The Contemporary City asBackbone: M

The Contemporary City as
Backbone: Museum Rotterdam
Meets the Challenge
Paul Th. van de Laar
Abstract Changes at Museum Rotterdam illustrate how history
museums can rethink their relationship to history and community. Recognizing that its residents are increasingly transnational, without ties to the Rotterdam of the past, Museum Rotterdam is using the tools of urban
anthropologists to involve residents in exploring contemporary heritage.
Museum Rotterdam next plans to enhance its activities as a traveling
museum that circulates around the city to enlarge the commitment of
urban communities through local heritage programs based on new urban
stories that help to bring people together.
Introduction
People love cities, like to read popular city histories, enjoy local history television documentaries and city trips. Unfortunately, city museums are not benefiting from the rising interest in cities as places of multiple stories. City
museums—and in general history museums—are“increasingly viewed by
their communities as irrelevant and unresponsive to the societal changes
around them.”
1
Therefore, city museums should not just be interesting
museumsin the city, but should berelevant tothe contemporary city.
2
Cities
are moving fast, so, to keep pace, city museums cannot afford to be“frozen
against the city.”
3
Museum Rotterdam, the city museum of Rotterdam, has spent the past seven
years working to acknowledge the importance of the present city.
4
Following
post-modern trends, Museum Rotterdam has not only made a turn towards
Journal of Museum Education, Volume 38, Number 1, March 2013, pp. 39–49.
© 2013 Museum Education Roundtable. All rights reserved. 39
participation, but has started to position the contemporary city as the backbone
of its work.
5The present transnational city has become the focus of our museum
policies, and staff members are charged with mediating between the museum
and city life. Urban curators are trained to have an eye open for contemporary
heritage as“a resource for creating the future.”
6
Besides introducing new heritage concepts, Museum Rotterdam aims to stimulate audiences to be active
members in transforming the museum into a“borderless museum.”We hope
these efforts will create an active city museum that uses the present city as a
social and cultural laboratory, linking contemporary urban stories with the past.
City Museums and Dynamic Heritage
In a provocative way, David Fleming, Director of the National Museums of
Liverpool, has criticized the object-driven focus of museum curators in city
museums. He speaks of“object worship almost to the point of fetishism.”
7
Although these curators may have acknowledged the limitations of tangible
collections in telling city histories, the object-oriented approach has remained
the standard of museum professionalism for a very long time.
8
These collections, however, do not reflect urban history in general very well and most visitors lack the contextual information needed to link the objects to the urban
historical context. Besides, most city museums have difficulties collecting the
recent history.
Nowadays, though, most city museums have become aware of the limits of an
object-oriented paradigm and have accepted that intangible heritage, traditions, values and beliefs are all part of the heritage spectrum. A dynamic
and social-cultural meaning of heritage has become the standard in some
parts of the world. Dynamic heritage in an urban historical context is, then,
the“working memory of a city.”
9
This dynamic urban heritage approach helps us to overcome the limitations
of nostalgic heritage, in particular in fast-moving transnational cities. These
transnational places reveal an urban dynamic; self-awareness and representation are shaped by the existence of a diverse population whose socio-cultural
and economic relationships are not necessarily confined to the nation or city of
residence.
10
When we accept the stimulating thought that urban heritage might
be a resource for creating the future, a nostalgic approach limits the possibilities
of involvement of transnational populations; in particular, because nostalgia for
a place or particular monuments is not something that people from elsewhere,
with a different cultural background, might feel.
40 PAUL TH. VAN DE LAAR
City museums need to acknowledge that their future stakeholders are a
mixture of minority groups and a diverse population. In less than 20 years’
time, the majority of people living in the port city of Rotterdam, for instance,
will be of non-Dutch origin. Newcomers do not share the same subjective
experiences of communities with a strong lobby for celebrating Rotterdam’s
nostalgic heritage. For them, Rotterdam’s distant past has less meaning than
for inhabitants who are formed in Dutch and Rotterdam society.
