This story happened a long time ago

This story happened a long time ago, somewhere in Europe, in the middle of a bitter winter. There was a terrible famine throughout the land. In the villages, people were so hungry that each family kept their food hidden away, so that no one else would be able to find it. They hardly spoke to each other, and if any food were found, they fought over it.

One day, a poor traveler arrived in a village and set up his tent by the side of the road. He had with him a large pot, a wooden spoon, and a stone.

“You can’t stay here,” said the villagers. “There’s no food for you!” And they raced back to their houses to make sure no one would steal their food while they were away.

“That doesn’t matter,” said the stranger. “I have everything I need.”

He gathered sticks and built a fire in the middle of the main square. Then he placed his pot on the fire and added some water. He glanced around and noticed that he was being watched from every window and every doorway. He smiled with satisfaction as the steam rose from the pot. Next, he took an ordinary stone from his pocket, which he carefully placed in the pot. He stirred the soup and waited patiently for it to boil.

By this time, the villagers were full of curiosity. Several of them had gathered around the pot. “What are you making?” they asked.

“Stone soup,” replied the man. “It smells good, doesn’t it?” And he sniffed the soup and smiled in anticipation. “Of course, a little salt and pepper would really help the flavor.”

“I think I could find some salt and pepper,” said one of the women, and she ran to her house to fetch the salt and pepper to add to the soup.

“How tasty it would be with a piece of garlic,” said the traveler.

“I might have a tiny piece of garlic,” said another villager.

“If we only had some potatoes, too, then it would really be delicious,” said the stranger.

“I’ll get you some potatoes,” said a man from the village and rushed home to fetch some.

Soon the rumor had spread around the whole village. Someone was making a delicious soup with a special stone. People came from every house to smell the bubbling soup, and each of them brought a special ingredient to make the soup taste even better. They were so hungry, and the soup smelled so good.


“It must be that special stone,” they said.

