Risks and Types of AbuseAlthough it

Risks and Types of Abuse
Although it is undeniable that many migrant workers within Saudi Arabia return to their home
countries with little to no complaints, there are several who tell a drastically different story. Though
slavery was abolished in 1962 by King Faisal (Brown, et al., 2004, 1), exploitative labor practices
persist; many migrant workers live in slave-like conditions with no food or wages. Passport
confiscation is the most common way in which employers restrict a worker’s freedom of movement.
Without a passport to leave, workers become completely at the mercy of their employer. Once their
freedom of movement is restricted, migrant workers face from forced labor and enslavement, to
sexual and physical abuse. Such practices have become commonplace within the system and are
tolerated by the Saudi government. For those workers who do not enter the country legally, the
abuses can be much worse as an employer has even more power over the employee.
For women, this reality is worse than for their male counterparts; many are raped and sexually
assaulted by their Saudi male employers. This abuse has detrimental psychological effects on them.
There are at least 1 million women from the Philippines, Indonesia, and Bangladesh currently
working the lowest paying jobs in the country (Brown, et al., 2004, 47). They work long hours and
are kept as “virtual prisoners in workshops, private homes, and the dormitory-style housing that
labor subcontracting companies provided to them,” (Brown, et al., 2004, 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเสี่ยงและชนิดของการละเมิดสิทธิแม้ว่าคุณจะปฏิเสธไม่ได้ ให้แรงงานข้ามชาติในซาอุดีอาระเบียกลับไปบ้านของพวกเขาประเทศน้อยยิ้ม ด้วยมีหลายคนบอกเรื่องราวต่าง ๆ อย่างรวดเร็ว แม้ว่าทาสถูกยกเลิกในปี 1962 โดยกษัตริย์ฟัย (สีน้ำตาล et al., 2004, 1), เผชิญแรงงานปฏิบัติคงอยู่ แรงงานข้ามชาติจำนวนมากอาศัยอยู่ในสภาพทาสเหมือนกับไม่มีอาหารหรือค่าจ้าง หนังสือเดินทางconfiscation เป็นวิธีพบมากที่สุดซึ่งนายจ้างในการจำกัดเสรีภาพของผู้ปฏิบัติงานไม่ มีหนังสือเดินทางไป แรงงานกลายเป็นสมบูรณ์ที่ความเมตตาของนาย ครั้งเดียวของพวกเขาเสรีภาพถูกจำกัด แรงงานข้ามชาติหน้าจากแรงและ enslavement ไปละเมิดทางเพศ และทางกายภาพ ปฏิบัติดังกล่าวได้กลายเป็นเป็นธรรมดาภายในระบบและมีอภัยโทษจากรัฐบาลซาอุ สำหรับคนที่ไม่ต้องป้อนประเทศตามกฎหมาย การละเมิดสิทธิมนุษยชนได้แย่มากเป็นนายจ้างมีอำนาจยิ่งกว่าพนักงานสำหรับผู้หญิง ความเป็นจริงนี้เป็นยิ่งกว่าการปราบปรามเพศชาย หลายคนถูกข่มขืน และทางเพศทำร้าย โดยนายจ้างชายซาอุ ละเมิดสิทธินี้มีผลผลดีทางจิตใจนั้นปัจจุบันมีผู้หญิงน้อย 1 ล้าน จากฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย บังคลาเทศทำงานชำระเงินต่ำสุดในประเทศ (สีน้ำตาล et al., 2004, 47) พวกเขาทำงานยาวนานชั่วโมง และเก็บไว้เป็น "เสมือนนักโทษ ในการประชุมเชิงปฏิบัติ บ้านส่วนตัว แบบหอพักที่อยู่อาศัยที่แรงงานรับเหมารายย่อยของบริษัทให้กับพวกเขา (สีน้ำตาล et al., 2004, 