My Girlfriend is a Zombie Chapter 1

My Girlfriend is a Zombie Chapter 1
Chapter 1 – Zombie Puppet

On a desolate street, a zombie was wondering unconsciously.

He grinned slightly, a trace of saliva hanging on his lips, a pair of reddish eyes showing blazing cold creepiness.

Not too far in the distance, there was a small abandoned supermarket. The glass door spattered with brownish blood, through the open glass doors one can vaguely see the crooked shelves, as well as scattered food.



Behind the supermarket’s door, there was also a middle-aged male zombie moving slowly. Judging by his clothing, he should be one of supermarket’s staff.

This zombie slowly approached the supermarket, after passing the middle-aged male zombie, he suddenly pulled out a chop bone knife, and he turned and forcefully cut off his neck.



Blood splattered, the headless zombie fell to the ground immediately.

And this strange zombie immediately grabbed a shopping bag from behind the counter, and began to rapidly gather food….

“Huuu…. Exhausted…”

……

In a dark residence home, the sweating Ling Mo was looking at his hands of a bag full of food and a variety of household items with satisfaction.

And in front of him, there sat the zombie from the small supermarket. But the way this zombie looked at Ling Mo was without any trace of malice, just emptiness.

“Looks like I improved a lot from a few days ago, now I’m finally able to manipulate with flexibility.”

Ling Mo turned his gaze to this zombie, mouth revealing a hint of smile.

Two weeks ago, the emergence of a new virus turned the entire world into a slaughterhouse.

Countless human turned into zombies…. To be more accurate, after the virus infection lead to loss of self-consciousness, and then turned them into crazy killing monsters….

The survivors could only hide inside city’s corners like mice.

However, Ling Mo, who was once only a normal person, discovered his ability to control zombies after the arrival of the end of the world.

He could feel a hint of connection between himself and the zombies; empty-headed zombies are like thoughtless puppets, and he could inject his own thoughts into them, thereby manipulating zombies’ actions.

The start of experiments was very tough; zombies often escaped from his manipulation mid-way, and even endangered him in life threatening situations several times.

With the increasing number of attempts, Ling Mo finally acquired some techniques, this helped him to control zombies consistently, manipulate them to walk around, and help him to collect necessities.

But the distance could never be too far apart, which made Ling Mo somewhat annoyed.

He felt like he is a zombie puppeteer, but the lines in his hands were not long enough, and he was also not skilled enough.

However, to be able to survive on a much safer level, Ling Mo is very satisfied with his zombie controlling techniques. He called the zombie he controls as Zombie Puppet.

In the process of controlling zombie puppets, Ling Mo glimpsed that when he was controlling them, a violent felling was also affecting him.

Whether the influence was bad or good, he does not know yet….

During these days, Ling Mo had gotten a better understanding of zombie’s habits, unlike general zombies, these zombies are not the living dead, but living people affected by virus.

Even though the bodies are still alive, but the mind has turned completely into a monster. They attack uninfected survivors, tear these people’s flesh with strength much stronger than an average person.

The virus has completely destroyed their senses, dominated their thoughts, and turned them into executioners driven by their killing instincts.

In Ling Mo’s view, these kind of zombies are much more terrifying that the ones he saw in games and movies, because they retain their five senses. Whether it is sound or smell, it will all attract their attention.

“The sun is going down, we will call it a day.”

This residence home is not safe; it’s a temporary place for Ling Mo to say when controlling the zombie puppets.

After putting the food he gathered today into his backpack, Ling Mo shook his head which was hurting a bit, and he commanded the zombies to stand up.

Up close, with the zombie puppet standing right in front of him, Ling Mo still felt a sense of strangeness.

Although unlike the ones in the movies that exudes a rotting stench, this zombie still have a strong smell of blood. Virus infection made his face pale with glowing red eyes, through the slightly opened mouth, one can see stained pork on the teeth.

No need to think much, it must be the leftovers from eating human….

The zombie had good looks, about seventeen or eighteen-year-old teenager, but now his looks made him look like an evil spirit.

“Go go….”

