Depression levelTo address hypothes

Depression level
To address hypothesis 1, using RM ANCOVA, adjusted by baseline depression scores, gender, age, habit of music and region belief, to test for between-group difference in the depression score over eight weeks yielded significant difference (p = 0Æ016; Table 2 and Fig. 2). In addition, ANCOVA, adjusted by baseline depression scores, gender, age, habit of music and religion belief, was used to determine any statistical significant difference in depression scores between the two groups at each week. As shown in Table 2, no significant differences were found between the two groups at week 2 (p = 0Æ639), week 3 (p = 0Æ213) and week 5 (p = 0Æ089), but significant differences were found between groups at week 4 (p = 0Æ005), week 6 (p = 0Æ012), week 7 (p = 0Æ008) and week 8 (p = 0Æ006). To address hypothesis 2, RM ANCOVA was used to test for within-times factor (eight weeks) for each group. In the non-music group, results revealed that there was no significant reduction in the depression scores (Trend analysis, F = 0Æ18, p = 0Æ677) over
the eight weeks. On the other hand, there was significant reduction in the depression scores over the eight week for the music group (Trend analysis, F = 7Æ05, p = 0Æ016).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาวะซึมเศร้าระดับการสมมติฐานที่ 1 ใช้ ANCOVA RM ปรับพื้นฐานคะแนนภาวะซึมเศร้า เพศ อายุ นิสัยของภูมิภาคและเพลงความเชื่อ การทดสอบความแตกต่างระหว่างกลุ่มในคะแนนภาวะซึมเศร้ากว่าแปดสัปดาห์ให้ผลแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0Æ016 ตารางที่ 2 และรูปที่ 2) นอกจากนี้ ANCOVA ปรับพื้นฐานคะแนนภาวะซึมเศร้า เพศ อายุ นิสัยความเชื่อศาสนาและเพลง ถูกใช้เพื่อกำหนดความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในคะแนนภาวะซึมเศร้าระหว่างสองกลุ่มในแต่ละสัปดาห์ ดังแสดงในตารางที่ 2 ไม่สำคัญพบความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มในสัปดาห์ที่ 2 (p = 0Æ639), สัปดาห์ 3 (p = 0Æ213) และสัปดาห์ที่ 5 (p = 0Æ089), แต่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มที่สัปดาห์ที่ 4 (p = 0Æ005), สัปดาห์ที่ 6 (p = 0Æ012), สัปดาห์ 7 (p = 0Æ008) และสัปดาห์ที่ 8 (p = 0Æ006) การสมมติฐานที่อยู่ 2, RM ANCOVA ใช้การทดสอบสำหรับปัจจัยภายในเวลา (8 สัปดาห์) สำหรับแต่ละกลุ่ม ในกลุ่ม-เพลง ผลเปิดเผยว่า ก็ไม่ลดคะแนนภาวะซึมเศร้าอย่างมีนัยสำคัญ (แนวโน้มการวิเคราะห์ F = 0Æ18, p = 0Æ677) มากกว่าสัปดาห์แปด บนมืออื่น ๆ มีคะแนนภาวะซึมเศร้าลดสำคัญกว่าแปดสัปดาห์สำหรับกลุ่มดนตรี (แนวโน้มการวิเคราะห์ F = 7Æ05, p = 0Æ016)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับภาวะซึมเศร้า
