Overview of the experiments and hyp

Overview of the experiments and hypotheses
Experiment 1 is a first test of the same–different categorization task. Specifically, the goal of this experiment is to introduce the new paradigm and to test whether participants can learn rule-based and information-integration category structures by making same–different judgments about category membership. According to the COVIS
theory of categorization (Ashby et al., 1998), participants should categorize the stimuli in the rule-based conditions using an explicit hypothesis-testing strategy that is flexible and does not depend on the consistency of the stimulus–response association; what is important is the consistency of the stimulus–category association. In contrast, participants should categorize the stimuli in the informationintegration
condition using an implicit procedural-learning system that heavily depends on the consistency of the stimulus–response mapping (Ashby et al., 2003). In the same–different categorization task, there is no systematic stimulus–response association: a particular stimulus can be associated with the ‘‘Same’’ or ‘‘Different’’ response
depending on what stimulus is simultaneously displayed. Hence, COVIS predicts better same–different categorization performance in the rule-based conditions than in the
information-integration condition.Experiment 2 tests whether the representations learned in a direct classification task can be transferred to the same–different categorization task, and if the category structures learned in the same–different task can be transferred to a direct category-learning task. According to COVIS, rule-based categorization is a two-stage process and the category representation is separate from both the stimulus and response representations. Hence, knowledge should at least partially transfer from one task to the other. In contrast, information-integration categorization is learned using a procedural-based system and, given the importance of the consistent stimulus–response mapping, it seems likely that no intermediate category representation is present. If this is the case, the learning in informationintegration
conditions should be task specific and no transfer should be observed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพรวมของการทดลองและสมมติฐานการทดลอง
1 คือการทดสอบครั้งแรกของงานประเภทเดียวกันที่แตกต่างกัน โดยเฉพาะเป้าหมายของการทดสอบนี้คือการแนะนำกระบวนทัศน์ใหม่และเพื่อทดสอบว่าผู้เข้าร่วมประชุมจะได้เรียนรู้โครงสร้างหมวดหมู่ตามกฎและข้อมูลบูรณาการโดยการตัดสินเดียวกันที่แตกต่างกันเกี่ยวกับการเป็นสมาชิกประเภท ตาม covis