11
Nostalgic
heritage inadvertently excludes those citizens with different ethnic or cultural
backgrounds, unless they are able to share memories with these heritage communities. City museums embracing a modern concept of heritage should stress
the importance of its dynamic interpretation. This will enable citizens—and
this makes it especially relevant for transnational cities —to have access to
the“working memory”of the city and afford them a reinterpretation of the historical city canon. In fact, the new approach boils down to what may be called
“bonding heritage.”This concept is not based on romanticizing the past, but on
heritage as a collective purpose of community building, a serious form of new
urban human and cultural capital.
The awareness of“bonding heritage”calls for new urban research strategies.
A city museum should not give up its scholarship, but should ensure instead
“that it engages in research that has resonance for the communities it
serves.”
12
City museums need to enlarge and stimulate their research opportunities. Their focus should not, however, be collection-driven but contextdriven, exploring the present city from a contemporary heritage point of view.
In this respect, city museums can learn a lot from the expertise of urban
anthropologists. The ethnographic method, participant observation, and
other empirical, qualitative close observation models are to be mentioned, in
particular. These methods have proven to be both versatile and successful in
urban social and cultural programs. The American non-profit organization
UrBaN (urban & anthropology) speaks of public anthropology as“an effort
to use anthropological theory, methods and research to help the public understand urban cultures, constructively address their problems, and celebrate their
achievements.”
13
Museum Rotterdam
Museum Rotterdam was founded in 1905 as the Museum of Antiquities, in an
era when Rotterdam developed into the largest European transit port. Like
many European port cities that witnessed socio-economic upheavals, the
THE CONTEMPORARY CITY AS BACKBONE 41
museum founders were driven by a civilizing ideal and wanted to expose the
Rotterdam working-class people to bourgeois culture.
14
Not surprisingly, the
collections on display were an accumulation of objects of a patrician kind,
material testimonies to a glorified past. The Rotterdam Museum of Antiquities
started in the cellars of the Schielandshuis. This 17th-century city palace was
the residence of the Board of Schieland, the public authority of the water district that controlled the maintenance of the dikes in the area where Rotterdam
was founded around 1270. The Museum of Antiquities became the Historical
Museum of Rotterdam, and the building underwent an intensive restoration in
the 1970s and 1980s. After reopening, it evoked the grandeur of the former
palace. At that time, the Historical Museum of Rotterdam wanted to show
the audiences Rotterdam’s Golden Age. During this century of Dutch world
primacy, the port city had transformed into the second most important city
in the Dutch Republic. The nostalgic and patriotic focus of the museum was
understandable, considering the fact that Rotterdam was bombed by the
Germans in May 1940 and had lost its city heart. On the ruins of the devastated
city a new modern city was built; the Schielandshuis was the only 17th-century
building that survived the bombardment.
The Schielandshuis is still the main building of the museum; although we
plan to move in 2016 to a modern building that better corresponds with the
new ambitions of the museum. We want to rent two floors in Forum Rotterdam, Rem Koolhaas’ innovative and multifunctional new retail, living and cultural destination on the Coolsingel, in the center of Rotterdam.
15 Museum
Rotterdam will present there the story of Rotterdam and becomes the new cultural historical axis of this building, linking Rotterdam’s past with the present
city. The old Schielandhuis image contradicts with this new mission and heritage concept of Museum Rotterdam. In order to accentuate the new focus, the
museum dropped the“Historical”in its name and changed it into Museum Rotterdam in 2011. This decision, albeit nostalgic Rotterdammers find it hard to
accept, fits well with our new ideas on the role of city museums.
16
The name
change communicates that Museum Rotterdam is not just something of the
past, but a gateway between the present-day city and its past through a dialogue
with urban communities that shape the future city.
Museum Rotterdam’s Recent Initiatives
For the past seven years, Museum Rotterdam has spearheaded collaborative
projects with urban communities that test and refine our new vision.
42 PAUL TH. VAN DE LAAR
Museum Rotterdam’s current vision started around 2005 with a so-called
Panorama Project, which focused on ten different areas in Rotterdam.
17
Several of these neighborhoods belong to the most ethnically and culturally
diverse areas in Rotterdam. Through schools and interviews with key figures
in the neighborhood, the museum started to map the recent past of these
areas, collecting pictures and neighborhood

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมืองร่วมสมัยเป็น
Backbone: พิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์
ตรงท้าทาย
พอล Th แวนเดอ Laar
เปลี่ยนแปลงบทคัดย่อที่พิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์แสดงให้เห็นว่าประวัติศาสตร์
พิพิธภัณฑ์สามารถทบทวนความสัมพันธ์กับประวัติศาสตร์และชุมชน ตระหนักว่าประชาชนที่มีมากขึ้นเรื่อย ๆ ข้ามชาติโดยไม่ต้องผูกพันกับร็อตเตอร์ที่ผ่านมาพิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์คือการใช้เครื่องมือของเมือง
นักมานุษยวิทยาที่จะเกี่ยวข้องกับผู้อยู่อาศัยในการสำรวจมรดกทางวัฒนธรรมร่วมสมัย.
พิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์แผนต่อไปเพื่อเพิ่มกิจกรรมในฐานะที่เดินทาง
พิพิธภัณฑ์ที่ไหลเวียนไปรอบ ๆ เมืองเพื่อขยายความมุ่งมั่นของ
ชุมชนเมืองผ่านโปรแกรมมรดกทางวัฒนธรรมท้องถิ่นบนพื้นฐานของเมืองใหม่
ที่จะช่วยให้เรื่องราวที่จะนำคนเข้าด้วยกัน.
บทนำ
เมืองคนรักชอบอ่านประวัติศาสตร์เมืองที่ได้รับความนิยมเพลิดเพลินกับประวัติศาสตร์ท้องถิ่นสารคดีโทรทัศน์และการเดินทางเมือง แต่น่าเสียดายที่พิพิธภัณฑ์เมืองไม่ได้รับประโยชน์จากดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นในเมืองเป็นสถานที่หลายเรื่อง เมือง
พิพิธภัณฑ์และในประวัติศาสตร์ทั่วไปพิพิธภัณฑ์จะมีการ "มองมากขึ้นโดย
ชุมชนของพวกเขาเป็นที่ไม่เกี่ยวข้องและไม่ตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของสังคม
รอบตัวพวกเขา. "
1
ดังนั้นพิพิธภัณฑ์เมืองจะไม่เพียง แต่เป็นที่น่าสนใจ
museumsin เมือง แต่ควร berelevant tothe เมืองร่วมสมัย.
2
เมือง
ที่มีการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วดังนั้นเพื่อให้ทันพิพิธภัณฑ์เมืองไม่สามารถที่จะได้รับการ "แช่แข็ง
กับเมือง. "
3
พิพิธภัณฑ์ Rotterdam, พิพิธภัณฑ์เมืองร็อตเตอร์มีการใช้จ่ายที่ผ่านมาเจ็ด
ปีในการทำงานที่จะยอมรับความสำคัญของเมืองในปัจจุบัน
4
ต่อไปนี้
แนวโน้มการโพสต์โมเดิร์นร็อตเตอร์พิพิธภัณฑ์ยังไม่ได้ทำเพียงเลี้ยวไปทาง
วารสารการศึกษาพิพิธภัณฑ์, เล่มที่ 38, ฉบับที่ 1 มีนาคม 2013 ได้ pp. 39-49.
© 2013 พิพิธภัณฑ์การศึกษาโต๊ะกลม สงวนลิขสิทธิ์ 39
การมีส่วนร่วม แต่ได้เริ่มต้นที่จะวางตำแหน่งเมืองร่วมสมัยที่เป็นหัวใจ
ของการทำงานของ.
5The เมืองข้ามชาติในปัจจุบันได้กลายเป็นจุดสนใจของพิพิธภัณฑ์ของเรา
นโยบายและพนักงานเป็นค่าใช้จ่ายด้วยการไกล่เกลี่ยระหว่างพิพิธภัณฑ์
และชีวิตในเมือง ภัณฑารักษ์เมืองได้รับการฝึกฝนที่จะมีตาที่เปิดให้ร่วมสมัย
มรดกเป็น "ทรัพยากรสำหรับการสร้างอนาคต."