Finally, the man declared that the soup was ready, and it was time to eat. The villagers each brought a dish, and there was plenty of food for everyone. They talked and laughed, and for a while they forgot the famine and the cold. Even long after the famine had ended, people still remembered that night and the finest soup they had ever tasted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องนี้เกิดขึ้นนานมาแล้ว บางแห่งในยุโรป กลางฤดูหนาวขม มีภาวะกลัวทั่วแผ่นดิน ในหมู่บ้าน คนเคยดังนั้นหิวว่า แต่ละครเก็บซ่อน อาหารนั้นไม่มีใครจะสามารถหามัน พวกเขาแทบไม่พูดกัน และถ้าพบอาหาร พวกเขาสู้กันมัน วันหนึ่ง นักจนมาถึงในหมู่บ้าน และตั้งเต็นท์ของเขาอยู่ริมถนน เขามีกับเขาหม้อใหญ่ ช้อนไม้ และหิน "คุณไม่สามารถพักที่นี่ กล่าวว่า ชาวบ้าน "มีไม่มีอาหารสำหรับคุณ" และพวกเขา raced กลับไปยังบ้านของพวกเขาให้แน่ใจว่า ใครจะขโมยอาหารของพวกเขาขณะที่พวกเขาไป "ที่ไม่ได้เรื่อง กล่าวว่า คนแปลกหน้า "ฉันมีทุกอย่างที่ฉันต้องการ" เขารวบรวมแท่ง และสร้างไฟกลางสองหลัก แล้วเขาวางเขาหม้อบนไฟ และเพิ่มน้ำ เขา glanced รอบ ๆ และสังเกตเห็นว่า เขาได้กำลังเฝ้าดูจากหน้าต่างทุกหน้าต่างและประตูทุก ยิ้ม ด้วยความพึงพอใจเป็นไอน้ำกุหลาบจากหม้อ ถัดไป เขาเอาหินเป็นธรรมดาจากกระเป๋าของเขา ซึ่งเขาวางไว้ในหม้ออย่างระมัดระวัง เขากวนน้ำซุป และอดทนรอมันต้มโดยเวลานี้ ชาวบ้านเต็มไปด้วยความอยากรู้ หลายของพวกเขามารวมตัวกันรอบ ๆ หม้อ "สิ่งคุณทำหรือไม่" เขาถาม"หินซุป ตอบกลับคน "มันกลิ่นดี ไม่ได้" และเขา sniffed น้ำซุป และยิ้มในความคาดหมาย "แน่นอน เกลือและพริกไทยเล็กน้อยจะจริง ๆ ได้รสชาติ""ฉันคิดว่า ฉันได้พบบางเกลือและพริกไทย กล่าวว่า ผู้หญิงอย่างใดอย่างหนึ่ง และเธอวิ่งไปที่บ้านของเธอให้นำเกลือและพริกไทยเพื่อเพิ่มน้ำซุป "อร่อยอย่างไรก็จะ มีกระเทียม กล่าวว่า นักท่องเที่ยว "ฉันอาจมีชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของกระเทียม กล่าวว่า ชาวบ้านอีก "ถ้าเราเพียงแต่มีบางอย่างมันฝรั่ง เกินไป แล้วมันจริง ๆ จะอร่อย กล่าวว่า คนแปลกหน้า "ฉันจะรับคุณมันฝรั่งบาง กล่าวว่า เป็นคนจากหมู่บ้านวิ่งดึงบาง เร็ว ๆ นี้ ข่าวลือได้แพร่กระจายไปทั่วหมู่บ้านทั้งหมด คนทำน้ำซุปอร่อย ด้วยหินพิเศษ คนมาจากทุกบ้านเพื่อกลิ่นน้ำซุปไหลเอื่อย ๆ และแต่ละของพวกเขามาเป็นส่วนผสมพิเศษเพื่อให้น้ำซุปรสชาติยิ่งขึ้น พวกเขาหิวมาก และน้ำซุปกลิ่นดี "มันต้องเป็นหินที่พิเศษ พวกเขากล่าวว่า สุดท้าย คนที่ประกาศว่า น้ำซุปพร้อม และมันเป็นครั้งที่กิน ชาวบ้านแต่ละนำจาน และมีอาหารสำหรับทุกคน พวกเขาพูดคุย และหัวเราะ และในขณะพวกเขาลืมทุพภิกขภัยและเย็น แม้ยาวนานหลังจากภาวะสิ้นสุดลง คนยังจำที่ คืนและซุปดีพวกเขาได้เคยลิ้มรส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องนี้เกิดขึ้นนานมาแล้วอยู่ที่ไหนสักแห่งในยุโรปในช่วงกลางของฤดูหนาวขม มีความอดอยากที่น่ากลัวไปทั่วทั้งแผ่นดินคือ ในหมู่บ้านคนหิวเพื่อให้แต่ละครอบครัวเก็บไว้อาหารของพวกเขาซ่อนตัวอยู่เพื่อที่ว่าไม่มีใครจะสามารถที่จะหาได้ พวกเขาแทบจะไม่ได้พูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ และถ้าอาหารใด ๆ พบพวกเขาต่อสู้มากกว่านั้น. วันหนึ่งเดินทางมาถึงที่ยากจนในหมู่บ้านและตั้งเต็นท์ของเขาโดยด้านข้างของถนน เขามีกับเขาหม้อขนาดใหญ่ช้อนไม้และหิน. "คุณไม่สามารถอยู่ที่นี่" ชาวบ้านกล่าวว่า "มีอาหารให้คุณไม่ได้!" และพวกเขาวิ่งกลับไปที่บ้านของพวกเขาเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครจะขโมยอาหารของพวกเขาขณะที่พวกเขาออกไป. "นั่นไม่สำคัญว่า" คนแปลกหน้าดังกล่าว "ผมมีทุกอย่างที่ฉันต้องการ." เขารวบรวมไม้และสร้างไฟในช่วงกลางของตารางหลัก จากนั้นเขาก็วางหม้อของเขาในไฟและเพิ่มน้ำบางส่วน เขามองไปรอบ ๆ และสังเกตเห็นว่าเขากำลังถูกจับตามองจากทุกหน้าต่างและประตูทุก เขายิ้มกับความพึงพอใจเป็นไอน้ำเพิ่มขึ้นจากหม้อ ต่อไปเขาก็เอาหินสามัญจากกระเป๋าของเขาซึ่งเขาวางอย่างระมัดระวังในหม้อ เขาขยับซุปและรอคอยอย่างอดทนเพื่อให้เดือด. โดยขณะนี้ชาวบ้านก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น หลายคนได้รวมตัวกันรอบหม้อ "สิ่งที่คุณทำ?" พวกเขาถาม. "ซุปหิน" ตอบคน "มันมีกลิ่นที่ดีไม่ได้หรือไม่" และเขาดมกลิ่นน้ำซุปและยิ้มในความคาดหมาย "แน่นอนเกลือเล็กน้อยและพริกไทยจริงๆจะช่วยให้รสชาติ." "ผมคิดว่าผมสามารถหาบางเกลือและพริกไทย" กล่าวว่าผู้หญิงคนหนึ่งและเธอก็วิ่งไปที่บ้านของเธอเพื่อดึงเกลือและพริกไทยเพื่อเพิ่ม ซุป. "วิธีอร่อยมันจะมีชิ้นส่วนของกระเทียม" กล่าวว่าเดินทาง. "ฉันอาจจะมีชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของกระเทียม" กล่าวว่าชาวบ้านอีก. "ถ้าเรามีเพียงมันฝรั่งบางเกินไปแล้วจริงๆมันจะอร่อย "กล่าวว่าคนแปลกหน้า. "ฉันจะให้คุณได้รับมันฝรั่งบางอย่าง" ชายคนหนึ่งจากหมู่บ้านและรีบกลับบ้านไปเอาบาง. กล่าวว่าเร็ว ๆ นี้ข่าวลือได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งหมู่บ้าน ใครบางคนกำลังทำซุปอร่อยกับหินพิเศษ คนที่มาจากบ้านทุกหลังในการดมกลิ่นน้ำซุปเดือดและแต่ละของพวกเขานำส่วนผสมพิเศษที่จะทำให้รสชาติน้ำซุปที่ดียิ่งขึ้น พวกเขาหิวมากและน้ำซุปกลิ่นที่ดีเพื่อให้. "มันจะต้องเป็นที่หินพิเศษ" พวกเขากล่าวว่า. ในที่สุดชายคนนั้นบอกว่าน้ำซุปก็พร้อมและมันเป็นเวลาที่จะกิน ชาวบ้านแต่ละคนนำอาหารและมีความอุดมสมบูรณ์ของอาหารสำหรับทุกคน พวกเขาพูดคุยและหัวเราะและในขณะที่พวกเขาลืมความอดอยากและความหนาวเย็น แม้นานหลังจากที่อดอยากจบคนยังคงจำได้ว่าคืนและน้ำซุปที่ดีที่สุดที่พวกเขาได้ลิ้มรสเคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องนี้เกิดขึ้นนานมากแล้ว บางแห่งในยุโรป ในช่วงกลางของฤดูหนาวขม มีน่ากลัวความอดอยากทั่วทั้งแผ่นดิน ใน หมู่บ้าน คนจึงหิวที่แต่ละครอบครัว เก็บอาหารไว้ ดังนั้นไม่มีใครจะสามารถค้นหา พวกเขาแทบจะไม่ได้พูดกันเลย และถ้าอาหารใด ๆที่พบ พวกเขาทะเลาะกันมัน

