The objective of the present study

The objective of the present study was to determine the mechanisms of tolerance of two corn (Zea mays L.) genotypes (S¸ afak and Ant-I˙90) to water stress under five different irrigation treatments designated as full irrigation (I100) with no water stress and slight (I75), mild (I50), severe water stress (I25) and no irrigation (I0) treatments. The results showed that different irrigation levels applied has statistically significant effect on yield components such as anthesis–silking interval, plant height, ear diameter, ear length, kernel number and 1000 grain weight, except for ear number. In both of the genotypes, water deficit stress significantly (P ≤ 0.01) increased glucose, fructose, and sucrose contents while it decreased
protein content. The maximum grain yield was obtained from S¸ afak genotype under full irrigation, slight, mild, severe and full water deficit stress as much as 9.35 t ha−1, 8.34 t ha−1, 7.89 t ha−1, 5.56 t ha−1 and 3.63 t ha−1, respectively. The highest water use was observed in I100 treatment as 738.1 mm for S¸ afak genotype, while the lowest was found in I0 treatment as 260.0 mm for Ant-I˙90 genotype. The highest water use efficiency was found in I50 as 15.7 kg ha−1mm−1 for S¸ afak genotype, and the lowest one was found in I0 as 5.5 kg ha−1mm−1 for Ant-I˙90. It was concluded that S¸ afak was more tolerant genotype to water stress than that of Ant-I˙90.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของการศึกษาปัจจุบันเพื่อ กำหนดกลไกของการยอมรับของทั้งสอง (ซี mays L.) ข้าวโพด (S¸ afak และ I˙90 มด) น้ำความเครียดต่ำกว่าห้าชลประทานต่าง ๆ รักษากำหนดเป็นชลประทานเต็ม (I100) ไม่มีความเครียดน้ำ และเล็กน้อย (I75), ไมลด์ (I50), น้ำรุนแรงความเครียด (I25) และชลประทาน (I0) รักษาไม่ได้ ผลพบว่า ระดับชลประทานต่าง ๆ ที่ใช้มีผลต่อองค์ประกอบของผลผลิตเช่นช่วง anthesis – silking สูงพืช เส้นผ่าศูนย์กลางหู หูยาว จำนวนเมล็ด และ น้ำหนัก 1000 เมล็ด ยกเว้นหมายเลขหูอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ทั้งของ น้ำขาดดุลความเครียดอย่างมีนัยสำคัญ (P ≤ 0.01) เพิ่มขึ้นเนื้อหากลูโคส ฟรักโทส และซูโครสในขณะนั้นลดลงโปรตีน ผลผลิตเมล็ดสูงสุดได้รับจากลักษณะทางพันธุกรรม afak S¸ ใต้เต็มชลประทาน เล็กน้อย ไมลด์ รุนแรง และเต็มไปด้วย น้ำความเครียดขาดดุลมากที่ 9.35 t ha−1, 8.34 t ha−1, 7.89 t ha−1, 5.56 t ha−1 3.63 t ha−1 ตามลำดับ การใช้น้ำสูงสุดถูกตรวจสอบในรักษา I100 เป็น mm 738.1 สำหรับ S¸ afak ลักษณะทางพันธุกรรม ในขณะที่ต่ำสุดพบในรักษา I0 เป็น 260.0 มม.สำหรับมด I˙90 ลักษณะทางพันธุกรรม ประสิทธิภาพการใช้น้ำสูงสุดพบใน I50 เป็น ha−1mm−1 15.7 กิโลกรัมสำหรับลักษณะทางพันธุกรรม afak S¸ และหนึ่งต่ำสุดพบใน I0 เป็น ha−1mm−1 5.5 กก.สำหรับมด I˙90 มีสรุปว่า S¸ afak มีลักษณะทางพันธุกรรมมากทนกับน้ำความเครียดกว่าที่มด I˙90

