D. Discussion The evidence in secti

D. Discussion
The evidence in sections V.A, V.B, and V.C must be interpreted with caution. Since this is an experiment without random assignment, no analysis of causality can be conclusive. The main problem is the possibility that some unobserved characteristic is correlated with G and is also the main cause of abnormal returns. This type of omitted-variable bias could be something prosaic, such as imperfect industry adjustments or model misspecification, or something more difficult to quantify, such as a partially unobservable or immeasurable “corporate culture”. Under the latter explanation, management behavior would be constrained by cultural norms within the firm, and democracy and dictatorship would be a persistent feature of a corporate culture; G would be a symptom, but not a cause, of this culture. In this case, all the results of the paper could be explained if investors mispriced culture in 1990, just as they appear to have mispriced its proxy, G. The policy impact of reducing G would be nonexistent unless it affected the culture of managerial power that was the true driver of poor performance.
In addition to the three hypotheses considered above, other explanations fall into the general class of “Type I” error. For example, one could argue that investors in 1990 had rational expectations about the expected costs and benefits of takeover defenses, where the expected costs are more severe agency problems and the expected benefits are higher takeover premia. Then, when the hostile takeover market largely evaporated in the early 1990s – perhaps because of macroeconomic conditions unrelated to takeover defenses – Dictatorship firms were left with the costs but none of the benefits of their defenses. Over the subsequent decade, the expected takeover premia eroded as investors gradually learned about the weak takeover market. Simple calculations suggest that this explanation cannot be that important. Suppose that in 1990 the expected takeover probability for Dictatorship firms was 30 percent, and the expected takeover premium conditional on takeover was also 30 percent. Further suppose that both of these numbers were zero for Democracy firms. Then, the unconditional expected takeover premium for Dictatorship firms would have been only nine percent, which is approximately the relative underperformance of these firms for only a single year.
In sum, we find some evidence in support of Hypothesis I and no evidence in support of Hypothesis II. For Hypothesis III, we find that industry classification can explain somewhere between one-sixth and one-third of the benchmark abnormal returns, but we do not find any other observable characteristic that explains the remaining abnormal return. The subindex regressions, which might be helpful in distinguishing between Hypotheses I and III, are not powerful enough for strong inference. We conclude that the remaining performance differences, which are economically large, were either directly caused by governance provisions (Hypothesis I), or were related to unobservable or difficult-to-measure characteristics correlated with governance provisions (Hypothesis III).
What do these hypotheses imply about abnormal returns in the future? None suggests any obvious pattern for the relationship between G and returns. Under Hypothesis I, if we interpret our test as a long-run event study, then there is no reason to expect any relationship once the market has fully priced the underlying “event” of corporate governance. The fact that this price adjustment is taking such a long time does not seem so surprising in light of the lengthy intervals necessary for much more tangible information to be incorporated into prices.24
Thus, to the extent that end-of-sample price adjustment is incomplete, complete, or has overreacted, the future relationship between G and returns could be negative, zero, or positive.
Under Hypothesis II, there is a similar dependence on whether past insider information has been fully incorporated into prices. Under Hypothesis III, future return differences would be driven the relevant omitted characteristic; clearly, this hypothesis yields no clear prediction.

