OPINION: Muzzling speech08 August 2

OPINION: Muzzling speech
08 August 2016
By Sana Saleem and Nighat Dad,
Dawn (Pakistan)
General Politics

KARACHI (Dawn/ANN) - Pakistan Electronic Crimes Bill’s effect on freedom of speech will be chilling.

Even a quick read of the late colonial-era file on legendary South Asian writer Manto’s trial is testament enough to his blunt, and brutally honest spirit — the kind that saw him through several court trials and trips to the mental asylum. During the trial for his story Bu (odour) one of the prosecution witnesses was appalled that Manto had used ‘bosom’ to describe a woman’s breasts. “What else did you expect me to call them?” he retorted.

Never mind that it touched on social constructs we still struggle to question today, never mind that all of his stories told truths that societies do not want to face; instead, his critics remained transfixed on his ‘obscenity’ and supposed perversion, as the subtleties were lost on them. But this is how censorship works; it always has.

In Manto’s Pakistan, controversies are carefully constructed to throttle speech, there’s limited space for anything but a carefully crafted state sanctioned narrative. Take for instance the Prevention of Electronic Crimes Bill which would allow the state to take down any content deemed immoral/obscene or block access to any website in the interest of the glory of Islam or the defence of the state. If passed by the Senate, the bill would give legal powers to the state to crack down on content, but it doesn’t stop there: several aspects of the law criminalise online activity. This isn’t new.

When the first draft of the Pakistan Electronic Crimes Bill was introduced by retired Gen Pervez Musharraf’s regime in 2006, a diverse group of civil society members, business owners, doctors and entrepreneurs pushed back, making sure that the ordinance lapsed before it was enacted into law.

One of its fiercest critics is now IT minister, Anusha Rehman, who has since become its biggest proponent. However, the latest draft also contains loopholes that will be used to silence dissent. To look at just some of its many troubling aspects, criminalising unauthorised access, copying or transmission of data with “dishonest intention” in effect criminalises the work of whistleblowers and journalists. In its current form, the proposed law lacks clarity on whether even reporters will be protected, let alone whistleblowers.

Then there is the issue of hate speech. The draft law contains vague language and fails to define hate speech or its qualifications. Instead, it stipulates a jail term for up to seven years for anyone that “disseminates” information that is “likely to advance interfaith, sectarian or ethnic hatred”. Ironically, the clause meant to prevent sectarian hatred can also be used to target minorities. There’s nothing in the text to qualify what kind of material is “likely to advance sectarian hatred”.

For example, the government evidently believes that Shia Muslims highlighting the rampant targeted killings of members of their community reinforce the sectarian divide. To this effect, the website shiakilling.com which simply keeps a tab on the number of Shias killed in terrorist attacks, was blocked. Beyghairat Brigade, a Lahore-based rock band whose song Dhinak Dhinak faced a partial ban for satirising the power of the military, could now face jail-time of up to 14 years for cyberterrorism.

The law also criminalises spamming with a prison term of up to three months and allows internet service providers to retain user data for up to one year, legitimising mass surveillance of users. Since Pakistan has an existing law, The Investigation for Fair Trial Act 2013, that legitimises wiretapping and surveillance and renders it admissible evidence in court, citizens will now face the prospect of jail-time for an online activity they indulged in a year ago.

Confronted with the prospect of a bill that would criminalise the work many of us do, a group of civil society and business associations requested numerous amendments. These have largely been ignored only to be replaced by harsher and more draconian provisions that will ultimately have a chilling effect in a society already struggling with regressive laws that limit people’s desire to speak honestly in public. Although the bill has passed through multiple government committees, there have been more bureaucratic hurdles than actual debate on an important law that could change the face of communication and journalism in Pakistan.

As the bill now lies in the Senate after being passed by yet another committee, the only space in Pakistan that showed some semblance of openness is at risk of being heavily censored, decrying the lack of critical thinking would now be futile. With its so called cyber-crime bill, Pakistan is ushering in an era of the surveillance holy trinity. They’re listening, they’re recording and they’re coming for us.