Ling Mo pressed down strong feeling of nausea, controlled the zombie to walk down the stairs.

Even though he has the zombie puppet to open the road, it does not mean he is safe. Ling Mo holds a sharp bone knife, carefully walked behind the zom

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แฟนของฉันเป็น 1 บท ผีดิบบทที่ 1 – หุ่นผีดิบบนถนนอ้างว้าง ผีดิบถูกสงสัยโดยไม่รู้ตัวเขา grinned เล็กน้อย การสืบค้นกลับของน้ำลายที่แขวนอยู่บนริมฝีปากของเขา คู่ของดวงตาสีแดงที่แสดงรอยตีนกาเย็นเห็นได้ชัดลงทุนทิ้งได้ไม่ไกลในระยะไกล กระจกประตู spattered กับน้ำตาลเลือด ผ่านประตูกระจกเปิดหนึ่งรางสามารถดูชั้นวางที่คดงอ เป็นอาหารกระจาย เบื้องหลังประตูที่ซูเปอร์มาร์เก็ต ยังมีผีดิบชายวัยกลางคนที่เคลื่อนไหวช้า ตัดสิน โดยเสื้อผ้าของเขา เขาควรจะหนึ่งในซูเปอร์มาร์เก็ตของพนักงานผีดิบนี้ช้าเข้าซุปเปอร์มาร์เก็ต หลังจากผ่านวัยกลางคนชายผีดิบ เขาก็ดึงมีดสับกระดูก และเขาหัน และประตัดคอของเขา เลือดสาด เกมส์ซอมบี้ล้มลงกับพื้นทันทีและผีดิบนี้แปลกทันทีคว้าถุงจากด้านหลังเคาน์เตอร์ และเริ่มที่จะรวบรวมอาหารอย่างรวดเร็ว..."Huuu... หมดแล้ว..."……ในที่มืดอยู่อาศัยภายในบ้าน Mo หลิงเหงื่อออกกำลังในมือของถุงที่เต็มไปด้วยอาหารและความหลากหลายของสินค้าครัวเรือนพึงพอใจและหน้าเขา ส.ผีดิบจากซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดเล็ก แต่วิธีนี้ผีดิบมอง Mo หลิงไม่ มีร่องรอยการเจ็บแค้น เพียงความว่างเปล่า"ดูเหมือนผมมากเท่าไหร่จากกี่วันที่ผ่านมา ตอนนี้ผมก็สามารถที่จะจัดการ ด้วยความยืดหยุ่น"Mo หลิงหันสายตาของเขาไปนี้ผีดิบ ปากเปิดเผยของรอยยิ้มสองสัปดาห์ที่แล้ว การเกิดขึ้นของไวรัสตัวใหม่เปิดโลกทั้งหมดเป็นโรงฆ่าสัตว์มนุษย์นับไม่ถ้วนกลายเป็นซอมบี้... ถูกต้องมากขึ้น หลังจากการติดเชื้อไวรัสที่นำไปสู่การสูญเสียของ self-consciousness และเปิดให้เป็นบ้าฆ่ามอนสเตอร์...ผู้รอดชีวิตเท่านั้นอาจซ่อนในมุมของเมืองเช่นหนูอย่างไรก็ตาม หลิง Mo ที่เป็นเพียงคนปกติ ค้นพบความสามารถของเขาควบคุมซอมบี้หลังจากการมาถึงของการสิ้นสุดของโลกเขารู้สึกว่าการเชื่อมต่อระหว่างตัวเองและซอมบี้ empty-headed ซอมบี้เป็นเหมือนหุ่นไร้จิตสำนึก และเขาสามารถใส่ความคิดของเขาเองลงในพวกเขา จึงจัดการกับการกระทำของซอมบี้เริ่มการทดลองแก้ไขยาก ซอมบี้มักจะหลบหนีออกจากการจัดการกลางทาง และแม้กระทั่งอันตรายเขาในชีวิตที่คุกคามสถานการณ์หลายครั้งกับเพิ่มขึ้นของความพยายาม Mo หลิงก็มาบางเทคนิค นี้ช่วยให้เขาควบคุมซอมบี้อย่างสม่ำเสมอ จัดการกับพวกเขาเดินรอบ ๆ และช่วยให้เขาเก็บสิ่งตีแต่ระยะทางไม่เคยอาจจะเกินไปห่างกัน ซึ่งทำ Mo หลิงค่อนข้างรำคาญเขารู้สึกเหมือนเขาเป็นการเชิดหุ่นผีดิบ แต่บรรทัดที่อยู่ในมือของเขาไม่นานพอ และเขาก็ยังไม่มีทักษะเพียงพออย่างไรก็ตาม เพื่อให้สามารถอยู่รอดในระดับปลอดภัยมาก Mo หลิงได้พอกับซอมบี้ของเขาควบคุมเทคนิค เขาเรียกว่าเขาควบคุมเป็นหุ่นผีดิบผีดิบIn the process of controlling zombie puppets, Ling Mo glimpsed that when he was controlling them, a violent felling was also affecting him.Whether the influence was bad or good, he does not know yet….During these days, Ling Mo had gotten a better understanding of zombie’s habits, unlike general zombies, these zombies are not the living dead, but living people affected by virus.Even though the bodies are still alive, but the mind has turned completely into a monster. They attack uninfected survivors, tear these people’s flesh with strength much stronger than an average person.The virus has completely destroyed their senses, dominated their thoughts, and turned them into executioners driven by their killing instincts.In Ling Mo’s view, these kind of zombies are much more terrifying that the ones he saw in games and movies, because they retain their five senses. Whether it is sound or smell, it will all attract their attention.“The sun is going down, we will call it a day.”This residence home is not safe; it’s a temporary place for Ling Mo to say when controlling the zombie puppets.After putting the food he gathered today into his backpack, Ling Mo shook his head which was hurting a bit, and he commanded the zombies to stand up.Up close, with the zombie puppet standing right in front of him, Ling Mo still felt a sense of strangeness.แม้ว่าแตกต่างจากคนในภาพยนตร์ที่มอบเป็นกลิ่นเหม็นเน่าเปื่อย ผีดิบนี้ยังคงมีกลิ่นเลือดแข็งแรง ติดเชื้อไวรัสทำให้ใบหน้าของเขาซีดตาเรืองแสงสีแดง ผ่านปากเปิดเล็กน้อย หนึ่งสามารถดูย้อมหมูบนฟันไม่ต้องคิดมาก จะต้องมีเหลือจากการกินมนุษย์...ผีดิบมีรูปลักษณ์ที่ดี เกี่ยวกับ seventeen หรือวัยรุ่นอายุสิบแปดปี แต่ตอนนี้ ดูเขาทำให้เขาดูเหมือนผี"ไปไป..."หม้อลิงกดลงของอาการคลื่นไส้ ควบคุมผีดิบเดินลงบันไดแม้ว่าเขามีหุ่นผีดิบเพื่อเปิดถนน มันไม่ได้หมายความ เขาจะปลอดภัย Mo หลิงถือมีดคมกระดูก เดินอย่างระมัดระวังหลังของ zom

