The declaration today of drought co

The declaration today of drought conditions in the Midlands and the South West means that more than half the population of the UK is now covered by water restrictions. These regions join seven water company areas where hosepipe bans have been in force for almost a fortnight. For this to occur before the end of April is unprecedented. There is nothing more important than maintaining an adequate supply of water; yet this is not something we often need to worry about with our maritime climate. Indeed, people living in the largest part of the country in terms of area will wonder what all the fuss is about.

Scotland and Northern Ireland in particular have had plenty of rain. However, in the East and South, the past 18 months have been exceptionally dry, especially the two winters. Even if it rains continuously now for weeks (which is always a possibility), the Environment Agency expects restrictions to last until Christmas and beyond. For gardeners this is a dispiriting prospect as they watch their treasured lawns dry up and their plants wilt. But why do the adverse impact of drought orders have to fall disproportionately hard on domestic customers?

If normal market conditions operated, prices would rise when supply is low; but the water companies instead try to reduce consumption while maintaining a price cap. Is this sensible? The hosepipe ban is a blunt instrument and an economically irrational one. It does not restrict water use, merely the means of transporting it. A gardener prepared to fill up a watering can dozens of times can continue to maintain a verdant sward and a splash of colour along its borders.

The hosepipe ban has become the default reaction to drought conditions when, as Tim Leunig argues today, a more imaginative approach, using differential pricing, could benefit all users and reduce waste. It is also questionable how seriously the ban is taken since there are rarely any prosecutions and the water companies rely upon community self-policing to keep those tempted to flout the ban in check. Perhaps a better approach would be to let people pay extra for what they use rather than simply banning particular types of delivery system.

Another approach, from which politicians instinctively recoil but which may have to be considered, is compulsory metering. Germany, where all households are metered, uses about 30 per cent less water than we do. In addition, the water companies need to do more to plug leaks and move water from high rainfall areas to drought zones. This is our most precious resource and we can no longer take it for granted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประกาศวันนี้สภาวะภัยแล้งในมิดแลนด์และตะวันตกเฉียงใต้หมายความ ว่า ประชากรมากกว่าครึ่งหนึ่งของสหราชอาณาจักรขณะนี้ได้ครอบคลุม โดยข้อจำกัดน้ำ พื้นที่เหล่านี้ภูมิภาครวมเจ็ดน้ำบริษัทที่ hosepipe ห้ามได้รับบังคับเกือบสั้น ๆ นี้เกิดขึ้นก่อนสิ้นเดือนเมษายนเป็นประวัติการณ์ ไม่มีอะไรสำคัญกว่าการรักษาอุปทานเพียงพอของน้ำ ยัง นี้ไม่ได้บางสิ่งบางอย่างที่เราจำเป็นต้องกังวลกับสภาพภูมิอากาศของเราทางทะเล คนที่อาศัยอยู่ในส่วนที่ใหญ่ที่สุดของประเทศในพื้นที่จริง จะสงสัยยุ่งยากทั้งหมดที่มีเกี่ยวกับสกอตแลนด์และไอร์แลนด์เหนือโดยเฉพาะมีฝนมากมาย อย่างไรก็ตาม ในตะวันออกและใต้ 18 เดือนที่ผ่านมาได้แห้งพิเศษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งแหล่งสอง แม้ฝนจะตกอย่างต่อเนื่องขณะนี้สัปดาห์ (ซึ่งจะไปได้), สำนักงานสิ่งแวดล้อมคาดว่าข้อจำกัดสุดท้ายจน ถึงวันคริสต์มาส และเกิน สำหรับคน นี้จะโน้ม dispiriting ดูว่าสนามหญ้าของคระแห้ง และพืชของทูล แต่เหตุใดกระทบของภัยแล้งสั่งต้องตกยากสลายบนลูกค้าภายในประเทศถ้าสภาพตลาดปกติดำเนิน ราคาจะเพิ่มขึ้นเมื่ออุปทานต่ำ แต่บริษัทน้ำแทนพยายามที่จะลดปริมาณการใช้ในขณะที่รักษาหมวกราคา อยู่นี้เหมาะสมหรือไม่ บ้าน hosepipe เป็นเครื่องมือทื่อและเป็นส่วนหนึ่งอย่างไม่มีเหตุผล มันไม่จำกัดน้ำใช้ เพียงวิธีการขนส่งก็ สวนปรุงให้เต็มกระป๋องหลายสิบครั้งสามารถยังคงรักษา sward ขจีและสาดสีตามเส้นขอบของบ้าน hosepipe เป็น ปฏิกิริยาเริ่มต้นเงื่อนไขแล้งเมื่อ เป็น Tim Leunig จนวันนี้ วิธีการจินตนาการมากขึ้น ใช้กำหนดราคาแตกต่าง สามารถได้รับประโยชน์ผู้ใช้ทั้งหมด และลดขยะ ก็ยังอาจการบ้านถูกเนื่องจากมีคดีไม่ค่อยใด ๆ และบริษัทน้ำอาศัยตามชุมชนที่มากกว่าการรักษาตนเองให้ผู้ล่อลวงให้ flout บ้านในการตรวจสอบ บางทีวิธีที่ดีกว่าจะให้คนชำระเพิ่มสำหรับสิ่งที่พวกเขาใช้แทนเพียงห้ามเฉพาะชนิดของระบบส่งวิธีการอื่น จากนักการเมืองที่ instinctively หดตัวซึ่งอาจต้องพิจารณา ไม่คิดวัดแสง เยอรมนี ที่ทุกครัวเรือนมีรถ ใช้ประมาณร้อยละ 30 น้อยกว่าน้ำมากกว่าที่เราทำ นอกจากนี้ บริษัทน้ำต้องดำเนินการเพิ่มเติมต่อการรั่วไหล และย้ายน้ำจากปริมาณน้ำฝนสูงเขตพื้นที่ภัยแล้ง นี่คือทรัพยากรที่ล้ำค่าที่สุดของเรา และเราไม่สามารถใช้มันได้รับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประกาศในวันนี้ของภาวะภัยแล้งในภาคกลางและภาคตะวันตกเฉียงใต้หมายความว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรของสหราชอาณาจักรได้รับการคุ้มครองในขณะนี้โดยมีข้อ จำกัด น้ำ ภูมิภาคเหล่านี้เข้าร่วมพื้นที่ บริษัท น้ำเจ็ดที่ช่วยบำรุงห้ามมีผลบังคับเป็นเวลาเกือบสองสัปดาห์ เรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นก่อนสิ้นเดือนเมษายนเป็นประวัติการณ์ ไม่มีอะไรสำคัญกว่าการรักษาความเพียงพอของน้ำคือ; แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่เรามักจะต้องกังวลเกี่ยวกับการที่มีสภาพภูมิอากาศทางทะเลของเรา อันที่จริงคนที่อาศัยอยู่ในส่วนที่ใหญ่ที่สุดของประเทศในแง่ของพื้นที่จะสงสัยว่าสิ่งที่เอะอะทั้งหมดเป็นเรื่องเกี่ยวกับ. ก็อตแลนด์และไอร์แลนด์เหนือโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้มีความอุดมสมบูรณ์ของฝน อย่างไรก็ตามในทางทิศตะวันออกและทิศใต้ที่ผ่านมา 18 เดือนได้รับแห้งเป็นพิเศษโดยเฉพาะอย่างยิ่งสองฤดูหนาว ถึงแม้ว่าจะมีฝนตกในขณะนี้สำหรับสัปดาห์ที่ผ่านมาอย่างต่อเนื่อง (ซึ่งมักจะเป็นไปได้) สำนักสิ่งแวดล้อมคาดว่าข้อ จำกัด ไปจนถึงคริสมาสต์และเกิน สำหรับชาวสวนนี้เป็นโอกาส dispiriting ขณะที่พวกเขาดูสนามหญ้าที่รักของพวกเขาแห้งและพืชของพวกเขาร่วงโรย แต่ทำไมทำผลกระทบของคำสั่งมีความแห้งแล้งที่จะตกอย่างหนักในสัดส่วนลูกค้าในประเทศ? ถ้าสภาพปกติของตลาดดำเนินการราคาจะเพิ่มขึ้นเมื่อไฟต่ำ; แต่ บริษัท น้ำแทนที่จะพยายามที่จะลดการบริโภคในขณะที่รักษาหมวกราคา นี้จะเหมาะสม? ห้ามช่วยบำรุงเป็นเครื่องมือทื่อและหนึ่งไม่มีเหตุผลทางเศรษฐกิจ มันไม่ได้ จำกัด การใช้น้ำเพียงวิธีการขนส่งนั้น สวนเตรียมที่จะเติมรดน้ำสามารถหลายสิบครั้งยังคงสามารถรักษาสนามหญ้าเขียวขจีและสาดสีตามชายแดนของตน. ห้ามช่วยบำรุงได้กลายเป็นปฏิกิริยาเริ่มต้นการภาวะภัยแล้งเมื่อเป็นทิม Leunig ระบุวันนี้ความคิดสร้างสรรค์มากขึ้น วิธีการใช้การกำหนดราคาที่แตกต่างกันจะมีประโยชน์กับผู้ใช้ทุกคนและลดของเสีย นอกจากนี้ยังเป็นที่น่าสงสัยวิธีการอย่างจริงจังห้ามถูกนำมาตั้งแต่มีการฟ้องร้องใด ๆ ไม่ค่อยและ บริษัท น้ำขึ้นอยู่กับชุมชนรักษาตัวเองเพื่อให้ผู้ที่อยากจะหยามห้ามในการตรวจสอบ บางทีอาจจะเป็นวิธีการที่ดีกว่าจะปล่อยให้คนจ่ายเงินเพิ่มพิเศษสำหรับสิ่งที่พวกเขาใช้มากกว่าแค่ห้ามประเภทเฉพาะของระบบการจัดส่ง. อีกวิธีหนึ่งจากการที่นักการเมืองสัญชาตญาณหดตัว แต่ที่อาจจะต้องได้รับการพิจารณาเป็นวัดแสงบังคับ เยอรมนีซึ่งผู้ประกอบการทั้งหมดที่มีมิเตอร์, ใช้น้ำประมาณร้อยละ 30 น้อยกว่าที่เราทำ นอกจากนี้ บริษัท น้ำต้องทำมากขึ้นในการเชื่อมต่อการรั่วไหลและการย้ายน้ำจากพื้นที่ปริมาณน้ำฝนสูงโซนภัยแล้ง นี้เป็นทรัพยากรที่มีค่าที่สุดของเราและเราไม่สามารถใช้มันเพื่อรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประกาศในวันนี้ของความแห้งแล้งในมิดแลนด์และตะวันตกใต้หมายความว่า ประชากรมากกว่าครึ่งของ UK ตอนนี้ปกคลุมด้วยน้ำ มีข้อจํากัด ภูมิภาคเหล่านี้เข้าร่วมเจ็ดย่านน้ำ ที่บริษัท hosepipe ห้ามถูกบังคับเกือบสองสัปดาห์ นี้จะเกิดขึ้นก่อนสิ้นเดือนเมษายน เป็นประวัติการณ์ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการรักษาอุปทานที่เพียงพอของน้ำ แต่นี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่เรามักจะกังวลกับสภาพอากาศทางทะเลของเรา แน่นอน คนที่อาศัยอยู่ในส่วนที่ใหญ่ที่สุดของประเทศในแง่ของพื้นที่จะสงสัยว่าสิ่งที่เอะอะทั้งหมดเป็นเรื่องเกี่ยวกับ