24 For example, there is evidence that earnings surprises [Bernard and Thomas 1989], dividend omissions [Michaely, Thaler, and Womack 1995], and stock repurchases [Ikenberry, Lakonishok, and Vermaelen 1995] have long-term drift following the event, and all seem to be relatively simple events compared to changes in governance structure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

D. สนทนา หลักฐานในส่วน V.A, V.B และ V.C ต้องตีความ ด้วยความระมัดระวัง เนื่องจากเป็นการทดลอง โดยกำหนดสุ่ม causality วิเคราะห์ไม่ได้ข้อสรุป ปัญหาหลักคือ ความเป็นไปได้ว่า ลักษณะบาง unobserved มี correlated กับ G และยังเป็นสาเหตุหลักการส่งคืนปกติ ชนิดของตัวแปรละอคตินี้อาจเป็นสิ่งที่ธรรมดา เช่นปรับปรุงอุตสาหกรรมไม่สมบูรณ์ หรือรุ่น misspecification หรือสิ่งที่ยากต่อการกำหนดปริมาณ เช่นการ unobservable บางส่วน หรือนี่ "วัฒนธรรมองค์กร" ภายใต้คำอธิบายหลัง พฤติกรรมการบริหารจะถูกจำกัด โดยวัฒนธรรมบรรทัดฐานภายในบริษัท และประชาธิปไตยและเผด็จจะเป็นลักษณะแบบของวัฒนธรรมองค์กร G จะเป็นอาการ แต่ไม่มีสาเหตุ วัฒนธรรมนี้ ในกรณีนี้ ผลลัพธ์ทั้งหมดของกระดาษอาจอธิบายถ้า นักลงทุน mispriced วัฒนธรรมในปี 1990 เหมือนพวกเขาจะมี mispriced ของพร็อกซี่ กรัม ผลกระทบของนโยบายการลด G จะไม่มีอยู่เว้นแต่จะได้รับผลกระทบวัฒนธรรมของอำนาจบริหารที่ไดรเวอร์จริงประสิทธิภาพไม่ดี นอกจากสมมุติฐาน 3 ที่ถือว่าเหนือ คำอธิบายอื่น ๆ อยู่ในระดับทั่วไปของข้อผิดพลาด "พิมพ์ฉัน" ตัวอย่าง หนึ่งอาจโต้เถียงว่า นักลงทุนในปี 1990 มีความคาดหวังเชือดเกี่ยวกับต้นทุนที่คาดไว้และผลประโยชน์ของแผ่นป้องกัน ซึ่งต้นทุนที่คาดว่าจะรุนแรงมากขึ้นหน่วยงานปัญหา และประโยชน์ที่คาดว่าจะสูงแผ่น premia แล้ว เมื่อตลาดแผ่นเป็นส่วนใหญ่หายไปในช่วงปี 1990 – อาจเนื่องจากสภาพเศรษฐกิจมหภาคที่เกี่ยวข้องเพื่อป้องกันแผ่น – บริษัทเผด็จถูกซ้ายกับต้นทุนแต่ไม่มีประโยชน์ของการป้องกันของพวกเขา ช่วงทศวรรษต่อ ๆ มา premia แผ่นคาดเกิดเป็นนักลงทุนได้เรียนรู้เกี่ยวกับตลาดแผ่นอ่อนค่อย ๆ คำนวณง่าย ๆ แนะนำว่า คำอธิบายนี้ไม่ที่สำคัญ สมมติว่า ในปี 1990 ความน่าเป็นแผ่นที่คาดไว้สำหรับบริษัทเผด็จ 30 เปอร์เซ็นต์ และยังมีพรีเมียมแผ่นคาดตามเงื่อนไขบน takeover 30 เปอร์เซ็นต์ ต่อไป สมมติว่า ตัวเลขเหล่านี้ทั้งสองถูกเป็นศูนย์สำหรับบริษัทประชาธิปไตย แล้ว พรีเมียมคาดแผ่นไม่มีเงื่อนไขสำหรับบริษัทเผด็จจะได้เพียงเก้าเปอร์เซ็นต์ ซึ่งเป็นการประมาณการแบบ underperformance ของบริษัทเหล่านี้เพียงปีเดียว ในผล เราค้นหาบางหลักฐานสนับสนุนสมมติฐานฉันและไม่มีหลักฐานสนับสนุนสมมติฐาน II สำหรับสมมติฐาน III เราพบว่า การจัดประเภทอุตสาหกรรมสามารถอธิบายอยู่ระหว่างหกหนึ่งหนึ่งในสามของคืนปกติมาตรฐาน แต่เราไม่พบใด ๆ อื่น ๆ observable ลักษณะที่อธิบายกลับผิดปกติเหลือ Regressions subindex