6
นอกจากการแนะนำแนวคิดมรดกใหม่, พิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์มีเป้าหมายที่จะกระตุ้นให้ผู้ชมที่จะใช้งาน
ในการปรับเปลี่ยนสมาชิกในพิพิธภัณฑ์เป็น "พิพิธภัณฑ์ไร้พรมแดน." เราหวังว่า
ความพยายามเหล่านี้จะสร้างพิพิธภัณฑ์ของเมืองที่ใช้งานที่ใช้ในปัจจุบันเป็นเมืองที่
ห้องปฏิบัติการทางสังคมและวัฒนธรรมที่เชื่อมโยงเรื่องราวในเมืองร่วมสมัยกับอดีตที่ผ่านมา.
พิพิธภัณฑ์เมืองและเฮอริเทจแบบไดนามิก
ในทางยั่วยุเดวิดเฟลมมิ่งผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์แห่งชาติของ
ลิเวอร์พูล , ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์โฟกัสวัตถุที่ขับเคลื่อนด้วยภัณฑารักษ์พิพิธภัณฑ์ในเมือง
พิพิธภัณฑ์ เขาพูดถึง "การบูชาวัตถุเกือบถึงจุดของความเชื่อทางไสยศาสตร์."
7
แม้ว่าภัณฑารักษ์เหล่านี้อาจได้รับการยอมรับข้อ จำกัด ของการมีตัวตน
อยู่ในคอลเลกชันบอกประวัติเมือง, วิธีการเชิงวัตถุยังคง
มาตรฐานของความเป็นมืออาชีพของพิพิธภัณฑ์เป็นเวลานานมาก.
8
คอลเลกชันเหล่านี้ แต่ไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงประวัติศาสตร์ของเมืองโดยทั่วไปเป็นอย่างดีและผู้เข้าชมส่วนใหญ่ขาดข้อมูลบริบทที่จำเป็นในการเชื่อมโยงวัตถุที่เมือง
บริบททางประวัติศาสตร์ นอกจากนี้พิพิธภัณฑ์เมืองส่วนใหญ่จะมีความยากลำบากในการเก็บรวบรวม
ประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา.
ปัจจุบันแม้ว่าพิพิธภัณฑ์เมืองส่วนใหญ่ได้ตระหนักถึงข้อ จำกัด ของ
กระบวนทัศน์เชิงวัตถุและได้รับการยอมรับว่าเป็นมรดกที่ไม่มีตัวตนประเพณีค่านิยมและความเชื่อเป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางคลื่นความถี่ทั้งหมด . แบบไดนามิก
ความหมายและสังคมวัฒนธรรมของมรดกทางวัฒนธรรมได้กลายเป็นมาตรฐานในบาง
ส่วนของโลก มรดกทางวัฒนธรรมแบบไดนามิกในบริบททางประวัติศาสตร์เมืองเป็นแล้ว
"ความทรงจำในการทำงานของเมือง."
9
วิธีนี้มรดกเมืองแบบไดนามิกช่วยให้เราเอาชนะข้อ จำกัด
ของมรดกคิดถึงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วเมืองข้ามชาติ เหล่านี้
สถานที่ข้ามชาติเปิดเผยแบบไดนามิกในเมือง; ความตระหนักในตนเองและการเป็นตัวแทนโดยมีรูปทรงดำรงอยู่ของประชากรมีความหลากหลายที่มีทางสังคมวัฒนธรรม
เศรษฐกิจและความสัมพันธ์ที่ไม่ได้ จำกัด อยู่จำเป็นต้องประเทศหรือเมือง
ที่อยู่อาศัย.
10
เมื่อเรายอมรับการกระตุ้นความคิดที่ว่าเมืองมรดกอาจจะ
เป็นทรัพยากรสำหรับการสร้าง ในอนาคตคิดถึงวิธีการ จำกัด ความเป็นไปได้
ของการมีส่วนร่วมของประชากรข้ามชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะคิดถึงสำหรับ
สถานที่หรืออนุเสาวรีย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ได้เป็นสิ่งที่ผู้คนจากที่อื่น ๆ
ที่มีภูมิหลังทางวัฒนธรรมที่แตกต่างกันอาจจะรู้สึก.