สกอตแลนด์และไอร์แลนด์เหนือ โดยเฉพาะมีความอุดมสมบูรณ์ของฝน อย่างไรก็ตาม ในทางตะวันออกและใต้ที่ผ่านมา 18 เดือน ได้รับบริการเป็นพิเศษ โดยเฉพาะสองหนาว ถ้าฝนตกต่อเนื่องในขณะนี้สำหรับสัปดาห์ ( ซึ่งเป็นไปได้เสมอ ) , สำนักงานสิ่งแวดล้อมจากข้อ จำกัด ไปจนถึงคริสต์มาส และเกิน สำหรับชาวสวน นี้เป็นโอกาสที่พวกเขา dispiriting นาฬิกาของเขาเน้นหญ้าแห้งและพืชของพวกเขาจะ .แต่ทำไมผลกระทบของภัยแล้งสั่งต้องล้มสลายยากในลูกค้าภายในประเทศ

ถ้าปกติเงื่อนไขการตลาด ราคาจะสูงขึ้น เมื่ออุปทานต่ำ แต่น้ำ บริษัท แทน พยายามที่จะลดปริมาณการใช้ในขณะที่การรักษาหมวกราคา นี่คือเหตุผลงั้นเหรอ บ้านคือที่ hosepipe ทื่อๆและเหตุผลทางเศรษฐกิจ . มันไม่ได้ จำกัด การใช้น้ำเพียงวิธีการขนส่งมัน คนสวน เตรียมที่จะเติมน้ำได้หลายสิบครั้ง ยังคงสามารถรักษาสนามหญ้าที่เขียวขจี และสาดสีสันตามแนวชายแดน ที่ hosepipe

บ้านได้กลายเป็นค่าเริ่มต้นปฏิกิริยากับความแห้งแล้งเมื่อทิม ลูนิค ระบุ วันนี้ วิธีการ จินตนาการ การใช้ราคาที่แตกต่างกันอาจเป็นประโยชน์ต่อผู้ใช้และลด เสียมันก็น่าสงสัยแค่ไหน ห้ามถ่ายเพราะมีการฟ้องร้องใด ๆและน้ำแทบ บริษัท พึ่งพาตนเองการรักษาเพื่อให้ชุมชนเหล่านั้นอยากเยาะเย้ยห้ามในการตรวจสอบ บางทีวิธีที่ดีกว่าจะให้คนจ่ายเงินสำหรับสิ่งที่พวกเขาใช้มากกว่าเพียงแค่การห้ามโดยเฉพาะประเภทของระบบการส่ง

วิธีการอื่นจากการที่นักการเมืองสัญชาตญาณหดตัวแต่ซึ่งอาจต้องมีการพิจารณา คือ บังคับจ่าย . เยอรมนี ซึ่งมิเตอร์ทุกครัวเรือนใช้ประมาณร้อยละ 30 น้อยกว่าน้ำมากกว่าที่เรารู้ นอกจากนี้ บริษัทน้ำต้องทำมากขึ้นเพื่ออุดรั่วซึมและย้ายน้ำจากพื้นที่ปริมาณน้ำฝนสูงแล้ง โซน นี้เป็นทรัพยากรที่สำคัญที่สุดของเราและเราไม่สามารถรับมันได้