Rice is a staple food for more than

Rice is a staple food for more than half of the world’s population. The parboiling process is known to
increase the nutritional value of milled rice, but the process darkens the grains, with a corresponding
negative effect on consumer acceptability. The aim of this study was to evaluate the effects of using
different concentrations of sodium bisulfite (0, 0.2, 0.4, 0.6, 0.8, 1.0%) during the soaking step of rice
parboiling process on the thiamine content and technological properties of parboiled rice. Moreover, the
residual sulfite content in parboiled grains was also evaluated. The lowest concentration of 0.2% sodium
bisulfite was able to significantly (p < 0.05) promote a whiter colour, a decrease in the percentage of
stained grains, and an increase in the percentage of completely gelatinized grains in the parboiled rice,
compared to rice without sodium bisulfite treatment. However, the use of sodium bisulfite significantly
(p < 0.05) reduced the thiamine content, which is considered a risk associated with the treatment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้าวเป็นอาหารหลักมากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรโลก เป็นที่รู้จักการ parboilingเพิ่มคุณค่าทางโภชนาการของข้าวสาร แต่กระบวนการมืดธัญพืช การผลกระทบในผู้บริโภค acceptability จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้เป็นการ ประเมินผลกระทบของการใช้แตกต่างความเข้มข้นของโซเดียม bisulfite (0, 0.2, 0.4, 0.6, 0.8, 1.0%) ระหว่างขั้นตอนแบบข้าวทำไทอามีนในกระบวนการเนื้อหา และเทคโนโลยีคุณสมบัติของข้าวนึ่ง นอกจากนี้ การนอกจากนี้ยังมีประเมินเนื้อหาซัลไฟต์เหลือในธัญพืชนึ่ง ความเข้มข้นต่ำสุดของโซเดียม 0.2%bisulfite ได้อย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) ส่งเสริมสีขึ้นขาวขึ้น ลดเปอร์เซ็นต์ของทิ้งคราบแป้ง และการเพิ่มเปอร์เซ็นต์ของทั้งหมด gelatinized ธัญพืชข้าวนึ่งเมื่อเทียบกับข้าวโดยไม่รักษา bisulfite โซเดียม อย่างไรก็ตาม การใช้ bisulfite โซเดียมมาก(p < 0.05) ลดเนื้อหาไทอามีน ซึ่งเป็นความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้าวเป็นอาหารหลักมากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรโลก กระบวนการทำข้าวนึ่งเป็นที่รู้จักกันเพิ่มคุณค่าทางโภชนาการของข้าวสารแต่กระบวนการจะมืดลงธัญพืชที่มีความสอดคล้องกับผลกระทบต่อยอมรับของผู้บริโภค จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้มีการประเมินผลกระทบของการใช้ความเข้มข้นที่แตกต่างกันของโซเดียม bisulfite (0, 0.2, 0.4, 0.6, 0.8, 1.0%) ในระหว่างขั้นตอนการแช่ข้าวกระบวนการทำข้าวนึ่งกับเนื้อหาวิตามินบีและคุณสมบัติทางเทคโนโลยีของข้าวนึ่ง นอกจากนี้เนื้อหาซัลไฟต์ที่เหลือในเมล็ดข้าวนึ่งถูกประเมินยัง ความเข้มข้นต่ำสุดที่ 0.2% โซเดียมbisulfite ก็สามารถที่จะมีนัยสำคัญ (p <0.05) ส่งเสริมสีขาวลดลงในอัตราร้อยละของการที่เม็ดสีและการเพิ่มขึ้นในอัตราร้อยละของเมล็ดgelatinized สมบูรณ์ในข้าวนึ่งดังกล่าวเมื่อเทียบกับข้าวโดยไม่ต้องโซเดียม bisulfite รักษา อย่างไรก็ตามการใช้โซเดียม bisulfite อย่างมีนัยสำคัญ(p <0.05) ลดลงเนื้อหาวิตามินบีซึ่งถือว่าเป็นความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้าวเป็นอาหารหลักมากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรของโลก การ parboiling กระบวนการเป็นที่รู้จักกัน

เพิ่มคุณค่าทางโภชนาการของข้าวขัดขาว แต่การเริ่มมืดธัญพืช กับผลที่สอดคล้องกัน
ลบในการยอมรับของผู้บริโภค จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาผลของการใช้
ระดับความเข้มข้นของโซเดียมไบซัลไฟต์ ( 0 , 0.2 , 0.4 , 0.6 , 0.8 , 10 % ) ในระหว่างขั้นตอนการแช่ข้าว
parboiling กระบวนการในวิตามินบีเนื้อหาและคุณสมบัติเทคโนโลยีนึ่งข้าว นอกจากนี้
เนื้อหาซัลไฟต์ตกค้างในข้าวนึ่งข้าวยังประเมิน ความเข้มข้นต่ำสุด 0.2 % โซเดียม
ไบได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ส่งเสริม สี ขาว ลดร้อยละ
เปื้อนธัญพืชและเพิ่มขึ้นร้อยละสมบูรณ์วุ้นธัญพืชในข้าวนึ่งข้าว
เมื่อเทียบกับข้าวโดยไม่รักษาไบซัลไฟด์ โซเดียม อย่างไรก็ตาม การใช้โซเดียมไบซัลไฟต์ (
( P < 0.05 ) สามารถลดปริมาณวิตามินบี ซึ่งถือเป็นความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการรักษา