A total of 160 growing–finishing pi

A total of 160 growing–finishing pigs with initial body weights of 27 kg and originating from eight farms were used in a
performance trial to investigate the effects of dietary fibre content (medium or high) and growth-promoting feed additives
(none, avilamycin, formic acid or formic acid–sorbate blend) on pig growth, the feed to gain ratio and the incidence of
diarrhoea. Medium-fibre grower and finisher diets [188 and 196 g neutral detergent fibre (NDF)/kg dry matter (DM)] were
composed of barley and soybean meal and the respective high-fibre diets (239 and 284 g NDF/kg DM) of barley, oats,
barley fibre, peas, soybean meal and vegetable oil. Both medium- and high-fibre diets were similar in net energy (8.7
MJ/kg) and ileal digestible lysine content (8.0 and 6.6 g/kg for grower and finisher diets, respectively). Avilamycin (40
mg/kg) was added to grower diets only whereas formic acid (8 g/kg) and formic acid–sorbate blend (8 g/kg formic acid
and 0.4 g/kg potassium sorbate) were added to both grower and finisher diets. No diet 3 additive interactions were observed
in the performance or carcass characteristics of pigs. Dietary fibre content did not affect the growth or feed to gain ratio of
pigs. In the growing period, pigs fed diets with avilamycin, formic acid or formic acid–sorbate blend grew faster and had a
lower feed to gain ratio than did those fed diets without additives. The differences between the additives were not significant.
In the finishing period, pigs fed acidified diets grew faster and utilised feed more efficiently than did those in the avilamycin
group. Furthermore, formic acid–sorbate blend enhanced pig performance more than did plain formic acid. For the total
fattening period, the average growth rates were 856, 878, 896 and 930 g/day and the feed to gain ratios 2.55, 2.51, 2.43 and
2.32 kg DM/kg gain for diets without additives and with avilamycin, formic acid and formic acid–sorbate blend,
respectively. Additives improved the growth and feed to gain ratio compared to diets without additives. Performance was
better with organic acid supplementation of grower and finisher diets than with avilamycin supplementation of grower diet
only. In addition, formic acid–sorbate blend improved the feed to gain ratio more than did plain formic acid. In the growing
period, additives decreased the incidence of diarrhoea in the medium-fibre diet. In the high-fibre diet, the incidence of
diarrhoea was generally low, except in the avilamycin treatment. We concluded that formic acid and formic acid–sorbate
blend were equally effective alternatives to the antibiotic avilamycin in grower diets. Since organic acids can be added to
finisher diets as well, their use resulted in further improvements in pig performance compared to avilamycin which can be
used in grower diets only. The efficacy of formic acid as a growth promoter was intensified with sorbate addition.  2002
Elsevier Science B.V. All rights reserved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวนสุกรเติบโต – สิ้นสุด 160 กับร่างกายเริ่มต้นน้ำหนัก 27 กิโลกรัมและมาจากฟาร์ม 8 ใช้ในการทดลองเพื่อตรวจสอบผลกระทบของเนื้อหาเส้นใยอาหาร (ปานกลาง หรือสูง) และสารอาหารที่ส่งเสริมการเจริญเติบโตประสิทธิภาพ(ไม่มี avilamycin กรดฟอร์มิก หรือกรด – sorbate ผสม) ในหมูเจริญเติบโต อาหารเพื่อให้ได้อัตราส่วนและอุบัติการณ์ของท้องเสีย มีเส้นใยปานกลางอาหารปลูกและอุปกรณ์ [188 และ 196 กรัมเส้นใยผงซักฟอกกลาง (NDF) /kg แห้งเรื่อง (DM)]ประกอบด้วยข้าวบาร์เลย์ และกากถั่วเหลืองตามลำดับสูงใยอาหาร (239 และ 284 g DM NDF กิโลกรัม) ของข้าวบาร์เลย์ ข้าวโอ๊ตข้าวบาร์เลย์ใย ถั่วลันเตา กากถั่วเหลือง และน้ำมันพืช ทั้งอาหารกลาง - และสูงเส้นใยคล้ายพลังงานสุทธิ (8.7MJ/kg) และแอล-ไลซีน digestible ileal เนื้อหา (8.0 และ 6.6 g/kg สำหรับปลูกและอุปกรณ์อาหาร ตามลำดับ) Avilamycin (40mg/kg) ถูกเพิ่มเข้าไปอาหาร grower เท่านั้นในขณะที่กรด (8 g/kg) และกรด – sorbate ผสม (8 กรัม/กก.