They use several different methods.

They use several different methods.
1. Dating the things found with the fossil.
2. Checking what kind of fossils are in the same layer of sediment. (index fossils)
3. Checking changes to the atoms in the rock.

Here is some information from a good web site:
Paleontologists use many ways of dating individual fossils in geologic time.

* The oldest method is stratigraphy, studying how deeply a fossil is buried. Dinosaur fossils are usually found in sedimentary rock. Sedimentary rock layers or strata are formed episodically as earth is deposited horizontally over time. Newer layers are formed on top of older layers, pressurizing them into rocks. Paleontologists can estimate the amount of time that has passed since the stratum containing the fossil was formed. Generally, deeper rocks and fossils are older than those found above them.
* Observations of the fluctuations of the Earth's magnetic field, which leaves different magnetic fields in rocks from different geological eras.
* Dating a fossil in terms of approximately how many years old it is can be possible using radioisotope- dating of igneous rocks found near the fossil. Unstable radioactive isotopes of elements, such as Uranium-235, decay at constant, known rates over time (its half-life,which is over 700 million years). An accurate estimate of the rock's age can be determined by examining the ratios of the remaining radioactive element and its daughters. For example, when lava cools, it has no lead content but it does contain some radioactive Uranium (U-235).

Over time, the unstable radioactive Uranium decays into its daughter, Lead-207, at a constant, known rate (its half-life). By comparing the relative proportion of Uranium-235 and Lead-207, the age of the igneous rock can be determined. Potassium-40 (which decays to argon-40) is also used to date fossils.

The half-life of carbon-14 is 5,568 years. That means that half of the C-14 decays (into nitrogen-14) in 5,568 years. Half of the remaining C-14 decays in the next 5,568 years, etc. This is too short a half-life to date dinosaurs; C-14 dating is useful for dating items up to about 50,000 - 60,000 years ago (useful for dating organisms like Neanderthal man and ice age animals).