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แฟนของฉันเป็นบทผีดิบ 1
บทที่ 1 - ซอมบี้หุ่นกระบอก

ในสถานที่รกร้างผีดิบถูกสงสัยโดยไม่รู้ตัว

เขายิ้มเล็กน้อยร่องรอยของน้ำลายแขวนบนริมฝีปากของเขาเป็นคู่ของตาสีแดงการแสดงที่เห็นได้ชัดน่าขยะแขยงเย็น

ไม่ไกลในระยะทางที่มีซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดเล็กที่ถูกทิ้งร้าง ประตูกระจกเปื้อนไปด้วยเลือดสีน้ำตาลผ่านประตูกระจกเปิดรางสามารถดูชั้นวางคดเคี้ยวเช่นเดียวกับอาหารกระจัดกระจาย



หลังประตูของซูเปอร์มาร์เก็ตที่มีก็ยังเป็นวัยกลางคนผีดิบชายย้ายช้า ตัดสินโดยเสื้อผ้าของเขาเขาควรเป็นหนึ่งในพนักงานของซูเปอร์มาร์เก็ต

ผีดิบนี้ช้าเข้าหาซูเปอร์มาร์เก็ตหลังจากผ่านผีดิบชายวัยกลางคนเขาก็ดึงออกมาจากมีดสับกระดูกและเขาหันและตัดออกอย่างแข็งขันคอของเขา



เลือดสาด, ผีดิบหัวขาดล้มลงกับพื้นทันที

และนี่ผีดิบแปลกทันทีคว้ากระเป๋าช้อปปิ้งจากหลังเคาน์เตอร์และเริ่มที่จะรวบรวมอาหารอย่างรวดเร็ว ...

"huuu ... หมด ... "

......

ในบ้านที่อยู่อาศัยมืดเหงื่อออกหลิง Mo กำลังมองไปที่มือของเขาจากถุงที่เต็มไปด้วยอาหารและความหลากหลายของสินค้าในครัวเรือนที่มีความพึงพอใจ

และในด้านหน้าของเขามีนั่งผีดิบจากซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดเล็ก แต่วิธีที่ผีดิบนี้มองไปที่หลิงโมเป็นไปอย่างไร้ร่องรอยของการปองร้ายใด ๆ เพียงแค่ความว่างเปล่า

"ดูเหมือนว่าฉันดีขึ้นมากจากไม่กี่วันที่ผ่านมาตอนนี้ฉันในที่สุดก็สามารถที่จะจัดการกับความยืดหยุ่น."

หลิงโมหันจ้องมองของเขาที่จะผีดิบนี้ปากเผยให้เห็นคำใบ้ของรอยยิ้ม

สองสัปดาห์ที่ผ่านมาการเกิดขึ้นของไวรัสตัวใหม่หันทั้งโลกเข้าโรงฆ่าสัตว์

มนุษย์นับไม่ถ้วนกลายเป็นซอมบี้ ... มีความถูกต้องมากขึ้นหลังจากการติดเชื้อไวรัสที่นำไปสู่การสูญเสียของความประหม่าและจากนั้นเปิดให้เป็นมอนสเตอร์ฆ่าบ้า ...

ผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวสามารถซ่อนอยู่ภายในมุมของเมืองเช่นหนู

อย่างไรก็ตามหลิงโมที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเพียงคนธรรมดาที่ค้นพบความสามารถของเขาในการควบคุมซอมบี้หลังจากการมาถึงของการสิ้นสุดของโลก

เขาอาจจะรู้สึกว่าคำใบ้ของการเชื่อมต่อระหว่างตัวเองและซอมบี้ที่; ซอมบี้เปล่ามุ่งหน้าไปเป็นเหมือนหุ่นคิดและเขาสามารถฉีดความคิดของตัวเองลงในพวกเขาจึงจัดการกับการกระทำของซอมบี้ '

จุดเริ่มต้นของการทดลองก็เป็นเรื่องยากมาก ซอมบี้มักจะหนีออกมาจากเขาจัดการกลางทางและแม้กระทั่งใกล้สูญพันธุ์เขาอยู่ในสถานการณ์ที่คุกคามชีวิตหลายต่อหลายครั้ง

ด้วยจำนวนที่เพิ่มขึ้นของความพยายามที่หลิง Mo ที่สุดที่ได้มาบางเทคนิคนี้ช่วยให้เขาควบคุมซอมบี้อย่างต่อเนื่องจัดการกับพวกเขาเดินไปรอบ ๆ และช่วยให้เขาในการเก็บรวบรวมสิ่งจำเป็น

แต่ระยะทางที่ไม่เคยจะห่างกันมากเกินไปซึ่งทำให้หลิง Mo รำคาญบ้าง

เขารู้สึกเหมือนเขาเป็นเชิดหุ่นผีดิบ แต่เส้นในมือของเขาไม่นานพอและเขาก็ยังไม่ได้มีฝีมือพอ

