Linear Landscapes: An important asp

Linear Landscapes: An important aspect in the consideration of sacred places is how they are viewed in terms of their relationship to each other. While this might seem an alien idea to us, there is plenty of evidence to suggest that it was utmost in the minds of our ancestors. The deliberate transportation of stone from one sacred site to another sacred site demonstrates this attempt at connectivity as ‘parts of places’ were brought together to integrate and enhance sacred locations. We know for example, that the ‘Bluestones’ at Stonehenge were shipped from the Gors Fawr region of Wales which itself appears to have been an important (sacred) area. Perhaps significantly, the Gors Fawr stone circle, built in plain view of the source of the bluestones was constructed using smaller glacial erratics for half of its stones, an act which reminds us that what appears ‘sacred’ to one person is invisible to another.

Whatever the original significance of such specific selectivity, the presence of the Bluestones and the solitary 21ft mica ‘slaughter stone’ was clearly of greater significance than the energy required to quarry, transport and cut such hard stone instead of the softer and more readily available sarsen stone which was used at both Stonehenge and Avebury and found in abundance not more than 20 miles to the north. It seems then, that these additional connections between sites reflect a conscious effort at ‘sewing’ the component parts of the landscape together into the larger living tapestry. Alignments of sacred and prominent places can be seen to reinforce each other like synapses as the spatial perception of the ritual landscape developed. Although today this vision is almost lost, the remnants of these once ‘living’ arteries are still found in the orientation and alignment of ancient and sacred places along with prominent hill-tops, significant moments in the solar and lunar cycles, and other sacred sites in the form of linear and geometric alignments.

This deliberate placement of sacred sites into alignments is yet to be understood fully; but that such alignments existed around the ancient world is no longer in dispute. Remnants of our ancestor’s linear mentality are still clearly visible today in the shape of the Peruvian Ceques radiating from Cuzco and the extensive network of Roman roads that criss-cross Europe. While in contrast, the Chinese Dragon lines, Irish Fairy paths, aboriginal turingas and the English Ley-lines, which are not necessarily physically visible still conform to the same linear insistence.

Alfred Watkins was the first modern man to pioneer studies into leylines following his imaginative revelation of a connected landscape in 1921. The UK alignments include both natural and man-made features, they were orientated astronomically, geometrically, along funerary (spirit paths) and simply between significant locations. Watkins concluded that a large number were remnants of trade routes, while other people such as the famed antiquarian William Stukeley had already hinted at the existence of an integrated sacred landscape as far back as 1700 AD. So ambiguous is the definition of a leyline that hundreds are claimed for and there is still no single theory can yet be said to satisfactorily represent them definitively. One of the most contentious aspects in the leyline debate is determining what exactly they are in the first place. Unlike the Peruvian Ceques for example, ley-lines are not always visible, and arguably few were ever designed to be walked or seen. Herein lies the ‘marrow of the bone’ so to speak, as an alignment of ancient sites is not in itself enough to constitute a leyline. Watkins considered their length, the number of ley-markers and any associated local traditions or myths related to them. Recent research is opening the door for new (old) ways of measuring such alignments, as it appears that the evolution of the prehistoric linear mentality did not stop at simple alignments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทัศนียภาพเชิงเส้น: ข้อมูลด้านต่าง ๆ ที่สำคัญในการพิจารณาสถานที่ศักดิ์สิทธิ์เป็นวิธีดูในแง่ของความสัมพันธ์กัน ขณะนี้ดูเหมือนความคิดคนต่างด้าวเรา เป็นหลักฐานแนะนำว่า สูงสุดในจิตใจของบรรพบุรุษของเรา การขนส่งกระทำของหินจากไซต์หนึ่งศักดิ์สิทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ไซต์อื่นแสดงให้เห็นนี้ความพยายามที่เชื่อมต่อเป็น 'ส่วนของ' ถูกนำเข้าด้วยกันเพื่อรวม และเพิ่มสถานศักดิ์สิทธิ์ เราทราบเช่น 'Bluestones' ที่สโตนเฮนจ์ถูกส่งจากแคว้นเวลส์ Gors Fawr ตัวเองที่ปรากฏได้มี พื้นที่สำคัญ (ศักดิ์สิทธิ์) บางทีอย่างมีนัยสำคัญ Gors Fawr หินวง ในมุมมองธรรมดาของแหล่งที่มาของ bluestones ถูกสร้างขึ้นโดยใช้ขนาดเล็กน้ำแข็ง erratics ครึ่งหนึ่งของหิน การกระทำที่นึกว่า อะไรปรากฏ 'ศักดิ์สิทธิ์' หนึ่งคน ไม่สามารถมองเห็นอีก

