The Giant Swing was constructed in

The Giant Swing was constructed in 1784 in front of the Devasathan shrine by King Rama I. During the reign of Rama II the swing ceremony was discontinued as the swing had become structurally damaged by lightning. In 1920 it was renovated and moved to its current location in order to make space for a gas plant. The ceremony was again performed until 1935, when it was discontinued after several fatal accidents.
The last renovations were done in 1959, and after 45 years of exposure to the elements the wooden pillars were showing signs of serious damage. A major reconstruction began in April 2005. Six teak tree trunks were used. The two used for the main structure of the swing are over 3.5m in circumference and over 30m in height. The remaining four are used for support and are 2.30m in circumference and 20m in height.The swing was taken down in late October 2006 and the work finished in December of the same year. The rebuilt swing was dedicated in royal ceremonies presided over by His Majesty King Bhumibol Adulyadej in September 2007. The timbers of the original swing are preserved in the National Museum.
In 2005, the Giant Swing, together with Wat Suthat, was suggested as a future UNESCO World Heritage Site.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชิงช้าถูกสร้างขึ้นใน 1784 หน้าศาลเจ้า Devasathan โดยพระรามฉัน ในสมัยของราม พิธีสวิงถูกยกเลิกเป็นสวิงที่ได้กลายเป็น structurally เสียหายจากฟ้าผ่า ในปี 1920 นั้นถูกปรับปรุง และย้ายไปยังตำแหน่งปัจจุบันเพื่อทำให้พื้นที่สำหรับโรงงานก๊าซ อีกทำพิธีจนถึง 1935 เมื่อมันถูกยกเลิกหลังจากหลายร้ายอุบัติเหตุ.
ทำปรับปรุงครั้งล่าสุดใน 1959 และหลังจากปีของการสัมผัสกับองค์ประกอบ หลักไม้ได้แสดงสัญญาณของความเสียหายร้ายแรง ฟื้นฟูหลักเริ่มต้นขึ้นในเดือน 2005 เมษายน ใช้ลำต้นสักหก ใช้โครงสร้างหลักของการแกว่งอยู่กว่า 3.5 เมตรเส้นรอบวง และ 30 เมตรในความสูง สี่ที่เหลือใช้สำหรับการสนับสนุน และ 2.30 เมตรเส้นรอบวง และความสูง 20mแกว่งถูกนำลงในช่วงปลายเดือน 2549 ตุลาคม และทำงานเสร็จสิ้นในเดือนธันวาคมของปีเดียวกัน สวิงเพิ่งถูกทุ่มเทในราชพิธีแท่ง ๆ โดยรอบของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชในเดือน 2007 กันยายน ไม้หนึ่งต้นฉบับถูกเก็บรักษาไว้ในแห่งชาติพิพิธภัณฑ์.
ในปี 2005 ชิงช้า ร่วมกับวัดสุ แนะนำไซต์มรดกโลกยูเนสโกในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสาชิงช้าถูกสร้างขึ้นใน 1784 ในด้านหน้าของศาลเจ้า Devasathan โดยรัชกาลที่หนึ่งในช่วงรัชสมัยของพระรามพิธีแกว่งหยุดเป็นแกว่งได้กลายเป็นความเสียหายโครงสร้างโดยฟ้าผ่า ในปี 1920 ได้มีการปรับปรุงและย้ายไปตั้งในปัจจุบันเพื่อที่จะทำให้พื้นที่สำหรับโรงงานก๊าซ พิธีได้ดำเนินการอีกครั้งจนถึงปี 1935 เมื่อมันถูกยกเลิกหลังจากเกิดอุบัติเหตุร้ายแรงหลาย
บูรณะที่ผ่านมาได้ทำในปี 1959 และหลังจาก 45 ปีของการสัมผัสกับองค์ประกอบเสาไม้ได้แสดงสัญญาณของความเสียหายอย่างร้ายแรง ฟื้นฟูที่สำคัญเริ่มในเมษายน 2005. หกลำต้นไม้สักถูกนำมาใช้ สองใช้สำหรับโครงสร้างหลักของการแกว่งมีกว่า 3.5 เมตรในเส้นรอบวงและกว่า 30 เมตรในระดับความสูง ที่เหลืออีกสี่ที่ใช้สำหรับการสนับสนุนและเป็น 2.30m ในเส้นรอบวงและ 20m ใน height.The แกว่งถูกนำตัวลงในช่วงปลายเดือนตุลาคมปี 2006 และทำงานเสร็จในเดือนธันวาคมของปีเดียวกัน แกว่งสร้างถวายในพระราชพิธีเป็นประธานโดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชในกันยายน 2007. ไม้ของวงสวิงเดิมที่มีการเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ
ในปี 2005, เสาชิงช้าร่วมกับวัดสุทัศน์ได้รับการแนะนำให้เป็นในอนาคต ยูเนสโกมรดกโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชิงช้ายักษ์ที่ถูกสร้างขึ้นในปี 1782 ในด้านหน้าของ devasathan ศาลเจ้าโดยรัชกาลที่ฉันสมัยพระราม 2 พิธีโล้ชิงช้าถูกยกเลิกเป็นแกว่งได้กลายเป็นความเสียหายโครงสร้างโดยฟ้าผ่า ในปี 1920 มันถูกตกแต่งและย้ายไปยังตำแหน่งปัจจุบันของมันเพื่อให้พื้นที่สำหรับก๊าซที่พืช พิธีอีกครั้งจนกว่า 1935 ) ,เมื่อมันถูกยกเลิกไปหลายหลังเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง .
ตกแต่งที่แล้วเสร็จในปี 1959 และหลังจาก 45 ปีของการสัมผัสกับองค์ประกอบของเสาไม้แสดงสัญญาณของความเสียหายที่ร้ายแรง การฟื้นฟูบูรณะใหญ่เริ่มขึ้นในเดือนเมษายน 2005 หก ไม้สักขุดมาใช้ สอง ใช้โครงสร้างหลักของการสวิงกว่า 3.5 เมตร ในเส้นรอบวง และกว่า 30 เมตรในความสูงทั้งสี่ที่เหลือจะใช้สำหรับการสนับสนุน และ 2.30m ในเส้นรอบวงและความสูง 20 เมตร สวิงถ่ายลงในปลายเดือนตุลาคม 2006 และทำงานเสร็จในเดือนธันวาคมของปีเดียวกัน การสร้างวงสวิงได้ทุ่มเทในพิธีหลวง เป็นประธาน โดย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในเดือนกันยายน 2550 ไม้สักของการแกว่งต้นฉบับเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ .
ในปี 2005เสาชิงช้า ร่วมกับวัดสุทัศน์ เป็นข้อเสนอแนะที่เป็นอนาคต มรดกโลก