ที่อยู่สมมติฐาน 1 โดยใช้ ANCOVA RM ปรับด้วยคะแนนพื้นฐานภาวะซึมเศร้าเพศอายุนิสัยของเพลงและภูมิภาคความเชื่อในการทดสอบสำหรับความแตกต่างระหว่างกลุ่มในคะแนนภาวะซึมเศร้ามากกว่าแปดสัปดาห์ให้ผลแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0Æ016; ตารางที่ 2 และรูปที่. 2) นอกจากนี้ ANCOVA ปรับด้วยคะแนนพื้นฐานภาวะซึมเศร้าเพศอายุนิสัยของเพลงและความเชื่อศาสนาถูกนำมาใช้ในการกำหนดความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในคะแนนภาวะซึมเศร้าระหว่างสองกลุ่มในแต่ละสัปดาห์ ดังแสดงในตารางที่ 2 ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสองกลุ่มในสัปดาห์ที่ 2 (p = 0Æ639) สัปดาห์ที่ 3 (p = 0Æ213) และสัปดาห์ที่ 5 (p = 0Æ089) แต่ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มในสัปดาห์ที่ 4 (p = 0Æ005) สัปดาห์ที่ 6 (p = 0Æ012) สัปดาห์ที่ 7 (p = 0Æ008) และในสัปดาห์ที่ 8 (p = 0Æ006) เพื่อรับมือกับสมมติฐาน 2, RM ANCOVA ถูกใช้ในการทดสอบภายในครั้งปัจจัย (แปดสัปดาห์) สำหรับแต่ละกลุ่ม ในกลุ่มที่ไม่ใช่เพลงผลการศึกษาพบว่าไม่มีความสำคัญในการลดคะแนนภาวะซึมเศร้า (การวิเคราะห์แนวโน้ม F = 0Æ18, P = 0Æ677) กว่า
แปดสัปดาห์ที่ผ่านมา บนมืออื่น ๆ มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในคะแนนภาวะซึมเศร้าในช่วงสัปดาห์ที่แปดสำหรับกลุ่มดนตรี (การวิเคราะห์แนวโน้ม F = 7Æ05, P = 0Æ016)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับภาวะซึมเศร้าที่อยู่ 1 RM ตามสมมติฐานการปรับฐานคะแนนจากภาวะซึมเศร้า เพศ อายุ นิสัย ของดนตรี และความเชื่อ ภูมิภาค เพื่อทดสอบความแตกต่างระหว่างกลุ่มในภาวะซึมเศร้าคะแนนกว่าแปดสัปดาห์ พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p = 0 กู้ 016 ตารางที่ 2 และรูปที่ 2 ) นอกจากนี้ หลังปรับฐานคะแนนจากภาวะซึมเศร้า เพศ อายุ นิสัย ของดนตรี และ ความเชื่อ ศาสนา ศึกษามีความแตกต่างในภาวะซึมเศร้าคะแนนระหว่างสองกลุ่มในแต่ละสัปดาห์ ดังแสดงในตารางที่ 2 ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสองกลุ่มในสัปดาห์ที่ 2 ( p = 0 กู้ไม่ได้ ) 3 สัปดาห์ ( P = 0 กู้ 213 ) และสัปดาห์ที่ 5 ( P = 0 กู้ 089 ) แต่พบว่ามีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในสัปดาห์ที่ 4 ( P = 0 กู้ 005 ) สัปดาห์ 6 ( p = 0 กู้ 012 ) สัปดาห์ที่ 7 ( p = 0 กู้ 008 ) และสัปดาห์ที่ 8 ( p = 0 กู้ 006 ) ที่อยู่ตามสมมติฐานที่ 2 RM ใช้ทดสอบภายในเวลาตัวประกอบ ( 8 สัปดาห์ ) สำหรับแต่ละกลุ่ม ไม่ใช่เพลงในกลุ่ม พบว่าไม่มีความสัมพันธ์ในการลดภาวะซึมเศร้าคะแนน ( แนวโน้มการวิเคราะห์ , F = 0 กู้ 18 , p = 0 กู้ 677 ) มากกว่าแปดสัปดาห์ บนมืออื่น ๆ , มีการลดลงในภาวะซึมเศร้าคะแนนกว่าแปดสัปดาห์สำหรับกลุ่มเพลง ( แนวโน้มการวิเคราะห์ , F = 7 กู้ 05 , p = 0 กู้ 016 )