ซึ่งอาจจะเป็นประโยชน์ในการแยกความแตกต่างระหว่างสมมุติฐานผมและ III ไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอสำหรับข้อแข็งแรง เราสรุปว่า เหลือผลต่างประสิทธิภาพ ซึ่งมีขนาดใหญ่สะอาด ถูกอย่างใดอย่างหนึ่งโดยตรงเกิดจากบทบัญญัติการกำกับดูแลกิจการ (สมมติฐานผม), หรือที่เกี่ยวข้องกับ unobservable หรือ วัดยากลักษณะ correlated กับบทบัญญัติการกำกับดูแลกิจการ (สมมติฐาน III) อะไรทำสมมุติฐานเหล่านี้เป็นสิทธิ์แบบเกี่ยวกับส่งกลับค่าความผิดปกติในอนาคต ไม่แนะนำมีรูปแบบที่ชัดเจนสำหรับความสัมพันธ์ระหว่าง G และส่งกลับ ภายใต้สมมติฐาน ถ้าเราตีความเราทดสอบเหตุการณ์ยาวเรียน แล้วมีเหตุผลไม่คาดหวังความสัมพันธ์ใด ๆ เมื่อตลาดได้เต็มราคาแบบ "เหตุการณ์" ของกิจการ ปรับปรุงราคานี้จะใช้เวลานานเช่นดูเหมือนว่าไม่น่าแปลกใจมากเมื่อช่วงยาวที่จำเป็นสำหรับข้อมูลที่จับต้องได้มากขึ้นจะรวมอยู่ใน prices.24 ดังนั้น เท่าที่ราคาสิ้นสุดอย่างสมบูรณ์ สมบูรณ์ หรือมี overreacted ความสัมพันธ์ในอนาคตระหว่าง G และส่งคืนอาจลบ ศูนย์ หรือบวกได้ ภายใต้สมมติฐาน II มีแบบคล้ายพึ่งว่าข้อมูลภายในที่ผ่านมามีการเต็มรวมอยู่ในราคา ภายใต้สมมติฐาน III แตกต่างคืนในอนาคตจะควบคุมลักษณะที่ไม่เกี่ยวข้อง ชัดเจน สมมติฐานนี้ทำให้คาดเดาไม่ชัดเจน 24 ตัวอย่าง มีหลักฐานว่า ประหลาดใจกำไร [เบอร์นาร์ดและ Thomas 1989], ละเว้นการจ่ายเงินปันผล [Michaely, Thaler และ Womack 1995], และ repurchases หุ้น [Ikenberry, Lakonishok และ Vermaelen 1995] มีระยะยาวดริฟท์ต่อเหตุการณ์ และทั้งหมดดูเหมือนเป็น เหตุการณ์ที่ค่อนข้างง่ายเมื่อเทียบกับการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างการกำกับดูแลกิจการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

D. อภิปราย
หลักฐานในส่วน VA, VB และ VC จะต้องตีความด้วยความระมัดระวัง เนื่องจากนี่คือการทดลองแบบสุ่มโดยไม่ได้รับมอบหมายการวิเคราะห์สาเหตุที่ไม่สามารถเป็นข้อสรุป ปัญหาหลักคือความเป็นไปได้ว่าบางลักษณะสังเกตมีความสัมพันธ์กับ G และยังเป็นสาเหตุหลักของผลตอบแทนที่ผิดปกติ ประเภทของการมีอคติละเว้นตัวแปรนี้อาจเป็นสิ่งที่น่าเบื่อเช่นการปรับเปลี่ยนอุตสาหกรรมที่ไม่สมบูรณ์หรือ misspecification รูปแบบหรือสิ่งที่ยากมากที่จะหาจำนวนเช่นบางส่วนหรือสำรวจมากมาย "วัฒนธรรมองค์กร" ภายใต้คำอธิบายหลังพฤติกรรมการจัดการจะถูก จำกัด โดยบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมภายใน บริษัท และประชาธิปไตยและการปกครองแบบเผด็จการจะเป็นคุณสมบัติที่ถาวรของวัฒนธรรมองค์กร; G จะเป็นอาการ แต่ไม่ได้เป็นสาเหตุของวัฒนธรรมนี้ ในกรณีนี้ผลลัพธ์ทั้งหมดของกระดาษที่สามารถอธิบายได้ถ้านักลงทุน mispriced วัฒนธรรมในปี 1990 เช่นเดียวกับที่พวกเขาดูเหมือนจะได้ mispriced พร็อกซีจีส่งผลกระทบต่อนโยบายการลด G จะไม่มีอยู่เว้นแต่จะได้รับผลกระทบวัฒนธรรมของอำนาจการบริหารจัดการที่ เป็นคนขับรถที่แท้จริงของประสิทธิภาพที่ดี.
