Problems of regional airline hub lo

Problems of regional airline hub location in international air transport have drawn much attention in
Southeast Asia in recent years where the liberalization in international aviation and formation of global
airline alliances have stimulated hub-and-spoke networks (a route system in which flights from many
“spoke” cities fly into central “hub” city at about the same time so that passengers can make timely
connections to their final destinations allowing an airline to not only provide more services using minimal
resources, but also to exploit the economies of traffic density arising from funneling passengers through a
hub, rather than providing a point-to-point service) more and more (Bauer, 1987, Yu, 1998, Sylla, 2000,
Coles, 2001, Matsumoto et al., 2009).
With no airport acknowledged as a regional air transport hub, it is necessary to investigate and
understand the classification of major international airports in Southeast Asia, their characteristics,
designed functions, operations, facilities, capacity and other relevant issues so that the disparity between
these major airports can be distinguished, and thus the factors presumably influencing the suitability of an
airport as a key traffic hub for air transport in Southeast Asia can be realized, emphasized and obtained.
The factors identified to have influence on the suitability of an airport as an airline hub in the region will
be applied to determine which major airport is most suitable for being a regional air transport hub in
Southeast Asia later.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาของสายการบินตั้งฮับในการขนส่งทางอากาศนานาชาติวาดความสนใจมาก เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในปีที่เปิดเสรีการบินระหว่างประเทศและการก่อตัวของโลก พันธมิตรสายการบินมีกระตุ้นเครือข่ายฮับ และ spoke (เส้นทางระบบในที่เที่ยวมากมาย "พูด" เมืองบินเข้าเมืองเซ็นทรัล "ฮับ" ที่เกี่ยวกับเวลาเดียวกันเพื่อให้ผู้โดยสารสามารถทำทันเวลา เชื่อมต่อไปยังจุดหมายสุดท้ายช่วยให้สายการบินจะไม่ให้บริการเพิ่มเติมที่ใช้น้อยที่สุด ทรัพยากร แต่ยังทำลายเศรษฐกิจของความหนาแน่นของการจราจรที่เกิดจาก funneling ผู้โดยสารผ่าน ฮับ แทนที่ให้บริการแบบจุดต่อจุด) มากขึ้น (Bauer, 1987, Yu, 1998, Sylla, 2000 Coles, 2001 มัตสึโมโตะ et al. 2009) มีสนามบินไม่ยอมรับว่า เป็นฮับขนส่งภูมิภาคอากาศ จำเป็นต้องตรวจสอบ และ เข้าใจการจัดประเภทหลักสนามบินนานาชาติในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ลักษณะของพวกเขา ออกแบบฟังก์ชัน ดำเนินการ สิ่งอำนวยความสะดวก ความจุ และประเด็นอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องเพื่อให้ความเหลื่อมล้ำระหว่าง สนามบินหลัก ๆ เหล่านี้จะต่าง และดังนั้นปัจจัยที่น่าจะมีอิทธิพลต่อความเหมาะสมของการ สนามบินเป็นศูนย์กลางการจราจรที่สำคัญสำหรับการขนส่งทางอากาศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้สามารถจะตระหนักถึง เน้น และได้รับ ปัจจัยที่ระบุว่าจะมีอิทธิพลต่อความเหมาะสมของสนามบินเป็นศูนย์กลางการบินในภูมิภาคจะ ใช้เพื่อกำหนดสนามบินหลักที่เหมาะสมสุดสำหรับการเป็นฮับขนส่งภูมิภาคอากาศใน เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในภายหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาการตั้งศูนย์กลางการบินในภูมิภาคในการขนส่งทางอากาศระหว่างประเทศได้รับความสนใจมากที่สุดใน
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในปีที่ผ่านมาที่การเปิดเสรีในการบินระหว่างประเทศและการก่อตัวของโลก
พันธมิตรสายการบินยังเป็นการกระตุ้นให้เครือข่ายฮับและก้าน (ระบบเส้นทางที่เที่ยวบินจากหลาย
" พูด "เมืองบินเข้ากลาง" ฮับ "เมืองที่เกี่ยวกับเวลาเดียวกันเพื่อให้ผู้โดยสารสามารถทำให้ทันเวลา
การเชื่อมต่อไปยังจุดหมายปลายทางสุดท้ายของพวกเขาช่วยให้สายการบินที่ไม่เพียง แต่ให้บริการเพิ่มขึ้นโดยใช้น้อยที่สุด
ทรัพยากร แต่ยังจะใช้ประโยชน์จากการประหยัดจากความหนาแน่นของการจราจรที่เกิดขึ้นจาก funneling ผู้โดยสารผ่าน
ฮับมากกว่าการให้บริการแบบจุดต่อจุด) มากขึ้นและมากขึ้น (Bauer, 1987, Yu 1998 Sylla, 2000,
โคลส์ 2001 Matsumoto et al., 2009).
กับสนามบินที่ไม่มีการยอมรับว่าเป็น เป็นศูนย์กลางการขนส่งทางอากาศในภูมิภาคมีความจำเป็นต้องตรวจสอบและ
เข้าใจการจำแนกประเภทของสนามบินหลักที่ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ของพวกเขาในลักษณะที่
ฟังก์ชั่นการออกแบบการดำเนินงานสิ่งอำนวยความสะดวก, ความจุและปัญหาอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องเพื่อให้ความเหลื่อมล้ำระหว่าง
สนามบินหลักที่เหล่านี้จะสามารถที่โดดเด่น และทำให้ปัจจัยสันนิษฐานที่มีอิทธิพลต่อความเหมาะสมของนั้น
สนามบินเป็นศูนย์กลางการจราจรที่สำคัญสำหรับการขนส่งทางอากาศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่สามารถรับรู้เน้นและได้รับ.
ปัจจัยที่มีการระบุว่าจะมีอิทธิพลกับความเหมาะสมของสนามบินเป็นศูนย์กลางการบินในภูมิภาคจะ
ถูกนำมาใช้เพื่อตรวจสอบว่าสนามบินที่สำคัญคือการที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการเป็นศูนย์กลางการขนส่งทางอากาศในภูมิภาค
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในภายหลัง