In mammals, the tissues that produc

In mammals, the tissues that produce gametes and the gamete itself, e.g., the ovum, synthesizes its
own melatonin theoretically to protect it from mutilation by toxic free radicals [43]. The assumption is
that since the ovum represents the next generation, during maturation, which often is associated with
elevated free radical generation, special precautions must be taken to prevent these cells from being
oxidatively injured since such damage could lead to the death or abnormal development of the fetus
and of the newborn, thereby compromising perpetuation of the species. Similarly, for plants the seeds
represent the subsequent generation and if the molecules they contain exhibit excessive oxidative stress
the seed may not generate and the next generation would be lost. Also, most seeds are rich in
polyunsaturated fats which are rather easily oxidized so potent antioxidants such as melatonin would
be important in reducing the likelihood of them being damaged.
While this information was not used as a justification for their study, Manchester et al. [44]
estimated melatonin concentrations in the seeds (the next generation) of 15 different plants and all had
what the authors described as high levels of the indole. These values varied from 2 to 200 μg/g dry
weight with the highest values being recorded in the seeds of white and black mustard. In the walnut
(Juglans regia L.), melatonin levels are in the same range (3.5 μg/g dry weight) [45]. Also of note, the
highest levels of melatonin measured in any plant organ to date are in the pistachio nut (Pistacia vera)
where the reported values are in the range of μg/mL methanolic extract [46]. Obviously, seeds and
plants in general contain melatonin levels that greatly exceed those measured in vertebrate blood [47,48] or
tissues [49–51], where concentrations are usually in the pg/mL and pg/g protein range, respectively. At
least by the standards in mammalian tissues, melatonin levels in plant organs are indeed much higher.
As noted, the pistachio kernel has uncommonly high melatonin levels. This finding is of special
interest given that the pistachio is a desert plant and survives long periods without water (drought).
Moreover, this plant is highly tolerant of salty soils and can survive environmental temperatures
ranging from −10 °C to 48 °C. As will be discussed later in this review, each of these circumstances,
i.e., drought, saline exposure and extreme temperatures, upregulates melatonin production in plants.
Hence, it is possible that the pistachio tree is able to survive and thrive under desert conditions because
of its high melatonin levels. On the basis of this, desert plants in general may have high levels of
melatonin, e.g., cacti and the desert sage, marigold, lily and willow tree (Chilopsis), etc. Likewise,
melatonin levels may also relate to the regional distribution such that plants that normally grow at the
extremes of latitude may have elevated concentrations of melatonin, which may also aid in their
survival under harsh, cold conditions (e.g., plants growing on the tundra). We also predict, for the
same reason, that extremophiles (organisms which thrive under physically or geochemically extreme
conditions) are possibly melatonin enriched relative to the levels of the indole in mesophils or neutrophils.
Molecules 2015, 20 7400
So-called Chinese/Japanese herbs have historically been touted as having medicinal properties and
several are approved for these uses in Canada. Assuming that melatonin, if present in these products,
could contribute to their usefulness as treatments for various ailments, prompted Murch et al. [52] to
estimate levels of the indoleamine in green and golden leaf varieties of feverfew (Tanacetum
parthenium), St. John’s Wort (Hypericum perforatum), Huang-qin (Scutellaria baicalensis), and
Tanacet, a commercial preparation of feverfew that comes in a tablet form. Tanacet meets the
Canadian requirements for use as a medicine. The methodology for extraction and measurement of
melatonin used by Murch and colleagues [52] was that described by Poeggeler and colleagues [53].
The feverfew specimens were either fresh, freeze-dried or oven-dried and all were reported to have
melatonin levels in the 1–3 μg/g tissue range. Tanacet, the tablet preparation of feverfew, contained
significantly less melatonin (0.5 μg/g) than did the levels of this plant. The St. John’s Wort flowers had
much higher melatonin concentrations (4.4 μg/g) while the leaves had levels of 1.8 μg/g. Scutellaria
baicalensis leaves had exceptionally high melatonin values at about 7 μg/g fresh leaves [52].
If the measures are valid, these medicinal herbs contain much higher melatonin levels than do the
edible plants studied by Dubbels et al. [32] and Hattori and colleagues [39]. The authors concluded
that melatonin in these alleged medicinal products may contribute to their anecdotal beneficial
physiological effects [52].