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการตรวจสอบกลไกของความอดทนของทั้งสองข้าวโพด (Zea mays L. ) จีโนไทป์ (afak และ Ant-I90) ความเครียดน้ำต่ำกว่าห้าการรักษาที่แตกต่างกันชลประทานกำหนดให้เป็นชลประทานเต็มรูปแบบ (I100) ด้วย ความเครียดและไม่มีน้ำเล็กน้อย (I75) อ่อน (I50) ขาดน้ำอย่างรุนแรง (I25) และไม่มีการชลประทาน (I0) การรักษา ผลการศึกษาพบว่าระดับการชลประทานใช้ที่แตกต่างกันมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเกี่ยวกับองค์ประกอบของผลผลิตเช่นช่วงเวลาที่ดอกบาน-ไหมความสูงของพืชขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางหูยาวหูจำนวนเคอร์เนลและน้ำหนัก 1,000 เมล็ดยกเว้นจำนวนหู ในทั้งสองยีนความเครียดการขาดน้ำอย่างมีนัยสำคัญ (P ≤ 0.01)
เพิ่มขึ้นกลูโคสฟรุกโตสและซูโครสเนื้อหาในขณะที่มันลดลงปริมาณโปรตีน ผลผลิตข้าวสูงสุดที่ได้รับจาก genotype S afak ภายใต้การชลประทานเต็มเล็กน้อยอ่อนอย่างรุนแรงและน้ำเต็มความเครียดการขาดดุลมากที่สุดเท่าที่ 9.35 ตันต่อเฮกตาร์ 1, 8.34 ตันต่อเฮกตาร์ 1, 7.89 ตันต่อเฮกตาร์ 1, 5.56 เสื้อ ha- 1 และ 3.63 ตันต่อเฮกตาร์-1 ตามลำดับ การใช้น้ำมากที่สุดคือการปฏิบัติในการรักษา I100 เป็น 738.1 มม S จีโนไทป์ afak ในขณะที่ต่ำสุดที่พบในการรักษา I0 เป็น 260.0 มิลลิเมตรสำหรับจีโนไทป์ Ant-I90 ประสิทธิภาพการใช้น้ำสูงสุดที่พบใน I50 เป็น 15.7 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์ 1mm-1 S afak จีโนไทป์และต่ำสุดที่หนึ่งที่พบใน I0 เป็น 5.5 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์ 1mm-1 Ant-I90 ก็สรุปได้ว่า afak S เป็นพันธุ์ที่ทนต่อความเครียดน้ำกว่า Ant-I90

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบกลไกของความอดทนของข้าวโพด ( Zea mays L . ) พันธุ์ ( s ¸และ afak ant-i ˙ 90 ) น้ำความเครียดภายใต้ห้าที่แตกต่างกันการรักษาเขตชลประทานชลประทานเต็ม ( i100 ) กับน้ำไม่มีความเครียดเล็กน้อย ( i75 ) อ่อน ( i50 ) , ความเครียดน้ำรุนแรง ( i25 ) และไม่มีน้ำ ( i ) การรักษาผลการศึกษา พบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับประยุกต์ มีชลประทานมีผลต่อองค์ประกอบผลผลิต เช่น ดอกบาน และเมื่อช่วงความสูง เส้นผ่าศูนย์กลาง ความยาวหู , หู , จำนวนเมล็ดและน้ำหนัก 1 , 000 เมล็ด ยกเว้นเบอร์หู ทั้งของพันธุ์ , ขาดน้ำความเครียดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p ≤ 0.01 ) เพิ่มกลูโคส ฟรุคโตสและซูโครสลดลง
เนื้อหาในขณะที่มันมีปริมาณโปรตีน ผลผลิตข้าวสูงสุดที่ได้จาก¸ afak โตเต็มน้ำ เล็กน้อย ไม่รุนแรง รุนแรง และ เต็ม ขาดน้ำความเครียดเท่าที่ 9.35 T T ฮาฮา − 1 , − 1 8.34 7.89 T ฮา− 1 , − 1 และ 3.63 5.56 T ฮาไม่ฮา− 1 ตามลำดับ ใช้น้ำสูงสุด พบว่าใน i100 รักษาโดย 738.1 มม. สำหรับ s ¸ afak พันธุกรรม ในขณะที่ต่ำสุดพบในการรักษาได้เป็น 2600 มิลลิเมตร ant-i ˙ 90 24 . ประสิทธิภาพการใช้น้ำสูงสุดที่พบใน i50 เป็น 15.7 กิโลกรัม−− 1 สำหรับ s ฮา 1mm ¸ afak จีโนไทป์ และน้อย พบได้เป็น 5.5 กก. ฮา−− 1 สำหรับ˙ 1mm ant-i 90 สรุปได้ว่า¸ afak คือใจกว้างกับน้ำเครียดกว่าที่ ant-i ˙ 90