In 1735, slavery had been outlawed

In 1735, slavery had been outlawed in the young Georgia colony. In 1749, George Whitefield campaigned for its legalization, claiming that the territory would never be prosperous unless farms were able to use slave labor.[24][page needed] He began his fourth visit to America in 1751 advocating slavery, viewing its re-legalization in Georgia as necessary to make his plantation profitable.[25] Partly through his campaigns and written pleas to the Georgia Trustees, it was re-legalized in 1751. Whitefield purchased slaves, who then worked at his Bethesda Orphanage. To help raise money for the orphanage, he also employed slaves at Providence Plantation. Whitefield was known to treat his slaves well; they were reputed to be devoted to him, and he was critical of the abuse of slaves by other owners.[26][page needed] When Whitefield died, he bequeathed his slaves to the Countess of Huntingdon.[27][page needed] His attitude towards slavery is expressed in a letter to Mr B. written from Bristol 22 March 1751:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 1735 ทาสมีได้ outlawed ในอาณานิคมจอร์เจียหนุ่ม ใน 1749 ไวท์ฟีลด์จอร์จมูลสำหรับการรับรองเอกสาร อ้างว่า ดินแดนจะไม่เจริญถ้าฟาร์มมีความสามารถในการใช้แรงงานทาส [24] [หน้าจำเป็น] เขาเริ่มเขาสี่ชมอเมริกาใน 1751 advocating ทาส ดูการดำเนินการในจอร์เจียเป็นความจำเป็นเพื่อทำให้สวนของเขามีกำไร [25] บางส่วนผ่านการส่งเสริมการขายของเขาและเขียน pleas เพื่อมูลนิธิจอร์เจีย มันถูก legalized อีกใน 1751 ไวท์ฟีลด์ซื้อทาส ที่ทำงานแล้ว ที่มูลนิธิสงเคราะห์เด็กของเขาเบเทสดา เพื่อช่วยเพิ่มเงินสำหรับนิธิ เขายังจ้างทาสที่จัดเตรียมสวน ไวท์ฟีลด์ได้รู้จักปฏิบัติต่อทาสของเขาดี พวกเขามีชื่อเสียงจะทุ่มเทเพื่อเขา และกำลังสำคัญของละเมิดทาสเจ้าอื่น ๆ [26] [หน้าจำเป็น] เมื่อไวท์ฟีลด์ตาย เขา bequeathed เขาทาสการเคาน์เต Huntingdon [27] [หน้าจำเป็น] จดหมายถึงนาย B. เขียนจากบริ 22 1751 มีนาคมแสดงทัศนคติที่เขามีต่อทาส:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน 1735, การเป็นทาสได้รับกรรมในอาณานิคมหนุ่มจอร์เจีย ใน 1749 จอร์จไวท์ฟิลด์รณรงค์ให้ถูกต้องตามกฎหมายของตนโดยอ้างว่าดินแดนที่ไม่เคยจะมีความเจริญรุ่งเรืองเว้นแต่ฟาร์มก็สามารถที่จะใช้แรงงานทาส. [24] [หน้าจำเป็น] เขาเริ่มเข้าชมที่สี่ของเขาไปอเมริกา 1751 ในการสนับสนุนการเป็นทาสของมันดูอีกครั้ง ถูกต้องตามกฎหมายในจอร์เจียเป็นสิ่งจำเป็นที่จะทำให้สวนของเขาที่ทำกำไรได้. [25] บางส่วนผ่านแคมเปญและอ้อนวอนเขียนของเขาที่จะกรรมาธิการจอร์เจียก็เป็นอีกครั้งที่ทำให้การค้าใน 1751 Whitefield ซื้อทาสที่แล้วทำงานอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของเขาเบเทสดา เพื่อช่วยหาเงินบริจาคให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้านอกจากนี้เขายังมีงานทำทาสที่สุขุมแพลนเทชัน Whitefield เป็นที่รู้จักกันในการรักษาทาสของเขาดี; พวกเขาได้รับชื่อเสียงที่จะทุ่มเทให้กับเขาและเขามีความสำคัญของการละเมิดทาสโดยเจ้าของอื่น ๆ . [26] [หน้าจำเป็น] เมื่อ Whitefield ตายเขาพินัยกรรมทาสของเขาที่จะคุณหญิงแห่ง Huntingdon. [27] ​​[หน้าจำเป็น] ทัศนคติของเขาต่อการเป็นทาสจะแสดงในจดหมายถึงนายบีเป็นลายลักษณ์อักษรจากบริสตอ 22 มีนาคม 1751:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเดินทางเป็นทาสได้รับการผิดกฎหมายในอาณานิคมจอร์เจียหนุ่ม ในปี 1749 , George Whitefield รณรงค์ให้มันถูกต้องตามกฎหมาย อ้างว่าดินแดนจะไม่มีวันเจริญถ้าฟาร์มสามารถใช้แรงงานทาส [ 24 ] [ หน้า ] เขาเริ่มเป็นคนที่ 4 ไปอเมริกาใน 1751 สนับสนุนระบบทาส ดูของเป็นถูกต้องตามกฎหมายในจอร์เจียเท่าที่จำเป็นเพื่อให้สวนของเขาปฏิ[ 25 ] บางส่วนผ่านแคมเปญของเขาและเขียนคำร้องไปยังจอร์เจียมูลนิธิ , มันเป็น legalized ใน 1751 . Whitefield ซื้อทาส ผู้ทำงานในเบเทสดา บ้านเด็กกำพร้า เพื่อช่วยเพิ่มเงินสำหรับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขายังใช้ทาสในพรอวิเดนซ์สวน Whitefield เป็นที่รู้จักกันเพื่อรักษาทาสของเขาเป็นอย่างดี เขามีชื่อเสียงเป็นที่อุทิศให้กับเขาและเขาก็มีการละเมิดของทาสโดยเจ้าของอื่น ๆ . [ 26 ] [ หน้า ] เมื่อต้องการ Whitefield จะตาย เขาได้มอบไว้ให้ทาสของเขากับเคาน์เตสแห่ง Huntingdon [ 27 ] [ หน้า ] ทัศนคติของเขาต่อเป็นทาสจะแสดงในจดหมายถึงนาย ข. เขียนจาก Bristol 1751 : 22 มีนาคม