วันนึงนักท่องเที่ยวจนมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง และตั้งเต็นท์ของท่าน โดยด้านข้างของถนน ที่เขามีกับเขาหม้อขนาดใหญ่ , ช้อนไม้และหิน

" คุณอยู่ที่นี่ไม่ได้ กล่าวว่า ชาวบ้าน " ไม่มีอาหารสำหรับคุณ " พวกเขาวิ่งกลับไปบ้านเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครจะมาขโมยอาหารของพวกเขาขณะที่พวกเขาไม่อยู่

" มันไม่สำคัญ " ทั่วไป " ฉันมีทุกอย่างที่ฉันต้องการ "

เขาเก็บไม้ก่อไฟในกลางของตารางหลัก แล้วเขาก็วางหม้อบนไฟ และเติมน้ำ เขาเหลือบมองไปรอบ ๆและสังเกตเห็นว่าเขากำลังถูกจับตามองจากทุกคนทุกหน้าต่างและประตู เขายิ้มด้วยความพึงพอใจเป็นไอขึ้นมาจากหม้อ ถัดไป เขาใช้หินธรรมดาจากกระเป๋าของเขาที่เขาวางไว้อย่างรอบคอบในหม้อเค้ามีแต่ซุป และเพียรรอคอยมันเดือด

โดยในครั้งนี้ชาวบ้านที่อยากรู้อยากเห็นจริงๆ หลายของพวกเขาได้รวมตัวกันรอบ ๆหม้อ " คุณจะทำอะไร ? " พวกเขาถาม

" หินซุป " ตอบเพื่อน " มันหอมดีใช่ไหม " เขาได้กลิ่นซุป และยิ้มในความ " แน่นอน เกลือเล็กน้อยและพริกไทยจะช่วยให้รส "

" ฉันคิดว่าฉันอาจจะหาเกลือและพริกไทย , " กล่าวว่าหนึ่งในผู้หญิง และ เธอวิ่งไปที่บ้านของเธอเพื่อดึงเกลือและพริกไทยเพื่อเพิ่มซุป

" ว่ารสชาติมันจะมีชิ้นส่วนของกระเทียม " นักเดินทาง

" ผมอาจจะมีชิ้นเล็ก ๆ กระเทียม , " กล่าวว่าชาวบ้านอีก

" ถ้าเรามีมันฝรั่งด้วย แล้วจริงๆมันจะอร่อย " คนแปลกหน้า .

" ฉันเอามันฝรั่ง , " กล่าวว่า ผู้ชายในหมู่บ้าน และรีบกลับมาหา

อีกไม่นานข่าวลือได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งหมู่บ้าน ใครบางคนกำลังทำซุปอร่อยกับหินพิเศษ คนมาจากทุกบ้านจะได้กลิ่นน้ำซุปและแต่ละของพวกเขาได้นำส่วนผสมพิเศษที่จะทำให้น้ำซุปรสชาติดีขึ้น พวกเขาหิว และซุป กลิ่นดี


" มันต้องเป็นหินพิเศษ " เขากล่าวว่า .

ในที่สุด เขาประกาศว่า น้ำซุปก็พร้อม ถึงเวลาที่จะกิน ชาวบ้านต่างนำอาหารและมีความอุดมสมบูรณ์ของอาหารสำหรับทุกคน พวกเขาพูดคุยและหัวเราะ และในขณะที่พวกเขาลืมความอดอยากและความหนาวเย็น แม้ว่า ข้าวยากหมากแพง สิ้นสุด คนยังจำคืนนั้นและซุปที่ดีที่สุดที่พวกเขาเคยลิ้มรสมา