Sometime between 3500 BC and 2500 B

Sometime between 3500 BC and 2500 BC, the Indo-Europeans began to fan out across Europe and Asia, in search of new pastures and hunting grounds, and their languages developed - and diverged - in isolation. By around 1000 BC, the original Indo-European language had split into a dozen or more major language groups or families, the main groups being:

Hellenic
Italic
Indo-Iranian
Celtic
Germanic
Armenian
Balto-Slavic
Albanian
In addition, several more groups (including Anatolian, Tocharian, Phrygian, Thracian, Illyrian, etc) have since died out completely, and yet others may have existed which have not even left a trace.

These broad language groups in turn divided over time into scores of new languages, from Swedish to Portuguese to Hindi to Latin to Frisian. So, it is astounding but true that languages as diverse as Gaelic, Greek, Farsi and Sinhalese all ultimately derive from the same origin. The common ancestry of these diverse languages can sometimes be seen quite clearly in the existence of cognates (similar words in different languages), and the recognition of this common ancestry of Indo-European languages is usually attributed to the amateur linguist Sir William Jones in 1786. Examples are:

father in English, Vater in German, pater in Latin and Greek, fadir in Old Norse and pitr in ancient Vedic Sanskrit.
brother in English, broeder in Dutch, Bruder in German, braithair in Gaelic, bróðr in Old Norse and bhratar in Sanskrit.
three in English, tres in Latin, tris in Greek, drei in German, twee in Dutch, trí in Sanskrit.
is in English, est in Latin, esti in Greek, ist in Gothic, asti in Sanskrit.
me in English, mich or mir in German, mik or mis in Gothic, me in Latin, eme in Greek, mam in Sanskrit.
mouse in English, Maus in German, muis in Dutch, mus in Latin, mus in Sanskrit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางครั้งระหว่าง 3500 BC และ 2500 BC, Indo-Europeans เริ่มพัดออกไปทั่วยุโรปและเอเชีย ตามหาทุ่งหญ้าใหม่และแห่ง และภาษา - พัฒนา และแยกออก มา - แยก โดยประมาณ 1000 BC ภาษาอินโดยุโรปเดิมได้แบ่งลงในโหล หรือมากกว่ากลุ่มภาษาใหญ่ หรือครอบครัว หลักกลุ่มเป็น:กรีกตัวเอียงอินโด-อิหร่านเซลติกเยอรมันอาร์เมเนียBalto-Slavicอัลบาเนียกลุ่มเพิ่มเติมหลาย (รวมถึงอานาโตเลีย โตคาเรียน ฟรีเจีย Thracian, Illyrian ฯลฯ) มีตั้งแต่ตายออกอย่างสมบูรณ์ และยัง อื่น ๆ อาจมีอยู่ซึ่งไม่ว่าจะจากการสืบค้นกลับกลุ่มภาษาสิ่งเหล่านี้จะแบ่งเวลาเป็นคะแนนของภาษาใหม่ จากสวีเดนไปโปรตุเกสเพื่อฮินดีลาตินฟรีสแลนด์เทิร์ ดังนั้น ก็ตกใจ แต่จริงภาษาที่หลากหลายเป็นลิคพูด กรีก เปอร์เซีย และภาษาสิงหลทั้งหมดในที่สุดสืบทอดมาจากต้นกำเนิดเดียวกัน บรรพบุรุษร่วมของภาษาต่าง ๆ เหล่านี้บางครั้งจะเห็นค่อนข้างชัดเจนในการดำรงอยู่ของ cognates (คล้ายคำในภาษาต่าง ๆ), และการรับรู้ของบรรพบุรุษนี้ทั่วไปของภาษาอินโดมักจะประกอบกับนักภาษาศาสตร์มือสมัครเล่น Sir William Jones ในค.