Whitey, 1984). According to Diener,

Whitey, 1984). According to Diener, Suh, Lucas and Smith (1999), SWB can be the result of bottom-up and top-down processes, i.e., a cumulation of singular events of happiness or an attitude of the subject to experience events in a positive way, respectively. In addition, teleological theories assume that SWB is the result of the attainment of a specific state or an important personal goal. In contrast, other theories assume that happiness is not the goal of human activity but results from specific ac- tions, as assumed by the flow concept (Csikszentmihalyi, 1990).
As mentioned, the ratio of positive and negative affect is a main constituent of SWB and thus happiness. Evidently, the preponderance of positive affect over negative affect is related to more SWB and happiness. Recent theories assume that posi-tive and negative affect are not merely the poles of a single (bipolar) dimension, but are independent factors (Watson & Clark, 1997). Thus, the experience of positive affect may not merely indicate a lack of negative affect. Rather, both may be concurrent, i.e., a person may experience high positive affect and, concomitantly, high negative affect. Likewise, the reduc- tion of negative affect, as in the treatment of depressive patients, may not automatically result in an increase of positive affect. On the other hand, there is some profound criticism of the as- sumption that positive and negative affect are independent fac- tors (Green, Goldman, & Salovey, 1993; Russel & Carrol, 1999). This controversy may hint at the fact that in a short-term perspective there may be a high correlation between both (bi- polarity), while in a long-term perspective they can be regarded as independent (Diener & Emmons, 1984). Positive affect can

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Whitey, 1984) ตาม Diener, Suh, Lucas และสมิธ (1999), SWB อาจเป็นผลของกระบวนการบนลงล่าง และล่างขึ้น เช่น สะสมของเอกพจน์เหตุการณ์ของความสุขหรือมีทัศนคติเรื่องการพบเหตุการณ์ในทางบวก ตามลำดับ นอกจากนี้ ทฤษฎีทฤษฎีสันนิษฐานว่า SWB ผล โดยรัฐเฉพาะหรือเป้าหมายส่วนบุคคลเป็นสำคัญ ในทางตรงกันข้าม ทฤษฎีอื่น ๆ คิดว่า ความสุขไม่ใช่เป้าหมายของกิจกรรมมนุษย์แต่ผลลัพธ์จากเฉพาะ ac-tions เป็นสมมติตามแนวคิดกระแส (Csikszentmihalyi, 1990)ดังกล่าว อัตราส่วนของผลบวก และลบเป็นวิภาคหลัก SWB และดังนั้นความสุข กรีซ กำกับผลบวกมากกว่าลบผลเกี่ยวข้องกับ SWB และความสุขมากขึ้น ทฤษฎีล่าสุดสมมติว่า posi tive และผลลบไม่เพียงเสาเดียวขนาด (ไฟที่ไบโพลาร์) แต่เป็นปัจจัยอิสระ (Watson & Clark, 1997) ดังนั้น ประสบการณ์ของผลบวกอาจเพียงระบุไม่มีผลลบ ค่อนข้าง ทั้งสองอาจจะเกิดขึ้นพร้อมกัน เช่น บุคคลอาจพบผลบวกสูง และ concomitantly ลบสูงมีผลต่อการ ในทำนองเดียวกัน reduc-สเตรชันของผลลบ ในการรักษาผู้ป่วย depressive อาจไม่โดยอัตโนมัติส่งผลในการเพิ่มขึ้นของผลบวก บนมืออื่น ๆ มีบางอย่างที่เป็น-sumption วิจารณ์อย่างลึกซึ้งที่บวก และผลลบมีอิสระ fac-tors (เขียว โกลด์แมน & Salovey, 1993 เพชรเกษมและ Carrol, 1999) ถกเถียงนี้อาจแย้มที่ข้อเท็จจริงในมุมมองระยะสั้น อาจมีความสัมพันธ์สูงระหว่างทั้งสอง (สองขั้ว), ในขณะที่ในมุมมองระยะยาว ก็สามารถถือเป็นอิสระ (Diener & Emmons, 1984) ได้ ผลบวกสามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เผือก, 1984) ตาม Diener, พ้ม, ลูคัสและสมิ ธ (1999), SWB สามารถเป็นผลมาจากล่างขึ้นบนและกระบวนการจากบนลงล่างคือการสะสมของเหตุการณ์เอกพจน์ของความสุขหรือทัศนคติของเรื่องกับเหตุการณ์ประสบการณ์ในทางบวก ตามลำดับ นอกจากนี้ทฤษฎี teleological สมมติว่า SWB เป็นผลมาจากความสำเร็จของรัฐที่เฉพาะเจาะจงหรือเป้าหมายส่วนบุคคลที่สำคัญ ในทางตรงกันข้ามทฤษฎีอื่น ๆ คิดว่ามีความสุขไม่ได้เป็นเป้าหมายของกิจกรรมของมนุษย์ แต่เป็นผลมาจากข้อ AC- ที่เฉพาะเจาะจงเช่นสันนิษฐานโดยแนวคิดการไหล (Csikszentmihalyi, 1990).
ดังกล่าวส่งผลกระทบต่ออัตราการบวกและลบเป็นองค์ประกอบหลักของ SWB และทำให้มีความสุข เห็นได้ชัดว่าครอบงำของบวกส่งผลกระทบเชิงลบที่ส่งผลกระทบต่อกว่าจะเกี่ยวข้องกับการเพิ่มเติม SWB และความสุข ทฤษฎีล่าสุดสมมติว่า POSI-เชิงลบและส่งผลกระทบต่อไม่เพียงเสาของเดียว (สองขั้ว) มิติ แต่เป็นปัจจัยที่เป็นอิสระ (วัตสันและคลาร์ก, 1997) ดังนั้นประสบการณ์ในเชิงบวกส่งผลกระทบต่ออาจไม่เพียงบ่งบอกถึงการขาดการลบส่งผลกระทบต่อ แต่ทั้งสองอาจจะเกิดขึ้นพร้อมกันคือเป็นคนที่มีผลต่ออาจพบสูงบวกและร่วมกันลบสูงส่งผลกระทบต่อ ในทำนองเดียวกันการ reduc- เชิงลบส่งผลกระทบเช่นเดียวกับในการรักษาผู้ป่วยซึมเศร้าอาจจะไม่ได้ผลโดยอัตโนมัติในการเพิ่มขึ้นของการส่งผลกระทบในเชิงบวก ในทางตรงกันข้ามมีบางคำวิจารณ์ที่ลึกซึ้งของการบริโภคเที่บวกและลบส่งผลกระทบต่อเป็น Tors fac- อิสระ (สีเขียว, โกลด์แมน & Salovey 1993; รัสเซล & Carrol, 1999) ความขัดแย้งนี้อาจแบะท่าความจริงที่ว่าในมุมมองระยะสั้นอาจจะมีความสัมพันธ์สูงระหว่างทั้งสอง (สอง - ขั้ว) ในขณะที่ในมุมมองระยะยาวที่พวกเขาสามารถได้รับการยกย่องให้เป็นอิสระ (Diener & Emmons, 1984) บวกส่งผลกระทบต่อความสามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไวท์ , 1984 ) ตาม ไดเนอร์ โซ ลูคัส และ สมิธ ( 1999 ) , SWB สามารถเป็นผลของกระบวนการจากล่างขึ้นบน จากบนลงล่าง , และ I , cumulation เหตุการณ์เอกพจน์ของความสุขหรือทัศนคติในเรื่องประสบการณ์ เหตุการณ์ในทางที่บวก ตามลำดับ นอกจากนี้ ทฤษฎีปัญหาถือว่า SWB เป็นผลของความสำเร็จของรัฐโดยเฉพาะหรือมีเป้าหมายส่วนบุคคลที่สำคัญในทางตรงกันข้าม ทฤษฎีอื่น ๆสมมติว่า ความสุขไม่ใช่เป้าหมายของกิจกรรมมนุษย์ แต่ผลจากเฉพาะ AC - ใช้งานเป็นสันนิษฐานโดยแนวคิดการไหล ( csikszentmihalyi 1990 ) .
ดังกล่าว อัตราส่วนของด้านบวกและด้านลบต่อเป็นองค์ประกอบหลักของ SWB จึงมีความสุข โดยความเหนือกว่าของส่งผลบวกมากกว่าส่งผลลบเกี่ยวข้องกับ SWB และมีความสุขมากขึ้นทฤษฎีนี้ถือว่า tive ตําแหน่ง และผลกระทบเชิงลบไม่เพียง แต่เสาของเดียว ( Bipolar ) มิติ แต่เป็นปัจจัยอิสระ ( วัตสัน&คลาร์ก , 1997 ) ดังนั้น ประสบการณ์ ส่งผลบวกอาจไม่เพียงบ่งบอกถึงการขาดมีผลกระทบเชิงลบ แต่ทั้งสองอาจเกิดขึ้นพร้อมกัน คือ คนอาจมีประสบการณ์สูงบวกต่อ และเป็นทีมที่มีสูงลบ อนึ่งการ reduc - tion ของส่งผลลบ ในการรักษาผู้ป่วยโรคซึมเศร้า อาจจะส่งผลในการเพิ่มขึ้นของผลในเชิงบวก บนมืออื่น ๆ , มีบางอย่างที่ลึกซึ้งการวิจารณ์ของเป็น - มีสมมุติฐานว่า บวก และส่งผลลบอิสระ 2 - ทอร์ส ( สีเขียว , โกลด์แมน &สโลเวย์ , 1993 ; รั ซล & คาร์รอล , 1999 )การโต้เถียงนี้อาจแบะท่าข้อเท็จจริงที่ว่า ในมุมมองระยะสั้นอาจจะมีความสัมพันธ์สูง ทั้ง ( บี - ขั้ว ) ในขณะที่ในมุมมองในระยะยาวที่พวกเขาสามารถถือเป็นอิสระ ( ไดเนอร์&ค้นหา , 1984 ) ส่งผลบวกสามารถ