อย่างไรก็ตามเพื่อให้สามารถอยู่รอดในระดับที่ปลอดภัยมากหลิงโมมีความพึงพอใจมากกับเทคนิคผีดิบการควบคุมของเขา เขาเรียกว่าผีดิบเขาควบคุมหุ่นกระบอกเป็นผีดิบ

ในขั้นตอนของการควบคุมหุ่นผีดิบหลิงโมเห็นว่าเมื่อเขาได้รับการควบคุมพวกเขามีการตัดโค่นรุนแรงก็ยังมีผลกระทบต่อเขา

ไม่ว่าจะมีอิทธิพลต่อการเป็นดีหรือดีเขาไม่ทราบว่ายัง ...

ในช่วงวันนี้หลิง Mo มีอากาศความเข้าใจที่ดีของนิสัยของผีดิบซึ่งแตกต่างจากซอมบี้ทั่วไปซอมบี้เหล่านี้จะไม่ตาย แต่คนที่อาศัยอยู่ได้รับผลกระทบจากเชื้อไวรัส

แม้ว่าร่างกายจะยังคงมีชีวิตอยู่ แต่จิตใจมีการเปิดอย่างสมบูรณ์เป็นสัตว์ประหลาด พวกเขาโจมตีผู้รอดชีวิตติดเชื้อฉีกเนื้อของคนเหล่านี้มีความแข็งแรงมากดีกว่าคนเฉลี่ย

ไวรัสได้ทำลายความรู้สึกของพวกเขาครอบงำความคิดของพวกเขาและเปิดให้เป็นเพชฌฆาตขับเคลื่อนโดยสัญชาตญาณฆ่าพวกเขา

ในมุมมองของหลิงโมชนิดของซอมบี้เหล่านี้มีมากขึ้นน่ากลัวว่าคนที่เขาเห็นในเกมและภาพยนตร์เพราะพวกเขายังคงประสาทสัมผัสทั้งห้าของพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นเสียงหรือกลิ่นมันทั้งหมดจะดึงดูดความสนใจของพวกเขา

"ดวงอาทิตย์จะไปลงที่เราจะเรียกว่าวัน."

บ้านนี้อยู่ไม่ปลอดภัย; มันเป็นสถานที่ชั่วคราวสำหรับหลิงโมจะบอกว่าเมื่อการควบคุมหุ่นผีดิบ

หลังจากที่ใส่อาหารที่รวมตัวกันในวันนี้เขาลงไปในกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาหลิงโมส่ายหัวของเขาซึ่งได้ทำร้ายบิตและเขาได้รับคำสั่งซอมบี้ที่จะยืนขึ้น

ใกล้ชิดกับหุ่นผีดิบที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขาหลิงโมยังคงรู้สึกแปลก

แม้ว่าจะแตกต่างจากคนในภาพยนตร์ที่ exudes กลิ่นเหม็นเน่าเปื่อยที่ผีดิบนี้ยังคงมีกลิ่นแรงของเลือด การติดเชื้อไวรัสทำให้ใบหน้าของเขาซีดกับดวงตาสีแดงผ่านปากเปิดเล็กน้อยหนึ่งจะเห็นหมูสีบนฟัน

ไม่ต้องคิดอะไรมากมันจะต้องเป็นของเหลือจากการรับประทานอาหารของมนุษย์ ...

ผีดิบมีรูปลักษณ์ที่ดีเกี่ยวกับเจ็ดหรือแปดปีวัยรุ่น แต่ตอนนี้ดูเหมือนเขาทำให้เขามีลักษณะเหมือนวิญญาณที่ชั่วร้าย

"ไปไป ... ."

หลิง Mo กดลงความรู้สึกที่แข็งแกร่งของอาการคลื่นไส้ควบคุมผีดิบที่จะเดินลงบันได

แม้เขาจะมีหุ่นผีดิบที่จะเปิดถนนก็ไม่ได้หมายความว่าเขามีความปลอดภัย หลิง Mo ถือมีดกระดูกคมอย่างรอบคอบเดินอยู่เบื้องหลัง Zom