After comprehensive negotiations be

After comprehensive negotiations between representatives of webcasters on the Internet and sound recording interests, Congress enacted the Digital Millennium Copyright Act of 1998. The DMCA created a compulsory licensing scheme for certain digital transmissions of sound recordings, again subject to conditions designed to discourage and prevent home copying of recorded music. Section 114 of the Copyright Act was amended by expanding the compulsory license for the performance right to a sound recording to include "eligible nonsubscription services" (i.e., webcasters), and section 112 was amended to address the reproduction right. The statutory royalty fees and terms of payment were not prescribed in either of these licenses, but, as with the more limited section 114 compulsory license established in 1995, instead were subject to the Copyright Arbitration Royalty Panel (CARP) process at the Copyright Office.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากเจรจาครอบคลุมระหว่างตัวแทนของ webcasters บนอินเทอร์เน็ตและสถานที่บันทึกเสียง รัฐสภาบัญญัติดิจิตอลมิลเลนเนียมทำของปี 1998 DMCA สร้างแผนอนุญาตบังคับในบางกรณีบันทึกเสียง อีกครั้งภายใต้เงื่อนไขเพื่อกีดกัน และป้องกันการคัดลอกภายในบ้านของดิจิตอลบันทึกเพลง 114 ส่วนพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ถูกแก้ไข ด้วยการขยายมาตรการบังคับใช้สิทธิสำหรับประสิทธิภาพการทำงานสิทธิในการบันทึกเสียงรวม "บริการสิทธิ์ nonsubscription" (เช่น webcasters), และส่วน 112 ถูกแก้ไขที่อยู่ด้านขวาทำซ้ำ ค่าธรรมเนียมตามกฎหมายที่ได้รับสิทธิและเงื่อนไขการชำระเงินไม่ถูกกำหนดในใบอนุญาตเหล่านี้ แต่ เป็นกับที่จำกัดมากกว่าส่วน 114 มาตรการบังคับใช้สิทธิก่อตั้งขึ้นใน 1995 แทนถูกลิขสิทธิ์อนุญาโตตุลาการได้แผง (ปลาคาร์ฟ) กระบวนการที่สำนักงานลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากการเจรจาที่ครอบคลุมระหว่างผู้แทนของ webcasters บนอินเทอร์เน็ตและความสนใจในการบันทึกเสียงรัฐสภาตราสหัสวรรษดิจิตอลพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ของปี 1998 DMCA สร้างรูปแบบการบังคับใช้สิทธิสำหรับการส่งดิจิตอลหนึ่งของการบันทึกเสียงอีกครั้งภายใต้เงื่อนไขที่จะได้รับการออกแบบให้กำลังใจและป้องกันไม่ให้บ้าน คัดลอกเพลงที่บันทึกไว้ มาตรา 114 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ได้รับการแก้ไขโดยการขยายใบอนุญาตภาคบังคับสำหรับผลการดำเนินงานที่เหมาะสมในการบันทึกเสียงที่จะรวมถึง "บริการ nonsubscription มีสิทธิ์" (กล่าวคือ webcasters) และมาตรา 112 แก้ไขเพิ่มเติมไปยังที่อยู่ที่ถูกต้องทำสำเนา ค่าธรรมเนียมค่าลิขสิทธิ์ตามกฎหมายและเงื่อนไขการชำระเงินที่ไม่ได้กำหนดไว้ในใบอนุญาตอย่างใดอย่างหนึ่งเหล่านี้ แต่เช่นเดียวกับส่วนที่ จำกัด มากขึ้น 114 มาตรการบังคับใช้สิทธิขึ้นในปี 1995 แทนที่จะเป็นเรื่องลิขสิทธิ์อนุญาโตตุลาการค่าภาคหลวงแผง (ปลาคาร์พ) ขั้นตอนที่สำนักงานลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากการเจรจาระหว่างตัวแทนของ webcasters ครอบคลุมบนอินเทอร์เน็ตและความสนใจสิ่งบันทึกเสียง , รัฐสภากฎหมาย Digital Millennium Copyright Act 1998 DMCA ได้สร้างโครงการการบังคับใช้สิทธิบัตรแน่นอนดิจิตอลส่งบันทึกเสียงอีกครั้งภายใต้เงื่อนไขที่ออกแบบมาเพื่อกีดกันและป้องกันการคัดลอกบ้านบันทึกเพลงมาตรา 114 แห่งพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ถูกแก้ไขโดยการขยายใบอนุญาตภาคบังคับสำหรับการแสดงที่จะบันทึกเสียงรวม " บริการ nonsubscription สิทธิ์ " ( เช่น webcasters ) และมาตรา 112 แก้ไขเพิ่มเติมในการสืบพันธุ์แล้ว ตามกฎหมายค่าภาคหลวงค่าธรรมเนียมและเงื่อนไขการชําระเงินไม่ กำหนดให้ใบอนุญาตเหล่านี้ แต่เช่นเดียวกับที่ จำกัด มากขึ้น มาตรา 114 มาตรการบังคับใช้สิทธิก่อตั้งขึ้นใน 1995 แทนเป็นเรื่องลิขสิทธิ์ค่าลิขสิทธิ์แผงอนุญาโตตุลาการ ( ปลาคาร์พ ) กระบวนการที่สำนักลิขสิทธิ์