สิ่งเดิมความสำคัญของวิธีการดังกล่าว ของ Bluestones และไมกา 21 ฟุตปัจเจก 'หินฆ่า' ชัดเจนของสำคัญยิ่งกว่าพลังงานที่ต้องการ เหมือง ขนส่ง และตัดเช่นหินแข็งแทนที่จะอ่อนนุ่มและหินขึ้นพร้อม sarsen ซึ่งถูกใช้ที่สโตนเฮนจ์และ Avebury และพบในความอุดมสมบูรณ์ไม่เกิน 20 ไมล์ทางตอนเหนือ เหมือนแล้ว เหล่านี้เพิ่มเติมในการเชื่อมต่อระหว่างไซต์สะท้อนให้เห็นถึงความพยายามมีสติที่ "เย็บ" ส่วนประกอบของภูมิทัศน์กันเป็นพรมแขวนผนังห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ จัดแนวสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ และโดดเด่นสามารถมองเห็นการเสริมกันเช่น synapses เป็นการรับรู้ของภูมิทัศน์พิธีพัฒนาพื้นที่ วันนี้แม้ว่า วิสัยทัศน์นี้หายเกือบ ยังพบเศษครั้ง 'ชีวิต' หลอดเลือดแดงเหล่านี้ในการวางแนว และตำแหน่ง ของโบราณ และศักดิ์สิทธิ์สถานช่วงเวลาฮิลล์ท็อป สำคัญในวงจรแสง และดวงเด่น และอื่น ๆ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในรูปของเส้น และรูปทรงเรขาคณิตจัดแนว

วางนี้เจตนาของสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในการจัดแนวก็ยังไม่เข้าใจเต็ม แต่ว่าจัดแนวดังกล่าวมีอยู่ทั่ว โลกไม่ข้อโต้แย้ง เศษของความคิดเชิงเส้นของบรรพบุรุษของเราจะยังคงชัดเจนเห็นวันนี้ในรูปของ Ceques ชาวเปรูที่แผ่จากคูซโคและเครือข่ายที่กว้างขวางของถนนโรมันยุโรปที่ข้ามคริสแอ ในขณะที่ความคมชัด บรรทัดมังกรจีน นางฟ้าไอริชเส้นทาง turingas สงวน และอังกฤษ Ley- บรรทัด ซึ่งจะยังไม่เห็นจำเป็นต้องเป็นจริงสอดคล้องกับเดียวกันเส้น insistence.

