1.ลาวลุ่ม หมายถึงชาวลาวที่อาศัยอยู่

1.ลาวลุ่ม หมายถึงชาวลาวที่อาศัยอยู่ในเขตที่ราบ ส่วนใหญ่ได้แก่คนเชื้อชาติลาว ภูไท ไทดำ ไทลื้อ ฯลฯ ใช้ภาษาลาวหรือภาษาตระกูลภาษาไทเป็นภาษาหลัก ประชาชนกลุ่มนี้มีอยู่ร้อยละ 68 ของจำนวนประชากรทั้งหมดและอาศัยกระจายอยู่ทั่วประเทศ ถือว่าเป็นกลุ่มชาวลาวที่มีจำนวนมากที่สุดในประเทศ
2.ลาวเทิง หมายถึงชาวลาวที่อาศัยอยู่ในเขตที่ราบสูง เช่น ชาวบรู มะกอง งวน ตะโอย ตาเลียง ละเม็ด ละเวน กะตัง ฯลฯ ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ทางภาคใต้ของประเทศ เช่น แขวงจำปาสัก แขวงเซกอง แขวงอัตตะปือ คิดเป็นร้อยละ 22 ของจำนวนประชากรทั้งหมด
3.ลาวสูง หมายถึงชาวลาวที่อาศัยอยู่ในเขตภูเขาสูง เช่น ชาวม้ง เย้า มูเซอ ผู้น้อย และชาวเขาเผ่าต่างๆ ส่วนมากอาศัยอยู่ในเขตภาคเหนือของลาว เช่น แขวงหลวงพระบาง แขวงเชียงขวาง และตามแนวตะเข็บชายแดนภาคเหนือ ชาวลาวกลุ่มนี้คิดเป็นจำนวนร้อยละ 9 ของจำนวนประชากรทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. ลาวลุ่ม ส่วนใหญ่ ได้แก่ คนเชื้อชาติลาวภูไทไทดำไทลื้อ ฯลฯ ประชาชนกลุ่มนี้มีอยู่ร้อยละ 68
เช่นชาวบรูมะกองงวนตะโอยตาเลียงละเม็ดละเวนกะตัง ฯลฯ เช่นแขวงจำปาสักแขวงเซกองแขวงอัตตะปือคิดเป็นร้อยละ 22 ของจำนวนประชากรทั้งหมด
3. ลาวสูง เช่นชาวม้งเย้ามูเซอผู้น้อยและชาวเขาเผ่าต่างๆ เช่นแขวงหลวงพระบางแขวงเชียงขวางและตามแนวตะเข็บชายแดนภาคเหนือชาวลาวกลุ่มนี้คิดเป็นจำนวนร้อยละ 9 ของจำนวนประชากรทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 .ลาวลุ่มหมายถึงชาวลาวที่อาศัยอยู่ในเขตที่ราบส่วนใหญ่ได้แก่คนเชื้อชาติลาวภูไทไทดำไทลื้อฯลฯใช้ภาษาลาวหรือภาษาตระกูลภาษาไทเป็นภาษาหลักประชาชนกลุ่มนี้มีอยู่ร้อยละ 68ถือว่าเป็นกลุ่มชาวลาวที่มีจำนวนมากที่สุดในประเทศ
2 .ลาวเทิงหมายถึงชาวลาวที่อาศัยอยู่ในเขตที่ราบสูงเช่นชาวบรูมะกองงวนตะโอยตาเลียงละเม็ดละเวนกะตังฯลฯส่วนใหญ่อาศัยอยู่ทางภาคใต้ของประเทศเช่นแขวงจำปาสักแขวงเซกองแขวงอัตตะปือคิดเป็นร้อยละ 223 .ลาวสูงหมายถึงชาวลาวที่อาศัยอยู่ในเขตภูเขาสูงเช่นชาวม้งเย้ามูเซอผู้น้อยและชาวเขาเผ่าต่างๆส่วนมากอาศัยอยู่ในเขตภาคเหนือของลาวเช่นแขวงหลวงพระบางแขวงเชียงขวางและตามแนวตะเข็บชายแดนภาคเหนือ9 ของจำนวนประชากรทั้งหมด