(Sana Saleem is co-founder and director of Bolo Bhi, a digital rights

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดเห็น: Muzzling เสียง8 สิงหาคมพ.ศ. 2559โดย Sana สะลีมและพ่อ Nighatรุ่งอรุณ (ปากีสถาน)การเมืองทั่วไปการาจี (รุ่งอรุณ/แอน) - ปากีสถานอิเล็กทรอนิกส์อาชญากรรมเงินผลกระทบต่อเสรีภาพในการพูดจะเป็นหนาวแม้การอ่านอย่างรวดเร็วของแฟ้มเนีปลายบนตำนานเอเชียใต้ของนักเขียน Manto ทดลองถูกพอวิธีวิญญาณทื่อ และมีความซื่อสัตย์ไร้ความปราณีของเขา — ชนิดที่เห็นเขาผ่านหลายสนามทดลองและเดินทางไปยังโรงพยาบาลจิต ในระหว่างการทดลองใช้สำหรับเรื่องราวของเขา Bu (กลิ่น) หนึ่งในพยานคดีถูกกลัวว่า Manto ใช้ 'คู่หู' เพื่ออธิบายหน้าอกของผู้หญิง "อะไรทำคุณคาดผมเรียกพวกเขา" เขาโต้ว่าไม่ทราบว่า มันสัมผัสบนโครงสร้างสังคมเรายังคงต่อสู้เพื่อคำถามวันนี้ ไม่ ทราบว่า ทั้งหมดของเรื่องราวของเขาได้บอกความจริงที่สังคมไม่ต้องการเผชิญ แทน นักวิจารณ์ของเขายังคงสหพันธ์ของเขา 'ลองอีกครั้ง' และควร perversion ตามความละเอียดอ่อนหายไปนั้น แต่นี้เป็นวิธีการทำงานเซ็นเซอร์ มันมีอยู่เสมอในปากีสถานของ Manto กลูโคสถูกสร้างขึ้นอย่างระมัดระวังเพื่อเค้นเสียง มีจำนวนจำกัดพื้นที่สำหรับอะไรแต่การเล่าเรื่องของรัฐผลิตอย่างพิถีพิถันที่ผ่าน ๆ ใช้การป้องกันของอิเล็กทรอนิกส์อาชญากรรมและส่วนประกอบซึ่งจะอนุญาตให้รัฐให้ลบเนื้อหาใด ๆ ถือว่าศีลธรรมลามกอนาจาร หรือบล็อกการเข้าถึงเว็บไซต์ใด ๆ เพื่อความรุ่งโรจน์ของอิสลามหรือการป้องกันของรัฐ เช่น ถ้าผ่านวุฒิสภา เงินจะให้อำนาจตามกฎหมายรัฐจะแตกลงบนเนื้อหา แต่มันไม่ได้หยุด: หลายแง่มุมของกฎหมาย criminalise กิจกรรมออนไลน์ นี้ไม่ได้ใหม่เมื่อรู้จักร่างแรกของบิลอาชญากรรมอิเล็กทรอนิกส์ของปากีสถาน โดยเกษียณ Gen Pervez Musharraf ระบอบการปกครองในปี 2549 กลุ่มมีความหลากหลายของสมาชิกประชาสังคม เจ้าของธุรกิจ การแพทย์ และผู้ประกอบการผลักดันกลับ ทำให้แน่ใจว่า ให้หมดอายุก่อนที่จะประกาศใช้เป็นกฎหมายหนึ่งของร้ายมากที่สุดคือตอนนี้มันปรนนิบัติ Anusha Rehman ซึ่งได้กลายเป็นผู้สนับสนุนที่ใหญ่ที่สุดของ อย่างไรก็ตาม ร่างล่าสุดยังประกอบด้วยช่องโหว่ที่จะใช้ปิดเสียงไว้ การดูเพียงบางด้านหนักใจมากมาย criminalising รับอนุญาต การคัดลอก หรือการรับส่งข้อมูลด้วย "เจตนาทุจริต" ผล criminalises ในงานแจ้งกลับและนักข่าว ในรูปแบบปัจจุบัน กฎหมายที่เสนอขาดความคมชัดบนว่าผู้สื่อข่าวแม้จะได้รับการป้องกัน ประสาแจ้งกลับThen there is the issue of hate speech. The draft law contains vague language and fails to define hate speech or its qualifications. Instead, it stipulates a jail term for up to seven years for anyone that “disseminates” information that is “likely to advance interfaith, sectarian or ethnic hatred”. Ironically, the clause meant to prevent sectarian hatred can also be used to target minorities. There’s nothing in the text to qualify what kind of material is “likely to advance sectarian hatred”.For example, the government evidently believes that Shia Muslims highlighting the rampant targeted killings of members of their community reinforce the sectarian divide. To this effect, the website shiakilling.com which simply keeps a tab on the number of Shias killed in terrorist attacks, was blocked. Beyghairat Brigade, a Lahore-based rock band whose song Dhinak Dhinak faced a partial ban for satirising the power of the military, could now face jail-time of up to 14 years for cyberterrorism.The law also criminalises spamming with a prison term of up to three months and allows internet service providers to retain user data for up to one year, legitimising mass surveillance of users. Since Pakistan has an existing law, The Investigation for Fair Trial Act 2013, that legitimises wiretapping and surveillance and renders it admissible evidence in court, citizens will now face the prospect of jail-time for an online activity they indulged in a year ago.Confronted with the prospect of a bill that would criminalise the work many of us do, a group of civil society and business associations requested numerous amendments. These have largely been ignored only to be replaced by harsher and more draconian provisions that will ultimately have a chilling effect in a society already struggling with regressive laws that limit people’s desire to speak honestly in public. Although the bill has passed through multiple government committees, there have been more bureaucratic hurdles than actual debate on an important law that could change the face of communication and journalism in Pakistan.As the bill now lies in the Senate after being passed by yet another committee, the only space in Pakistan that showed some semblance of openness is at risk of being heavily censored, decrying the lack of critical thinking would now be futile. With its so called cyber-crime bill, Pakistan is ushering in an era of the surveillance holy trinity. They’re listening, they’re recording and they’re coming for us.(Sana Saleem is co-founder and director of Bolo Bhi, a digital rights