เอมส์มิชชั้นอัลเฟรดเป็นคนทันสมัยแรกบุกเบิกศึกษาใน leylines ของเขาเปิดเผยจินตนาการของแนวเชื่อมในปี 1921 ต่อ จัดแนว UK รวมทั้งธรรมชาติ และมนุษย์สร้างขึ้น พวกเขาเปลี่ยนแปลง astronomically, geometrically ตามฟิว (เส้นทางจิตใจ) และ ระหว่างสถานสำคัญก็ เอมส์มิชชั้นสรุปว่า จำนวนมากมีเศษของเส้นทางการค้า ในขณะที่คนอื่น ๆ เช่นที่โด่ง antiquarian William Stukeley ได้แล้ว hinted ที่มีภูมิทัศน์ศักดิ์สิทธิ์รวม as far back as 1700 AD ชัดเจนเพื่อเป็นข้อกำหนดของ leyline ที่ร้อยอ้างว่า สำหรับ และไม่ยังไม่มีทฤษฎียังได้กล่าวว่า ถึงผ่านได้แน่นอน ด้านสุดโต้เถียงในการอภิปราย leyline หนึ่งคือกำหนดว่าคืออะไรในสถานที่แรก ซึ่งแตกต่างจาก Ceques เปรู เช่น ระเบียงบรรทัดมักไม่เห็น และว่าน้อยเคยออกแบบมาให้สามารถเดิน หรือเห็น นี้อยู่ 'ไขของกระดูก' เพื่อที่จะพูด การจัดตำแหน่งของโบราณไม่ในตัวเองพอที่จะเป็น leyline สมบูรณ์ เอมส์มิชชั้นถือความยาว จำนวนของระเบียงเครื่องหมาย และประเพณีท้องถิ่นที่เกี่ยวข้อง หรือตำนานที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา การวิจัยล่าสุดกำลังเปิดประตูสำหรับวิธีใหม่ (เก่า) ของวัดการจัดแนวดังกล่าว เท่านั้นที่ ได้ไม่มีหยุดวิวัฒนาการของความคิดเชิงเส้นยุคก่อนประวัติศาสตร์ที่จัดแนวเรียบง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทัศนียภาพเชิงเส้น : กว้างยาวสำคัญในการพิจารณาของสถานที่ศักดิ์สิทธิ์คือวิธีที่พวกเขาจะดูในแง่ของความสัมพันธ์ของพวกเขากับแต่ละอื่น ๆ ในขณะที่มันอาจดูเหมือนความคิดของเรา มีความอุดมสมบูรณ์ของหลักฐานที่ชี้ให้เห็นว่า มันถูกสุดในจิตใจของบรรพบุรุษของเราโดยเจตนาการขนส่งของหินจากหนึ่งไปยังอีกไซต์ศักดิ์สิทธิ์ศักดิ์สิทธิ์เว็บไซต์สาธิตนี้ความพยายามในการเชื่อมต่อเป็น ' ' ส่วนที่ถูกนำมาร่วมกันเพื่อบูรณาการและเสริมสร้างสถานศักดิ์สิทธิ์ เรารู้เช่นว่า ' bluestones ' ที่สโตนเฮนจ์ถูกส่งจาก gors fawr ภูมิภาคของเวลส์ซึ่งตัวเองจะได้รับเป็นสำคัญ ( ศักดิ์สิทธิ์ ) พื้นที่บางทีอย่างมาก gors fawr วงหินสร้างขึ้นในมุมมองธรรมดาของแหล่งที่มาของ bluestones ถูกสร้างขึ้นโดยใช้ erratics ธารน้ำแข็งขนาดเล็กครึ่งหนึ่งของหิน , การกระทำที่เตือนเราว่าสิ่งที่ปรากฏ ' ศักดิ์สิทธิ์ ' คนหนึ่ง มองไม่เห็นอีก

ที่สำคัญเช่นการเลือกต้นฉบับเฉพาะ ,การปรากฏตัวของ bluestones และแก้ว ' 21ft โดดเดี่ยวฆ่าหิน ' ให้ความสำคัญมากขึ้นกว่าพลังงานที่ต้องใช้เพื่อการขนส่งและตัดหินเช่นฮาร์ดดิสก์หินแทนที่จะนุ่มกว่า พร้อม sarsen หินซึ่งถูกใช้ในทั้งสองและสโตนเฮนจ์และี่พบในความอุดมสมบูรณ์ไม่เกิน 20 กิโลเมตร ไปทางทิศเหนือ มันดูแล้วที่เหล่านี้เพิ่มเติมการเชื่อมต่อระหว่างเว็บไซต์สะท้อนให้เห็นถึงความพยายามที่ ' ' จิตเย็บชิ้นส่วนของภูมิทัศน์ร่วมกันในขนาดใหญ่ชีวิตที่หายไป การจัดแนวของศักดิ์สิทธิ์ และโดดเด่นที่สามารถมองเห็นได้เพื่อเสริมสร้างกันและกัน เช่น เส้นประสาทเป็นเชิงพื้นที่การรับรู้ของพิธีกรรมภูมิพัฒนา แม้ว่าวันนี้ วิสัยทัศน์นี้เกือบจะหายไปเศษเหล่านี้เมื่อใช้ ' ชีวิต ' แดงยังคงพบอยู่ในทิศทางและแนวโบราณและสถานศักดิ์สิทธิ์พร้อมกับตัวเขาเด่น ที่สำคัญช่วงเวลาในรอบแสงอาทิตย์และจันทรคติ , และเว็บไซต์อื่น ๆในรูปแบบเชิงเส้นและศักดิ์สิทธิ์เรขาคณิตสอง

