Animals regularly need to communica

Animals regularly need to communicate with one another (both within and between species) and have developed a variety of signals, some quite elaborate, for doing so. In some cases, we see extensive variation in these signals across the range of a species, raising the questions of how and why this occurs. As Julienne Ng, Emily Landeen, Ryane Logsdon, and Rich Glor explain in a new Evolution paper, there are essentially three possible explanations. Signals may diverge due to random drift, the pressures of sexual selection, or adaptation to local signaling conditions. The latter possibility, in which signals evolve to match local habitat or environmental conditions, is a particularly interesting scenario.

In their study, Ng et al. examined geographic variation in the dewlaps of Anolis distichus, which vary from yellow to orange/red across Hispaniola. They recorded reflectance spectra from the dewlaps of 36 different populations, extracted annual precipitation, surface temperature, and percent tree cover variables from GIS data layers, and tested for associations between dewlap and environmental variation. Because dewlap variation could potentially be influenced by the relatedness of two populations in space or through shared ancestry, Ng et al. also corrected their data sets to remove the effects of spatial autocorrelation and phylogenetic relationships, important extra steps that will hopefully become commonplace in future studies.

It turns out that in drier habitats, A. distichus display smaller, brighter, yellow dewlaps, whereas in wetter habitats, they display larger, less bright, orange dewlaps. Dewlaps also tended to be more orange in cooler environments with more tree cover. Interestingly, this pattern is actually opposite that observed by Leal and Fleishman (2004) in A. cristatellus on Puerto Rico, which have brighter dewlaps in drier areas. Thus, like any good study, this one raises a series of interesting new questions in the course of answering several others. As Ng et al. point out, it will be interesting to see what future studies tell us about the mechanistic underpinnings of environmentally-associated dewlap divergence.

