ประเทศไทยของฉันวันนี้ มองไปทางไหนก็เห็นว่าอุดมสมบูรณ์ ทุ่งนาป่าเขาเขียวขจี แม่น้ำทะเลมากมาย เพื่อนร่วมชาติของฉันก็ดูคึกคักแข็งขันกันอยู่ดีตั้ง 65 ล้านคน แต่พอดูๆไป พวกเขาเหล่านั้น มีรายได้เฉลี่ยต่ำจัง ฉันอาศัยอยู่ในกรุงเทพฯ ทุกคนก็ดูเพียบพร้อมมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีมาก จนไม่แน่ใจว่า พวกเขาลืมไปหรือไม่ว่า คนส่วนใหญ่ในประเทศเดียวกัน รายได้ครอบครัวของพวกเขาเฉลี่ยอยู่ที่ 23,000 บาทเท่านั้นเอง แต่ยิ่งไปกว่านั้นแล้ว 23,000 บาทคือตัวเลขที่มีรายได้ของคนรวมผสมอยู่ตั้งเยอะ หากตัดออกไปหาคนที่อยู่กลางสุดจริงๆ จะเหลือแค่ 15,000 บาท ฉันไม่ได้ลืมบอกใช่มั้ยว่า นี่คือต่อครัวเรือน ไม่ใช่ต่อคน
ไม่รู้เหมือนกันว่า รายได้เท่านี้ของพวกเขาเหล่านั้น จะพอกินพอใช้มั้ย แต่ถ้าหากเป็นฉันาม ไม่พอแน่นอน โดยเฉพาะหากเป็นการใช้จ่ายในระดับค่าครองชีพที่ถูกกระทำชำเราโดยรัฐบาลป้าดอกงิ้ว ภาวะแพงทั้งแผ่นดิน ความล้มเหลวจากการดูแลกลไกราคาพลังงาน เป็นผลโดยตรงให้พวกเราต้องใช้ของแพงขึ้น แต่รายได้ต่ำเท่าเดิม ดังนั้นฉันไม่ขอกำหนดหรอกว่า รายได้ที่ควรจะเป็นของเพื่อนร่วมชาติเป็นเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยต้องยกระดับความเป็นอยู่ของพวกเขาขึ้นมาเท่าเทียม
ฉันอยากเห็นพวกเขามีบ้านที่เข้าไปแล้วมีอุปกรณ์ทางการใช้ชีวิตพื้นฐานเสมอเหมือนกันกับคนที่ฉันเห็นๆ อยู่ในปัจจุบัน บ้านต้องรั้วรอบขอบชิด มีไฟฟ้าใช้ มีโทรศัพท์ไว้ต่ออินเตอร์เน็ต มีโทรทัศน์ไว้รับข่าวสาร มีตู้เย็นไว้ประกอบอาหาร เก็บตุนอาหาร มีอุปกรณ์ซักล้างที่จะทำให้คุณภาพชีวิตเขาสะอาดเอี่ยม
ก่อนอื่นเพื่อนำไปสู่การนั้น ระยะยาว ฉันฝันว่า ประเทศเราจะมีการพัฒนาด้านการศึกษาอย่างจริงจัง คนไทยทุกคนต้องอ่านออกเขียนได้ แต่แค่นั้นไม่พอ ต้องอ่านออกเขียนได้ แล้ววิเคราะห์สิ่งที่อ่านออกมาได้รู้เรื่องและคิดวิเคราะห์แยกแยะได้ว่าอะไรผิดถูก อะไรชั่วเลว อะไรขัดศีลธรรม อะไรก่อให้เกิดปัญหาตามมา จากนั้นฉันฝันว่าเพื่อนร่วมชาติของเราจะได้ใช้ภาษาอังกฤษควบคู่ไปกับภาษาไทย ช้าก่อน ฉันไม่อยากเห็นคนไทยกระแดะพูดไทยคำอังกฤษสามคำเหมือนที่เซเลปหรือเน็ตไอดอลชอบทำกัน ฉันแค่ต้องการให้คนไทยทุกคนอยู่ในสังคมที่เมื่อไหร่ที่ต้องพูดภาษาอังกฤษ จะสามารถสื่อสารได้ สำเนียงไทยๆ นี่แหละ แต่ต้องให้รู้เรื่อง เมื่อนั้นอย่างน้อยเมื่อคนไทยเพื่อนร่วมชาติของฉันมีทักษะ มีวิธีคิดที่เหมาะที่ควรแล้ว เขาเหล่านั้นย่อมจะคิดได้โดยอัตโนมัติว่า เขาจะพัฒนาตัวตนของพวกเขาอย่างไร เมื่อเริ่มจากตัวพวกเขาทุกคนแล้วแน่นอนอีกหลายๆ เรื่องที่ดีงามต่อตัวเขาเองและสังคมจะตามมา