นอกจากนี้ยังมีการพิจารณาสามสมมติฐานข้างต้นคำอธิบายอื่น ๆ ตกอยู่ในระดับทั่วไปของ "ประเภท" ข้อผิดพลาด ตัวอย่างเช่นหนึ่งได้ยืนยันว่านักลงทุนในปี 1990 มีความคาดหวังที่มีเหตุผลเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายที่คาดหวังและผลประโยชน์ของการป้องกันการรัฐประหารที่ค่าใช้จ่ายที่คาดว่าหน่วยงานที่เป็นปัญหาที่รุนแรงมากขึ้นและผลประโยชน์ที่คาดว่าจะมีการปฏิวัติ Premia ที่สูงขึ้น จากนั้นเมื่อตลาดปฏิปักษ์ปฏิวัติระเหยส่วนใหญ่ในช่วงปี 1990 - บางทีอาจเป็นเพราะสภาพเศรษฐกิจมหภาคที่ไม่เกี่ยวข้องกับการป้องกันการรัฐประหาร - บริษัท เผด็จการถูกทิ้งไว้กับค่าใช้จ่าย แต่ไม่มีประโยชน์ของการป้องกันของพวกเขา กว่าทศวรรษต่อมา Premia ครอบครองคาดว่ากัดเซาะขณะที่นักลงทุนค่อยๆเรียนรู้เกี่ยวกับการครอบครองตลาดที่อ่อนแอ การคำนวณอย่างง่ายชี้ให้เห็นว่าคำอธิบายนี้ไม่สามารถเป็นสิ่งสำคัญที่ สมมติว่าในปี 1990 น่าจะเป็นที่คาดว่าการปฏิวัติสำหรับ บริษัท เผด็จการแห่งชาติเป็นร้อยละ 30 และพรีเมี่ยมครอบครองคาดว่าเงื่อนไขในการปฏิวัติยังเป็นร้อยละ 30 นอกจากนี้คิดว่าทั้งสองของตัวเลขเหล่านี้เป็นศูนย์สำหรับ บริษัท ประชาธิปไตย จากนั้นคาดว่าการรัฐประหารพรีเมี่ยมที่ไม่มีเงื่อนไขสำหรับ บริษัท เผด็จการแห่งชาติจะได้รับเพียงร้อยละเก้าซึ่งมีประมาณ underperformance ญาติของ บริษัท เหล่านี้เพียงปีเดียว.
โดยสรุปเราพบหลักฐานในการสนับสนุนของสมมติฐาน I และหลักฐานในการสนับสนุนไม่บาง สมมติฐานที่สอง สำหรับสมมติฐานที่สามเราจะพบว่าการจัดหมวดหมู่อุตสาหกรรมสามารถอธิบายบางระหว่างหนึ่งในหกและหนึ่งในสามของผลตอบแทนที่ผิดปกติมาตรฐาน แต่เราจะไม่พบลักษณะที่สังเกตอื่น ๆ ที่อธิบายถึงผลตอบแทนที่ผิดปกติที่เหลือ วิเคราะห์ subindex ซึ่งอาจจะเป็นประโยชน์ในความแตกต่างระหว่างสมมติฐาน I และ III, ไม่ได้มีประสิทธิภาพเพียงพอสำหรับการอนุมานที่แข็งแกร่ง เราสรุปได้ว่าความแตกต่างของผลการดำเนินงานที่เหลือซึ่งมีขนาดใหญ่ทางเศรษฐกิจได้อย่างใดอย่างหนึ่งเกิดโดยตรงจากบทบัญญัติการกำกับดูแล (สมมติฐานฉัน) หรือมีความสัมพันธ์กับลักษณะสำรวจหรือยากต่อการวัดความสัมพันธ์กับบทบัญญัติการกำกับดูแล (สมมติฐาน III).
ทำอะไรสมมติฐานเหล่านี้ บ่งบอกถึงความผิดปกติเกี่ยวกับผลตอบแทนในอนาคตหรือไม่ ไม่มีรูปแบบใด ๆ ที่แสดงให้เห็นชัดเจนสำหรับความสัมพันธ์ระหว่าง G และผลตอบแทน ภายใต้สมมติฐานที่ผมถ้าเราตีความการทดสอบของเราเป็นเหตุการณ์การศึกษาระยะยาวแล้วมีเหตุผลที่จะคาดหวังความสัมพันธ์ใด ๆ เมื่อตลาดมีราคาพื้นฐานอย่างเต็มที่ "เหตุการณ์" การกำกับดูแลกิจการที่ไม่มี ความจริงที่ว่าการปรับราคานี้คือการดังกล่าวเป็นเวลานานดูเหมือนจะไม่น่าแปลกใจดังนั้นในแง่ของช่วงเวลาที่มีความยาวที่จำเป็นสำหรับข้อมูลที่มีตัวตนมากขึ้นจะรวมอยู่ใน prices.24
ดังนั้นในขอบเขตที่สิ้นสุดของตัวอย่างการปรับราคา ไม่ครบถ้วนสมบูรณ์หรือได้แสดงออกความสัมพันธ์ในอนาคตระหว่าง G และผลตอบแทนที่อาจจะลบศูนย์หรือบวก.