Finally, I think that the first line in Ng et al.’s paper is an especially good one: “Signals involved in sexual selection and species recognition – the peacock’s tail, the rhinoceros beetle’s horn, and the swordtail’s sword, to name just a few – are some of evolution’s most spectacular outcomes.” Hopefully, with the impressive recent work done on its ecologically and evolutionarily important variation, researchers in other systems will take note that the anole’s dewlap clearly deserves to be added to this list too.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัตว์จำเป็นต้องสื่อสารกับคนอื่น (ทั้งภายใน และ ระหว่างชนิด) และมีพัฒนาความหลากหลายของสัญญาณ บางค่อนข้างประณีต สำหรับทำเป็นประจำ ในบางกรณี เราเห็นการเปลี่ยนแปลงในสัญญาณเหล่านี้อย่างละเอียดของชนิด เพิ่มคำถามของวิธีการ และเหตุผลนี้เกิดขึ้น เป็น Julienne Ng, Emily Landeen, Ryane Logsdon และ Rich Glor อธิบายในกระดาษวิวัฒนาการใหม่ มีหลักสามเป็นคำอธิบาย สัญญาณอาจ diverge จากสุ่มดริฟท์ ดันเลือกเพศ หรือปรับเงื่อนไขสัญญาณท้องถิ่น ความหลัง สัญญาณพัฒนาให้ตรงกับสภาพแวดล้อม หรืออยู่อาศัยในท้องถิ่นเป็นสถานการณ์ที่น่าสนใจอย่างยิ่งNg et al. ตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงทางภูมิศาสตร์ในการ dewlaps Anolis distichus ซึ่งแตกต่างจากสีเหลืองถึงส้มแดงกัน Hispaniola ในนักศึกษา พวกเขาบันทึกแรมสเป็คตราแบบสะท้อนแสงจาก dewlaps 36 แตกต่างกัน ฝนแยกรายปี อุณหภูมิพื้นผิว และตัวแปรครอบต้นไม้เปอร์เซ็นต์จากชั้นข้อมูล GIS และทดสอบความสัมพันธ์ระหว่าง dewlap และเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อม เนื่องจากอาจมีผลเปลี่ยนแปลง dewlap มาจาก relatedness ของสองประชากร ในพื้นที่ หรือร่วมวงศ์ Ng et al. ยังแก้ไขชุดข้อมูลของพวกเขาเพื่อเอาผลของ autocorrelation ปริภูมิและความสัมพันธ์ phylogenetic ดาด ๆ ธรรมดาในการศึกษาในอนาคตจะกลายเป็นหวังว่าขั้นตอนสำคัญพิเศษมันเปลี่ยนจากที่อยู่อาศัยเครื่องเป่า A. distichus แสดง dewlaps เล็ก สว่าง สีเหลือง ขณะอยู่อาศัย wetter พวกเขาแสดง dewlaps ใหญ่ สว่างน้อย ส้ม นอกจากนี้ยัง มีแนวโน้มที่จะเพิ่มเติมส้มในสภาพแวดล้อมที่เย็นพร้อมครอบคลุมแผนภูมิเพิ่มเติม dewlaps เป็นเรื่องน่าสนใจ รูปแบบนี้เป็นจริงตรงข้ามกับที่พบใน cristatellus A. ในเปอร์โตริโกโดย Leal Fleishman (2004) ซึ่งมี dewlaps สว่างในพื้นที่ที่แห้ง ดังนั้น เช่นศึกษาดี นี้ยกชุดคำถามใหม่ที่น่าสนใจในหลักสูตรการตอบหลายคน ชี้เป็น Ng et al. คุณจะสนใจที่จะดูว่าในอนาคตการศึกษาบอก underpinnings กลไกการทำของ divergence dewlap สัมพันธ์ต่อสิ่งแวดล้อมในที่สุด ผมคิดว่า บรรทัดแรกในกระดาษ Ng et al. เป็นหนึ่งที่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง: "สัญญาณที่เกี่ยวข้องกับการเลือกเพศและจำแนกสายพันธุ์หางของนกยูง ฮอร์นของด้วงแรด และ ดาบของ swordtail ชื่อกี่ – มีวิวัฒนาการของผลสวยงามมากขึ้น" หวังว่า มีประทับใจล่าสุดทำงานเปลี่ยนแปลงของระบบนิเวศ และ evolutionarily สำคัญ นักวิจัยในระบบอื่น ๆ จะจดที่ dewlap anole ชัดเจนสมควรที่จะเพิ่มรายการนี้ไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัตว์ประจำจำเป็นต้องสื่อสารกับคนอื่น (ทั้งภายในและระหว่างชนิด) และได้มีการพัฒนาความหลากหลายของสัญญาณบางอย่างที่ซับซ้อนมากสำหรับการทำเช่น ในบางกรณีเราจะเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างกว้างขวางในสัญญาณเหล่านี้ในช่วงของชนิดยกคำถามของวิธีการและเหตุผลนี้เกิดขึ้น ในฐานะที่เป็น Julienne อึ้งเอมิลี่ Landeen, Ryane Logsdon และอุดมไปด้วย Glor อธิบายในกระดาษวิวัฒนาการใหม่มีหลักสามคำอธิบายที่เป็นไปได้ สัญญาณอาจแตกต่างเนื่องจากการดริฟท์แบบสุ่มแรงกดดันของการเลือกทางเพศหรือการปรับตัวให้เข้ากับสภาพการส่งสัญญาณในท้องถิ่น ความเป็นไปได้หลังซึ่งมีวิวัฒนาการในการส่งสัญญาณเพื่อให้ตรงกับที่อยู่อาศัยในประเทศหรือสภาพแวดล้อมที่เป็น. โดยเฉพาะอย่างยิ่งสถานการณ์ที่น่าสนใจในการศึกษาของพวกเขาอึ้งet al, การตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงทางภูมิศาสตร์ใน dewlaps ของ Anolis distichus ซึ่งแตกต่างจากสีเหลืองเป็นสีส้ม / แดงทั่ว Hispaniola พวกเขาบันทึกสเปกตรัมสะท้อนจาก dewlaps 36 ของประชากรที่แตกต่างกันสกัดประจำปีการเร่งรัดอุณหภูมิพื้นผิวและร้อยละตัวแปรต้นไม้ปกคลุมจากชั้นข้อมูล GIS และการทดสอบเพื่อความสัมพันธ์ระหว่างเหนียงและการเปลี่ยนแปลงด้านสิ่งแวดล้อม เพราะรูปแบบเหนียงอาจจะได้รับอิทธิพลจากความสัมพันธ์ของสองประชากรในพื้นที่หรือผ่านบรรพบุรุษร่วมกันอึ้ง et al, นอกจากนี้ยังมีการแก้ไขข้อมูลของชุดที่จะเอาผลของการผิดพลาดที่สัมพันธ์เชิงพื้นที่และความสัมพันธ์ phylogenetic, ขั้นตอนพิเศษที่สำคัญที่หวังว่าจะกลายเป็นเรื่องธรรมดาในการศึกษาในอนาคต. ปรากฎว่าในที่อยู่อาศัยแห้งกจอแสดงผลขนาดเล็ก distichus สว่าง dewlaps สีเหลืองในขณะที่เปียก ที่อยู่อาศัยของพวกเขาแสดงขนาดใหญ่ที่สว่างน้อยกว่า dewlaps สีส้ม Dewlaps ยังมีแนวโน้มที่จะเป็นสีส้มมากขึ้นในสภาพแวดล้อมที่เย็นที่มีต้นไม้ปกคลุมมากขึ้น ที่น่าสนใจรูปแบบนี้เป็นจริงตรงข้ามกับที่พบจากสวรรค์และ Fleishman (2004) ในเอ cristatellus ในเปอร์โตริโกที่มี dewlaps สว่างในพื้นที่แห้ง ดังนั้นเช่นการศึกษาที่ดีใด ๆ อันนี้ยกชุดคำถามใหม่ที่น่าสนใจในหลักสูตรของการตอบคนอื่น ๆ หลาย ในฐานะที่เป็นอึ้ง et al, ชี้ให้เห็นว่ามันจะน่าสนใจเพื่อดูว่าการศึกษาในอนาคตบอกเราเกี่ยวกับหนุนหลังกลไกของความแตกต่างเหนียงสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้อง. สุดท้ายผมคิดว่าบรรทัดแรกในอึ้ง et al, กระดาษเป็นหนึ่งที่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง:. "สัญญาณที่เกี่ยวข้องกับ ในการเลือกเพศและการรับรู้ชนิด - หางนกยูงของฮอร์นด้วงแรดและดาบ swordtail ของชื่อเพียงไม่กี่ - คือบางส่วนของการวิวัฒนาการของผลที่งดงามที่สุด "หวังกับงานที่ทำที่ผ่านมาที่น่าประทับใจเกี่ยวกับระบบนิเวศและมีความสำคัญวิวัฒนาการของ. รูปแบบที่นักวิจัยในระบบอื่น ๆ จะใช้เวลาทราบว่าเหนียง Anole ของอย่างชัดเจนสมควรที่จะเพิ่มเข้าไปในรายการนี้ด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัตว์เป็นประจำ ต้องสื่อสารกับคนอื่น ( ทั้งภายในและระหว่างชนิด ) และได้พัฒนาความหลากหลายของสัญญาณบางอย่างที่ค่อนข้างซับซ้อน สำหรับการทำเช่นนั้น ในบางกรณี เราเห็นการเปลี่ยนแปลงในสัญญาณเหล่านี้อย่างละเอียดในช่วงของสายพันธุ์ การถามของวิธีการและทำไมนี้เกิดขึ้น . โดยจูเลียนของเอมิลี่ landeen ryane , ล็อกสเดิ้น และ รวย Glor อธิบายในกระดาษ วิวัฒนาการใหม่มีหลักสามได้อธิบาย สัญญาณอาจแตกต่างกันเนื่องจากการ Drift , แรงกดดันของการเลือกเพศ หรือการปรับตัวให้เข้ากับท้องถิ่นหลายเงื่อนไข ความเป็นไปได้ที่หลังซึ่งในสัญญาณโดยตรงกับสิ่งแวดล้อมท้องถิ่นหรือสภาวะแวดล้อม เป็นสถานการณ์ที่น่าสนใจอย่างยิ่ง

