10 years ago when I was young. I da

10 years ago when I was young. I dare not walk to school alone. Every morning my dad would send me to the classroom. The school is very difficult to find parking. He never complained Perhaps the car, making him late for work. He came to me the same. And every morning he had to get up at 5:30. I eat for breakfast, he always told me that I have to eat breakfast because breakfast degeneration. He made me feel that he loves me very much. During that time makes me very happy. Now I'm an adult I came to college far from home. I always look the same without him, I miss him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

10 ปีที่แล้วเด็ก นอกจากนี้ผมไม่กล้าเดินไปโรงเรียนคนเดียว ทุกเช้าพ่อจะส่งไปยังห้องเรียน โรงเรียนยากมากหาที่จอดรถ เขาไม่เคยบ่นบางทีรถ ทำให้เขาสายงานนั้น เขามาหาผมเหมือนกัน และทุกวันเขาจะได้รับค่าเวลา 5:30 กินอาหารเช้า เขาเสมอบอกว่า ผมต้องกินอาหารเช้าเพราะอาหารเช้าเสื่อม เขาทำให้ฉันรู้สึกว่า เขารักฉันมาก ในระหว่างที่ เวลาทำให้ฉันมีความสุขมาก ตอนนี้ ผมเป็นผู้ใหญ่มาวิทยาลัยไกลบ้าน ตาเดียวกัน โดยเขา คิดถึงเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

10 ปีที่ผ่านมาเมื่อผมเป็นเด็ก ฉันไม่กล้าเดินไปโรงเรียนเพียงอย่างเดียว ทุกเช้าพ่อของฉันจะส่งฉันไปที่ห้องเรียน โรงเรียนเป็นเรื่องยากมากที่จะหาที่จอดรถ เขาไม่เคยบ่นบางทีรถทำให้เขาไปทำงานสาย เขามาหาผมเหมือนกัน ในตอนเช้าและเขามีทุกคนที่จะได้รับการขึ้นที่ 5:30 ฉันกินอาหารเช้าเขามักจะบอกผมว่าผมต้องกินอาหารเช้าเพราะการเสื่อมสภาพของอาหารเช้า เขาทำให้ฉันรู้สึกว่าเขารักฉันมาก ในช่วงเวลาที่ทำให้ฉันมีความสุขมาก ตอนนี้ฉันเป็นผู้ใหญ่ที่ผมมาเรียนที่วิทยาลัยไกลจ​​ากบ้าน ฉันมักจะมีลักษณะเดียวกันโดยไม่มีเขาผมคิดถึงเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

10 ปีก่อน ตอนที่ฉันยังเด็ก ผมไม่กล้าเดินมาโรงเรียนคนเดียว ทุกเช้าพ่อจะส่งหนูไปเรียน โรงเรียนเป็นเรื่องยากมากที่จะหาที่จอดรถ เขาไม่เคยบ่น บางทีรถทำให้เขาไปทำงานสาย เขามาหาฉันเหมือนกัน และทุกๆเช้าเขาจะตื่นเวลาตีห้าครึ่ง . ฉันกินอาหารเช้า เขาบอกฉันเสมอว่าฉันต้องกินอาหารเช้า เพราะอาหารเช้าเสื่อม เขาทำให้ผมรู้สึกว่าเขารักฉันมาก ในช่วงเวลานั้นฉันมีความสุขมากค่ะ ตอนนี้ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันเข้ามาเรียนไกลจากบ้าน ฉันก็เหมือนกัน ถ้าไม่มีเขา ฉันคิดถึงเขา