As a follow-up to the study of Murch et al. [52], using a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสัตว์ เนื้อเยื่อที่ผลิตระยะและ gamete เอง เช่น การนสเปิร์ม สังเคราะห์ของเป็นเจ้าของเมลาโทนิทางป้องกันนอง โดยพิษอนุมูลอิสระ [43] สมมติฐานคือว่าตั้งแต่แสดงถึงรุ่นถัดไป ในระหว่างการเจริญเติบโต ซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับการสร้างอนุมูลอิสระสูง ข้อควรระวังต้องดำเนินการเพื่อป้องกันเซลล์เหล่านี้oxidatively ได้รับบาดเจ็บเนื่องจากความเสียหายดังกล่าวอาจทำให้เสียชีวิตหรือการพัฒนาที่ผิดปกติของทารกในครรภ์และในทารกแรกเกิด ผลกระทบทำให้เป็นอมตะของสายพันธุ์ ในทำนองเดียวกัน สำหรับพืชเมล็ดแสดงถึงรุ่นที่ตามมา และถ้าโมเลกุลมี การจัดแสดงความเครียดออกซิเดชันที่มากเกินไปอาจไม่มีสร้างเมล็ด และรุ่นต่อไปจะหายไป นอกจากนี้ ส่วนใหญ่เมล็ดอุดมไปด้วยไขมันไม่อิ่มตัวซึ่งเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพเพื่อให้การออกซิไดซ์ได้ง่ายเช่นว่าเมลาโทนิจะมีความสำคัญในการลดโอกาสของพวกเขาถูกทำลายในขณะที่ข้อมูลนี้ไม่ได้ใช้เป็นเหตุผลสำหรับศึกษา แมนเชสเตอร์ร้อยเอ็ด [44]ประมาณการความเข้มข้นของเมลาโทนิในเมล็ด (ยุคใหม่) ของพืชแตกต่างกัน 15 และมีอะไรผู้เขียนอธิบายเป็นอินโดลในระดับสูง ค่าเหล่านี้แตกต่างจาก 2 ถึง 200 ไมโครกรัม/กรัมแห้งน้ำหนัก มีค่าสูงสุดที่ถูกบันทึกในเมล็ดมัสตาร์ดสีดำและสีขาว ในวอลนัท(Juglans กรดกัดทอง L.), ระดับเมลาโทนิอยู่ในช่วงเดียวกัน (3.5 ไมโครกรัม/กรัมแห้งน้ำหนัก) [45] นอกจากนี้การบันทึก การระดับสูงสุดของเมลาโทนิในอวัยวะใด ๆ โรงงานวันที่อยู่ในถั่วพิสตาเชีย (จระเข้ Pistacia)ซึ่งค่าที่รายงานอยู่ในช่วง methanolic ไมโครกรัม/มล. แยก [46] เห็นได้ชัด เมล็ด และพืชโดยทั่วไปประกอบด้วยระดับเมลาโทนิที่มากเกินที่วัดในเลือด vertebrate [47, 48] หรือเนื้อเยื่อ [49 – 51], ที่ความเข้มข้นมักจะอยู่ในช่วงโปรตีน pg/mL และ pg/g ตามลำดับ ที่น้อย โดยในเนื้อเยื่อที่ไว ระดับเมลาโทนิในอวัยวะของพืชที่มีแน่นอนมากขึ้นดังที่ เคอร์เนลพิสตาเชียระดับเมลาโทนิสูงลิงก์ได้ ค้นหานี้เป็นพิเศษสนใจว่า pistachio เป็นพืชทะเลทราย และมีชีวิตระยะเวลานานโดยไม่ใช้น้ำ (ภัยแล้ง)นอกจากนี้ นี้เป็นความใจกว้างของดินเค็ม และสามารถอยู่รอดอุณหภูมิสิ่งแวดล้อม−10 ° C ไปจนถึง 48 องศาเซลเซียส จะกล่าวถึงในรีวิวนี้ แต่ละสถานการณ์เช่น ภัยแล้ง น้ำเกลือแสง และ อุณหภูมิ ผลิตเมลาโทนิ upregulates ในพืชด้วยเหตุนี้ มันเป็นไปได้ว่า ไม้พิสตาเชียสามารถอยู่รอด และเจริญเติบโตภายใต้สภาพทะเลทรายเนื่องจากของระดับของเมลาโทนิสูง ตามนี้ ทะเลทรายพืชทั่วไปอาจมีในระดับสูงเมลาโทนิน เช่น แคคตัส และปราชญ์ทะเลทราย ดาวเรือง ลิลลี่ และวิลโลว์ต้นไม้ (Chilopsis) เป็นต้น ในทำนองเดียวกันระดับเมลาโทนิอาจเกี่ยวข้องกับการกระจายในภูมิภาคเช่นที่พืชที่ปกติเติบโตสุดขั้วของละติจูดอาจมีระดับความเข้มข้นของเมลาโทนิ ซึ่งยังช่วยในการการอยู่รอดภายใต้สภาวะที่รุนแรง เย็น (เช่น