กรดและ 0.4 g กิโลกรัมโพแทสเซียม sorbate) จะปลูกและอุปกรณ์อาหาร ไม่โต้ตอบสามารถอาหาร 3 สุภัคในลักษณะประสิทธิภาพหรือซากของสุกร เนื้อหาใยอาหารไม่มีผลต่อการเจริญเติบโตหรืออาหารเพื่อให้ได้อัตราส่วนของสุกร ในช่วงเติบโต สุกรได้รับอาหารที่ มี avilamycin กรดฟอร์มิกหรือกรด – sorbate ผสมโตเร็ว และมีการลดอาหารเพื่อให้ได้อัตราส่วนกว่าได้ผู้ที่ได้รับอาหารไม่ มีสาร ความแตกต่างระหว่างสารไม่สำคัญในรอบระยะเวลาสิ้นสุด สุกรได้รับอาหาร acidified เติบโตได้เร็วขึ้น และใช้อาหารได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าได้ใน avilamycinกลุ่ม นอกจากนี้ ผสมกรด – sorbate เพิ่มประสิทธิภาพหมู มากกว่ากรดธรรมดาไม่ สำหรับยอดรวมเลี่ยนรอบระยะเวลา อัตราเติบโตเฉลี่ยได้ 856, 878, 896 และ 930 g/วัน และอาหารเพื่อให้ได้อัตราส่วน 2.55, 2.51, 2.43 และ2.32 กก.กำไร DM/กิโลกรัม ในอาหาร มีวัตถุเจือปน และไม่ มี avilamycin กรด และกรด – sorbate ผสมตามลำดับ สารเติมแต่งปรับปรุงการเจริญเติบโตและอาหารเพื่อให้ได้อัตราส่วนเมื่อเทียบกับอาหารไม่มีสาร ผลการดำเนินงานดีกับแห้งเสริมกรดอินทรีย์ของปลูกและอุปกรณ์อาหารกว่ากับ avilamycin แห้งเสริมของอาหาร growerเท่านั้น นอกจากนี้ ผสมกรด – sorbate ปรับปรุงอาหารเพื่อให้ได้อัตราส่วนมากกว่ากรดธรรมดาไม่ได้ ในการเจริญเติบโตระยะเวลา สารลดการเกิดท้องเสียในกลางเส้นใยอาหาร ในอาหารเส้นใยสูง อุบัติการณ์ของโดยทั่วไปต่ำสุด ยกเว้นในการรักษา avilamycin ท้องเสียได้ เราสรุปว่า กรดฟอร์มิก และกรด – sorbateผสมผสานได้อย่างเท่าเทียมกัน avilamycin ยาปฏิชีวนะในอาหาร grower แทนมีผลบังคับใช้ เนื่องจากกรดอินทรีย์สามารถเพิ่มเข้าไปอุปกรณ์อาหารเช่น การใช้ผลในการเพิ่มเติมปรับปรุงประสิทธิภาพในการทำงานของหมูเมื่อเทียบกับ avilamycin ซึ่งสามารถใช้ในอาหาร grower เท่านั้น ประสิทธิภาพของกรดเป็นโปรโมเตอร์เติบโต intensified sorbate บวกได้  2002วิทยาศาสตร์ Elsevier b.v สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รวมทั้งหมด 160 เติบโตสุกรขุนที่มีน้ำหนักตัวเริ่มต้นของ 27 กก. และมีต้นกำเนิดมาจากแปดฟาร์มถูกนำมาใช้ใน
การทดลองประสิทธิภาพในการตรวจสอบผลกระทบของปริมาณใยอาหาร (ขนาดกลางหรือสูง) และการส่งเสริมการเจริญเติบโตสารอาหาร
(ไม่มี avilamycin, กรดฟอร์มิหรือกรดซอร์เบผสมผสาน) การเจริญเติบโตของสุกรอาหารที่จะได้รับสัดส่วนและอุบัติการณ์ของ
โรคอุจจาระร่วง ปลูกกลางเส้นใยและอาหารเด็ด [188 และ 196 กรัมใยผงซักฟอกที่เป็นกลาง (NDF) / กิโลกรัมน้ำหนักแห้ง (DM)] ถูก
ประกอบด้วยข้าวบาร์เลย์และกากถั่วเหลืองและอาหารเส้นใยสูงตามลำดับ (239 และ 284 กรัม NDF / กก DM) ของข้าวบาร์เลย์ข้าวโอ๊ต
ข้าวบาร์เลย์ใย, ถั่ว, กากถั่วเหลืองและน้ำมันพืช ทั้งขนาดกลางและอาหารเส้นใยสูงมีความคล้ายคลึงกันในด้านพลังงานสุทธิ (8.7
MJ / Kg) และเนื้อหาที่ย่อย ileal ไลซีน (8.0 และ 6.6 กรัม / กิโลกรัมสำหรับผู้ปลูกและอาหารเด็ดตามลำดับ) Avilamycin (40
mg / kg) ถูกบันทึกอยู่ในอาหารที่ปลูกเฉพาะในขณะที่กรด (8 กรัม / กิโลกรัม) และฟอร์มิผสมผสานกรดซอร์เบต (8 กรัม / กิโลกรัมกรด
และ 0.4 กรัม / กิโลกรัมโพแทสเซียม sorbate) ถูกเพิ่มเข้าไปทั้งผู้ปลูกและหมัดเด็ด อาหาร ไม่มีอาหาร 3 ปฏิสัมพันธ์สารเติมแต่งที่ถูกตั้งข้อสังเกต
ในลักษณะการทำงานหรือซากสุกร เนื้อหาใยอาหารไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโตหรืออาหารที่จะได้รับอัตราส่วนของ
สุกร ในช่วงการเจริญเติบโตของสุกรที่ได้รับอาหารที่มี avilamycin กรดฟอร์มิหรือกรดฟอร์มิซอร์เบผสมผสานเติบโตได้เร็วขึ้นและมี
ฟีดที่ต่ำกว่าที่จะได้รับสัดส่วนกว่าอาหารเลี้ยงผู้ที่ไม่มีสารเติมแต่ง ความแตกต่างระหว่างสารเติมแต่งอย่างไม่มีนัยสำคัญ.
