1. IntroductionThe crown-of-thorns

1. Introduction
The crown-of-thorns starfish, Acanthaster planci (L.), is a well-known inhabitant of coral reefs, having occurred in outbreaking populations (in this paper termed active outbreaks) throughout the Indo-Pacific region. Evidence from both field and laboratorybased studies indicates that the behaviour of this starfish is affected by a diverse range of variables, including: time of day, size (i.e. age), nutritional state and previous dietary experience of the starfish, its population density, degree of aggregation, reproductive state, availability, type and nutritional content of its prey, environmental conditions, anti-predatory effects (e.g. commensal organisms and release of substances) and coral community structure (Moran, 1986; Birkeland and Lucas, 1990). Most studies focus on the behaviour of adult starfish (i.e. greater than | 15 cm), mainly because they comprise the majority of individuals in outbreaking populations (Moran, 1986), and consequently have been detected more often.Very few active outbreaks of juvenile starfish have been observed, apart from those recorded by Zann et al. (1987) on the reefs off Fiji. Whilst previous research has identified certain general patterns in the behaviour of the starfish, it is also apparent that these patterns are highly variable both at local and regional scales. This variability stems from the fact that the behaviour of crown-ofthorns starfish is not determined by any one factor alone, but is due to a complex
interaction of factors. This is possibly why studies which have tried to explain starfish
behaviour in terms of a single factor have often produced inconclusive or conflicting results. For example, starfish in the Western Pacific (Great Barrier Reef, Hawaii and Micronesia) were found to feed at night in low densities, but begin to feed both day and night as density increased (Birkeland and Lucas, 1990). In contrast, Ormond and Campbell (1974) observed that the majority of starfish fed during the night irrespective of whether they were in dense aggregations or not. This conflicted with the findings of other studies (Dana and Wolfson, 1970; Wilson and Marsh, 1975) which showed that starfish fed mainly during the day. Information on feeding preferences of crown-ofthorns starfish is similarly variable. Some corals (e.g. Porites and Pocillopora) have been observed as a preferred food source in certain areas but not in others (Moran, 1986). On the whole however, most studies have shown that the genus Acropora is the most preferred of all corals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำหนาม Acanthaster planci (L.), เป็น inhabitant เป็นรู้จักของปะการัง มีเกิดขึ้นใน outbreaking ประชากร (ในเอกสารนี้เรียกว่าใช้งานระบาด) ทั่วทั้งภูมิภาคอินโดแปซิฟิก หลักฐานจากการศึกษาทั้งฟิลด์และ laboratorybased บ่งชี้ว่า พฤติกรรมของปลาดาวนี้จะมีผลต่อตัวแปร รวมหลากหลาย: เวลาของวัน ขนาด (เช่นอายุ), สภาวะทางโภชนาการ และประสบการณ์ก่อนหน้านี้อาหารของปลาดาว ความหนาแน่นประชากร รวม รัฐเจริญพันธุ์ ห้องว่าง ชนิด และเนื้อหาทางโภชนาการของเหยื่อของมัน สภาพแวดล้อม ผลกระทบมหาศาลต่อต้าน (commensal เช่นสิ่งมีชีวิตและปล่อยสาร) และโครงสร้างชุมชนปะการัง (โมแรน , 1986 Birkeland ก Lucas, 1990) การศึกษาส่วนใหญ่มุ่งเน้นพฤติกรรมของปลาดาวผู้ใหญ่ (เช่นมากกว่า | 15 ซม), เพราะพวกเขาเป็นส่วนประกอบส่วนใหญ่ของแต่ละบุคคล outbreaking ประชากร (โมแรน 1986), และจึง พบบ่อยขึ้น ระบาดน้อยมากใช้งานอยู่ของปลาดาวเยาวชนได้ถูกตรวจสอบ จากที่บันทึกไว้โดย Zann et al. (1987) ในแนวปะการังออกจากฟิจิ ในขณะที่งานวิจัยก่อนหน้านี้ได้ระบุว่ารูปแบบทั่วไปบางอย่างในพฤติกรรมของปลาดาว มันก็ชัดเจนว่า รูปแบบเหล่านี้เป็นตัวแปรมากทั้ง ที่ท้องถิ่น และภูมิภาคปรับขนาด ความแปรผันนี้เกิดจากความจริงที่ว่าพฤติกรรมของปลาดาวมงกุฎ ofthorns ไม่ได้ถูกกำหนด โดยปัจจัยใด ๆ หนึ่งเพียงอย่างเดียว แต่เนื่องจากที่ซับซ้อนการโต้ตอบของปัจจัย นี่คืออาจจะทำไมศึกษาที่พยายามจะอธิบายปลาดาวพฤติกรรมในตัวเดียวได้มักผลิตผล inconclusive หรือขัดแย้งกัน ตัวอย่าง ปลาดาวในแปซิฟิกตะวันตก (รท ฮาวายและไมโครนีเซีย) พบอาหารที่คืนความหนาแน่นต่ำ แต่เริ่มให้อาหารทั้งกลางวันและกลางคืนเป็นความหนาแน่นเพิ่มขึ้น (Birkeland และ Lucas, 1990) ในทางตรงกันข้าม Ormond และ Campbell (1974) พบว่า ส่วนใหญ่ของปลาดาวเลี้ยงในตอนกลางคืนโดยไม่คำนึงถึงว่าพวกเขาอยู่ในรวมหนาแน่น หรือไม่ ซึ่งขัดแย้งกับผลการวิจัยของการศึกษาอื่น ๆ (ดาและ Wolfson, 1970 Wilson และมาร์ช 1975) ซึ่งแสดงให้เห็นว่า เลี้ยงปลาดาวส่วนใหญ่ในระหว่างวัน ข้อมูลอาหารลักษณะของปลาดาวมงกุฎ ofthorns เป็นตัวแปรในทำนองเดียวกัน มีการสังเกตแนวปะการังบางอย่าง (เช่น Porites และ Pocillopora) เป็นแหล่งอาหารที่ต้องการ ในบางพื้นที่ แต่ไม่ใช่ ในคน (โมแรน 1986) ในทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ศึกษาแสดงให้เห็นว่า พืชสกุล Acropora เป็นสุดของแนวปะการังทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำมงกุฎหนามปลาดาวAcanthaster planci (L. ) เป็นชาวบ้านรู้จักกันดีของแนวปะการังที่ได้เกิดขึ้นในประชากร outbreaking (ในเอกสารนี้เรียกว่าการระบาดของงาน) ทั่วทั้งภูมิภาคอินโดแปซิฟิก หลักฐานจากทั้งภาคสนามและการศึกษา laboratorybased แสดงให้เห็นว่าพฤติกรรมของปลาดาวนี้เป็นผลมาจากความหลากหลายของตัวแปร ได้แก่ : ช่วงเวลาของวันขนาด (เช่นอายุ) รัฐทางโภชนาการและประสบการณ์การรับประทานอาหารก่อนหน้าของปลาดาวความหนาแน่นของประชากรของการศึกษาระดับปริญญา ของการรวมรัฐสืบพันธุ์ว่างประเภทและเนื้อหาทางโภชนาการของเหยื่อของสภาพแวดล้อมผลต้านการล่า (เช่นชีวิต commensal และปล่อยสาร) และโครงสร้างชุมชนของปะการัง (แรน, 1986; Birkeland และลูคัส, 1990) การศึกษาส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่พฤติกรรมของปลาดาวผู้ใหญ่ (คือมากกว่า | 15 เซนติเมตร) ส่วนใหญ่เป็นเพราะพวกเขาประกอบด้วยส่วนใหญ่ของประชาชนในประชากร outbreaking (แรน, 1986) และจึงได้รับการตรวจพบการระบาดของโรคที่ใช้งานอีกไม่กี่ often.Very ของปลาดาวเด็กและเยาวชน ได้รับการปฏิบัติที่นอกเหนือจากที่บันทึกไว้โดย Zann et al, (1987) ในแนวปะการังออกฟิจิ ขณะที่การวิจัยก่อนหน้านี้ได้ระบุรูปแบบทั่วไปบางอย่างในการทำงานของปลาดาวก็ยังเป็นที่ชัดเจนว่ารูปแบบเหล่านี้เป็นตัวแปรอย่างสูงทั้งในระดับประเทศและระดับภูมิภาค ความแปรปรวนนี้เกิดขึ้นจากความจริงที่ว่าพฤติกรรมของปลาดาวมงกุฎ ofthorns ที่ไม่ได้ถูกกำหนดโดยปัจจัยที่คนใดคนหนึ่งเพียงอย่างเดียว
แต่เกิดจากการที่มีความซับซ้อนการทำงานร่วมกันของปัจจัย
นี่คือเหตุผลที่อาจเป็นไปได้การศึกษาที่มีความพยายามที่จะอธิบายปลาดาวพฤติกรรมในแง่ของปัจจัยเดียวที่มักจะมีการผลิตผลลัพธ์ที่สรุปไม่หรือขัดแย้ง ยกตัวอย่างเช่นปลาดาวในแปซิฟิกตะวันตก (Great Barrier Reef, ฮาวายและไมโครนีเซีย) พบจะกินอาหารในเวลากลางคืนในความหนาแน่นต่ำ แต่เริ่มที่จะเลี้ยงทั้งวันและคืนความหนาแน่นเพิ่มขึ้น (Birkeland และลูคัส, 1990) ในทางตรงกันข้ามออร์มอนด์และแคมป์เบล (1974) พบว่าส่วนใหญ่ของปลาดาวที่เลี้ยงในช่วงเวลากลางคืนโดยไม่คำนึงถึงว่าพวกเขาอยู่ในรวมตัวหนาแน่นหรือไม่ นี้ขัดแย้งกับผลการศึกษาอื่น ๆ (Dana และวูลฟ์, 1970; วิลสันและมาร์ช 1975) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าปลาดาวเลี้ยงส่วนใหญ่ในระหว่างวัน ข้อมูลเกี่ยวกับการตั้งค่าการให้อาหารของปลาดาวมงกุฎ ofthorns เป็นตัวแปรในทำนองเดียวกัน ปะการังบางคน (เช่น Porites และ Pocillopora) ได้รับการปฏิบัติในฐานะที่เป็นแหล่งอาหารที่ต้องการในบางพื้นที่ แต่ไม่ได้อยู่ในที่คนอื่น ๆ (แรน, 1986) โดยในภาพรวมอย่างไรก็ตามการศึกษาส่วนใหญ่แสดงให้เห็นว่าสกุล Acropora เป็นที่ต้องการมากที่สุดของปะการังทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
ดาวมงกุฏหนาม acanthaster planci ( L . ) เป็นผู้ที่รู้จักกันดีของแนวปะการัง มีการเกิดขึ้นใน outbreaking ประชากร ( ในกระดาษนี้เรียกว่างานระบาด ) ทั่วภูมิภาคอินโดแปซิฟิค จากหลักฐานทั้งภาคสนามและ laboratorybased การศึกษาพบว่าพฤติกรรมของปลาดาวตัวนี้จะได้รับผลกระทบจากหลากหลายของตัวแปร ได้แก่ :เวลาของวัน , ขนาด ( เช่นอายุ ) , ภาวะโภชนาการและประสบการณ์อาหารก่อนหน้านี้ของปลาดาว ความหนาแน่นของประชากร ระดับของการรวมรัฐพร้อมเจริญพันธุ์ ชนิดและปริมาณธาตุอาหารของเหยื่อของสภาพแวดล้อม ลักษณะต่อต้านนักล่า ( เช่นที่อยู่แบบพึ่งพาอาศัยกัน สิ่งมีชีวิต และปล่อยสาร ) และโครงสร้างสังคมปะการัง ( Moran , 1986 เบิร์กเลินด์ และ ลูคัส , 1990 ; )การศึกษาส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่พฤติกรรมของปลาดาวผู้ใหญ่ ( เช่นมากกว่า | 15 เซนติเมตร ส่วนใหญ่เป็นเพราะพวกเขาประกอบด้วยส่วนใหญ่ของแต่ละบุคคลใน outbreaking ประชากร ( Moran , 1986 ) และจากนั้นได้รับการตรวจพบบ่อย มากน้อยปราดเปรียวการระบาดของปลาดาวและได้พบ นอกจากผู้ที่บันทึกโดย zann et al . ( 1987 ) บนแนวปะการัง จากฟิจิขณะที่ก่อนหน้านี้มีงานวิจัยที่ระบุบางทั่วไปในรูปแบบพฤติกรรมของปลาดาว นอกจากนี้ยังเป็นที่ชัดเจนว่ารูปแบบเหล่านี้มีตัวแปรทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับภูมิภาค ความแปรปรวนนี้เกิดจากข้อเท็จจริงที่ว่าพฤติกรรมของมงกุฎ ofthorns ปลาดาวไม่ได้ถูกกำหนดโดยปัจจัยหนึ่งเพียงอย่างเดียว แต่เกิดจากการปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อน
ของปัจจัยนี่อาจจะทำให้การศึกษาซึ่งได้พยายามที่จะอธิบายปลาดาว
พฤติกรรมในแง่ของปัจจัยเดียวที่มักจะสร้างผลลัพธ์ที่พิสูจน์ไม่ได้ หรือขัดแย้งกัน ตัวอย่างเช่น ปลาดาวในแปซิฟิกตะวันตก ( เกรทแบริเออร์รีฟ ฮาวาย และไมโครนีเซีย ) พบว่าอาหารในเวลากลางคืนมีความหนาแน่นต่ำ แต่เริ่มเลี้ยงทั้งกลางวันและกลางคืน เช่น ความหนาแน่น และลูคัสเบิร์กเลินด์ , 2533 ) ในทางตรงกันข้ามออร์มอนด์ แคมป์เบลล์ ( 1974 ) และพบว่าส่วนใหญ่ของปลาดาวเลี้ยงในช่วงกลางคืน ไม่ว่า พวกเขาเป็นกลุ่มหนาแน่นหรือไม่ นี้ขัดแย้งกับผลการศึกษาอื่น ๆ ( เดน่ากับวูลฟ์ , 1970 ; วิลสัน และ มาร์ช , 1975 ) ซึ่งพบว่าปลาดาวเฟดส่วนใหญ่ในระหว่างวัน ข้อมูลเกี่ยวกับการให้ลักษณะของ ofthorns ปลาดาวมงกุฎคือ ตัวแปร เช่นแนวปะการังบางส่วน ( เช่นปริมาณ และ pocillopora ) ได้พบเป็นแหล่งอาหารที่ต้องการในบางพื้นที่ แต่ไม่ได้อยู่ในอื่น ๆ ( Moran , 1986 ) ใน ทั้งหมด อย่างไรก็ตาม การศึกษาส่วนใหญ่พบว่า สกุล acropora เป็นที่ต้องการมากที่สุดของทั้งหมดที่ปะการัง