Radioisotope dating cannot be used directly on fossils since they don't contain the unstable radioactive isotopes used in the dating process. To determine a fossil's age, igneous layers (volcanic rock) beneath the fossil (predating the fossil) and above it (representing a time after the dinosaur's existence) are dated, resulting in a time-range for the dinosaur's life. Thus, dinosaurs are dated with respect to volcanic eruptions.
* Looking for index fossils - Certain common fossils are important in determining ancient biological history. These fossil are widely distributed around the Earth but limited in time span. Examples of index fossils include brachiopods (which appeared in the Cambrian period), trilobites (which probably originated in the pre-Cambrian or early Paleozoic and are common throughout the Paleozoic layer - about half of Paleozoic fossils are trilobites), ammonites (from the Triassic and Jurassic periods, and went extinct during the K-T extinction), many nanofossils (microscopic fossils from various eras which are widely distributed, abundant, and time- specific), etc.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาใช้วิธีการต่าง ๆ หลายวิธี 1. นัดหมายสิ่งที่พบ มีฟอส 2. การตรวจสอบชนิดของซากดึกดำบรรพ์ที่อยู่ในชั้นเดียวกันของตะกอน (ซากดึกดำบรรพ์ดัชนี) 3. ตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงอะตอมในหิน นี่เป็นข้อมูลบางส่วนจากเว็บไซต์ที่ดี: Paleontologists ใช้หลายวิธีของการนัดหมายแต่ละซากดึกดำบรรพ์ในธรณีกาล * วิธีการเก่าแก่ที่สุดคือ การลำดับชั้นหิน ศึกษาวิธีลึกซากดึกดำบรรพ์ถูกฝังอยู่ ซากดึกดำบรรพ์ของไดโนเสาร์มักจะพบในหินตะกอน ชั้นหรือชั้นหินตะกอนเกิดขึ้น episodically ที่ฝากโลกตลอดเวลาในแนวนอน ชั้นใหม่เกิดขึ้นบนชั้นเก่า pressurizing พวกเขาลงในหิน Paleontologists สามารถประเมินระยะเวลาตั้งแต่ก่อตั้ง stratum ที่ประกอบด้วยฟอส โดยทั่วไป ลึกหินและซากดึกดำบรรพ์เก่ากว่าที่พบข้างต้นนั้น * ข้อสังเกตของความผันผวนของสนามแม่เหล็กของโลก ซึ่งทำให้เหล็กแตกต่างกันในหินจากยุคทางธรณีวิทยาที่แตกต่าง กัน * เดฟอสในแง่ประมาณกี่ปีก็สามารถไปใช้ไอโซโทป - เดทหินอัคนีที่พบใกล้ฟอส ไอโซโทปกัมมันตรังสีที่ไม่เสถียรขององค์ประกอบ เช่นยูเรเนียม-235 สลายตัวในอัตราที่คง รู้จักช่วงเวลา (ของครึ่งชีวิต ซึ่งเป็นกว่า 700 ล้านปี) การประเมินความถูกต้องของร็อคยุคสามารถกำหนด โดยตรวจสอบอัตราส่วนของธาตุกัมมันตรังสีที่เหลืออยู่และลูกสาวของมัน ตัวอย่าง เมื่อลาวาเย็น มีเนื้อหาไม่รอ แต่จะประกอบด้วยบางกัมมันตรังสียูเรเนียม (U-235) ช่วงเวลา ยูเรเนียมกัมมันตรังสีไม่เสถียรสลายไปของลูกสาว ตะกั่ว-207 อัตราคง รู้จัก (ครึ่งชีวิตของมัน) โดยการเปรียบเทียบสัดส่วนสัมพัทธ์ของยูเรเนียม-235 และตะกั่ว-207 สามารถกำหนดอายุของหินอัคนี โพแทสเซียม-40 (ซึ่งมันเป็นอาร์กอน-40) ยังใช้ฟอสซิวัน ครึ่งชีวิตของคาร์บอน-14 เป็น 5,568 ปี นั่นหมายความ ว่า ครึ่งหนึ่งของ C-14 สลาย (ไนโตรเจน-14) 5,568 ปี ครึ่งหนึ่งของสลาย C-14 เหลืออีก 5,568 ปี ฯลฯ นี่คือครึ่งชีวิตสั้นเกินไปกับไดโนเสาร์วัน C-14 dating มีประโยชน์สำหรับการออกเดทสินค้าถึงประมาณ 50,000-60,000 ปีที่แล้ว (มีประโยชน์สำหรับการหาคู่สิ่งมีชีวิตเช่นสัตว์มนุษย์คหรือและยุคน้ำแข็ง) หาคู่ไอโซโทปไม่สามารถใช้บนซากดึกดำบรรพ์โดยตรงเนื่องจากไม่ประกอบด้วยไอโซโทปกัมมันตรังสีไม่เสถียรที่ใช้ในกระบวนการหาคู่ เพื่อตรวจสอบอายุของซากดึกดำบรรพ์ ชั้นอัคนี (หินภูเขาไฟ) ใต้ฟอส (ลต้าฟอส) และเหนือ (แสดงเวลาหลังจากการดำรงอยู่ของไดโนเสาร์) ที่มีผลในช่วงเวลาที่ชีวิตของไดโนเสาร์ วัน ดังนั้น ไดโนเสาร์มีวันเกี่ยวกับภูเขาไฟระเบิด * มองสำหรับซากดึกดำบรรพ์ดัชนี - ซากดึกดำบรรพ์บางทั่วไปมีความสำคัญในการกำหนดประวัติโบราณทางชีวภาพ ซากดึกดำบรรพ์เหล่านี้กระจายทั่วโลกอย่างกว้างขวาง แต่จำกัดระยะเวลา ตัวอย่างของซากดึกดำบรรพ์ดัชนีรวมน้ำด้วยอวัยวะ (ซึ่งปรากฏในช่วงยุคแคมเบรียน), ลำ (ซึ่งอาจมีถิ่นกำเนิดในก่อนยุคแคมเบรียน หรือก่อนพาลีโอโซอิก และมีทั่วไปตลอด ทั้งชั้นพาลีโอโซอิก--เกี่ยวกับดึกดำบรรพ์พาลีโอโซอิกมีลำ) แอมโมไนต์ (จากยุคไทรแอสซิกและจูราสสิ และสูญพันธุ์ไปในระหว่างการสูญเสีย K-T), nanofossils หลาย (กล้องจุลทรรศน์ซากดึกดำบรรพ์จากยุคสมัยต่าง ๆ ซึ่งมีกระจายอย่างกว้างขวาง อุดมสมบูรณ์ และ เฉพาะเวลา), เป็นต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาใช้วิธีการที่แตกต่างกัน.
1 ออกเดทสิ่งที่พบกับฟอสซิล.
2 ตรวจสอบสิ่งที่ชนิดของฟอสซิลอยู่ในชั้นเดียวกันของตะกอน (ฟอสซิลดัชนี)
3 . ตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงอะตอมในหิน

ที่นี่ข้อมูลบางส่วนจากเว็บไซต์ที่ดี:
เซลลูโลสใช้หลายวิธีในการออกเดทฟอสซิลในแต่ละเวลาทางธรณีวิทยา.

* วิธีการเก่าแก่ที่สุดคือชั้นหินลึกศึกษาวิธีฟอสซิลถูกฝังอยู่ ฟอสซิลไดโนเสาร์มักจะพบในหินตะกอน ชั้นหินตะกอนหรือชั้นจะเกิดขึ้น episodically เป็นแผ่นดินที่สะสมอยู่ในแนวนอนเมื่อเวลาผ่านไป ชั้นที่ใหม่กว่าจะเกิดขึ้นที่ด้านบนของชั้นเก่าอากาศกดพวกเขาเข้าไปในหิน เซลลูโลสสามารถประมาณการระยะเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่ชั้นที่มีฟอสซิลที่ถูกสร้างขึ้น โดยทั่วไปหินลึกและฟอสซิลเก่ากว่าที่พบอยู่เหนือพวกเขา.
* สังเกตจากความผันผวนของสนามแม่เหล็กของโลกซึ่งใบสนามแม่เหล็กที่แตกต่างกันในหินจากยุคทางธรณีวิทยาที่แตกต่างกัน.
* ออกเดทฟอสซิลในแง่ของการประมาณกี่ปีมัน คือสามารถเป็นไปได้โดยใช้ radioisotope- เดทของหินอัคนีพบใกล้ฟอสซิล ไอโซโทปกัมมันตรังสีไม่เสถียรขององค์ประกอบเช่นยูเรเนียม 235, ผุที่คงอัตราที่รู้จักกันในช่วงเวลา (ครึ่งชีวิตของมันซึ่งมีมากกว่า 700 ล้านปี) ประมาณการที่แม่นยำอายุหินจะถูกกำหนดโดยการตรวจสอบอัตราส่วนขององค์ประกอบของสารกัมมันตรังสีที่เหลืออยู่และลูกสาวของตน ตัวอย่างเช่นเมื่อลาวาเย็นตัวลงก็ไม่เคยมีใครนำเนื้อหา แต่มันจะมีบางยูเรเนียมกัมมันตรังสี (U-235).

เมื่อเวลาผ่านไปยูเรเนียมกัมมันตรังสีไม่เสถียรสลายตัวลงในลูกสาวของสารตะกั่ว 207 ที่คงอัตราที่รู้จักกัน (ครึ่ง -ชีวิต). โดยการเปรียบเทียบสัดส่วนของยูเรเนียม 235 และตะกั่ว-207 อายุของหินอัคนีสามารถกำหนด โพแทสเซียม-40 (ซึ่งสูญสลายอาร์กอน-40) นอกจากนี้ยังจะใช้ในการฟอสซิลวัน.

ครึ่งชีวิตของคาร์บอน-14 เป็นปี 5568 นั่นหมายความว่าครึ่งหนึ่งของ C-14 สลายตัวนั้น (เข้าไนโตรเจน-14) ในปี 5568 ครึ่งหนึ่งของส่วนที่เหลืออีก C-14 สลายตัวในปีถัดไป 5568 ฯลฯ นี้สั้นเกินไปครึ่งชีวิตวันที่ไดโนเสาร์; C-14 เดทจะเป็นประโยชน์สำหรับการนัดหมายรายการขึ้นไปประมาณ 50,000 - 60,000 ปีที่ผ่านมา (มีประโยชน์สำหรับการนัดหมายมีชีวิตเหมือนคนหยาบคายและยุคน้ำแข็งสัตว์).