ในการศึกษาของพวกเขา ของ et al .การตรวจสอบระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ใน dewlaps ของ anolis distichus ซึ่งแตกต่างจากสีเหลืองเป็นสีส้ม / สีแดงข้าม Hispaniola . พวกเขาบันทึกการสะท้อนแสงจาก dewlaps ประชากร 36 ที่แตกต่างกันที่สกัดด้วยปีอุณหภูมิพื้นผิว และร้อยละต้นไม้ครอบคลุมตัวแปรจากชั้นข้อมูล GIS และทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างอุตสาหกรรมเพื่อบริการและการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมเพราะดิวแล็พรูปแบบอาจจะได้รับอิทธิพลจากความสัมพันธ์ของสองประชากรในพื้นที่หรือร่วมกันผ่านบรรพบุรุษ , NG et al . นอกจากนี้การแก้ไขชุดข้อมูลเพื่อเอาผลของความสัมพันธ์ของข้อมูลเชิงพื้นที่และยืนยันขั้นตอนพิเศษที่สำคัญซึ่งหวังว่าจะกลายเป็นเรื่องธรรมดาในการศึกษาในอนาคต

ปรากฎว่าในพื้นที่แห้ง Aแสดง distichus ขนาดเล็ก , สดใส , สีเหลือง dewlaps ในขณะที่ใน Wetter ถิ่นพวกเขาจอแสดงผลขนาดใหญ่ , สดใส , น้อยสีส้ม dewlaps . dewlaps ก็มีแนวโน้มที่จะเป็นสีส้มมากขึ้นในสภาพแวดล้อมที่เย็นกว่าต้นไม้ปกคลุม ทั้งนี้ รูปแบบนี้เป็นจริงตรงกันข้ามว่า สังเกต และ fleishman ลีล ( 2004 ) . cristatellus ในเปอร์โตริโก ซึ่งมี dewlaps ยิ่งในพื้นที่แห้ง ดังนั้นชอบศึกษาที่ดีใด ๆ นี้จะเพิ่มชุดของคำถามใหม่ที่น่าสนใจในหลักสูตรของตอบหลายอื่น ๆ เป็น NG et al . จุดออก มันจะน่าสนใจเพื่อดูสิ่งที่การศึกษาในอนาคตบอกเราเกี่ยวกับ underpinnings กลไกของสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องดิวแล็พความแตกต่าง

ในที่สุด ฉันคิดว่าที่บรรทัดแรกใน NG et al . กระดาษเป็นดีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง :" สัญญาณที่เกี่ยวข้องในการเลือกเพศและชนิดของการรับรู้ และหางนกยูง ฮอร์นแรดด้วง และดาบของ swordtail เพื่อชื่อเพียงไม่กี่ และมีบางส่วนของที่งดงามที่สุดของวิวัฒนาการของ " หวัง ประทับใจล่าสุดทำงานใน evolutionarily ecologically สำคัญและความผันแปรนักวิจัยในระบบอื่น ๆ จะทราบว่าเป็น anole ดิวแล็พอย่างชัดเจน สมควรที่จะถูกเพิ่มลงในรายการนี้ด้วย