40 PAUL TH แวนเดอ Laar
พิพิธภัณฑ์เมืองต้องยอมรับว่าผู้มีส่วนได้เสียในอนาคตของพวกเขามี
ส่วนผสมของชนกลุ่มน้อยและประชากรมีความหลากหลาย ในเวลาน้อยกว่า 20 ปี
เวลาส่วนใหญ่ของคนที่อาศัยอยู่ในเมืองท่าเรือรอตเตอร์ดัตัวอย่างเช่น
จะเป็นแหล่งกำเนิดที่ไม่ใช่ชาวดัตช์ มาใหม่ไม่ได้ร่วมอัตนัยเดียวกัน
ประสบการณ์ของชุมชนที่มีล็อบบี้ที่แข็งแกร่งสำหรับการเฉลิมฉลองของร็อตเตอร์
มรดกคิดถึง สำหรับพวกเขาที่ห่างไกลที่ผ่านมาร็อตเตอร์มีความหมายน้อยกว่า
สำหรับผู้อยู่อาศัยที่จะเกิดขึ้นในสังคมดัตช์และร็อตเตอร์.
11
Nostalgic
มรดกโดยไม่ได้ตั้งใจไม่รวมประชาชนผู้ที่มีความแตกต่างทางชาติพันธุ์หรือวัฒนธรรม
พื้นหลัง, จนกว่าพวกเขาจะสามารถที่จะแบ่งปันความทรงจำกับชุมชนมรดกทางวัฒนธรรมเหล่านี้ พิพิธภัณฑ์เมืองกอดแนวคิดที่ทันสมัยของมรดกทางวัฒนธรรมที่ควรเน้น
ความสำคัญของการตีความแบบไดนามิก นี้จะช่วยให้ประชาชนและ
สิ่งนี้ทำให้มันโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับเมือง -to ข้ามชาติมีการเข้าถึง
หน่วยความจำ "ทำงาน" ของเมืองและจ่ายได้ตีความของเมืองประวัติศาสตร์แคนนอน ในความเป็นจริงวิธีการใหม่เดือดลงไปในสิ่งที่อาจจะเรียกว่า
"มรดกพันธะ." แนวคิดนี้ไม่ได้ขึ้นกับอุกอาจที่ผ่านมา แต่ใน
มรดกเป็นวัตถุประสงค์โดยรวมของการสร้างชุมชนรูปแบบใหม่ที่ร้ายแรงของ
มนุษย์ในเมืองและทุนทางวัฒนธรรม
การรับรู้ของ "มรดกพันธะ" เรียกร้องให้มีกลยุทธ์การวิจัยใหม่ในเมือง.
พิพิธภัณฑ์เมืองไม่ควรให้ทุนการศึกษาขึ้น แต่ควรตรวจสอบแทน
"ว่ามันประกอบในการวิจัยที่มีการสั่นพ้องสำหรับชุมชนที่
ทำหน้าที่. "
12
พิพิธภัณฑ์เมืองจำเป็นต้องขยาย และกระตุ้นโอกาสในการวิจัยของพวกเขา โฟกัสของพวกเขาไม่ควร แต่จะเป็นคอลเลกชันที่ขับเคลื่อนด้วย แต่ contextdriven สำรวจเมืองในปัจจุบันจากจุดมรดกทางวัฒนธรรมร่วมสมัยของมุมมอง.
ในแง่นี้พิพิธภัณฑ์เมืองสามารถเรียนรู้มากจากความเชี่ยวชาญของเมือง
นักมานุษยวิทยา วิธีชาติพันธุ์ร่วมสังเกตการณ์และ
อื่น ๆ การทดลองรูปแบบการสังเกตอย่างใกล้ชิดคุณภาพจะได้รับการกล่าวถึงใน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วิธีการเหล่านี้ได้พิสูจน์แล้วว่าทั้งหลากหลายและประสบความสำเร็จใน
เมืองโครงการทางสังคมและวัฒนธรรม อเมริกันองค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไร
ในเมือง (เมืองและมานุษยวิทยา) พูดมานุษยวิทยาประชาชนว่า "ความพยายาม
ที่จะใช้ทฤษฎีมานุษยวิทยาวิธีการและการวิจัยที่จะช่วยให้ประชาชนเข้าใจวัฒนธรรมเมืองสร้างสรรค์แก้ปัญหาของพวกเขาและพวกเขาเฉลิมฉลอง
ความสำเร็จ. "
13
พิพิธภัณฑ์ตเตอร์ดัม
พิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์ก่อตั้งขึ้นในปี 1905 เป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์โบราณวัตถุใน
ยุคที่ร็อตเตอร์ที่ใหญ่ที่สุดในการพัฒนาเป็นท่าเรือขนส่งยุโรป เช่นเดียวกับ
หลาย ๆ เมืองพอร์ตยุโรปที่ร่วมเป็นสักขีพยานความวุ่นวายทางเศรษฐกิจและสังคม
เมืองร่วมสมัยเป็นกระดูกสันหลัง 41
ผู้ก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ได้แรงหนุนจากความเจริญที่เหมาะและต้องการที่จะเผยให้เห็น
คนที่ทำงานระดับตเตอร์ดัมเพื่อชนชั้นกลางวัฒนธรรม.