ไอโซโทปเดทไม่สามารถนำมาใช้โดยตรงฟอสซิลเนื่องจากพวกเขาไม่ได้มีไอโซโทปกัมมันตรังสีไม่เสถียรใช้ ในขั้นตอนการออกเดท เพื่อตรวจสอบอายุของฟอสซิลชั้นหินอัคนี (หินภูเขาไฟ) ใต้ฟอสซิล (predating ฟอสซิล) และเหนือ (คิดเวลาหลังจากการดำรงอยู่ของไดโนเสาร์ที่) เป็นวันส่งผลให้ในช่วงเวลาสำหรับชีวิตของไดโนเสาร์ ดังนั้นไดโนเสาร์เป็นวันที่เกี่ยวกับการปะทุของภูเขาไฟ.
* กำลังมองหาฟอสซิลดัชนี - ฟอสซิลที่พบบ่อยบางอย่างที่มีความสำคัญในการกำหนดทางชีวภาพประวัติศาสตร์โบราณ ฟอสซิลเหล่านี้จะกระจายอย่างกว้างขวางทั่วโลก แต่ จำกัด อยู่ในช่วงเวลา ตัวอย่างของฟอสซิลดัชนี ได้แก่ brachiopods (ซึ่งปรากฏใน Cambrian ประจำเดือน) trilobites (ซึ่งอาจจะเกิดขึ้นในก่อน Cambrian หรือต้น Paleozoic และอยู่ร่วมกันตลอดทั้งชั้น Paleozoic - ประมาณครึ่งหนึ่งของซากดึกดำบรรพ์ Paleozoic มี trilobites), แอมโมไน (จาก Triassic และระยะเวลาจูราสสิและสูญพันธุ์ไปในช่วงการสูญเสีย KT) nanofossils จำนวนมาก (ฟอสซิลกล้องจุลทรรศน์จากยุคต่างๆที่มีการกระจายอย่างกว้างขวางมากมายและเวลาที่เฉพาะเจาะจง) ฯลฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาใช้วิธีการที่แตกต่างกัน1 . เดทกับสิ่งที่เจอกับฟอสซิล2 . การตรวจสอบชนิดของฟอสซิลอยู่ในเลเยอร์เดียวกันของตะกอน ( ฟอสซิลดัชนี3 . การตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงงานในหินนี่คือข้อมูลบางส่วนจากเว็บไซต์ที่ดี :เซลลูโลสได้ใช้หลายวิธีเดทซากดึกดำบรรพ์ธรณีวิทยาในแต่ละเวลา* วิธีที่เก่าแก่ที่สุดคือลำดับชั้น เรียนว่า ฟอสซิลที่ถูกฝัง ฟอสซิลไดโนเสาร์มักจะพบในหินชั้น ชั้นหินตะกอนหรือชั้นจะเกิดขึ้น episodically เป็นโลกที่ฝากไว้ในแนวนอนตลอดเวลา ชั้นใหม่จะเกิดขึ้นที่ด้านบนของเลเยอร์เก่า รักษาระดับความดันเข้าไปในหิน เซลลูโลสสามารถประมาณการปริมาณของเวลาที่ผ่านนับตั้งแต่ชนชั้นที่มีฟอสซิลที่ถูกสร้างขึ้น โดยทั่วไปหินลึกและซากดึกดำบรรพ์แก่กว่าที่พบเหนือพวกเขา* ข้อสังเกตของความผันผวนของสนามแม่เหล็กโลกซึ่งปล่อยสนามแม่เหล็กที่แตกต่างกันในทางธรณีวิทยา หินจากยุคที่แตกต่างกันเดท * ซากฟอสซิลในแง่ของประมาณกี่ปี มันสามารถเป็นไปได้ใช้แร่ - เดทของหินอัคนีที่พบใกล้ซากดึกดำบรรพ์ เสถียรกัมมันตรังสีไอโซโทปของธาตุ เช่น uranium-235 ผุคงที่หรืออัตราตลอดเวลา ( ครึ่งชีวิต ซึ่งมีมากกว่า 700 ล้านปี ) การประเมินความถูกต้องของหินอายุสามารถกำหนดโดยการตรวจสอบอัตราส่วนของธาตุกัมมันตภาพรังสีที่เหลืออยู่ และลูกสาวของ ตัวอย่างเช่น เมื่อลาวาเย็นตัวลง จะไม่นำเนื้อหา แต่มันจะมีบางสารกัมมันตรังสียูเรเนียม ( U-235 )เมื่อเวลาผ่านไป ยูเรเนียมกัมมันตภาพรังสีไม่เสถียรสลายตัวเป็นของลูกสาว lead-207 ที่คงที่หรือเท่ากัน ( ครึ่งชีวิต ) โดยการเปรียบเทียบสัดส่วนของญาติและ uranium-235 lead-207 อายุของหินอัคนี สามารถกําหนด ทอเรียม ( ซึ่งสูญสลายไป argon-40 ) ยังใช้ฟอสซิลวันที่ครึ่งชีวิตของคาร์บอน - 14 จะ 5568 ปี นั่นหมายความว่าครึ่งหนึ่งของ C-14 สลายตัว ( ใน nitrogen-14 ) ใน 5568 ปี ครึ่งหนึ่งของ C-14 ที่เหลือสลายตัวในอีก 5568 ปี , ฯลฯ นี้จะสั้นเกินไปเป็นครึ่งชีวิตวันที่ไดโนเสาร์ ; C-14 เดทเป็นประโยชน์สำหรับเดทสินค้าถึงประมาณ 50 , 000 - 70 , 000 ปีก่อน ( ประโยชน์กับสิ่งมีชีวิตที่เหมือนมนุษย์นีแอนเดอร์ธัลและสัตว์ยุคน้ำแข็ง )แร่เดทไม่สามารถใช้โดยตรงในฟอสซิลเนื่องจากพวกเขาไม่ประกอบด้วยเสถียรกัมมันตรังสีไอโซโทปที่ใช้ในการเดท เพื่อตรวจสอบอายุของฟอสซิล , หินอัคนีชั้น ( หินภูเขาไฟ ) ใต้ซากดึกดำบรรพ์ ( ฟอสซิล predating ) และด้านบน ( หรือเวลาหลังอยู่ไดโนเสาร์ ) ลงวันที่ที่เกิดในช่วงชีวิตของไดโนเสาร์ ดังนั้น ไดโนเสาร์ เป็นเดทกับการปะทุของภูเขาไฟ .* มองหาซากฟอสซิลดัชนีทั่วไปบางอย่างเป็นปัจจัยสำคัญในการกำหนดทางประวัติศาสตร์โบราณ ฟอสซิลเหล่านี้กระจายอย่างกว้างขวางทั่วโลก แต่ จำกัด ในช่วงเวลา ตัวอย่างของซากดึกดำบรรพ์ดัชนีรวมแบรคิโอพอด ( ซึ่งปรากฏในช่วงยุคแคมเบรียน ) , ไทรโลไบท์ ( ซึ่งอาจจะมาในช่วงต้นมหายุคพาลีโอโซอิก และก่อนยุคแคมเบรียนหรือทั่วไปตลอดทั้งชั้น - มหายุคพาลีโอโซอิกประมาณครึ่งหนึ่งของมหายุคพาลีโอโซอิกไทรโลไบต์เป็นซากดึกดำบรรพ์ ) คนอัมโมน ( จากสตูดิโอจิบลิ Jurassic และระยะเวลา และสูญพันธ์ไปในช่วงหลาย nanofossils k-t สูญพันธุ์ ) ( ฟอสซิลจิ๋วจากต่างยุคที่มีการกระจายอย่างกว้างขวางมาก และเวลาที่เฉพาะเจาะจง ) ฯลฯ