พืชที่เจริญเติบโตบนทุนดรา) เรายังคาดการณ์ สำหรับการเหตุผลเดียวกัน ที่ extremophiles (สิ่งมีชีวิตที่เจริญเติบโตภายใต้จริง หรือ geochemically มากเงื่อนไข) อาจจะไปสัมพันธ์กับระดับของอินโดล mesophils หรือ neutrophils เมลาโทนิโมเลกุล 2015, 20 7400สมุนไพรจีนและญี่ปุ่นที่เรียกว่ามีประวัติถูก touted เป็นมีสรรพคุณทางยา และหลายได้รับการอนุมัติสำหรับการเหล่านี้ใช้ในแคนาดา สมมติว่าเมลาโทนิ ถ้าอยู่ในผลิตภัณฑ์เหล่านี้สามารถนำไปสู่ประโยชน์ของตนเป็นการรักษาโรคต่าง ๆ Murch et al. [52] ได้รับการพร้อมท์เพื่อประเมินระดับของ indoleamine ใน feverfew (Tanacetum พันธุ์ใบสีเขียว และสีทองparthenium), เซนต์ Wort (Hypericum perforatum) หวงฉิน (Scutellaria baicalensis), และTanacet เตรียมพาณิชย์ของ feverfew ที่มาในรูปแบบแท็บเล็ต Tanacet ตามความต้องการของแคนาดาสำหรับใช้เป็นยา วิธีการสกัดและการวัดของเมลาโทนิ Murch และเพื่อนร่วมงาน [52] ได้ที่อธิบาย โดย Poeggeler และเพื่อนร่วมงาน [53]ตัวอย่าง feverfew ได้สด แห้ง หรืออบแห้ง และทั้งหมดได้มีการรายงานได้ระดับเมลาโทนิในช่วง 1-3 ไมโครกรัม/กรัมเนื้อเยื่อ Tanacet, feverfew ประกอบด้วยการจัดแท็บเล็ตอย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าเมลาโทนิ (0.5 ไมโครกรัม/กรัม) กว่าที่ระดับของโรงงานนี้ มี St. John's Wort ดอกไม้สูงเข้มข้นเมลาโทนิ (4.4 ไมโครกรัม g) ในขณะที่ใบมีระดับ 1.8 ไมโครกรัม/กรัม Scutellariabaicalensis ใบมีเมลาโทนิสูงค่าที่ 7 ไมโครกรัม/กรัมใบสด [52]หากมาตรการถูกต้อง ยาสมุนไพรเหล่านี้ประกอบด้วยมากระดับเมลาโทนิสูงกว่าทำการกินพืชที่ศึกษา โดย Dubbels et al. [32] และ Hattori และเพื่อนร่วมงาน [39] ผู้เขียนสรุปเมลาโทนิที่เหล่านี้ผลิตภัณฑ์ยาอาจเป็นของเล็ก ๆ ผู้หาว่าเป็นประโยชน์ผลกระทบทางสรีรวิทยา [52]เป็นการติดตามผลการศึกษาของ Murch et al. [52], ใช้เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เลี้ยงลูกด้วยนมในเนื้อเยื่อที่ผลิตเซลล์สืบพันธุ์และเซลล์สืบพันธุ์ของตัวเองเช่นไข่, สังเคราะห์ของ
เมลาโทนิตัวเองในทางทฤษฎีเพื่อปกป้องมันจากการทำร้ายจากอนุมูลอิสระที่เป็นพิษ [43] สมมติฐานคือ
ว่าตั้งแต่ไข่หมายถึงรุ่นต่อไปในระหว่างการเจริญเติบโตซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับ
การสร้างอนุมูลอิสระสูงฟรีระมัดระวังเป็นพิเศษจะต้องดำเนินการเพื่อป้องกันไม่ให้เซลล์เหล่านี้จากการ
ได้รับบาดเจ็บ oxidatively ตั้งแต่ความเสียหายดังกล่าวอาจนำไปสู่การเสียชีวิตหรือการพัฒนาที่ผิดปกติของ ทารกในครรภ์
และทารกแรกเกิด, อมตะจึงไม่สูญเสียของสายพันธุ์ ในทำนองเดียวกันสำหรับพืชเมล็ด
เป็นตัวแทนของคนรุ่นต่อ ๆ มาและถ้าโมเลกุลพวกเขามีความเครียด oxidative แสดงมากเกินไป
เมล็ดอาจไม่สร้างและคนรุ่นต่อไปจะหายไป นอกจากนี้เมล็ดส่วนใหญ่ที่อุดมไปด้วย
ไขมันไม่อิ่มตัวที่มีการออกซิไดซ์ได้อย่างง่ายดายค่อนข้างสารต้านอนุมูลอิสระเพื่อให้เช่นเมลาโทนิจะ
มีความสำคัญในการลดความน่าจะเป็นของพวกเขาได้รับความเสียหาย.