ตำแหน่งนี้โดยเจตนาของเว็บไซต์ที่ศักดิ์สิทธิ์ในการยังเป็น เข้าใจเต็มแต่เรื่องการมีอยู่รอบโลกโบราณที่ไม่มีข้อพิพาท เศษเล็กเศษน้อยของจิตใจของบรรพบุรุษของเราโดยตรงก็ยังสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนในวันนี้ ในรูปของเปรู ceques แผ่กระจายจาก Cuzco และเครือข่ายที่กว้างขวางของถนนโรมันที่กากข้ามยุโรป ในขณะที่ในทางตรงกันข้าม , สายมังกร , เส้นทางนางฟ้าไอริช turingas พื้นเมืองและเส้นเล ภาษาอังกฤษซึ่งเป็นทางที่มองเห็นยังคงสอดคล้องกับการเรียกร้องเชิงเส้นเดียวกัน

อัลเฟรด Watkins เป็นสมัยใหม่ คนบุกเบิกการศึกษาใน leylines ตามจินตนาการของเขาเปิดเผยต่อภูมิทัศน์ใน 1921 . อังกฤษ การรวมคุณลักษณะทั้งทางธรรมชาติและที่มนุษย์สร้างขึ้น พวกเขาเป็น astronomically วิธีกัน , ,ศพ ( ตามเส้นทางจิตวิญญาณ ) และก็ระหว่างสถานที่สําคัญ วัตกินส์สรุปได้ว่าตัวเลขขนาดใหญ่ เศษของเส้นทางการค้าในขณะที่คนอื่น ๆเช่น โบราณวัตถุที่มีชื่อเสียงวิลเลียม stukeley ได้ hinted ที่การดำรงอยู่ของภูมิทัศน์แบบศักดิ์สิทธิ์เท่าที่ 1700 ADดังนั้น คลุมเครือ คือนิยามของ leyline ที่หลาย จะ อ้าง และยังไม่มีทฤษฎีเดียวสามารถยังกล่าวว่าน่าพอใจเป็นตัวแทนของพวกเขาอย่างแน่นอน หนึ่งในประเด็นที่ถกเถียงมากที่สุดใน leyline อภิปรายกำหนดสิ่งที่พวกเขาในสถานที่แรก ซึ่งแตกต่างจาก ceques เปรูตัวอย่างเช่น Ley เส้นจะไม่เสมอที่มองเห็นได้และไม่กี่อย่างที่เคยออกแบบให้สามารถเดิน หรือเห็น อยู่ในไขกระดูกของกระดูก ' ' เพื่อที่จะพูด การเป็นแนวร่วมของเว็บไซต์โบราณไม่ได้เป็นในตัวเองพอที่จะเป็น leyline . วัตกินส์พิจารณาความยาวของพวกเขา จำนวนของ เลย์ เครื่องหมายใด ๆที่เกี่ยวข้อง หรือ ความเชื่อ และประเพณีท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา งานวิจัยล่าสุดคือที่เปิดประตูให้ใหม่ ( เก่า ) วิธีการวัดการดังกล่าว ,ตามที่ปรากฏว่า วิวัฒนาการของความคิดเชิงประวัติศาสตร์ ไม่ได้หยุดอยู่ที่การวิ