ภายใต้สมมติฐานที่สองมีการพึ่งพาอาศัยกันคล้ายกับว่าข้อมูลภายในที่ผ่านมาได้รับการจดทะเบียนอย่างเต็มที่ในราคา ภายใต้สมมติฐานที่สามความแตกต่างของผลตอบแทนในอนาคตจะได้รับการขับเคลื่อนลักษณะละเว้นเกี่ยวข้อง อย่างชัดเจนสมมติฐานนี้อัตราผลตอบแทนที่ชัดเจนไม่มีการทำนาย. 24 ยกตัวอย่างเช่นมีหลักฐานว่าผลประกอบการที่น่าประหลาดใจ [เบอร์นาร์ดโทมัส 1989] งดจ่ายเงินปันผล [Michaely, Thaler และ Womack 1995] และหุ้นซื้อคืน [Ikenberry, Lakonishok และ Vermaelen 1995] มีดริฟท์ในระยะยาวต่อไปนี้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นค่อนข้างง่ายเมื่อเทียบกับการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างการกำกับดูแล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

D . การอภิปราย
หลักฐานในส่วน V , V . b , V . C ต้องตีความด้วยความระมัดระวัง เนื่องจากนี่เป็นการทดลองโดยการสุ่มกำหนด ไม่มีการวิเคราะห์ความเป็นเหตุเป็นผลได้ข้อสรุป ปัญหาหลักคือความเป็นไปได้ที่บาง unobserved ลักษณะมีความสัมพันธ์กับ g และยังเป็นสาเหตุหลักของผลตอบแทนที่ผิดปกติ ของตัวแปรละเว้นอคติประเภทนี้อาจจะเป็นสิ่งที่น่าเบื่อ ,เช่น การปรับรูปแบบอุตสาหกรรมที่ไม่สมบูรณ์ หรือ misspecification หรือบางสิ่งบางอย่างมากขึ้นยากที่จะหา เช่น ญี่ปุ่น unobservable บางส่วนหรือวัฒนธรรมขององค์กร ภายใต้คำอธิบายหลังพฤติกรรมการจัดการจะถูก จำกัด ตามบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมภายในบริษัท และประชาธิปไตยและเผด็จการจะเป็นคุณลักษณะที่ถาวรของวัฒนธรรมองค์กร ; G จะอาการแต่ไม่ใช่สาเหตุ ของวัฒนธรรมนี้ ในกรณีนี้ผลลัพธ์ทั้งหมดของกระดาษที่สามารถอธิบายได้ ถ้านักลงทุน mispriced วัฒนธรรมใน 1990 , เมื่อพวกเขาปรากฏมี mispriced ของพร็อกซี่ , G . นโยบายผลกระทบของการลด G จะหมดไปถ้ามันมีผลกระทบต่อวัฒนธรรมขององค์กรนั้นเป็นพลังขับที่แท้จริงของการปฏิบัติที่ไม่ดี
นอกจากสามข้อพิจารณาข้างต้นคำอธิบายอื่น ๆตกอยู่ในระดับทั่วไปของ " ประเภท " ข้อผิดพลาด ตัวอย่างเช่นหนึ่งอาจโต้แย้งว่านักลงทุนในปี 1990 มีความคาดหวังที่มีเหตุผลเกี่ยวกับคาดว่าต้นทุนและประโยชน์ของการ ป้องกัน ซึ่งคาดว่าต้นทุนเป็นปัญหาที่หน่วยงานที่รุนแรงมากขึ้นและประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ Premia การครอบครองที่สูงขึ้น จากนั้นเมื่อตลาดเทคโอเวอร์ไประเหยในช่วงต้นทศวรรษ 1990 –บางทีเป็นเพราะเงื่อนไขของการเผด็จการ บริษัทไม่เกี่ยวข้องกับการป้องกัน–เศรษฐศาสตร์มหภาค ถูกทิ้งไว้กับค่าใช้จ่าย แต่เรื่องประโยชน์ของการป้องกันของพวกเขา กว่าทศวรรษที่ตามมา , การกัดเซาะเนื่องจากนักลงทุนคาดว่า Premia ค่อยๆเรียนรู้เกี่ยวกับตลาดอย่างอ่อนแอการคำนวณง่าย ๆแนะนำว่า คำอธิบายนี้ไม่สามารถที่สำคัญ คาดว่า ในปี 1990 ที่คาดว่าน่าจะเป็นของบริษัท เทคโอเวอร์ เผด็จการคือ 30 เปอร์เซ็นต์ และคาดว่าการ พรีเมี่ยม เงื่อนไขในการครอบครองก็ 30 เปอร์เซ็นต์ ต่อไปสมมติว่าทั้งสองของตัวเลขเหล่านี้มีศูนย์สำหรับ บริษัท ประชาธิปไตย จากนั้นโดยคาดว่าการพรีเมี่ยม สำหรับ บริษัท ซึ่งจะได้รับเพียง 9 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งประมาณญาติ underperformance ของบริษัทเหล่านี้เพียงปีเดียว .