แล้วยิ่งไปกว่านั้น ก่อนจะไปถึงวันที่คนไทยพัฒนาตัวเอง ฉันก็ฝันอีกว่าระบบการดูแลสุขภาพอนามัย และสวัสดิการทางสังคมของเขาจะต้องมีการกำหนดทุกๆอย่างเอาไว้อย่างดีในระดับที่สร้างความผาสุกให้สังคมได้ ความเหลื่อมล้ำตีบแคบลง คนจนคนรวยไม่มีมีแต่คนที่เท่าเทียมกัน ฉันฝันว่า สถานศึกษา สถานพยาบาล สถานที่ราชการจะมีรองรับพวกเราทุกคน และโอกาสในการเข้าถึงทุกอย่างเหล่านี้แน่นอน ทุกคนมีสิทธิพลเมืองใช้บริการได้แน่นอน
เท่านั้นไม่พอนะ ฉันฝันว่า คนไทยทุกคนจะเดินทางถึงกันทั่วประเทศได้ ด้วยระบบคมนาคมขนส่ง ที่รวมทั้งขนคน และขนของที่แบบว่า ว้าว เชื่อมโยงกันสุดยอดไปเลย เดินทางทางรถไฟไปไหนมาไหนก็รวดเร็วมากยิ่งขึ้น โลจิสติกส์ขนของก็จะต้องมีประสิทธิภาพและราคาถูกลง
ส่วนรถไฟความเร็วสูง ฉันอยากเห็นมันมากเลย แต่ฉันก็ไม่ได้ดันทุรังต้องมีให้ได้นะ ฉันรอผู้รู้จริงๆ เขาไปทำการศึกษาวิจัยให้เสร็จก่อนว่าควรสร้างสายไหนก่อน ยาวแค่ไหน เร็วแค่ไหน ผ่านที่ไหนบ้าง แล้วนั่นแหละค่อยมาสร้างกันจริงๆ แต่ที่อยู่ในใจฉันคือ ขอมองแบบหัวก้าวหน้านิดนึงว่า ถ้าจะสร้างแล้วต้องเชื่อมโลกให้ได้จริงๆ ป้าดอกงิ้วตอแหลโกหกบอกชาวบ้านว่า จะเชื่อมอาเซียน ฉันเห็นนางจะสร้างไปเชียงใหม่ด่วนสุด ถัดมาคือโคราช แล้วหัวหิน ไม่เห็นจะติดชายแดนสักประเทศเลย ฉันเลยมองว่า รัฐบาลพี่มาร์ค ที่เคยบอกจะสร้างจากหนองคายลงยาวไปปาดังเบซาร์ต่างหากที่เชื่อมโลกของจริง ไม่รู้สินะ ไม่ได้ซับซ้อน แต่ทำไมหลายๆ คนเขายังมืดบอดอยู่อีก
ยิ่งกว่านั้น ฉันไปแอบรู้ว่ามาประเทศไทยของเรามีเงินหมุนเวียนอยู่นอกระบบเศรษฐกิจมากมายมหาศาลถึง 54% ของมูลค่า GDP ในขณะนี้ ซึ่งเล่าง่ายๆ คือว่า เงินรายได้หมุนเวียนที่สร้างจากประเทศไทยของเราอยู่ที่ 12 ล้านล้านบาท แต่มีเงินที่หมุนเวียนเป็นรายได้ที่เกิดจากทุกภาคส่วนในไทยแต่เป็นเงินนอกระบบอีกเกือบ 6 ล้านล้านบาท รวมแล้ว GDP จริงๆ ของไทยเราควรจะอยู่ที่ 18 ล้านล้าบาท ฉันพูดทำไม ฉันจะบอกว่า ประเทศไทยในฝันของฉัน ทุกอย่าง หรือเกือบทุกอย่างควรกลับเข้ามาอยู่ในระบบ อะไรจะเกิดขึ้นบ้าง สิ่งนั้นคือการได้เม็ดเงินภาษีที่มากยิ่งขึ้นอย่างเยอะทีเดียว เงินเหล่านั้นกลับมาสู่มือคนของฉันอีกมากทีเดียวเหมือนกัน
ความฝันสุดท้ายของฉัน คล้ายๆ กับคนที่ฟังลุงกำนันพูดบ่อยๆ อยากได้ยินนั่นแหละ นักการเมืองชั่วๆ โง่ๆ ต้องหมดไปจากประเทศไทย การคัดเลือกคนที่ทำงานการเมืองต้องดีจริงๆ เก่งจริงๆ ตำรวจบ้าๆ รีดไถประชาชนต้องไม่มี ไม่เอาอีกแล้ว และทั้งหมดนี้ประชาชนในฐานะเจ้าของประเทศร่วมกันต้องมีสิทธิสูงสุด ในการร่วมปกครองประเทศไม่ว่าในรูปแบบใดก็แล้วแต่
ฉันหวังว่า ฝันของฉันจะเป็นจริง