ทฤษฎีของการจำแนกประเภท (. แอชบี, et al, 1998) ผู้เข้าร่วมควรจัดหมวดหมู่สิ่งเร้าในเงื่อนไขตามกฎการใช้กลยุทธ์การทดสอบสมมติฐานที่ชัดเจนว่ามีความยืดหยุ่นและไม่ขึ้นอยู่กับความสอดคล้องของการกระตุ้นการตอบสนองสมาคม; สิ่งที่สำคัญ เป็นความสอดคล้องของการกระตุ้นหมวดหมู่สมาคม ในทางตรงกันข้าม,ผู้เข้าร่วมควรจัดหมวดหมู่สิ่งเร้าในสภาพ informationintegration
ใช้ระบบขั้นตอนการเรียนรู้โดยปริยายว่าหนักขึ้นอยู่กับความสอดคล้องของการทำแผนที่การตอบสนองต่อสิ่งเร้า (แอชบี et al., 2003) ในงานประเภทเดียวกันที่แตกต่างกันไม่มีความสัมพันธ์กระตุ้นการตอบสนองระบบคือ:กระตุ้นเศรษฐกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่งสามารถเชื่อมโยงกับ'' เดียวกัน'' หรือ'''' ตอบสนองที่แตกต่างกัน
ขึ้นอยู่กับสิ่งกระตุ้นจะปรากฏขึ้นพร้อมกัน ดังนั้น covis คาดการณ์ผลการดำเนินงานที่ดีกว่าการจำแนกประเภทเดียวกันที่แตกต่างกันในเงื่อนไขตามกฎกว่าในสภาพ
ข้อมูลรวมการทดลองที่ 2 การทดสอบไม่ว่าจะเป็นตัวแทนได้เรียนรู้ในการจัดหมวดหมู่งานโดยตรงสามารถโอนไปยังงานประเภทเดียวกันที่แตกต่างกันและถ้าโครงสร้างหมวดหมู่เรียนรู้ในงานเดียวกันที่แตกต่างกันสามารถโอนไปยังงานหมวดการเรียนรู้โดยตรง ตาม covis,การจำแนกประเภทตามกฎเป็นกระบวนการสองขั้นตอนและการเป็นตัวแทนหมวดหมู่จะแยกจากทั้งสองสิ่งเร้าและการตอบสนองต่อการเป็นตัวแทน ดังนั้นความรู้ควรอย่างน้อยบางส่วนโอนจากงานหนึ่งไปที่อื่น ๆ ในทางตรงกันข้ามการจำแนกประเภทข้อมูลบูรณาการจะได้เรียนรู้การใช้ระบบขั้นตอนตามและให้ความสำคัญของการทำแผนที่การกระตุ้นการตอบสนองที่สอดคล้องกัน,มันดูเหมือนว่าการแสดงหมวดหมู่กลางไม่เป็นปัจจุบัน ถ้าเป็นกรณีนี้การเรียนรู้ใน informationintegration
เงื่อนไขควรจะเป็นงานที่เฉพาะเจาะจงและการถ่ายโอนไม่ควรจะตั้งข้อสังเกต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพรวมของการทดลองและสมมุติฐาน
1 การทดลองเป็นการทดสอบแรกของงานประเภท same–different โดยเฉพาะ เป้าหมายของการทดลองนี้คือ แนะนำกระบวนทัศน์ใหม่ และทดสอบว่าผู้เรียนสามารถเรียนรู้ตามกฎ และรวมข้อมูลประเภทโครงสร้าง โดย same–different ตัดสินประเภทสมาชิก ตามที่ COVIS
ทฤษฎีของการจัดประเภท (ส่วนหนึ่งของร้อยเอ็ด al., 1998), ผู้เข้าร่วมควรจัดประเภทสิ่งเร้าในสภาพตามกฎที่ถูกใช้เป็นกลยุทธ์ชัดเจนที่ทดสอบสมมติฐานที่มีความยืดหยุ่น และขึ้นอยู่กับความสอดคล้องของสมาคม stimulus–response สิ่งสำคัญคือ ความสอดคล้องของสมาคม stimulus–category ในทางตรงกันข้าม ผู้เรียนควรจัดประเภทสิ่งเร้าในการ informationintegration
เงื่อนไขใช้ระบบขั้นตอนเรียนรู้นัยที่หนักขึ้นอยู่กับความสอดคล้องของการแม็ป stimulus–response (ส่วนหนึ่งของร้อยเอ็ด al., 2003) ในงานประเภท same–different มีความสัมพันธ์ไม่ stimulus–response ระบบ: การกระตุ้นเศรษฐกิจโดยเฉพาะสามารถเชื่อมโยงกับการตอบสนองที่นิ้วเดียวกัน '' หรือ ''ต่าง ''
ขึ้นอยู่กับสิ่งกระตุ้นจะแสดงพร้อมกันได้ ดังนั้น COVIS ทำนาย same–different ประเภทประสิทธิภาพเงื่อนไขตามกฎกว่า
