, characterized chiefly by the repl

, characterized chiefly by the replacement of hand tools with power-driven machines such as the power loom and the steam engine, and by the concentration of industry in large establishments.

While it's commonly believed that the Industrial Age was supplanted by the Information Age in the late 20th century,[3] a view that's become common since the Revolutions of 1989, as of 2013 electric power generation is still based mostly on fossil fuels and much of the Third World economy is still based on manufacturing. Thus it is debatable whether we have left the Industrial Age already or are still in it and in the process of reaching the Information Age.[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะส่วนใหญ่ โดยการเปลี่ยนมือด้วยพลังขับเคลื่อนเครื่องจักรทอผ้าพลังงานและเครื่องจักรไอน้ำ และความเข้มข้นของอุตสาหกรรมในสถานประกอบการขนาดใหญ่ในขณะที่โดยทั่วไปเชื่อว่า ยุคอุตสาหกรรมถูก supplanted โดย ข้อมูลอายุในปลายศตวรรษที่ 20, [3] มุมมองที่จะกลายเป็นทั่วไปตั้งแต่การปฏิวัติของปี 1989 ณรุ่น 2013 ไฟฟ้า ยังคงขึ้นอยู่กับเชื้อเพลิงฟอสซิลและมากของเศรษฐกิจโลกที่สามส่วนใหญ่จะยังคงขึ้นอยู่กับผลิต จึง ได้คุยว่าเราได้ทิ้งอายุอุตสาหกรรมแล้ว หรือยังอยู่ ในนั้นและ กำลังถึงยุคข้อมูล[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะส่วนใหญ่โดยการเปลี่ยนเครื่องมือมือกับเครื่องพลังงานที่ขับเคลื่อนด้วยเช่นพลังงานกี่และรถจักรไอน้ำและความเข้มข้นของอุตสาหกรรมในสถานประกอบการขนาดใหญ่. ในขณะที่ก็เชื่อกันโดยทั่วไปว่ายุคอุตสาหกรรมถูกแทนที่ด้วยข้อมูลอายุใน ในช่วงปลายศตวรรษที่ 20, [3] มุมมองที่กลายเป็นเรื่องธรรมดาตั้งแต่การปฏิวัติของปี 1989 ในขณะที่การผลิตไฟฟ้าไฟฟ้า 2013 ยังคงขึ้นอยู่กับเชื้อเพลิงฟอสซิลและมากของเศรษฐกิจโลกที่สามยังคงเป็นพื้นฐานในการผลิต ดังนั้นมันจึงเป็นที่ถกเถียงกันว่าเราได้ทิ้งยุคอุตสาหกรรมแล้วหรือยังคงอยู่ในนั้นและอยู่ในขั้นตอนของการเข้าถึงข้อมูลอายุ. [4]