ในช่วงตกแต่งสุกรที่เลี้ยงด้วยอาหารที่กรดเพิ่มขึ้นเร็วขึ้นและใช้อาหารสัตว์มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าผู้ที่อยู่ใน avilamycin
กลุ่ม นอกจากนี้การผสมผสานกรดซอร์เบตฟอร์มิประสิทธิภาพหมูเพิ่มมากขึ้นกว่ากรดธรรมดา สำหรับรวม
ระยะเวลาขุนอัตราการเติบโตเฉลี่ยอยู่ที่ 856, 878, 896 และ 930 กรัม / วันและอาหารที่จะได้รับอัตราส่วน 2.55, 2.51, 2.43 และ
2.32 กก. DM / กก. สำหรับกำไรจากการรับประทานอาหารที่ไม่มีสารและ avilamycin กรดฟอร์มิและ กรดฟอร์มิซอร์เบตผสม
ตามลำดับ สารเติมแต่งที่ดีขึ้นการเจริญเติบโตและอาหารที่จะได้รับสัดส่วนเมื่อเทียบกับอาหารโดยไม่ต้องเติม ผลการดำเนินงานเป็น
ที่ดีกว่ากับการเสริมกรดอินทรีย์ของเกษตรกรและอาหารเด็ดกว่าด้วยการเสริม avilamycin ของอาหารปลูก
เท่านั้น นอกจากนี้ยังมีการผสมผสานกรดซอร์เบตฟอร์มิปรับปรุงอาหารที่จะได้รับสัดส่วนมากขึ้นกว่ากรดธรรมดา ในการเจริญเติบโต
ในช่วงเวลา, สารลดลงอุบัติการณ์ของโรคท้องร่วงในอาหารกลางใย ในอาหารที่มีเส้นใยสูงอุบัติการณ์ของ
โรคอุจจาระร่วงต่ำโดยทั่วไปยกเว้นในการรักษา avilamycin เราได้ข้อสรุปว่ากรดและกรดซอร์เบตฟอร์มิ
ผสมผสานเป็นทางเลือกที่มีประสิทธิภาพเท่าเทียมกันที่จะ avilamycin ยาปฏิชีวนะในอาหารปลูก เนื่องจากกรดอินทรีย์ที่สามารถเพิ่มการ
หมัดเด็ดอาหารเป็นอย่างดีของการใช้ผลในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานต่อไปในหมูเมื่อเทียบกับ avilamycin ซึ่งสามารถ
นำมาใช้ในอาหารที่ปลูกเท่านั้น ประสิทธิภาพของกรดฟอร์มิเป็นโปรโมเตอร์การเจริญเติบโตได้รับการรุนแรงด้วยนอกจากนี้ซอร์เบต  2002
Elsevier Science BV สงวนลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมด 160 เติบโตและสุกรขุนกับร่างกายเบื้องต้นน้ำหนัก 27 กิโลกรัม และที่มาจากแปดฟาร์มที่ใช้ในการแสดง
ทดลองเพื่อศึกษาผลของปริมาณเส้นใยอาหาร ( กลางหรือสูง ) และส่งเสริมการเจริญเติบโตของวัตถุเจือปนอาหาร
( ไม่มี ไวลามัยซิน , กรดมิคหรือกรด–ซอร์เบตผสมผสาน ) ต่อการเจริญเติบโตของสุกร อาหารที่จะได้รับและอัตราอุบัติการณ์ของ
ท้องเสียด้วยขายไฟเบอร์ขนาดกลางและอาหารทำให้ [ 188 และ 196 g neutral detergent ไฟเบอร์ ( NDF ) / กิโลกรัมวัตถุแห้ง ( DM ) ]
ประกอบด้วย ข้าวบาร์เลย์ และกากถั่วเหลืองและกากใยสูง อาหารที่เกี่ยวข้อง ( และ 284 กรัม NDF / kg DM ) ของข้าวบาร์เลย์ , ข้าวโอ๊ต , ข้าวบาร์เลย์