14
ไม่น่าแปลกใจที่
คอลเลกชันบนจอแสดงผลเป็น การสะสมของวัตถุชนิดขุนนาง
ประจักษ์พยานวัสดุที่ผ่านมาสรรเสริญ ร็อตเตอร์พิพิธภัณฑ์ยุคโบราณ
เริ่มต้นในห้องใต้ดินของ Schielandshuis พระราชวังเมืองศตวรรษที่ 17 เป็น
ที่อยู่อาศัยของคณะ Schieland ผู้มีอำนาจของประชาชนในเขตพื้นที่น้ำที่ควบคุมการบำรุงรักษาของเขื่อนในพื้นที่ที่ร็อตเตอร์
ได้รับการก่อตั้งขึ้นรอบ 1270 พิพิธภัณฑ์ยุคโบราณกลายเป็นประวัติศาสตร์
พิพิธภัณฑ์ Rotterdam, และอาคารได้รับการบูรณะอย่างเข้มข้นใน
ปี 1970 และ 1980 หลังจากที่เปิดก็ปรากฏความยิ่งใหญ่ของอดีต
พระราชวัง ในขณะที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ของร็อตเตอร์อยากจะแสดงให้
ผู้ชมที่ร็อตเตอร์ของโกลเด้นอายุ ในช่วงศตวรรษนี้ของโลกชาวดัตช์
เป็นอันดับหนึ่งในเมืองพอร์ตได้กลายเป็นเมืองที่สำคัญที่สุดที่สอง
ในสาธารณรัฐดัตช์ มุ่งเน้นความคิดถึงและความรักชาติของพิพิธภัณฑ์เป็น
ที่เข้าใจพิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่าร็อตเตอร์ถูกวางระเบิดโดย
เยอรมันพฤษภาคม 1940 และได้สูญเสียหัวใจของเมือง บนซากปรักหักพังของทำลาย
เมืองเป็นเมืองที่ทันสมัยถูกสร้างขึ้นใหม่; Schielandshuis เป็นศตวรรษที่ 17 เพียง
อาคารที่รอดการโจมตี.
Schielandshuis ยังคงเป็นอาคารหลักของพิพิธภัณฑ์; ถึงแม้ว่าเรา
วางแผนที่จะย้ายในปี 2016 จะเป็นอาคารที่ทันสมัยที่ดีขึ้นสอดคล้องกับ
ความทะเยอทะยานใหม่ของพิพิธภัณฑ์ เราต้องการที่จะเช่าสองชั้นในฟอรั่มร็อตเตอร์, Rem Koolhaas 'นวัตกรรมและมัลติฟังก์ชั่ค้าปลีกใหม่ที่อยู่อาศัยและปลายทางวัฒนธรรม Coolsingel ในใจกลางของร็อตเตอร์.
15 พิพิธภัณฑ์
ร็อตเตอร์จะมีนำเสนอเรื่องราวของร็อตเตอร์และกลายเป็นแกนประวัติศาสตร์วัฒนธรรมใหม่ ของอาคารหลังนี้เชื่อมโยงที่ผ่านมาร็อตเตอร์กับปัจจุบัน
เมือง ภาพเก่า Schielandhuis ตรงกันข้ามกับภารกิจใหม่นี้และแนวคิดมรดกทางวัฒนธรรมของพิพิธภัณฑ์ตเตอร์ดัม เพื่อที่จะเน้นโฟกัสใหม่,
พิพิธภัณฑ์ลดลง "ประวัติศาสตร์" ในชื่อและเปลี่ยนมันเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์ในปี 2011 การตัดสินใจครั้งนี้ของตนแม้ว่า Rotterdammers คิดถึงพบว่ามันยากที่จะ
ยอมรับพอดีกับความคิดใหม่ของเราในบทบาทของเมือง พิพิธภัณฑ์.