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเห็น: ปราบปรามเสียงคำพูดที่
8 สิงหาคม 2016
โดย Sana ซาลีมและ Nighat พ่อ
รุ่งอรุณ (ปากีสถาน)
ทั่วไปการเมือง

การาจี (รุ่งอรุณ / ANN) - ผลปากีสถานอิเล็กทรอนิกส์อาชญากรรมบิลเกี่ยวกับเสรีภาพในการพูดจะหนาว.

แม้อ่านอย่างรวดเร็วในช่วงปลายยุคอาณานิคม ไฟล์บนตำนานนักเขียนเอเชียใต้การพิจารณาคดีของจูงจมูกเป็นเครื่องพิสูจน์พอที่จะทื่อของเขาและไร้ความปราณีจิตวิญญาณซื่อสัตย์ - ชนิดที่เห็นเขาผ่านการทดลองหลายศาลและการเดินทางไปยังโรงพยาบาลโรคจิต ระหว่างการพิจารณาคดีสำหรับเรื่องราวของเขา Bu (กลิ่น) หนึ่งในพยานโจทก์ก็ตกใจว่าจูงจมูกได้ใช้ 'อก' เพื่ออธิบายหน้าอกของผู้หญิงคนหนึ่ง "อะไรที่คุณไม่ได้คาดหวังว่าฉันจะเรียกพวกเขา?" เขาโต้.