ศ. 1786 ตัวอย่างได้แก่:พ่อในอังกฤษ Vater ในเยอรมัน pater ในละตินและกรีก fadir ในนอร์สและ pitr ในภาษาพระเวทโบราณพี่ชายในภาษาอังกฤษ broeder ในดัตช์ Bruder ในเยอรมัน braithair ในเกล bróðr ในนอร์สและ bhratar ในภาษาสันสกฤตสามในภาษาอังกฤษ tres ในทริละติน ภาษากรีก drei ในเยอรมัน twee สำรอกในดัตช์ trí ในภาษาสันสกฤตในอังกฤษ est ในละติน esti ในกรีก ist ในโกธิค อัสตีในภาษาสันสกฤตนั้นฉันในภาษาอังกฤษ mich หรือมีร์ในเยอรมัน mik หรือ mis ใน Gothic ในภาษาละติน eme ในกรีก แหม่มในภาษาสันสกฤตเมาส์ในอังกฤษ Maus ในเยอรมัน muis ในดัตช์ mus ในภาษาละติน mus ในภาษาสันสกฤต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วงระหว่าง พ.ศ. 3500 และ พ.ศ. 2500 ที่อินโดชาวยุโรปเริ่มพัดออกไปทั่วยุโรปและเอเชียในการค้นหาของทุ่งหญ้าใหม่และล่าสัตว์ในบริเวณและภาษาของพวกเขาพัฒนา - และแยก - ในการแยก ประมาณ พ.ศ. 1000 เดิมภาษาอินโดยูโรเปียได้แบ่งออกเป็นโหลหรือมากกว่าภาษากลุ่มใหญ่หรือครอบครัวกลุ่มหลักที่ถูก: กรีกเอียงอินโดอิหร่านเซลติกดั้งเดิมอาร์เมเนียBalto สลาฟแอลเบเนียนอกจากนี้หลายกลุ่มมากขึ้น (รวมทั้งนาโตเลีย , ชาร์, Phrygian, ธราเซียนอิลลิเรียน ฯลฯ ) มีผู้เสียชีวิตนับตั้งแต่ออกอย่างสมบูรณ์และยังคนอื่น ๆ อาจมีอยู่ที่ยังไม่เหลือแม้แต่ร่องรอย. เหล่านี้ภาษากลุ่มในวงกว้างในการเปิดแบ่งช่วงเวลาเป็นคะแนนของภาษาใหม่จากสวีเดนโปรตุเกส เพื่อที่จะภาษาฮินดีภาษาละติน Frisian ดังนั้นจึงเป็นที่น่าประหลาดใจ แต่ความจริงที่ว่าภาษาที่หลากหลายเช่นเกลิค, กรีก, Farsi และสิงหลทั้งหมดในท้ายที่สุดได้รับมาจากแหล่งกำเนิดเดียวกัน บรรพบุรุษร่วมกันของภาษาที่มีความหลากหลายเหล่านี้บางครั้งสามารถมองเห็นได้ค่อนข้างชัดเจนในการดำรงอยู่ของดาล์คอี (คำที่คล้ายกันในภาษาที่แตกต่างกัน) และการรับรู้ของบรรพบุรุษร่วมกันของภาษาอินโดยุโรปมักจะมีสาเหตุมาจากนักภาษาศาสตร์มือสมัครเล่นเซอร์วิลเลียมโจนส์ 1786 . ตัวอย่าง: พ่อในภาษาอังกฤษพุ่งในภาษาเยอรมันบิดาในภาษาละตินและกรีก fadir ในโอลด์นอร์สและ pitr ในเวทโบราณภาษาสันสกฤต. พี่ชายในภาษาอังกฤษ Broeder ในดัตช์, Bruder ในภาษาเยอรมัน braithair ในสาขา Brodr ในโอลด์นอร์ส bhratar ในภาษาสันสกฤต. สามในภาษาอังกฤษ Tres ในภาษาละตินทริสเรทติ้งในภาษากรีก Drei ในภาษาเยอรมัน Twee ในภาษาดัตช์ไตรในภาษาสันสกฤต. เป็นภาษาอังกฤษคือภาษาละติน Esti ในภาษากรีก ist ใน Gothic, Asti ในภาษาสันสกฤต. ฉันใน อังกฤษ, Mich หรือเมียร์ในภาษาเยอรมัน MIK หรือผิดพลาดใน Gothic, ME ในภาษาละติน EME ในภาษากรีก Mam ในภาษาสันสกฤต. เมาส์ในภาษาอังกฤษ Maus ในภาษาเยอรมัน Muis ในดัตช์, Mus ในภาษาละติน Mus ในภาษาสันสกฤต