ไฟเบอร์ , ถั่ว , ถั่วเหลือง และน้ำมัน ผัก ทั้งขนาดกลาง และอาหารเส้นใยสูง มีความคล้ายคลึงกันในด้านพลังงานสุทธิ ( 8.7
MJ / kg ) และ ileal ไลซีน ( 8.0 และเนื้อหาย่อย 66 g / kg สำหรับผู้ปลูกและทำให้อาหารตามลำดับ ) ไวลาไมซิน ( 40
มิลลิกรัม / กิโลกรัม ) ที่ถูกเพิ่มเข้าไปในอาหารปลูกเท่านั้น ในขณะที่กรด ( 8 กรัม / กก. ) และกรดซอร์เบตและผสม ( 8 g / kg
กรดฟอร์มิก 0.4 กรัม / กิโลกรัม และโพแทสเซียมซอร์เบต ) เพิ่มทั้งผู้ปลูกและอาหารทำให้ . ไม่พบปฏิสัมพันธ์ 3 อาหาร additive
ในประสิทธิภาพหรือคุณภาพซากของสุกรปริมาณเส้นใยอาหารไม่มีผลต่อการเจริญเติบโต หรืออาหารเพื่อเพิ่มอัตราส่วนของ
หมู ในช่วงสุกรอาหารกับไวลามัยซิน , กรดมิคหรือกรด–ซอร์เบตผสมผสานเติบโตได้เร็วขึ้นและมี
ลดอาหารเพื่อเพิ่มอัตราส่วนสูงกว่าอาหารที่ไม่มีสารเจือปน ความแตกต่างระหว่างสารสําคัญไม่ได้ .
ในการสิ้นสุดระยะเวลาสุกรที่ได้รับอาหารที่ปรับเพิ่มขึ้นได้เร็วขึ้น และใช้อาหารมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าผู้ที่อยู่ในกลุ่มไวลามัยซิน

นอกจากนี้ , กรดซอร์เบตผสมผสานเพิ่มประสิทธิภาพ–หมูมากกว่าทำกรดฟอร์มิกธรรมดา เพื่อรวม
ระยะเวลาขุน อัตราการเจริญเติบโตเฉลี่ยแล้ว 878 , และ , 930 กรัม / วันและอาหารเพื่อเพิ่มอัตราส่วน 2.55 , 2.51 , 2.43 และ
232 kg DM / กิโลกรัมสำหรับอาหารโดยไม่ได้รับสารและไวลามัยซิน , กรด และ กรดฟอร์มิค มิค ( ซอร์เบตผสมผสาน
ตามลำดับ วัตถุเจือปนอาหารเพื่อเพิ่มอัตราการเจริญเติบโตและอัตราส่วนเมื่อเทียบกับอาหารที่ไม่มีสารเจือปน ประสิทธิภาพดีกว่าด้วยการเสริมกรดอินทรีย์
ของผู้ปลูกและอาหารสามารถกว่ากับไวลามัยซินเสริม
อาหารปลูกเท่านั้น นอกจากนี้กรดซอร์เบตและปรับปรุงอัตราส่วนผสมอาหารเพื่อเพิ่มมากขึ้นกว่ากรดฟอร์มิกธรรมดา ในช่วงเติบโต
, สารลดอุบัติการณ์ของโรคอุจจาระร่วงในอาหารเส้นใยอาหาร ในอาหารเส้นใยสูง , อุบัติการณ์ของ
ท้องเสียต่ำโดยทั่วไป ยกเว้นในการรักษาไวลามัยซิน . เราสรุปได้ว่า กรดฟอร์มิค และกรดซอร์เบต
จำกัดผสมผสานเป็นทางเลือกที่มีประสิทธิภาพเท่าเทียมกับยาปฏิชีวนะที่ไวลามัยซินในอาหารผู้ผลิต เนื่องจากกรดอินทรีย์สามารถเพิ่ม
อาหารเขาเช่นกัน การใช้ผลในการปรับปรุงต่อไปในการปฏิบัติตัวเมื่อเทียบกับไวลามัยซินซึ่งสามารถใช้ในอาหาร
ปลูกเท่านั้น ประสิทธิภาพของกรด เช่น การเจริญเติบโต promoter คือปณิธานยังซอร์เบต .  2002
Elsevier Science เท่าสงวนลิขสิทธิ์