16
ชื่อ
การเปลี่ยนแปลงการสื่อสารที่พิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์ไม่ได้เป็นเพียงแค่สิ่งที่ของ
ที่ผ่านมา แต่เกตเวย์ระหว่างเมืองในปัจจุบันและที่ผ่านมาผ่านการเจรจา
กับชุมชนเมืองที่รูปร่างเมืองในอนาคต.
พิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์ของการดำเนินการเมื่อเร็ว ๆ นี้
สำหรับที่ผ่านมาเจ็ด ปีที่ผ่านมาร็อตเตอร์พิพิธภัณฑ์ทันสมัยมีการทำงานร่วมกัน
กับโครงการชุมชนเมืองที่ทดสอบและปรับแต่งวิสัยทัศน์ใหม่ของเรา.
42 PAUL TH แวนเดอ Laar
พิพิธภัณฑ์วิสัยทัศน์ปัจจุบันร็อตเตอร์เริ่มรอบปี 2005 กับสิ่งที่เรียกว่า
โครงการพาโนรามาซึ่งมุ่งเน้นไปที่พื้นที่ที่แตกต่างกันสิบในร็อตเตอร์.
17
หลายคนในละแวกใกล้เคียงเหล่านี้เป็นส่วนใหญ่เชื้อชาติและวัฒนธรรมที่
มีความหลากหลายในพื้นที่ตเตอร์ดัม ผ่านโรงเรียนและการสัมภาษณ์กับตัวเลขที่สำคัญ
ในพื้นที่ใกล้เคียงพิพิธภัณฑ์เริ่ม map อดีตที่ผ่านมาของทั้ง
พื้นที่เก็บภาพและพื้นที่ใกล้เคียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมืองร่วมสมัย เป็นแกนหลัก พิพิธภัณฑ์รอต

พบกับความท้าทาย
พอล th ฟาน เดอ laar
บทคัดย่อการเปลี่ยนแปลงที่พิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์ดัมแสดงให้เห็นว่าพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์
สามารถทบทวนความสัมพันธ์กับประวัติศาสตร์และสังคม ตระหนักว่าประชาชนเป็นข้ามชาติมากขึ้น โดยไม่เกี่ยวข้องกับรอตในอดีตพิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์ดัม คือการใช้เครื่องมือของเมือง
นักมานุษยวิทยาที่เกี่ยวข้องกับผู้อยู่อาศัยในการสำรวจมรดกร่วมสมัย .
พิพิธภัณฑ์รอตแผนการดำเนินกิจกรรมต่อไปเพิ่มเป็นเดินทาง
พิพิธภัณฑ์ที่ไหลเวียนรอบ ๆเมืองเพื่อขยายสัญญา
ชุมชนเมืองผ่านมรดกท้องถิ่นโปรแกรมขึ้นอยู่กับเรื่องราวเมือง
ใหม่ที่ช่วยนำคนเข้าด้วยกัน คนแนะนำ

ชอบเมือง ชอบอ่านประวัติศาสตร์ เมืองที่เป็นที่นิยมเพลิดเพลินกับสารคดีโทรทัศน์ท้องถิ่นและประวัติศาสตร์เมืองเที่ยว แต่น่าเสียดายที่พิพิธภัณฑ์เมืองจะไม่ได้รับประโยชน์จากดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นในเมืองเป็นสถานที่ที่หลายๆ เรื่อง พิพิธภัณฑ์ในเมือง
และพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ทั่วไปมากขึ้น " ในทัศนะของชุมชนเป็น
ไม่เกี่ยวข้องและไม่ตอบสนองกับการเปลี่ยนแปลงทางสังคม
รอบตัวพวกเขา . "
1
ดังนั้น พิพิธภัณฑ์เมืองควรไม่เพียงน่าสนใจ
museumsin เมือง แต่ควร berelevant กับเมืองร่วมสมัย .
