cracks together, and faulting will

cracks together, and faulting will result. The amount of reinforcing needed to hold cracks
together is traditionally calculated using a relationship based on the friction between
the subgrade and the bottom of the slab. This relationship assumes that for a crack to
open enough to fail the aggregate interlock, the slab will have to slide along the subbase.
The current AASHTO recommendation is based on this traditional approach (Guide
for Design of Pavement Structures, American Association of State Highway and
Transportation Officials, 1993).
The relationship can be expressed as follows:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รอยแตกกัน และ faulting จะส่งผล จำนวนหน้าที่ต้องเก็บรอยกันซึ่งคำนวณโดยใช้ความสัมพันธ์ที่ขึ้นอยู่กับแรงเสียดทานระหว่างที่ subgrade และด้านล่างของพื้น ความสัมพันธ์นี้สันนิษฐานที่สำหรับรอยแตกไปเปิดพอล้มส่วนเชื่อมโยงรวม พื้นจะต้องสไลด์พร้อม subbase ที่คำแนะนำของ AASHTO ปัจจุบันขึ้นอยู่กับวิธีการแบบนี้ (แนะนำออกแบบโครงสร้างถนน ทางหลวงรัฐอเมริกันสมาคม และขนส่งเจ้าหน้าที่ 1993)ความสัมพันธ์สามารถแสดงได้ดังนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รอยแตกด้วยกันและจะส่งผลให้ faulting จำนวนเสริมที่จำเป็นในการถือรอยแตกด้วยกันจะถูกคำนวณแบบดั้งเดิมโดยใช้ความสัมพันธ์ขึ้นอยู่กับแรงเสียดทานระหว่างฐานรากและด้านล่างของแผ่นที่ ความสัมพันธ์นี้อนุมานว่าเป็นรอยแตกที่จะเปิดพอที่จะล้มเหลวลูกโซ่รวมแผ่นจะมีการเลื่อนไปตาม subbase. คำแนะนำ AASHTO ปัจจุบันจะขึ้นอยู่กับวิธีการแบบดั้งเดิม (คู่มือสำหรับการออกแบบโครงสร้างทางเท้าอเมริกันสมาคมทางหลวงของรัฐและ. เจ้าหน้าที่ขนส่ง, 1993) ความสัมพันธ์จะแสดงดังต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รอยแตก ด้วยกัน และ รอยเลื่อนของเปลือกโลกจะส่งผล จํานวนการต้องถือรอยแตก
ด้วยกันคำนวณผ้าโดยใช้ความสัมพันธ์ตามแรงเสียดทานระหว่าง
รองพื้นทาง และด้านล่างของพื้น ความสัมพันธ์นี้สันนิษฐานว่าเป็นรอยร้าว

เปิดเพียงพอที่จะล้มเหลวรวม interlock พื้นจะต้องเลื่อนไปเป็น .
คำแนะนำมาตรฐานในปัจจุบันโดยวิธีดั้งเดิม ( คู่มือ
สำหรับการออกแบบโครงสร้างถนนลาดยางสมาคมอเมริกันของทางหลวงรัฐและ

เจ้าหน้าที่ขนส่ง 1993 ) ความสัมพันธ์สามารถแสดงได้ดังนี้