รวมข้อมูลเงื่อนไขทดลองทดสอบ 2 ว่าแทนการเรียนรู้ในงานประเภทที่ตรงกับงานประเภท same–different และถ้าโครงสร้างประเภทเรียนรู้ในงาน same–different สามารถถ่ายโอนงานประเภทเรียนรู้โดยตรง ตาม COVIS การจัดประเภทตามกฎเป็นกระบวนการสองขั้นตอน และแสดงประเภทแยกต่างหากจากกระตุ้นและตอบแทน ดังนั้น ความรู้ควรน้อยบางส่วนโอนจากงานหนึ่งไปยังอีก ในทางตรงกันข้าม รวมข้อมูลประเภทจะรู้การใช้ระบบตามขั้นตอน และ ให้ความสำคัญของการแม็ป stimulus–response สอดคล้อง มันดูเหมือนมีแนวโน้มไม่แสดงประเภทกลางอยู่ ถ้าเป็นกรณีนี้ การเรียนรู้ใน informationintegration
เงื่อนไขควรระบุงาน และควรสังเกตโอนไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทสรุปของการทดลองและข้อสมมุติที่
ซึ่งจะช่วยการทดลอง 1 เป็นการทดสอบครั้งแรกของงานเดียวกันการจัดชนิดที่แตกต่างกัน โดยเฉพาะเป้าหมายของการทดลองนี้คือเพื่อแนะนำเกี่ยวกับกระบวนทัศน์ใหม่และเพื่อทดสอบว่าผู้ร่วมประชุมสามารถเรียนรู้โครงสร้างตามกฎและข้อมูลการรวม ประเภท โดยทำให้การตัดสินแบบที่แตกต่างเกี่ยวกับการเป็นสมาชิก ประเภท ตาม covis ที่
ตามมาตรฐานทฤษฎีของการจัดหมวดหมู่( ashby และ sulgrave manor et al . 1998 )ผู้เข้าร่วมการเดินทางจะต้องแยกแยะกระตุ้นอยู่ใน สภาพ ตามกฎโดยใช้กลยุทธ์สมมุติฐานการทดสอบอย่างชัดเจนที่มีความยืดหยุ่นและไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของการเชื่อมโยงนโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจ - การตอบสนองที่สำคัญคือมีความสอดคล้องกันของการเชื่อมโยงนโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจ - ประเภท นี้ ในความเปรียบต่างผู้เข้าร่วมการเดินทางจะต้องแยกแยะมาตรการกระตุ้นใน informationintegration
ซึ่งจะช่วยให้ สภาพ การใช้ระบบกระบวนการ - การเรียนรู้ได้โดยปริยายที่หนักขึ้นอยู่กับความสอดคล้องกันของการจับคู่กระตุ้นเศรษฐกิจ - การตอบสนอง( ashby และ sulgrave manor et al . 2003 ) ในงานเดียวกันที่แตกต่างกันการจัดชนิดไม่มีการเชื่อมโยงนโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจ - การตอบสนองอย่างเป็นระบบกระตุ้นเศรษฐกิจโดยเฉพาะที่สามารถเชื่อมโยงกับที่"เหมือนกับ"หรือ"แตกต่าง"การตอบสนอง
ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสิ่งกระตุ้นคือพร้อมกันปรากฏขึ้น ดังนั้น covis คาดว่า ประสิทธิภาพ การทำงานได้ดีขึ้นการจัดชนิดเดียวกันที่แตกต่างใน สภาพ ตามกฎที่มากกว่าใน สภาพ
ข้อมูล - การผนวกรวมได้2 การทดสอบไม่ว่าจะทำการทดลองการรับรองที่เรียนรู้ในงานการแบ่ง ประเภท โดยตรงที่สามารถโอนไปยังงานเดียวกันการจัดชนิดที่แตกต่างกันและหากโครงสร้าง ประเภท ที่เรียนรู้ในงานเดียวกันที่แตกต่างกันสามารถโอนไปยังงาน ประเภท - การเรียนรู้โดยตรง ตาม covisการจัดชนิดตามกฎขั้นตอนเป็นสองที่และการนำเสนอ ประเภท ถูกแยกพื้นที่ออกจากกันจากนโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจและการรับรองการตอบสนองทั้งสอง ดังนั้นความรู้ควรจะอยู่ที่อย่างน้อยการโอนงานจากหนึ่งไปยังอีกแห่งหนึ่งได้บางส่วน ในทางตรงข้ามการจัดหมวดหมู่ข้อมูล - การผนวกรวมได้เรียนรู้การใช้ระบบกระบวนการและให้ความสำคัญของการทำแผนที่กระตุ้นเศรษฐกิจ - การตอบสนองอย่างต่อเนื่องได้มันดูเหมือนจะมีแนวโน้มที่ไม่มีการเป็นตัวแทน ประเภท ระดับกลางมีอยู่ หากเป็นในกรณีนี้ให้การเรียนรู้ใน informationintegration
เงื่อนไขจะต้องเป็นงานที่ต้องการและไม่มีการโอนจะต้องปฏิบัติตาม