ไม่เคยคิดว่ามันสัมผัสกับโครงสร้างทางสังคมเรายังคงต่อสู้ที่จะตั้งคำถามในวันนี้ไม่เคยคิดว่าทุกเรื่องราวของเขาบอกความจริงที่สังคมไม่ต้องการที่จะเผชิญ; แต่นักวิจารณ์ของเขายังคงตรึงใน 'อนาจาร' ของเขาและบิดเบือนควรเป็นรายละเอียดปลีกย่อยถูกกลืนหายไปกับพวกเขา แต่นี้เป็นวิธีการเซ็นเซอร์ทำงาน; มันก็มี.

ในจูงจมูกของปากีสถานมีการสร้างการถกเถียงอย่างระมัดระวังที่จะพูดเค้นมีพื้นที่ จำกัด สำหรับอะไร แต่รัฐตามทำนองคลองธรรมเล่าเรื่องที่สร้างขึ้นอย่างรอบคอบ Take เช่นการป้องกันอาชญากรรมอิเล็กทรอนิกส์บิลซึ่งจะช่วยให้รัฐที่จะลงเนื้อหาใด ๆ ถือว่าผิดศีลธรรม / อนาจารหรือปิดกั้นการเข้าถึงเว็บไซต์ใด ๆ ในความสนใจของพระสิริของศาสนาอิสลามหรือการป้องกันของรัฐ หากผ่านไปได้โดยวุฒิสภาบิลจะให้อำนาจตามกฎหมายที่จะรัฐจะแตกลงในเนื้อหา แต่มันไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น: หลายแง่มุมของกฎหมายเป็นอาชญากรกิจกรรมออนไลน์ นี้ไม่ใหม่.

เมื่อร่างแรกของปากีสถานอิเล็กทรอนิกส์อาชญากรรมบิลได้รับการแนะนำโดยระบอบการปกครองเกษียณ Gen ห้องน้ำในปี 2006 เป็นกลุ่มที่มีความหลากหลายของสมาชิกในภาคประชาสังคม, เจ้าของธุรกิจแพทย์และผู้ประกอบการผลักดันให้กลับให้แน่ใจว่าคำสั่งที่ผ่านพ้นไป ก่อนที่มันจะถูกตราขึ้นเป็นกฎหมาย.

หนึ่งในนักวิจารณ์กันอย่างดุเดือดในขณะนี้คือไอทีรัฐมนตรีว่าการกระทรวง Anusha เรห์ซึ่งได้กลายเป็นนักแสดงที่ใหญ่ที่สุด อย่างไรก็ตามร่างล่าสุดนอกจากนี้ยังมีช่องโหว่ที่จะถูกนำมาใช้เพื่อปิดเสียงไม่เห็นด้วย ที่จะมองเพียงบางส่วนของด้านหนักใจของหลายความผิดทางอาญาไม่ได้รับอนุญาต, การคัดลอกหรือการส่งข้อมูลด้วย "ความตั้งใจที่ไม่สุจริต" ในผล criminalises การทำงานของโบและนักข่าว ในรูปแบบปัจจุบันกฎหมายที่เสนอขาดความชัดเจนว่าแม้ผู้สื่อข่าวจะได้รับการคุ้มครองให้โบคนเดียว.

แล้วมีปัญหาของความเกลียดชังการพูด ร่างกฎหมายที่มีการใช้ภาษาที่คลุมเครือและล้มเหลวในการกำหนดความเกลียดชังหรือคุณสมบัติของมัน แต่มันกำหนดจำคุกนานถึงเจ็ดปีสำหรับทุกคนที่ "เผยแพร่" ข้อมูลที่เป็น "มีแนวโน้มที่จะก้าวไป Interfaith, พรรคหรือชาติพันธุ์ความเกลียดชัง" กระแทกแดกดันประโยคหมายถึงการป้องกันไม่ให้เกิดความเกลียดชังพรรคนอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้ในการกำหนดเป้าหมายชนกลุ่มน้อย ไม่มีสิ่งใดในข้อความที่จะมีสิทธิ์ได้รับสิ่งที่ชนิดของวัสดุคือ "มีแนวโน้มที่จะก้าวไปสู่ความเกลียดชังพรรค" เป็น.

