It was the night before the day fix

It was the night before the day fixed for his coronation, and the young King was sitting alone in his beautiful chamber.

[To Margaret Lady Brooke--the Ranee of Sarawak]

It was the night before the day fixed for his coronation, and the young King was sitting alone in his beautiful chamber. His courtiers had all taken their leave of him, bowing their heads to the ground, according to the ceremonious usage of the day, and had retired to the Great Hall of the Palace, to receive a few last lessons from the Professor of Etiquette; there being some of them who had still quite natural manners, which in a courtier is, I need hardly say, a very grave offence.

The lad--for he was only a lad, being but sixteen years of age-- was not sorry at their departure, and had flung himself back with a deep sigh of relief on the soft cushions of his embroidered couch, lying there, wild-eyed and open-mouthed, like a brown woodland Faun, or some young animal of the forest newly snared by the hunters.

And, indeed, it was the hunters who had found him, coming upon him almost by chance as, bare-limbed and pipe in hand, he was following the flock of the poor goatherd who had brought him up, and whose son he had always fancied himself to be. The child of the old King's only daughter by a secret marriage with one much beneath her in station--a stranger, some said, who, by the wonderful magic of his lute-playing, had made the young Princess love him; while others spoke of an artist from Rimini, to whom the Princess had shown much, perhaps too much honour, and who had suddenly disappeared from the city, leaving his work in the Cathedral unfinished--he had been, when but a week old, stolen away from his mother's side, as she slept, and given into the charge of a common peasant and his wife, who were without children of their own, and lived in a remote part of the forest, more than a day's ride from the town. Grief, or the plague, as the court physician stated, or, as some suggested, a swift Italian poison administered in a cup of spiced wine, slew, within an hour of her wakening, the white girl who had given him birth, and as the trusty messenger who bare the child across his saddle-bow stooped from his weary horse and knocked at the rude door of the goatherd's hut, the body of the Princess was being lowered into an open grave that had been dug in a deserted churchyard, beyond the city gates, a grave where it was said that another body was also lying, that of a young man of marvellous and foreign beauty, whose hands were tied behind him with a knotted cord, and whose breast was stabbed with many red wounds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นคืนก่อนวันแก้ไขสำหรับราชาภิเษกของพระองค์ และพระหนุ่มก็นั่งอยู่คนเดียวในห้องของเขาสวยงาม[ถึง Lady Margaret Brooke - ราณีของซาราวัก]มันเป็นคืนก่อนวันแก้ไขสำหรับราชาภิเษกของพระองค์ และพระหนุ่มก็นั่งอยู่คนเดียวในห้องของเขาสวยงาม Courtiers ของเขาทั้งหมดนำออกของพวกเขาของเขา โค้งหัวดิน ตามการใช้งานที่โอ่อ่าของวัน และได้ออกไปยังห้องโถงใหญ่ของพระราชวัง รับกี่บทเรียนครั้งสุดท้ายจากศาสตราจารย์มารยาท