ซึ่งข้อมูลเหล่านี้ไม่ได้ถูกนำมาใช้เป็นข้ออ้างสำหรับการศึกษาของพวกเขา, แมนเชสเตอร์, et al [44]
ประมาณความเข้มข้นของเมลาโทนิในเมล็ด (รุ่นถัดไป) 15 พืชแตกต่างกันและทุกคนมี
สิ่งที่ผู้เขียนที่ได้อธิบายไว้ในระดับสูงขณะที่อินโด ค่าเหล่านี้แตกต่างกัน 2-200 ไมโครกรัม / กรัมแห้ง
น้ำหนักด้วยค่าสูงสุดถูกบันทึกไว้ในเมล็ดมัสตาร์ดสีขาวและสีดำ ในวอลนัท
(วอลนัต L. ) ระดับเมลาโทนิอยู่ในช่วงเดียวกับที่ (3.5 ไมโครกรัม / กรัมน้ำหนักแห้ง) [45] นอกจากนี้ในบันทึกที่
ระดับสูงสุดของเมลาโทนิวัดในอวัยวะของพืชใด ๆ ในวันที่อยู่ในถั่วพิสตาเชีย (Pistacia Vera)
ที่รายงานค่าอยู่ในช่วงของไมโครกรัม / มิลลิลิตรเมทานอลสารสกัดจาก [46] เห็นได้ชัดว่าเมล็ดพืชและ
พืชทั่วไปมีระดับเมลาโทนิที่มากเกินกว่าที่วัดในเลือดของสัตว์มีกระดูกสันหลัง [47,48] หรือ
เนื้อเยื่อ [49-51] ที่มีความเข้มข้นเป็นปกติใน PG / มิลลิลิตรและช่วง PG / g โปรตีนตามลำดับ ที่
น้อยตามมาตรฐานในเนื้อเยื่อเลี้ยงลูกด้วยนมระดับเมลาโทนิในอวัยวะพืชเป็นจริงสูงมาก.
ดังที่ระบุไว้เคอร์เนล pistachio มีระดับเมลาโทนิสูงผิดปกติ การค้นพบนี้มีความพิเศษ
ที่น่าสนใจที่ได้รับพิสตาเชียเป็นพืชทะเลทรายและมีชีวิตอยู่เป็นเวลานานโดยไม่ใช้น้ำ (ภัยแล้ง).
นอกจากนี้ยังมีพืชชนิดนี้เป็นอย่างสูงที่ใจกว้างของดินรสเค็มและสามารถอยู่รอดอุณหภูมิสิ่งแวดล้อม
ตั้งแต่ -10 ° C ถึง 48 ° C จะได้รับการกล่าวถึงในภายหลังในการทบทวนนี้แต่ละสถานการณ์เหล่านี้
คือภัยแล้งสัมผัสน้ำเกลือและอุณหภูมิสูง upregulates การผลิตเมลาโทนิในพืช.
ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าต้นไม้ pistachio จะสามารถอยู่รอดและเจริญเติบโตภายใต้เงื่อนไขที่ทะเลทรายเพราะ
ของ ระดับเมลาโทนิสูง บนพื้นฐานของการนี้, พืชทะเลทรายโดยทั่วไปอาจมีระดับสูงของ
เมลาโทนิเช่น cacti และปัญญาชนทะเลทราย, ดาวเรือง, ดอกลิลลี่และวิลโลว์ต้นไม้ (Chilopsis) เป็นต้นในทำนองเดียวกัน
ระดับเมลาโทนิยังอาจเกี่ยวข้องกับการกระจายภูมิภาคดังกล่าวว่า พืชที่เติบโตตามปกติที่
ขั้วของรุ้งอาจจะมีการยกระดับความเข้มข้นของเมลาโทนิซึ่งอาจช่วยในการของพวกเขา
อยู่รอดใต้รุนแรงสภาพอากาศหนาวเย็น (เช่นการปลูกพืชบนทุนดรา) นอกจากนี้เรายังคาดการณ์สำหรับ
เหตุผลเดียวกันว่า extremophiles (สิ่งมีชีวิตที่เจริญรุ่งเรืองภายใต้ร่างกายหรือ geochemically รุนแรง
เงื่อนไข) จะสัมพันธ์อาจจะอุดมเมลาโทนิให้อยู่ในระดับของอินโดลใน mesophils หรือนิวโทรฟิได้.
โมเลกุล 2015 20 7400
จึงเรียกว่าชาวจีน / สมุนไพรญี่ปุ่น ได้รับการขนานนามว่าเป็นประวัติศาสตร์ที่มีสรรพคุณทางยาและ
หลายได้รับการอนุมัติสำหรับการใช้งานเหล่านี้ในแคนาดา สมมติว่าเมลาโทนิว่าถ้าอยู่ในผลิตภัณฑ์เหล่านี้
อาจนำไปสู่ประโยชน์ของพวกเขากับการรักษาโรคต่าง ๆ ได้รับแจ้ง Murch et al, [52] การ
ประเมินระดับของ indoleamine ในสีเขียวและสีทองพันธุ์ใบ feverfew (Tanacetum
parthenium) Wort เซนต์จอห์น (Hypericum perforatum) Huang ฉิน (Scutellaria baicalensis) และ
Tanacet มีการเตรียมความพร้อมในเชิงพาณิชย์ของ feverfew ที่มาใน รูปแบบแท็บเล็ต Tanacet มีคุณสมบัติตรงตาม
ความต้องการของประเทศแคนาดาสำหรับการใช้เป็นยา วิธีการในการสกัดและการวัดของ
เมลาโทนิใช้โดย Murch และเพื่อนร่วมงาน [52] คือการที่อธิบายโดย Poeggeler และเพื่อนร่วมงาน [53].
ตัวอย่าง feverfew ทั้งสดแช่แข็งแห้งหรืออบแห้งและทั้งหมดถูกรายงานว่าจะมี
ระดับเมลาโทนิใน ช่วงเนื้อเยื่อ / g 1-3 ไมโครกรัม Tanacet, การเตรียมความพร้อมแท็บเล็ตของ feverfew ที่มีอยู่
อย่างมีนัยสำคัญน้อยเมลาโทนิ (0.5 g / g) กว่าระดับของพืชชนิดนี้ เซนต์จอห์น Wort ดอกไม้มี
ความเข้มข้นของเมลาโทนิที่สูงขึ้นมาก (4.4 ไมโครกรัม / กรัม) ในขณะที่ใบมีระดับ 1.8 ไมโครกรัม / กรัม Scutellaria
baicalensis ใบมีค่าสูงล้ำเมลาโทนิประมาณ 7 ไมโครกรัม / กรัมใบสด [52].
หากมาตรการที่ถูกต้อง, สมุนไพรเหล่านี้มีระดับเมลาโทนิสูงกว่าทำ
พืชที่กินได้ศึกษาโดย Dubbels et al, [32] และฮัตโตริและเพื่อนร่วมงาน [39] ผู้เขียนสรุป
ว่าเมลาโทนิในผลิตภัณฑ์สมุนไพรเหล่านี้ถูกกล่าวหาว่าอาจนำไปสู่พวกเขาพอสมควรประโยชน์
ผลกระทบทางสรีรวิทยา [52].
ในฐานะที่เป็นติดตามเพื่อการศึกษาของ Murch et al, [52] โดยใช้