ตัวอย่างเช่นรัฐบาลเห็นได้ชัดว่าเชื่อว่าชาวมุสลิมชิเน้นการกำหนดเป้าหมายการฆ่าอาละวาดของสมาชิกในชุมชนของพวกเขาเสริมสร้างการแบ่งพรรค ต่อไปนี้ที่ shiakilling.com เว็บไซต์ซึ่งก็ช่วยให้แท็บกับจำนวนของ Shias ฆ่าตายในการโจมตีของผู้ก่อการร้ายที่ถูกบล็อก Beyghairat เพลิงวงร็อคฮอร์ตามที่มีเพลง Dhinak Dhinak ต้องเผชิญกับการห้ามบางส่วนสำหรับ satirising อำนาจของทหารตอนนี้อาจต้องเผชิญคุกเวลาถึง 14 ปีสำหรับ cyberterrorism.

กฎหมายยัง criminalises สแปมกับคุกสูงสุด ถึงสามเดือนและช่วยให้ผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตที่จะเก็บข้อมูลของผู้ใช้นานถึงหนึ่งปี legitimizing เฝ้าระวังมวลของผู้ใช้ ตั้งแต่ปากีสถานมีกฎหมายที่มีอยู่การสืบสวนแฟร์ทดลองพระราชบัญญัติปี 2013 ที่ legitimizes ดักฟังโทรศัพท์และการเฝ้าระวังและวาทกรรมที่มันมีหลักฐานที่ยอมรับในศาลประชาชนในขณะนี้จะต้องเผชิญกับความคาดหวังของคุกเวลาสำหรับกิจกรรมออนไลน์ที่พวกเขา indulged ในปีที่ผ่านมา.

เผชิญหน้า กับโอกาสของการเรียกเก็บเงินที่จะกลายเป็นอาชญากรที่ทำงานเราหลายคนทำกลุ่มของสังคมและธุรกิจสมาคมประชาขอแก้ไขจำนวนมาก เหล่านี้ส่วนใหญ่ได้รับการละเว้นเท่านั้นที่จะถูกแทนที่ด้วยบทบัญญัติที่รุนแรงขึ้นและเข้มงวดมากขึ้นว่าในท้ายที่สุดจะมีผลหนาวในสังคมแล้วดิ้นรนกับกฎหมายที่ จำกัด ถอยหลังความปรารถนาของผู้คนที่จะพูดตรงไปตรงมาในที่สาธารณะ แม้ว่าการเรียกเก็บเงินได้ผ่านคณะกรรมการของรัฐบาลหลายมีการอุปสรรคของระบบราชการมากกว่าการอภิปรายที่เกิดขึ้นจริงในกฎหมายที่สำคัญซึ่งอาจเปลี่ยนโฉมหน้าของการสื่อสารและการสื่อสารมวลชนในปากีสถาน.

ขณะที่บิลในขณะนี้อยู่ในวุฒิสภาหลังจากที่ถูกส่งผ่านโดยยังคณะกรรมการอื่น พื้นที่เฉพาะในปากีสถานที่แสดงให้เห็นรูปร่างหน้าตาของการเปิดกว้างบางอย่างที่มีความเสี่ยงที่จะถูกตรวจสอบอย่างหนักสตาฟฟ์ขาดการคิดอย่างมีวิจารณญาณในขณะนี้จะไม่ได้ผล ที่มีการเรียกเก็บเงินที่เรียกว่าอาชญากรรมไซเบอร์ของปากีสถานในการนำไปสู่ยุคของการเฝ้าระวัง Trinity บริสุทธิ์ พวกเขากำลังฟังพวกเขากำลังบันทึกและพวกเขากำลังมาสำหรับเรา.

(เสนา Saleem เป็นผู้ร่วมก่อตั้งและผู้อำนวยการ Bolo Bhi เป็นสิทธิ์ดิจิตอล