มีเป็นบางคนที่มีมารยาทยังคงค่อนข้างเป็นธรรมชาติ ซึ่งในการ courtier เป็น ฉันต้องแทบว่า เป็นความผิดที่หลุมฝังศพมากลาดพร้าว - สำหรับพระองค์เท่านั้นลาดพร้าว มีแต่สิบหกปีของอายุ - ไม่เสียใจที่พวกเขาเดินทาง และได้โยนออกเอง ด้วยอย่างโล่งอกลึกบนเบาะนุ่ม ๆ ของโซฟาเขาปัก โกหก wild-eyed และ open-mouthed เช่นป่าน้ำตาล Faun หรือบางสัตว์ป่าใหม่ snared โดยนายพรานAnd, indeed, it was the hunters who had found him, coming upon him almost by chance as, bare-limbed and pipe in hand, he was following the flock of the poor goatherd who had brought him up, and whose son he had always fancied himself to be. The child of the old King's only daughter by a secret marriage with one much beneath her in station--a stranger, some said, who, by the wonderful magic of his lute-playing, had made the young Princess love him; while others spoke of an artist from Rimini, to whom the Princess had shown much, perhaps too much honour, and who had suddenly disappeared from the city, leaving his work in the Cathedral unfinished--he had been, when but a week old, stolen away from his mother's side, as she slept, and given into the charge of a common peasant and his wife, who were without children of their own, and lived in a remote part of the forest, more than a day's ride from the town. Grief, or the plague, as the court physician stated, or, as some suggested, a swift Italian poison administered in a cup of spiced wine, slew, within an hour of her wakening, the white girl who had given him birth, and as the trusty messenger who bare the child across his saddle-bow stooped from his weary horse and knocked at the rude door of the goatherd's hut, the body of the Princess was being lowered into an open grave that had been dug in a deserted churchyard, beyond the city gates, a grave where it was said that another body was also lying, that of a young man of marvellous and foreign beauty, whose hands were tied behind him with a knotted cord, and whose breast was stabbed with many red wounds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นคืนก่อนวันคงที่สำหรับพิธีบรมราชาภิเษกและกษัตริย์หนุ่มกำลังนั่งอยู่คนเดียวในห้องที่สวยงามของเขา. [ต้องการมาร์กาเร็เลดี้บรู๊ค - เดอะราณีซาราวัก] มันเป็นคืนก่อนวันคงที่สำหรับพิธีบรมราชาภิเษกและ กษัตริย์หนุ่มกำลังนั่งอยู่คนเดียวในห้องของเขาที่สวยงาม ข้าราชบริพารของพระองค์ได้รับทั้งหมดของพวกเขาออกจากเขาก้มศีรษะของพวกเขาไปที่พื้นดินตามการใช้งานที่เป็นทางการในวันนี้และได้ออกไปที่ห้องโถงใหญ่ของพระราชวังจะได้รับบทเรียนที่ผ่านมาไม่กี่จากศาสตราจารย์มารยาท; มีเป็นบางส่วนของพวกเขาที่มีมารยาทที่ยังคงค่อนข้างธรรมชาติซึ่งเป็นข้าราชบริพารฉันต้องแทบจะไม่พูดว่าเป็นความผิดหลุมฝังศพมาก. เด็กหนุ่ม - เพราะเขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มเป็น แต่สิบหกปี age-- ไม่ได้เสียใจ ในการเดินทางของพวกเขาและได้เหวี่ยงตัวเองกลับมาพร้อมกับถอนหายใจลึกของการบรรเทาบนเบาะนุ่มของที่นอนปักของเขานอนอยู่ที่นั่นป่าตาและเปิดปากเช่นป่าสีน้ำตาล Faun หรือบางสัตว์หนุ่มของป่าหลงใหม่ โดยการล่าสัตว์. และแน่นอนมันเป็นนักล่าที่ได้พบเขามาเมื่อเขาเกือบจะโดยบังเอิญเป็นเปลือยกิ่งและท่อในมือของเขาได้รับการต่อไปนี้ฝูงของ goatherd ยากจนที่ได้นำเขาขึ้นและมี ลูกชายของเขาได้ fancied ตัวเองเสมอที่จะ เด็กของลูกสาวคนเดียวเก่าของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวโดยการแต่งงานกับหนึ่งในความลับมากใต้ของเธอในสถานี - คนแปลกหน้าบางคนกล่าวว่าผู้ที่โดยมายากลที่ยอดเยี่ยมของเขากีตาร์เล่นได้ทำหนุ่มเจ้าหญิงรักเขา; ขณะที่คนอื่นพูดถึงศิลปินจากริมินีซึ่งเจ้าหญิงได้แสดงให้เห็นมากเกียรติบางทีอาจจะมากเกินไปและที่ได้ก็หายไปจากเมืองออกจากการทำงานของเขาในโบสถ์ที่ยังไม่เสร็จ - เขาได้รับเมื่อสัปดาห์ แต่เก่า ที่ถูกขโมยออกไปจากด้านแม่ของเขาขณะที่เธอนอนหลับและมอบไว้ในความดูแลของชาวนาที่พบบ่อยและภรรยาของเขาซึ่งเป็นโดยเด็กของพวกเขาเองและอาศัยอยู่ในส่วนที่ห่างไกลของป่ามากกว่านั่งวันจากเมือง . ความเศร้าโศกหรือภัยพิบัติเป็นแพทย์ศาลที่ระบุไว้หรือเป็นบางส่วนแนะนำพิษอิตาลีสวิฟท์ยาในถ้วยไวน์เครื่องเทศ, ฆ่าภายในหนึ่งชั่วโมงของการ wakening เธอสาวสีขาวที่ให้เขาเกิดและเป็น ผู้ส่งสารเชื่อถือที่คลอดเด็กข้ามของเขาอานโบว์ก้มลงจากหลังม้าที่เหนื่อยล้าของเขาและเคาะที่ประตูหยาบคายกระท่อม goatherd ของร่างกายของเจ้าหญิงที่ถูกหย่อนลงไปในหลุมฝังศพที่เปิดที่ได้รับการขุดในสุสานร้างเกิน ประตูเมืองที่หลุมฝังศพที่มันก็บอกว่าร่างกายอีกก็ยังโกหกของชายหนุ่มคนหนึ่งของความงามที่ยิ่งใหญ่และชาวต่างประเทศที่มีมือถูกมัดอยู่ข้างหลังเขามีสายผูกปมและมีเต้านมถูกแทงมีบาดแผลสีแดงจำนวนมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นคืนก่อนวันกำหนดสำหรับพระราชพิธีบรมราชาภิเษกของพระองค์ และกษัตริย์หนุ่มนั่งอยู่คนเดียวในห้องที่สวยงามของเขา[ มาร์กาเร็ตเลดี้ บรู๊ค - ราณีซาราวัก ]มันเป็นคืนก่อนวันกำหนดสำหรับพระราชพิธีบรมราชาภิเษกของพระองค์ และกษัตริย์หนุ่มนั่งอยู่คนเดียวในห้องที่สวยงามของเขา ข้าราชบริพารในราชสำนักได้นำทั้งหมดไปจากเขา ก้มศีรษะลงไปกับพื้นตามการใช้งานที่โอ่อ่าของวันและได้เกษียณไปห้องโถงใหญ่ของพระราชวัง ได้รับบทเรียนสุดท้ายไม่กี่จากศาสตราจารย์ของมารยาท มีเป็นบางส่วนของพวกเขาที่ยังคงมีมารยาทค่อนข้างธรรมชาติ ซึ่งใน ข้าราชบริพาร , ฉันต้องแทบจะไม่พูด มีโทษอย่างมหันต์ .เด็ก . . . เขาเป็นแค่เด็กอายุสิบหกปีของมนุษย์ แต่ -- ไม่ได้ขอโทษที่การเดินทางของพวกเขาและได้เหวี่ยงตัวกลับมาพร้อมกับถอนใจอย่างโล่งอก บนเบาะนุ่มของเขาปักที่นอน นอนอยู่ป่า , ตาและเปิดปาก เหมือนสัตว์ป่าป่าสีน้ำตาล หรือบางเด็กสัตว์ ป่าใหม่ที่ใส่ความโดยนักล่าและแน่นอน มันเป็นนักล่าที่เคยพบเขามาแล้ว เมื่อเขาเกือบจะโดยบังเอิญ เช่น ท่อ limbed และเปลือยในมือ เขาเดินตามฝูงจนคนเลี้ยงแพะ ที่ทำให้เขาและลูกชายเขาเสมอว่าตัวเองเป็น ลูกของลูกสาวคนเดียวของกษัตริย์ชราโดยการแต่งงานกับเธอมากลับใต้สถานี -- คนแปลกหน้า บางคนกล่าวว่า ที่ โดย เมจิก มหัศจรรย์ เขาเล่นพิณได้ทำให้หญิงสาวรักเขา ในขณะที่คนอื่นพูดของศิลปินจาก Rimini , ผู้หญิง ได้ แสดง มาก บางที ยกย่องมากเกินไป และได้หายตัวไปจากเมือง ทิ้งงานของเขาในโบสถ์ที่ยังสร้างไม่เสร็จ . . . เขาได้รับเมื่อแต่สัปดาห์เก่าที่ถูกขโมยไปจากแม่ของเขา ขณะที่เธอหลับ และมอบไว้ในความดูแลของชาวนาทั่วไป และภรรยาของเขา ที่ไม่มีลูกของตนเอง และอาศัยอยู่ในส่วนที่ห่างไกลของป่ามากกว่าวันเดินทางจากเมือง ความเศร้าโศก หรือโรคระบาด เป็นแพทย์หลวงที่ระบุไว้ หรือ ตามที่บางคนแนะนำ รวดเร็วอิตาเลียนพิษตามถ้วยของไวน์ spiced , ฆ่า , ภายในหนึ่งชั่วโมงเธอตื่น ขาว สาว ผู้ที่ให้เขาเกิดมา และเป็นผู้ที่สื่อสารที่เปลือยเด็กข้ามเขาก้มเดินจากหลังม้าอาน เหนื่อยล้าของเขาและเคาะประตูหยาบคายของคนเลี้ยงแพะเรือนร่างของเจ้าหญิงถูกลดลงเป็นหลุมศพที่ถูกขุดในร้างธรณีสงฆ์ นอกเหนือจากประตูเมือง หลุมศพที่ถูกกล่าวว่าศพยังโกหกว่าของชายหนุ่มผู้งดงาม และต่างความงาม มือถูกมัดด้วยเชือกที่ผูกปมไว้ และที่หน้าอกถูกแทงมีแผลแดงมาก