2

เป็นเมืองที่เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว ดังนั้นเพื่อให้ทัน , พิพิธภัณฑ์เมืองไม่สามารถที่จะถูก " แช่แข็ง
กับเมือง "
3
พิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์ดัม เมืองพิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์ดัม , มีการใช้จ่ายที่ผ่านมาเจ็ดปีของการทำงานเพื่อรับทราบความสำคัญ
ของเมืองปัจจุบัน .
4

ต่อไปนี้แนวโน้ม post-modern พิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์ดัมมีไม่เพียง แต่เลี้ยวไป
วารสารการศึกษาพิพิธภัณฑ์ , 38 , ปริมาณหมายเลข 1 มีนาคม 2013 , pp . 39 - 49 .
สงวนลิขสิทธิ์ 2013 พิพิธภัณฑ์การศึกษาโต๊ะกลม . สงวนลิขสิทธิ์ 39
การมีส่วนร่วม แต่เริ่มมีตำแหน่งในเมืองร่วมสมัยที่เป็นแกนหลักของงาน
.
5the ปัจจุบันข้ามชาติเมืองได้กลายเป็นโฟกัสของนโยบายพิพิธภัณฑ์
ของเราและพนักงานได้รับการไกล่เกลี่ยระหว่างพิพิธภัณฑ์
และชีวิตในเมืองเมืองภัณฑารักษ์ฝึกให้ตาเปิดสำหรับมรดกร่วมสมัย
เป็น " ทรัพยากรสำหรับการสร้างอนาคต "
6
นอกจากแนะนำแนวคิดมรดกใหม่ , พิพิธภัณฑ์ร็อตเตอร์ดัมมีจุดมุ่งหมายที่จะกระตุ้นผู้ชมให้สมาชิก
เปลี่ยนพิพิธภัณฑ์เป็น " พิพิธภัณฑ์ไร้พรมแดน " เราหวังว่า
ความพยายามเหล่านี้จะสร้างงานเมือง พิพิธภัณฑ์เมืองที่ใช้ปัจจุบันเป็น
ห้องปฏิบัติการทางสังคมและวัฒนธรรมที่เชื่อมโยงเรื่องราวเมืองร่วมสมัยกับอดีต . .

เมืองพิพิธภัณฑ์และมรดกแบบไดนามิกในทางยั่วยุดาวิดเฟลมมิ่งผู้อำนวยการของพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ
ลิเวอร์พูล ได้วิจารณ์วัตถุขับเคลื่อนโฟกัสภัณฑารักษ์ของพิพิธภัณฑ์ในพิพิธภัณฑ์เมือง

เขาพูดของ " วัตถุบูชาเกือบถึงจุดที่เฟติชซึ่ม "

7แม้ว่าภัณฑารักษ์เหล่านี้อาจได้รับทราบข้อจำกัดของคอลเลกชันที่มีตัวตน
บอกประวัติเมือง , วิธีเชิงวัตถุยังคง
มาตรฐานของพิพิธภัณฑ์ความเป็นมืออาชีพเป็นเวลานานมาก .
8
คอลเลกชันเหล่านี้ แต่ไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงประวัติศาสตร์ในเมืองทั่วไปมาก และนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ขาดบริบทข้อมูลการเชื่อมโยงวัตถุเมือง
บริบททางประวัติศาสตร์ นอกจากนี้ พิพิธภัณฑ์เมืองส่วนใหญ่มีปัญหาเก็บ

ทุกวันนี้ ประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา แม้ พิพิธภัณฑ์เมืองส่วนใหญ่ได้ตระหนักถึงข้อจำกัดของ
กระบวนทัศน์เชิงวัตถุและได้รับการยอมรับที่ไม่มีตัวตนมรดกทางวัฒนธรรม ประเพณี ค่านิยม และความเชื่อเป็นส่วนหนึ่งของมรดกของสเปกตรัม แบบไดนามิกและความหมายทางวัฒนธรรมของสังคมวัฒนธรรม

ได้กลายเป็นมาตรฐานในบาง