สรุปแล้วเราหาหลักฐานสนับสนุนสมมติฐานที่ฉัน และไม่มีหลักฐานสนับสนุนสมมติฐานที่ 2 สมมติฐานที่สามเราพบว่า การจำแนกอุตสาหกรรมสามารถอธิบายที่ไหนสักแห่งระหว่างหกและหนึ่งในสามของมาตรฐานผลตอบแทนผิดปกติ แต่เราไม่พบใด ๆอื่น ๆ สังเกตลักษณะที่อธิบายถึงความผิดปกติที่เหลือกลับมา การ subindex สังกะสี ซึ่งอาจเป็นประโยชน์ในการแยกระหว่าง 2 และ 3 ไม่ได้มีประสิทธิภาพเพียงพอสำหรับการอนุมานที่แข็งแกร่งเราสรุปได้ว่า เหลือการแสดงความแตกต่างที่มีขนาดใหญ่ซึ่งมีทั้ง โดยตรงเกิดจากบทบัญญัติการบริหาร ( สมมุติฐาน ) หรือมีความสัมพันธ์กับ unobservable หรือยากที่จะวัดลักษณะความสัมพันธ์กับบทบัญญัติการบริหาร ( สมมติฐาน 3 )
สมมติฐานเหล่านี้บ่งบอกอะไรเกี่ยวกับผลตอบแทนผิดปกติในอนาคต ?ไม่พบแบบแผนที่ชัดเจนใด ๆ สำหรับความสัมพันธ์ระหว่าง g และส่งกลับ ภายใต้สมมติฐานผม ถ้าเราตีความการทดสอบของเราเป็นเหตุการณ์การศึกษาระยะยาวแล้วไม่มีเหตุผลที่จะคาดหวังความสัมพันธ์ใด ๆเมื่อตลาดได้เต็มที่ราคาต้นแบบ " เหตุการณ์ " ของบรรษัทภิบาลความจริงที่ว่า การปรับราคานี้ไปนานจังดูไม่น่าแปลกใจดังนั้นในแง่ของยาวๆที่จำเป็นสำหรับมากขึ้นข้อมูลที่จับต้องได้ถูกรวมเข้าไปใน prices.24
ดังนั้นในขอบเขตที่สิ้นสุดของการปรับตัวอย่างราคาไม่ครบถ้วนสมบูรณ์หรือทำเกินไป ความสัมพันธ์ในอนาคตระหว่าง g และผลตอบแทนอาจจะลบ ศูนย์ หรือ บวก
ภายใต้สมมติฐานที่ 2 มีการใช้ข้อมูลภายในที่คล้ายกันว่า ที่ผ่านมาได้รับการจัดตั้งขึ้นอย่างเต็มที่ในราคา ภายใต้สมมติฐานที่ 3 ความแตกต่างของผลตอบแทนในอนาคตจะเป็นแรงผลักดันที่เกี่ยวข้องละเว้นลักษณะ ; ชัดเจน สมมติฐานนี้ผลผลิตไม่มีการคาดการณ์ที่ชัดเจน

24 ตัวอย่าง มีหลักฐานว่า เบอร์นาร์ด และ โทมัส ไรเซอร์ไพรส์ [ 1989 ] / [ michaely , เงินปันผล ,เทเลอร์ และ Womack 1995 ] , และการซื้อหุ้นคืน [ ikenberry lakonishok และ แฟร์มาเล่น , 1995 ] ล่องลอยระยะยาวเหตุการณ์ต่อไปนี้ และดูเหมือนจะเป็นเหตุการณ์ที่ค่อนข้างง่ายเมื่อเทียบกับการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างการบริหาร .