . , 2006 ) ฟาง et al . ( 2010 ) ศึกษาผลของการกำจัดสารมลพิษ HLR บนโดยมีส์ . พบว่ามีการมีอิทธิพลใน HLR 4 cluster , TN , no3-n และกำจัด TP อย่างไรก็ตาม ซีโอดี และ no2-n มีความแตกต่างที่ HLR ต่างๆ . Kumar et al . ( 2014 ) ยังแสดงผลของอัตราภาระบรรทุกทางชลศาสตร์ในระบบบำบัดน้ำเสียมีส์ . น้ำเสียได้รับการรักษาที่แตกต่างกันสี่ไฮดรอลิโหลดอัตรา 1.5 , 2.0 , 2.5 และ 3.0 ลบ . ม. / M D ตามลำดับ และพบผลลัพธ์ที่เหมาะสมในอัตรา 2.5 ลบ . ม. / M D ที่ HTR สูงสุดนี้ ประสิทธิภาพในการกำจัด TSS TDS factor ) และ 96% , 90% และ 82 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับการ . โหลดสารอาหารอัตราส่วนของ C / N เข้ามีบทบาทสำคัญในน้ำเสีย สารพิษ ( Xia et al . , 2008 ) จุลินทรีย์ที่ต้องเปลี่ยนแปลงของ C / N / P สารเป็นฟังก์ชันของอัตราการเจริญเติบโต มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับอัตราการเจริญเติบโตและ N / C ในสิ่งมีชีวิตหลายแบบ รวมทั้งแบคทีเรีย ( เอลเซอร์ et al . , 2003 และมากิโนะ et al . , 2003 ) ประสิทธิภาพระบบบำบัดน้ำเสียทางชีวภาพขึ้นอยู่กับความรู้ของสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องและวิธีที่พวกเขาตอบสนองต่อเงื่อนไขการโหลดสารอาหารที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ อัตราส่วนต่ำ ในระบบอาจจะส่งผลให้ประสิทธิภาพการกำจัดไนโตรเจนและฟอสเฟตต่ำ ( จ้าว et al . , 2010 ) จ้าว et al . ( 2012 ) รายงานการปฏิบัติงานของมีส์ในการสังเคราะห์สิ่งปฏิกูลจากชุมชนภายใต้แตกต่างกันอัตราส่วนของ : 1 3 6 : 1 และ 9 : 1 ตามลำดับ โดยมีส์ได้ประสิทธิภาพการกำจัดธาตุอาหารสูงสุดเมื่อใช้ C / N ratio ถูกควบคุมไว้ที่ 6 : 1 .นอกจากนี้ ภาระอินทรีย์เป็นชนิดอื่นของโหลดสารอาหารในมีส์ และควรควบคุมให้ตระหนักถึงประสิทธิภาพการรักษาที่น่าพอใจ การออกแบบที่เหมาะสมของภาระสารอินทรีย์มีบทบาทสำคัญในการเพิ่มประสิทธิภาพและปรับปรุงประสิทธิภาพของกิจกรรมไส้เดือนดินและการรักษามีส์ . Li et al . ( 2014 ) รายงานว่าภาระสารอินทรีย์ลดลงลดลงในระดับความลึก ซึ่งนำไปสู่การลดลงในกิจกรรมไส้เดือนเจริญเติบโตของประชากรและ วิธีการที่ทำให้ไส้เดือนในใต้ชั้นเข้าใช้ได้มากขึ้นอาหารอินทรีย์คือการป้อนข้อมูลเข้าระบบในสัดส่วนที่แตกต่างกันของระดับความลึกนั้น