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเสี่ยงและประเภทของการใช้ผิดแม้ว่าจะปฏิเสธไม่ได้ว่าแรงงานข้ามชาติจำนวนมากภายในประเทศซาอุดีอาระเบียกลับไปที่บ้านของพวกเขาประเทศที่มีเพียงเล็กน้อยที่จะไม่มีการร้องเรียนยังมีหลายคนที่บอกเล่าเรื่องราวที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าจะเป็นทาสถูกยกเลิกในปี 1962 โดยกษัตริย์ Faisal (. บราวน์, et al, 2004 1) การปฏิบัติด้านแรงงานแสวงประโยชน์ยังคงมีอยู่; แรงงานข้ามชาติจำนวนมากที่อาศัยอยู่ในสภาพทาสเช่นเดียวกับไม่มีอาหารหรือค่าจ้าง หนังสือเดินทางยึดเป็นวิธีที่พบมากที่สุดในการที่นายจ้าง จำกัด เสรีภาพของคนงานของการเคลื่อนไหว. โดยไม่ต้องมีหนังสือเดินทางที่จะปล่อยให้คนงานกลายเป็นสมบูรณ์ที่ความเมตตาของนายจ้างของพวกเขา เมื่อพวกเขาเสรีภาพในการเคลื่อนไหวถูก จำกัด แรงงานข้ามชาติต้องเผชิญจากการบังคับใช้แรงงานและเป็นทาสเพื่อล่วงละเมิดทางเพศและทางกายภาพ การปฏิบัติดังกล่าวได้กลายเป็นเรื่องธรรมดาในระบบและได้รับการยอมรับจากรัฐบาลซาอุฯ สำหรับคนผู้ที่ไม่ได้เข้าประเทศถูกต้องตามกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนอาจจะเลวร้ายมากเป็นนายจ้างมีอำนาจมากยิ่งขึ้นกว่าพนักงาน. สำหรับผู้หญิงความเป็นจริงนี้จะเลวร้ายยิ่งกว่าชายของพวกเขา; จำนวนมากถูกข่มขืนและทางเพศทำร้ายโดยนายจ้างชายของพวกเขาซาอุดีอาระเบีย การล่วงละเมิดทางนี้มีผลกระทบทางจิตวิทยาเป็นอันตรายกับพวกเขา. มีอย่างน้อย 1 ล้านคนจากฟิลิปปินส์อินโดนีเซียและบังคลาเทศขณะทำงานต่ำสุดจ่ายงานในประเทศ(บราวน์, et al., 2004, 47) พวกเขาทำงานเป็นเวลานานและจะถูกเก็บไว้เป็น "นักโทษเสมือนในการประชุมเชิงปฏิบัติการบ้านและที่อยู่อาศัยสไตล์หอพักที่ บริษัท รับเหมาช่วงแรงงานให้แก่พวกเขา" (บราวน์, et al., 2004 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเสี่ยงและประเภทของการละเมิด
แม้ว่าจะปฏิเสธไม่ได้ว่าหลายแรงงานข้ามชาติในซาอุดีอาระเบีย กลับประเทศ
กับน้อยไม่มีการร้องเรียน มีหลายที่บอกเรื่องราวที่แตกต่างกันอย่างมาก แม้ว่า
ทาสได้ถูกยกเลิกในปี ค.ศ. 1962 โดยกษัตริย์ไฟซาล ( สีน้ำตาล , et al . , 2004 , 1 ) ในการปฏิบัติแรงงาน
คงอยู่แรงงานข้ามชาติจำนวนมากอาศัยอยู่ในทาส เช่นเงื่อนไขกับค่าจ้าง ไม่มีอาหารหรือ ริบพาสปอร์ต
เป็นวิธีที่พบมากที่สุดในการ จำกัด ซึ่งเป็นนายจ้างของแรงงานอิสระในการเคลื่อนไหว .
ถ้าไม่มีพาสปอร์ตไป คนงานเป็นสมบูรณ์ที่ความเมตตาของนายจ้างของพวกเขา เมื่อเสรีภาพของพวกเขา
ของการเคลื่อนไหวถูกจำกัด แรงงานต่างด้าว ใบหน้าจากแรงงานที่ถูกบังคับและเป็นทาสเพื่อ
ทางเพศและทำร้ายร่างกาย .แนวทางปฏิบัติดังกล่าวได้กลายเป็นเรื่องธรรมดาในระบบและ
โดยรัฐบาลซาอุดิเป็นที่ยอมรับ สำหรับคนไม่เข้าประเทศอย่างถูกกฎหมาย
การละเมิดสามารถแย่เป็นนายจ้างมีอำนาจมากขึ้นกว่าพนักงาน
ผู้หญิงจริงนี่มันแย่กว่า counterparts ชายของพวกเขา หลายคนข่มขืนและทำร้ายทางเพศของผู้ชาย
ประเทศนายจ้างการละเมิดนี้มีผลทางจิตวิทยาต่อพวกเขา .
มีอย่างน้อย 1 ล้านคน ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย และบังคลาเทศในปัจจุบัน
ทำงานสุดจ่ายงานในประเทศ ( สีน้ำตาล , et al . , 2004 , 47 ) พวกเขาทำงานชั่วโมงยาว
เก็บเป็น " นักโทษเสมือนในการประชุมเชิงปฏิบัติการ , บ้านส่วนตัว , และรูปแบบหอพักที่อยู่อาศัย
แรงงานบริษัทรับเหมาช่วงให้แก่พวกเขา" ( สีน้ำตาล , et al . 2004 ( 2 )